تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837393440
نویسنده‌ای که عمدا اشتباه می‌نوشت
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۴
در شب فرانتس کافکا، پژوهشگر آثار کافکا از اشتباه‌های عمدی او در نگارش داستان‌هایش گفت. به گزارش ایسنا، در شب فرانتس کافکا از سلسله شب‌های بخارا، به اهمیت این نویسنده آلمانی‌زبان، تاثیر ترجمه آثار او در ایران و استقبال دائمی از آثارش در کشورمان اشاره شد. کافکا محصول فرهنگ چندزبانی است در این مراسم که با اجرای علی دهباشی – مدیر مجله بخارا – همراه بود، پتر اشتپانک - سفیر چک در ایران - با اشاره به اهمیت فرانتس کافکا گفت: دو هفته پیش جشن بیست و پنجمین سالگرد پایان حکومت کمونیسم بر چکسلواکی برگزار شد و در اینجا ارتباط جالبی با کافکا وجود دارد. در 1964 کنفرانسی بینالمللی درباره کافکا در پراگ برگزار شد. رییس این کنفرانس ادوارد گوچتیکا بود و به آثار کافکا پرداخته شد که پس از پایان دوران کمونیسم این آثار توانست به زبان چک و دیگر زبانهایی که در چکسلواکی بود ترجمه شود. به این ترتیب سلطهای که کمونیسم بر چکسلواکی داشت پایان گرفت. پس از کنفرانس کافکا در 1965 کنگره چکسلواکی را داشتیم، متأسفانه در 1968 بود که تانکهای اتحاد جماهیر شوروی وارد پراگ شدند و تا مدتی انتشار آثار کافکا در چکسلواکی ممنوع شد. در 1982 بود که تعدادی از داستان‌های کافکا منتشر شد، رمانهای کافکا، محاکمه و قصر که نظام توتالیتر را توصیف میکردند اجازه انتشار نیافتند. رمان قصر در 1989 منتشر شد و به این ترتیب ما احساس کردیم که چیزی اتفاق افتاده و تغییر کرده است. سانسور و نظام توتالیتر عقب‌نشینی میکرد. این مسئله نشان میداد که زمان دگرگون می‌شود.
شب کافکا
او همچنین درباره اینکه چرا کافکا به عنوان یک نویسنده آلمانی‌زبان برای سفارت چک اهمیت دارد گفت: کافکا محصول فرهنگ چندزبانی پراگ و اروپای مرکزی بود، این محیط چندزبانه در طی جنگ جهانی دوم از بین رفت و به این ترتیب من فکر میکنم حفظ این میراث فرهنگی که حاصل چندزبانگی است اهمیت فراوانی دارد. من مجاب‌شده کافکا هستم همچنین محمود دولت‌آبادی – نویسنده پیشکسوت – در سخنانی گفت: در راه که میآمدم بیاختیار این شعر مولانا به یاد آمد که می‌گوید: «من گنگ خواب‌دیده و عالم همه کر/ من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش». او افزود: ما کافکا را به طور پراکنده در ایران شناختیم، بیشتر از طریق مترجمانی که نسبت به همه آدمهایی که دچار آسیبهایی می‌شوند، دغدغه انسانی داشتند. کار مهمی هم که در سال‌های اخیر انجام گرفته این است که علی‌اصغر حداد این شانس را به ما داده که با مجموعه آثار داستانی کافکا آشنا بشویم. دولت‌آبادی گفت: به اینجا که میآمدم با خودم فکر میکردم خواندن آثار کافکا برای فهمیدن انسان و جهانی که در آن زندگی می‌کند، رنج بردن از بابت همین انسان و جهان برای تمام طول عمر کافی است. اما از آن جایی که معتقد هستم انسان فقط برای رنج بردن به جهان نیامده، فکر کردم که از مائدههای زمینی، از غزل حافظ، از غزلیات مولانا هم نباید غافل شد به این جهت که رنج با عشق قابل تحمل می‌شود. من حق ندارم در مورد کافکا به صورت جامع صحبت کنم برای این که جامع آثار او به ما نرسیده است. همیشه فکر کردم که کافکا واقعا یک سئوال است، یک استفهام است، یک پدیده گنگ است. این گنگی چرا همواره با ما هست. انسان آثار ادبی را میخواند و از آن میگذرد، از این آثار برخوردار می‌شود یا نمی‌شود. ولی هستند نویسندگانی که همیشه با انسان هستند. چرا کافکا این قدر مهم است؟ تمثیلهایی که کافکا به کار میبرد، به صورت داستان، به حکایات ما در نوع حکایات سعدی نزدیک می‌شود، ولی عمیقا روی زمین. این چه اقتداری است که او دارد که در کوتاهترین بیان مهم‌ترین نکات انسانی را میتواند بنویسد، با آن پایانهای معجزهآسا در یک داستان کوتاه. وقتی شما آن داستان کوتاه را می‌خوانید، از شما جدا نمی‌شود. کافکا فقط از جهت خودش اهمیت ندارد، از جهت تأثیری که روی تمام قرن بیستم اروپا گذاشت و این تأثیر به ما هم رسید خیلی مهم است. گمان میکنم که ولفگانگ بورشت میتوانست نویسنده باشد، نویسنده درخشانی هست، ولی بدون درک کافکا نمیتوانست چنان نویسنده‌ای باشد که من به عنوان یک همکار همیشه دچار غبن جوانمرگی او، بر اثر نکبت جنگ، شدم. بکت نمیتوانست مثل بکتی باشد که حالا از او نام میبریم، اگر از درک کافکا عبور نکرده بود. حتی کامو، آن درنگهایی که کامو در آثارش دارد، در نگاهش، انسان فکر می‌کند که کلید این استفهام را در دست کافکا میبیند.
