واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نقد فیلمهای جشنواره فجر
چرا باید «روباه» بهروز افخمی را دید
گرچه ممکن است «روباه» در به نمایش گذاشتن ترور دانشمندان هستهای و پشت پرده سازمانهای جاسوسی خارجی و نقش وزارت اطلاعات در خنثی نمودن تعداد بسیاری از ناآرامیها و سوء قصدها کمتر از حد انتظار ظاهر شده باشد اما جسارت کارگردان در پرداختن به چنین موضوعی قابل تحسین است.
«روباه»، روایت حضور دومین برادر نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل است که بعنوان جاسوس و تروریست قصد به شهادت رساندن دانشمندان هستهای ایران را دارد، اتفاقی که ممکن است باعث برهم خوردن مذاکرات در دولت یازدهم شود. داستان به روز و جذاب، تعقیب و گریزها، تعدد لوکیشنهای خارجی و سرعت و ریتم مناسب فیلم از جمله نکات مثبت آخرین ساخته بهروز افخمی است.
اما چرا باید «روباه» را دید و چه رخداد ویژهای باعث میشود شما به دیدن آن ترغیب شوید؟
سینمای ایران همواره از فقر فیلم نامه خوب رنج برده و فقدان ژانرهای متعدد از مصائب فیلمهای ایرانی است، در جشنوارههای پیشین نیز به ندرت میتوانید فیلمی بیابید که از دو حوزه اجتماعی و بعضا کمدی خارج بوده باشد. فیلمهای دفاع مقدسی نیز چنگی به دل نزدهاند و تک ستارههایی چون «شیار۱۴۳» و «چ» سعی در زنده نگه داشتن ژانر سینمای دفاع مقدس داشتهاند اما تقریبا از ژانرهای دیگر خبری نیست. اساسا در سینمای ایران کمتر میتوانید برآیند اتفاقات جامعه را بر پرده سینما ببینید، عمدتا فیلمها ساخته جهان ذهنی سینماگر است تا برآمده از اتفاقات روز جامعه و مسائل مردم.
ژانر ترور در سینمای جهان دارای جایگاه ویژهای است و همواره یکی از جذابترین موضوعات هالیوود بوده و هست، ایران با ۱۷هزار مورد ترور بعنوان یکی از بزرگترین آسیب دیدگان این واقعه در جهان شناخته شده است، ۱۷هزار ترور یعنی ۱۷ هزار داستان جذاب و پر کشش که تعداد زیادی از آنها قابلیت فیلمنامه شدن را دارا هستند، طوری که هر سال نه یک فیلم بلکه سهمی از فیلمهای جشنواره را به خود اختصاص دهد، اما با این همه سینماگران ما به ندرت به این موضوع روی خوش نشان دادهاند، و در خاطر ندارم آخرین بار کی یک فیلم سینمایی با محوریت ترور ساخته شده است، موضوعی که نه به یک مقطع از تاریخ، بلکه انقلاب ایران در طول ۳۵سال گذشته همواره با آن روبرو شده و دست و پنجه نرم کرده و از آن آسیبهای جدی و بعضا جبران ناپذیری خورده است. اگرچه ممکن است «روباه» در به نمایش گذاشتن ترور دانشمندان هستهای و پشت پرده سازمانهای جاسوسی خارجی و نقش وزارت اطلاعات در خنثی نمودن تعداد بسیاری از ناآرامیها و سوء قصدها کمتر از حد انتظار ظاهر شده باشد اما جسارت کارگردان در پرداختن به چنین موضوعی قابل تحسین است، البته «روباه» در نسبت با فیلمهای ساخته شده با همین موضوع در جهان قابل مقایسه نیست، چرا که آنها محصول روند چندین ساله و برنامه ریزیهای بلند مدت با سیاستگزاریهای متمرکز هستند، در حالیکه افخمی پا در مسیری نهاده که کارگردانان دیگر از کنار آن هم عبور نکردهاند. شاید اگر در پیش تولید و پرداخت فیلمنامه دقت و زمان بیشتری بکار گرفته میشد و اگر برخی از بازیگران انتخاب شده برای فیلم به هر دلیلی از ادامه همکاری با فیلم «روباه» منصرف نمیشدنداثر بهتر و قابل دفاع تری بر پرده سینما مشاهده میکردیم. کارنامه افخمی در روایت روان داستان بر پرده سینما کارنامه موجه و قابل قبولی است و همین نکته باعث میشود تا کم و کاستیهای محتوایی فیلم را محصول برخی محدودیتها در به تصویر کشیدن نهادها و سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی بدانیم، مسئلهای که ابتدا روند فیلمنامه نویسی و در ادامه کارگردانی بهروز افخمی در مقایسه با دیگر ساختههایش را دشوارتر کرده و مجموع این نکات باعث میشود تا ما در مواجهه با «روباه» انتظاری مبتنی با واقعیت داشته باشیم و بعنوان یکی از اولین فیلمهای این ژانر جذاب به آن احترام بگذاریم. یادداشت: جواد طالبی انتهای پیام/س
93/11/18 - 13:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]