تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814651095
-زیبایی از نوعی دیگر
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
زیبایی از نوعی دیگر می‌دانید وجه اشتراک بازیگرانی همچون داستین هافمن، ژرار دپاردیو، دانیل اوتوی، ژان رنو و آنتونی کویین چیست؟ همه آنها با وجود بهره کم از زیبایی ظاهری از بهترین بازیگران تاریخ سینمای جهان هستند.
این بازیگران و بسیاری دیگر بدون برخورداری از مولفه های ثابت و کلیشه ای بازیگری و صرفا با تکیه بر استعداد ذاتی و آموختن دانش بازیگری، به سینما راه پیدا کردند و با ارائه بازی هایی درخشان، نام خود را در این هنر جاودانه کردند. ستارگان خوش چهره بخش غیرقابل انکار هنر ـ صنعت سینما هستند و یکی از الزامات چرخش چرخ های هنرهفتم وجود بازیگرانی با چهره جذاب است، اما کیست که نداند بخش اعظم نقش های ماندگار سینما بر کاکل بازیگران توانمند و کاربلد می چرخد و نه آنهایی که چشم و ابرو و جمالی فانی و زودگذر دارند. این مقوله در کشور ما هم مصداق های فراوانی دارد و بازیگران بسیاری را می شناسیم که به جای زیبایی ظاهری، با بازی زیبا و هنر و توانایی شان، مردم را در سالن سینما یا پای گیرنده های تلویزیونی میخکوب کرده اند. مهدی هاشمی هیچ گاه استانداردهای یک ستاره شامل قد رعنا و بلند، چهره زیبا یا چشم های رنگی را نداشت، اما چه کسی می تواند منکر توانایی و قدرت بازیگری اش شود؟ پرویز پرستویی، رضا کیانیان، عزت الله انتظامی و بازیگران بزرگی از این دست، با زیبایی درونی و توانِ هنری شان به قلب های یک ملت راه یافته اند. ضمن این که قریب به اتفاق این بازیگران ایرانی و خارجی نامبرده، ریشه و سابقه تئاتری دارند و پیش از ورود به عرصه تصویر و مدیوم های تلویزیون و سینما، بارها بر صحنه تئاتر درخشیده اند و تماشاگران مختلف را با خود همراه کرده اند. زیبایی در تئاتر نسبت به عرصه های تصویری، جایگاه کم اهمیت تری دارد و آن بازیگری روی صحنه نمایش پیروز و فاتح است که قدرت بدن، بیان و احساس بیشتری داشته باشد. درواقع در تئاتر آن چیزی مترادف زیبایی است که به توانِ یک بازیگر ارتباط دارد و زیبایی ظاهری تاهنگامی که با بازی درست، همدلی برانگیز و تاثیرگذار همراه نباشد، تعیین کننده و قابل اشاره نیست. زیبایی در تئاتر یعنی بازی تماشایی سیامک صفری در نقش آغامحمدخان قاجار در «شکار روباه» علی رفیعی، زیبایی در تئاتر یعنی بازی های زیبای گلاب آدینه و پیام دهکردی در «سه گانه اورنگ» محمد حاتمی، زیبایی در تئاتر یعنی بازی امیر جعفری در «ترن» نیما دهقان، زیبایی در تئاتر و عرصه بازیگری یعنی هر حضور رضا بهبودی در یک کار نمایشی. شاید خیلی از تماشاگران عرصه هنرهای تصویری، رضا بهبودی را نشناسند یا حداکثر چهره اش را در چند فیلم و سریال دیده باشند، اما این بازیگر به گواه کارنامه اش بخصوص در تئاتر، یکی از بهترین بازیگران ماست. او که در کنار بازیگری، به آموزش این حرفه به جوانان علاقه مند هم مشغول است، اول فروردین 1350 در رودسر استان گیلان به دنیا آمد و سال 76 از دانشکده سینماتئاتر فارغ التحصیل شد و از همان سال با بازی در نمایش «بینوایان» به کارگردانی بهروز غریب پور وارد دنیای حرفه ای بازیگری شد. عضویت در گروه تئاتر «لیو» و حضور در نمایش هایی به کارگردانی حسن معجونی، همچون «خرس و خواستگاری»، «خواب آهسته مرگ» و «دایی وانیا»، نام او را بیش از پیش روی زبان علاقه مندان به تئاتر انداخت. بهبودی همچون چهره های سرشناسی که اسمشان ذکر شد، بدون بهره مندی از فیزیک و چهره ویژه ای و فاصله از معیارهای ستاره بودن، به واسطه استعداد و توانایی در بازیگری و ترکیب ظریف حس های گوناگون و متضاد و استفاده درست از بدن و بیان، برای تماشاگر زیبا جلوه می کند. او با درک موقعیت نقش و تجزیه و تحلیل کاراکتر، این توانایی را دارد که به نقش های مختلف و بسیار دور از هم جان دهد و تماشاگر را با بازی خود همراه کند. این هنر اوست که می تواند با چهره ای ثابت و اجزای صورتش همچون سری طاس، ابروهایی کمانی، چشمانی ریز، بینی بزرگ و چانه ای شکافدار و بدون توسل به چهره پردازی خاصی، از بیماری هنرمند و بی آزار و غریب در «آرامش از نوعی دیگر» (شبنم فرشادجو) به سیاهی لشکری در سنگ ها در جیب هایش (پارسا پیروزفر) یا شخصیت فرصت طلب و قالتاقی چون لوپاخین در «باغ آلبالو» (حسن معجونی) بغلتد و تغییر حالت دهد. از همین دست است آخرین هنرنمایی او در نمایش «گفت وگوی فراریان» (نوشته محمد زارعی و کارگردانی میلاد شجره) که بی هیچ ابزار کمک کننده ای و فقط با اتکا به متنی سهل و ممتنع و موثر درباره عنصر مهم، تاریخ ساز و درعین حال محل مناقشه «زبان»، کاری می کند کارستان و در لحظه ای می تواند از نقش یک نویسنده و کارگردان تئاتر به نقش یک فیزیکدان یهودی زندانی در آشوویتس درآید یا با سخنرانی جنون آمیز و دیوانه وار به زبان آلمانی، نقش آدولف هیتلر را بازی کند. خوشبختانه با رویکرد کارگردانان تلویزیون و سینما به برخی از تواناترین چهره های بازیگری تئاتر، چند سالی است پای بهبودی به عرصه تصویر هم باز شده و او با بازی هایی خوب در آثاری چون «آبروی از دست رفته آقای صادقی»، «طبقه حساس» و «روایت ناپدیدشدن مریم»، در معرض دید و توجه بیشتری قرار گرفته است. بهبودی با وجود حضور در کارهای تلویزیونی و سینمایی و بازی در نقش هایی خاص که با نمک تزریقی ویژه او، ملیح تر هم می شود، همچنان حضورش در تئاتر را به طور جدی دنبال می کند و به نقش های جذاب و ماندگارش می افزاید. او این روزها یک تنه بار نمایش «همه چیز می گذرد، تو نمی گذری» (مونولوگی نوشته محمد چرمشیر) را به دوش می کشد و بازی و کارگردانی کار به عهده اوست و این یعنی تجربه روبه رو شدن با یک زیبایی دیگر در تئاتر و هنر بازیگری. علی رستگار / گروه فرهنگ و هنر
پنج شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 02:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها