واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۳ - ۱۴:۴۲
کارگردان فیلم «جام حسنلو» که درباره بازنمود اندیشههای هستیشناسانه باستانشناسی در سینمای مستند در موزه ملی سخن میگفت، بیان کرد: اکنون وقت آن است که روح اشیاء به صدا دربیاید و تنها باستانشناسان میتوانند این کار را انجام دهند. گاهی اوقات به باستانشناسی غبطه میخوردم، چون آنها قدرتی دارند که میتوانند در روح مردگان بخوانند و آن را زنده کنند، به عبارتی باستانشناسان روح مسیحایی دارند. به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، این مستندساز در دومین روز از نخستین گردهمایی بینالمللی سینمای مستند و باستانشناسی ایران، بعد از نمایش فیلم «جام حسنلو» اظهار کرد: متأسفم که این فیلم را با تصویر بی رنگ و رو دیدید. واقعیت این است که هیچگاه کپی این فیلم به دست من نرسید و هر چقدر از مسئولان صداوسیما و فیلمخانه ملی خواهش کردم، کپی آن را به من ندادند و میدانم که نگاتیو آن را هم گم کردهاند. اصلانی ادامه داد: «جام حسنلو» ارزشمند و قدرتمند است و میدانم پرنقشترین جام گیتی است. بنابراین حیف است چنین تصویری از آن ارائه شود. به نظر من علم باستانشناسی اعتبار خودش را دارد. نه سینما خدمتگزار چیزی و نه باستانشناسی خدمتگزار اندیشه است، بلکه این دو در کنار هم میتوانند به فهم جهانی کمک کنند. او ضمن قدردانی از برگزاری این هماندیشی بیان کرد: معمولا سالهاست که چنین کاری را در ایران انجام نمیدهند و برگزاری چنین گردهمایی خوشحالکننده است. فیلم ولدبیگی که تصاویری از حلب را ارائه میدهد و موجب شده توطئه جهانی و بیعرضگی دولت آن کشور چیزی از حلب که کهنترین مجموعه جهانی است باقی نماند، عنصر باستانشناسانه دارد. این مستندساز افزود: اگر نابود شدن حلب شرمی برای آنهاست، افتخاری هم برای علیاکبر ولدبیگی است که فیلمی از آن تهیه کرده و به عقیده من این کار شرافتانگیز است. هیچچیز به اندازه آن شیای که باستانشناس از زیر خاک درمیآورد برای من تخیلبرانگیز نیست و این تخیلی فوقالعاده و معجزه یک باستانشناس است. او اضافه کرد: اینکه فکر کنیم چه کسانی در یک ظرف یا جام آب را سر کشیدهاند و سیراب شدهاند، جالب است و این تخیلات را معجزه باستانشناسی به ما میدهد؛ خیال شورانگیزی که ما آن را گم کردهایم، جهانی که خیال را از طریق رسانهها حذف کرده است؛ زیرا انسان از خیال خودش هستی دارد و انسان بیخیال انسان مردهای است. باستانشناسی به ما ظرفیت تاریخشناسی را میدهد. اصلانی بیان کرد: ناطق بودن انسان به معنای حافظه داشتن است و حافظه یعنی تاریخ جمعی که به ما ناخودآگاه جمعی و فردی میدهد و باید این احترام را برای باستانشناسی قائل باشیم، زیرا کوچکترین کار باستانشناسی این است که ما را به خودمان بازمیگرداند و این آشنا کردن با ماست که سینمای مستند میتواند به آن عمق دهد. ما مستندسازان و باستانشناسان باید با هم دست دهیم. دست دادن به معنای آنکه توطئه کنیم، نیست. این مستندساز اظهار کرد: ما در بناهای باستانی پرسپکتیو سطوح داریم و رنگنگارههای این آثار بسیار هوشمندانه است. پررنگ و تک بعدی کردن هر چیزی چه در مورد سینما و چه در مورد باستانشناسی استبدادی و دیکتاتوری است. آنهایی که یک نوع باستانشناسی و یک نوع سینما را میخواهند لازم است فکر کنند که چرا چنین میخواهند. این فیلمها اعتبار دارند و من آنها را دوست دارم. او با بیان اینکه اکنون جسد مرده «جام حسنلو» در دست ماست، گفت: ما میتوانیم برای این جام مراسم تشییع بگیریم، زیرا سند کاملی از آن در دست نیست و این اطلاعات جز آگهیهای ترحیم چیزی نیست و قرار نیست ما آگهی ترحیم برای جهان ترسیم کنیم. هر چیزی میتواند به جای آنکه تمام کننده باشد همواره آغاز کننده باشد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]