تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847988227
به هنرمندان «اتاق عمل» اعتماد کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: نگاه هفته
به هنرمندان «اتاق عمل» اعتماد کنیم
تاریخ انتشار : پنج شنبه 18 دی 1393 ساعت 10:37 | شماره خبر : 1781505200605728996 تعداد بازدید: 91
پ پ
حکایت اعتراض به فیلم و سریالی که بخشی از قصه یا تمام فیلمنامه‌اش درباره یک صنف یا گروه خاصی است، زیادی کشدار شده است. تقریبا در هیچ جای دنیا چنین رویه‌ای مرسوم نیست که یک صنف همیشه با این عنوان شناخته شود که تلاش می‌کند تا از وجهه همکاران خود در آثار مختلف تصویری ـ به هر شکل ـ دفاع کند.
آیا ادامه چنین روندی می‌تواند به اعتماد متقابل بین مردم و آنها کمک کند؟ اصلا چرا این‌گونه تصور می‌شود که قرار است هنرمندان اسرار مگو را فاش کنند یا تصویری مخدوش از آن قشر به مخاطب ارائه کنند؟ این دیوار بی‌اعتمادی چگونه و کی بالا رفته است که بسیاری از محسنات آثار تصویری اینچنین نادیده گرفته می‌شود؟ این‌که نویسنده‌ای تلاش می‌کند داستانش را در یک بستر آشنا و با آدم‌های آشنا روایت کند آیا پاداش این است که با سازوکار قانونی و فراقانونی باید عرصه را چنان بر او تنگ کرد که دیگر هیچ نویسنده‌ای به سمت نگارش قصه‌ای با مضمون آن «شغل» و «حرفه» نرود؟ از قدیم گفته‌اند آدم خوب وبد همه جا پیدا می‌شود. بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید در صنف و گروه ما همه طیب و طاهرند و هیچ خطایی از آنها سر نمی‌زند که اگر این‌گونه بود میزان ناهنجاری اجتماعی ما در سطوح مختلف به مراتب کمتر از این بود. این بی‌اعتمادی به هنرمند از کجا نشأت می‌گیرد که هرکس در هر رده شغلی تلاش می‌کند با ابزار در اختیارش جلوی خلاقیت هنرمند را با بهانه‌های مختلف و در لوای اسامی گوناگون بگیرد و دست آخر پیروزمندانه خود را در قاب خاطره‌ها بنشاند که پیروز مبارزه نیز بوده است. گفتن این نکته ظریف و احتمالا کلیشه‌ای خالی از لطف نخواهد بود که کار هنرمند به دور از بایدها و نباید شکل می‌گیرد، خلق می‌شود، جلوه می‌کند و به چشم می‌آید و در نهایت این مخاطب است که باید درباره آن اثر اظهارنظر کند. این‌که خوشش آمده یا نه، با اثر ارتباط برقرار کرده یا نه، داستان و شخصیت و دیالوگ‌ها او را تحت تاثیر قرار داده یا نه، همه و همه فرآیندهای بعد از دیدن اثر است که تمامش به مخاطب و رسانه مربوط است. فیلمنامه، خشت اولیه ساخت یک اثر است، در واقع این فیلمنامه است که ماهیت آن اثر را مشخص می‌کند. برای پدید آمدن هر فیلمنامه‌ای از درام و ملودرام بگیرید تا تراژدی و طنز، نویسنده به مصالحی احتیاج دارد تا اثرش را سر و شکل دهد و این مصالح معمولا از دنیای پیرامون او وام گرفته می‌شود. نویسنده‌ای که با رسانه‌ای مانند تلویزیون همکاری می‌کند معمولا حساسیت‌ها و ظرایف را می‌داند، بنابراین بیهوده خودش را در مسیری قرار نمی‌دهد که جریان‌ها او را به سمت و سوی مختلف بکشاند. فقط کافی است به او اعتماد شود تا خلاقیتش شکوفا شود. حالا دیگر کمتر اثر ارزنده‌ای را در جهان می‌توان سراغ گرفت که با بخشنامه و مصلحت‌اندیشی رایج به جایگاهی که درخور آن است، رسیده باشد. بخصوص وقتی مخاطب رسانه هوشمندی و درایت لازم را دارد که بخوبی همه چیز را رصد می‌کند وآنچه را می‌پسندد نظاره‌گر می‌شود، نه آنچه را که برایش می‌پسندند. به همین دلیل ساده است که هر اثری را که می‌بیند انباشته از واقعیت پیرامونش باشد با آن بیشتر ارتباط برقرار می‌کند و احتمالا تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد و در مقابل از هرچه رنگ تصنعی دارد و با مصلحت‌اندیشی به کار دیکته شده بیشتر و بیشتر رویگردان می‌شود. مهدی غلامحیدری / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)
تاریخ انتشار : پنج شنبه 18 دی 1393 ساعت 10:37 | شماره خبر : 1781505200605728996 تعداد بازدید: 91
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها