تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 17 آبان 1403    احادیث و روایات:  
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827042451




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

رابطه مبهم تلویزیون و ادبیات


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: اقتباس در تلویزیون هنوز به جایگاه شایسته خود نرسیده است
رابطه مبهم تلویزیون و ادبیات

تاریخ انتشار : سه شنبه 18 آذر 1393 ساعت 17:46 | شماره خبر : 1746803271201066873 تعداد بازدید: 0
پ پ








یک هفته پیش، محمدرضا سرشار، قصه‌گوی ظهر جمعه قدیم گفت که بهرام بیضایی بدون اجازه و با استفاده از یکی از داستان‌های او فیلم «باشو، غریبه کوچک» را ساخته.

من در این باره چیزی نمی‌دانم و طبیعی است که نمی‌شود قضاوت کرد، اما دست‌کم می‌توان این خبر مناقشه‌آمیز را دستمایه قرار داد و یادداشتی درباره «اقتباس در سینما و تلویزیون» نوشت و این سوال را مطرح کرد که در کشور ما چقدر اقتباس سینمایی از آثار ادبی شده و کیفیت این اقتباس‌ها چطور بوده و شرایط اقتباس اکنون چگونه است.


رمز موفقیت آثار تلویزیونی وسینمایی در دو کلمه خلاصه می‌شود: تکیه بر سنت روایت و درام. دو عنصری که ماده‌ اصلی کار رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان به حساب می‌آمد. بعدها تلویزیون و ادبیات همکاری نزدیک‌تری را شروع کردند و چنین شد که در کنار فیلمنامه‌نویسی، اقتباس هم پا به میدان گذاشت و تبدیل رمان‌ها و نمایشنامه‌ها به فیلمنامه در دستور کار فیلمسازان قرار گرفت و هنوز هم هست. البته اقتباس سینمایی و تلویزیونی کار آسانی نیست. به اعتقاد اهل اطلاع، یک فیلمنامه تا وقتی که تبدیل به فیلم نشده در حوزه‌ ادبیات مکتوب قرار می‌گیرد. سینما و تلویزیون از طریق اقتباس، خود را به ادبیات پیوند می‌زنند و (ضمن این‌که حیات و بقای خود و ادبیات را تضمین می‌کنند) در شکل‌دهی فرهنگ فکری و رفتاری جامعه بشدت نقش‌آفرین می‌شوند. اگر افراد یک جامعه، عادت به مطالعه داشته باشند، درباره‌ آنچه که خوانده‌اند، فکر می‌کنند و وقتی همین آدم‌ها فیلم‌هایی ببینند که با اتکا بر سنت‌های ادبی تهیه شده باشد، عادت به فکر کردن، در رفتارشان نهادینه می‌شود و کسی که فکر می‌کند، با فرهنگ است و فرهنگ چیزی نیست جز انتخاب یک راه‌حل از بین راه‌حل‌های بسیار و کسانی که اهل مطالعه و فیلم دیدنند، در مواجهه با یک موقعیت، راه‌حل‌های بسیاری خواهند داشت و می‌توانند آزادانه، یکی را که بهترین باشد، برگزینند. چنین کسانی نه دوبله پارک می‌کنند و نه لایی می‌کشند و نه به دلیل خشم ناگهانی کسی را می‌کشند. کسی که اهل فرهنگ باشد، اصلا دچار خشم ناگهانی نمی‌شود. گمان کنم قدری از موضوع دور افتادم. قرار بود درباره وضع اقتباس از آثار ادبی در سینما و تلویزیون کشورمان حرف بزنم. باید گفت که وضع اقتباس در سینمای ما خوب نیست. شاید بشود گفت که هیچ وقت به این بدی نبوده. از زمانی که تقوایی سریال «دایی جان ناپلئون» را با اقتباس از رمانی به همین نام نوشت و ساخت و یکی از زیباترین و نمونه‌های اقتباس کامل را رقم زد همه امیدوار بودند که این روند ادامه داشته باشد و رابطه ادبیات و تلویزیون نزدیک‌تر شود، اما چنین نشد. در حال حاضر، ادبیات و تلویزیون به جزایر منفردی می‌مانند. به نظر می‌رسد تعدادی از نویسندگان ما تلقی درستی از اقتباس ندارند و به آن بدبینند. البته باید پذیرفت که تعداد فیلمنامه‌نویس‌های کارکشته و متبحری که بدانند اقتباس با داغان کردن منبع ادبی فرق دارد، انگشت‌شمار است. دو سال پیش در جلسه‌ای بودم که در آن یک فیلمساز خوب و یک رمان‌نویس خیلی خوب حضور داشتند. موضوع جلسه، تبدیل رمان آن نویسنده به فیلمنامه بود، اما نویسنده‌ ما نمی‌پذیرفت که حتی یک بخش کوچک از داستانش تغییر کند. البته او این اختیار را داشت، اما واقعا با تغییر آن قسمت لطمه‌ای به رمان نمی‌خورد و حتی بهتر می‌شد. چنین است که علاقه‌مندان به تلویزیون به خواندن رمان و داستان تشویق نمی‌شوند و دوستداران کتاب تمایل زیادی به سینما نشان نمی‌دهند. البته تلویزیون می‌تواند فرآیند اقتباس را دوباره زنده کند. نگارنده امیدوار است که ترکیب مدیران جدید رسانه، به این موضوع عنایت نشان دهند و ادبیات و رسانه را آشتی دهند و دعا می‌کنم که مناقشه‌ سرشار و بیضایی ختم به خیر شود. معروف است که به «امیلی گریرسن» گفتند که فلان کارگردان بدون اجازه تو با اقتباس از یکی از رمان‌هایت فیلمی ساخته است. گریرسن جواب داد: انصافا فیلم خوبی ساخته است! واقعیت این است که فقط 3000 نسخه از کتاب من به فروش رفته بود، اما حالا 500 هزار نفر آن را تماشا می‌کنند و من خیلی هم راضیم! امید بهشتی / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)


تاریخ انتشار : سه شنبه 18 آذر 1393 ساعت 17:46 | شماره خبر : 1746803271201066873 تعداد بازدید: 0





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سینما و تلویزیون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن