واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تارنمای آذپرس: مقبره باغچه بان در سکوت و انزوا رنگ می بازد تارنمای آذپرس در مطلبی با عنوان مقبره باغچه بان در سکوت و انزوا رنگ می بازد، گزارشی از آرامگاه این شخصیت بزرگ فرهنگی ایران و آذربایجان که در وضعیت بسیار نامناسبی قرار گرفته، منتشر کرده است.
لک لک ها روی در سفید رنگ کهنه و قدیمی رو در روی هم نشسته اند، روی دری که بسته است، اما جبار باغچه بان در آن سوی اش در میان سنگفرش های قدیمی خفته. کفتر های چاهی و قمری های محله چشمه علی شهرری از روی دیواره چندین هزار ساله چشمه علی بلند می شوند و روی قبر باغچه بان می نشینند، کاج های بلند با قامتی استوار در دو سوی مزار او به ادب ایستاده اند و با زبان بی زبانی همصدا با باد هر صبح و عصر فاتحه ای نثار روح این نقاش عالم سکوت می کنند، صاحبخانه نیست. خانه ای که قبر باغچه بان به دیوارهای در حال ریزش آن اعتبار بخشیده است.
به گزارش آذپرس، ساکن اصلی خانه ای که در حقیقت آرامگاه باغچه بان است پیرزنی است که اغلب در خانه اش نیست و انگار شب ها برای خوابیدن به این خانه می آید. کلید خانه در دست «فرح خانم» است. فرح خانم می گوید: «اینجا ملک شخصی و آرامگاه خانوادگی آقای اشتری است. آقای باغچه بان از خانواده آقای اشتری خواسته که در اینجا دفن شود. حتی آقای اشتری می گفته که آقای باغچه بان خودش آمد و محل دفنش را دقیقا مشخص کرد.»
آرامگاه باغچه بان با اینکه ثبت تاریخی شده، در حال تخریب است.
شهرداری منطقه 20 تهران سال هاست که می کوشد با جلب رضایت همسایه ها و با خرید خانه های اطراف این آرامگاه را مرمت و بازسازی کند اما هنوز موفق به این کار نشده است. کارشناس شهرداری این منطقه می گوید که همسایه ها همین که متوجه شدند خانه هایشان در طرح بازسازی قرار گرفته قیمت خانه ها را افزایش دادند. از طرف دیگر میراث فرهنگی هم همکاری لازم را برای اجرای این طرح انجام نمی دهد.
وی اطمینان می دهد که اگر شرایط این خانه همینطور ادامه پیدا کند آرامگاه باغچه بان در معرض تخریب جدی قرار می گیرد.
نام خانوادگی مرحوم جبار باغچه بان، عسگرزاده بود. او بعدها به مناسبت تاسیس اولین کودکستان در تبریز به نام «باغچه اطفال» نام خانوادگی خود را به باغچه بان تغییر داد. در همان کودکستان بود که باغچه بان به فکر تعلیم و تربیت بچه های ناشنوا افتاد.
*** کودکستان باغچه بان تبریز پیدا نشد ***
باغچه اطفال باغچه بان. این نام مدرسه و یا کودکستانی است که برای یافتن آن در شهر تبریز دست به دامن میراث فرهنگی تبریز شدیم. اولین مکانی که در آن باغچه بان پذیرای بچه های ناشنوا شد. اما بچه های میراث فرهنگی تبریز با تعجب پرسیدند که اینجایی که دنبالش می گردید اصلا" کجا هست؟!
اداره دیگری فکر کرد ما دنبال مدرسه ای جدیدالتاسیس به نام باغچه بان هستیم و آدرس و شماره تلفن مدرسه ای را به ما داد که بعدا" فهمیدیم که انگار گردی با گردویی اشتباه گرفته شده. تلاش ها برای یافتن محل این مدرسه بی سرانجام ماند.
مدرسه ای که جبار در سال 1303 شمسی تابلویی کوچک را با اعلانی بدین مضمون بر سر در آن کودکستان زد: « در باغچه اطفال کلاسی برای تعلیم نوشتن و خواندن و حرف زدن به بچه های کر و لال گشایش یافت و هر طفل کر و لالی می تواند به طور مجانی در این کلاس تحصیل کند. از ساعت 4 تا 9 بعدازظهر برای اسم نویسی به دفتر باغچه اطفال مراجعه کنید».
صدای این اعلان مانند انفجار بمبی توجه دانشمندان و فرهنگیان تبریز را به خود جلب کرد و جنجالی برپا ساخت.
7236/587
11/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]