واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: يک دهه تلاش ناکامطرح اکران فيلمهاي فرهنگي طيق آخرين وعده عليرضا سجادپور قرار بود از صبح امروز در سينماها کليد بخورد.
بهرغم وعدههاي سجادپور آنچه از شواهد و قرائن برميآيد تأخير در آغاز طرح حمايت از فيلمهاي خاص در غالب گروه «هنرو تجربه» است. تأخيري که برخي شنيدهها حکايت از تأثير مستقيم عدم اختصاص صحيح بودجه به اين طرح حمايتي برآن دارد. محمد درمنش بعنوان مسئول اصلي اين برنامه همچنان سکوت رسانهاي اختيار کردهاست و درباره اين طرح هيچ نميگويد اما بهطور جدي پيگير اقدامات زيربنايي براي به سرانجام رساندن آن است. به بهانه همين تلاشها مرور آنچه تا به امروز در زمينه حمايت از فيلمهاي خاص و فرهنگي صورت گرفتهاست خالي از لطف نيست. در دورههاي مختلف تلاشهاي بسياري براي حمايت از اکران فيلمهاي فرهنگي در دستور کار مديران قرار داشته که در مجموع هيچ يک به نتيجه مطلوب نرسيد و از يادها رفت. شايد دانستن آنچه تا امروز سبب نرسيدن به مقصد شدهاست در تحقق آرزوها مثمر ثمر واقع افتد.1383/ آسمان بازيکي از اصليترين طرحهايي که با موضع حمايت از اکران فيلمهاي فرهنگي مطرح شد و بهدليل نام متفاوتش تا به امروز هم در رسانهها هر از گاهي از آن ياد ميشود طرح «آسمان باز» بود. طرحي که در سال 1383 در دستور مديران وقت خانه سينما قرار گرفت و مسئوليت آن را سيدضياء هاشمي عهدهدار شد. گام نخست اين طرح در آن سال با موفقيت برداشته شد و با اکران موفق فيلمهايي چون «قدمگاه» ساخته محمدمهدي عسگرپور، «گيلانه» ساخته رخشان بنياعتماد و «ماهيها عاشق ميشوند» ساخته علي رفيعي بسياري به سرانجام آن اميدوار شدند. مهدي کرمپور: ميتوانيم با افزايش تعداد سالنهاي نمايش و کاهش مدت زمان اکران به سمت اکران عرضي فيلمهاي سينمايي برويم. اين شيوه ميتواند بر سينماي ايران تاثير مثبت بگذارد گروه سينمايي آسمان باز با بودجه 50 ميليوني کار خود را آغاز کرد و بهواسطه شروع به کار اين گروه سه سالن سينما در اختيار فيلمهاي فرهنگي قرار گرفت. البته کمترين تعداد سالنهاي نمايش آثار سه سالن بود و برخي فيلمها که قابليت جذب سالن بيشتر داشتند، فرصت بيشتري براي اکران به دست ميآوردند. فروش خوب فيلمها در اين گروه و اعلام برنامه آتي و تبليغات در مورد آثار همه اميدهاي رو به افول را جان داد تا اينکه تغيير مديران سينما و نرسيدن بودجه، «آسمان باز» را در نيمه راه متوقف کرد.1387/ اکران حمايتي ويژهبا ناکامي طرح «آسمان باز» آن هم در شرايطي که شروعي اميدوارکننده داشت و جز سليقه مديران هيچ عامل ديگري را نميشد در ناکامي آن موثر شمرد تا سالها ديگر کسي به ياد حمايت ويژه از فيلمهاي فرهنگي (بهخصوص آن دسته از توليدات که کمتر مورد اقبال سينماداران بودند و در رقابت با توليدات گيشه خارج از گود ميماندند) نيافتاد تا سال 87 که محمود اربابي در مقام مديرکل وقت اداره نظارت و ارزشيابي وزارت فرهنگ و ارشاد پيشگام اجراي طرحي نو شد.
طرح «اکران حمايتي ويژه» که تعمداً اصلاح «فيلم فرهنگي» در آن قيد نشده بود از اين لحاظ که توسط يک مدير دولتي در آستانه اجرا قرار داشت مورد توجه بسياري قرار گرفت اما در همان ابتداي راه به مشکل برخورد. زمان اجراي اين طرح از مهر ماه سال 1387 به آذرماه موکول و دليل آن هم نبود بودجه کافي عنوان شد. گويا بودجه 20 ميلياردي سينما در آن سال چندان براي به نمايش درآوردن فيلمهاي فرهنگي کافي نبود تا اينکه بالاخره براي زمين نماندن وعده مديرکل اداره نظارت اين طرح با اکران «آتش سبز» به کارگرداني محمدرضا اصلاني آغاز شد و در ادامه «خواب زمستاني» سيامک شايقي هم در جريان اين طرح روي پرده رفت، اما انتخاب نادرست سالنهاي سينما براي اين طرح و گزينش سالنهايي از مناطق مرکزي و نبود سينماهاي مناطق شمال شهر سرنوشت ناخوشايندي براي اين طرح رقم زد و در ادامه همه چيز به فراموشي سپرده شد.1388/ نگاهي ديگر يکسال پس از ناکامي عجيب محمد اربابي در به ثمر رساندن طرح «اکران حمايتي ويژه» اينبار بازهم يکي از اعضاي جامعه انصاف براي اکران فيلمهاي فرهنگي دست به زنو زد. مهدي کرمپور که در آن مقطع رئيس شوراي صنفي اکران بود طرحي با نام «نگاهي ديگر» را در دستور کار اين شورا قرار داد. براساس اين طرح، در هر دو گروه سينمايي فرهنگي، هر کدام دو فيلم و مجموعاً چهار فيلم به صورت اکران چرخشي طبق اعلام برنامه شوراي صنفي نمايش اکران ميشد. در مصوبه شورا تأکيد شدهبود حداقل 70 سئانس موظف براي هر فيلم در نظر گرفته شهد و حداقل زمان اکران فيلمهاي فرهنگي به چهار هفته افزايش يافته بود. در اين طرح فيلمهاي «حيران» ساخته شاليزه عارفپور و «صداها» ساخته فرزاد موتمن، «خانه روشن» ساخته وحيد موسائيان و «استشهادي براي خدا» ساخته عليرضا اميني روي پرده رفتند که هريک با اعتراض عوامل مواجه شدند. سرانجام اين طرح هم به دليل عدم رضايت سينماگران و از همه مهمتر کمبود بودجه به محاق فراموشي رفت و ناکام ماند. يکي از اصليترين طرحهايي که با موضع حمايت از اکران فيلمهاي فرهنگي مطرح شد و بهدليل نام متفاوتش تا به امروز هم در رسانهها هر از گاهي از آن ياد ميشود طرح «آسمان باز» بود. طرحي که در سال 1383 در دستور مديران وقت خانه سينما قرار گرفت و مسئوليت آن را سيدضياء هاشمي عهدهدار شد1388/ اکران عرضي و طوليمهدي کرمپور در کنار طرح اکران ويژه «نگاهي ديگر» در مقطع مديريت شوراي صنفي اکران باب مسئلهاي نو را گشود که تا امروز بهرغم اجرايي نشدن بعنوان يکي از اصليترين گزينهها براي رفع معضل نبود توازن در عرصه اکران مطرح است. کرمپور با طرح موضوع «اکران عرضي و طولي» در سينما و لزوم تفاوت قائل شدن ميان فيلمهاي گيشهاي و فيلمهاي خاص پيشنهاد خود را براي افزايش سقف تعداد سالنهاي اکران چنين مطرح کرده بود: «ميتوانيم با افزايش تعداد سالنهاي نمايش و کاهش مدت زمان اکران به سمت اکران عرضي فيلمهاي سينمايي برويم. اين شيوه ميتواند بر سينماي ايران تاثير مثبت بگذارد. اکران عرضي ميتواند تعداد تماشاگران بيشتر را راهي سالنهاي سينما کند.
البته در مورد فيلمهاي خاص اکران عرضي جواب نميدهد و بايد اين آثار در تعداد کمي سالن با کيفيت و در مدت زمان نسبتاً طولاني به نمايش درآيند.» اميرحسين علمالهدي از کاشناسان اقتصادي سينما نيز چندي پيش با حضور در برنامه «هفت» بارديگر باب اين بحث را گشود و گفت«فيلمهاي مخاطب عام بايد اکران عرضي داشته باشند، بدين معني که بايد مدت کوتاهي اکران شوند ولي فيلمهاي مخاطب خاص بايد اکران طولي داشته باشند، بدين معني که بايد در مدت زمان طولاني يا بلندتري اکران شوند، زيرا در غير اين صورت فيلمهاي مخاطب خاص زمين ميخورند.» اين تقسيمبندي همچنان در حد ايده است و در مرحله اجرا آزموده نشدهاست.1390/ هنر و تجربهتازهترين دروخيز براي حمايت از اکران فيلمها فرهنگي از سوي عليرضا سجادپور و همراهانش در شوراي صنفي اکران صورت گرفته است. اتفاقي که براي نخستينبار مديران سينمايي و شوراي صنفي اکران را همرمان دغدغهمند اکران ويژه فيلمهاي فرهنگي کردهاست و از اين منظر شايد بيشتر بتوان به سرانجامش اميد داشت. همزمان با نگارش آئيننامه اکران سال 1390 هم دستاندکاران خانه سينما و هم افرادي که از سوي اتحاديه تهيهکنندگان مسئول اين کار شده بودند، طرحي در مورد اکران فيلمهاي فرهنگي با عنوان «هنر و تجربه» مطرح کردند. براساس اين طرح سينماهاي فرهنگ2، سالن کوچک آزادي، سالن کوچک پرديس ملت، سالن کوچک فلسطين و سالن اصلي موزه سينما براي اکران آثار فرهنگي انتخاب شد. با انتشار خبر آغاز اين طرح (که هنوز به مرحله اجرا نرسيدهاست) حرفها و حديثها درباره کيفيت اجرا شدن آن در رسانهها منعکس شد. حرفهايي که بيشتر معطوف به فهرست احتمالي آثار مورد حمايت بود. عليرضا سجادپور آغاز اين طرح را اواخر ارديبهشت اعلام کرده بود اما اين طرح همچنان در مرحله تصميمگيري قرار دارد. سجادپور با انقضاي زمان وعدهدادهشده براي اجراي اين طرح در گفتوگويي اعلام کرد: «ما قرار داشتيم در سه ماه اول سال اين طرح را اجرايي کنيم، قطع به يقين هنوز از اجراي اين طرح عقب نيستيم و اگر هم کمي دير شده اين زمان از دست رفته را جبران ميکنيم.»اميد صبوريبخش سينما و تلويزيون تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 445]