شب کافکا
این نویسنده ادامه داد: در کشور ما وقتی به صادق هدایت میگوییم مامای ادبیات مدرن ایران، همیشه آثار کافکا که آمیخته است با او در منظر ما پدید میآید. من که دانشجوی ادبیات هستم بایستی بگویم که مفتخرم که یکی از آثار من در زبان آلمانی در کنار کافکا دیده شد. به این ترتیب این گنگ خواب‌دیده فرصت این را نداشت که فکر کند یک روزی، صد سال بعد، یک مرد روستایی بیاید در اینجا و اعلام کند که من مجاب‌شده این نویسنده هستم. مجاب‌شده یک نویسنده بودن فرق می‌کند با خواننده آن نویسنده بودن. کافکا یعنی مقاومت مرگبار در مقابل جبر. انسانی که میداند مغلوب می‌شود و مقاومت می‌کند. بله ما هر یک از این داستان‌ها را که نگاه بکنیم، که خوشبختانه خیلی خوب ترجمه شده، فکر میکنم ناچار بشویم که به مقوله انسان و موقعیت همواره فکر بکنیم. انسان و موقعیت، جست‌وجوی حقیقت، رسیدن به آن، تبدیل به واقعیت شدن آن. و بار دیگر سئوال. به همین منظور این داستان را من انتخاب کردهام.» سپس دولت‌آبادی داستان «فرفره» کافکا را با ترجمه علی‌اصغر حداد برای حاضران خواند. کافکا؛ نویسنده‌ای که عمدا اشتباه می‌نوشت پروفسور ریچارد مولر - استاد دانشگاه و محقق آثار کافکا - هم در این نشست سخانان خود را با اشاره به مشهورترین اثر کافکا «مسخ» شروع کرد و گفت: مشهورترین داستان فرانتس کافکا «مسخ» اینگونه آغاز می شود: «یک روز صبح همین که گره‌گوار سامسا از خواب آشفته‌ای پرید، در رختخواب خود به حشره تمام‌عیار عجیبی تبدیل شده بود.» از آن زمان، نسل‌های خوانندگان کتاب، هنرمندان، دانشمندان و فیلم‌سازان مشغول تصور کردن شکل دقیق از این حشره بزرگ و عجیب و غریب هستند. نویسنده روسی-آمریکایی ولادیمیر ناباکوف که کلکسیونر موفق پروانه و شاپرک نیز بود تاکید داشت گره‌گوار سوسکی بود با بال‌هایی در زیر پوسته سختش و همینطور قادر به پرواز. حشره کافکا به گونه‌ای بی‌حد و حصر کشیده، طراحی و رنگ‌آمیزی شده به تصویر کشیده شده و به صورت دیجیتالی درآمده و تبدیل به بخشی معروف از صنعت کافکا شده است. او ادامه داد: هرچند این که آیا کافکا به شخصه قیودی جدی درباره هر نوع ارائه و نمایش مستقیم و بصری از داستان‌هایش داشت کمتر شناخته شده است. کافکا در نامه‌ای به ناشر آلمانی کرت ولف می‌نویسد: «شوکی به من وارد شد. چون به نظرم تصویرگر در نظر دارد تصویر حشره را بکشد، نه، لطفا نه! نمی‌توان حشره را کشید. حتی از یک فاصله هم نمی‌شود که نشان داده شود». (25 اکتبر 1915) تنشی شدید بین نمایش تصویری و متنی – تصویر و متن - در کار کافکا وجود دارد. علیرغم شفافیت و توجه به جزییات در تخیل کافکا، غالبا استخراج تصاویر غیرمبهم از مکان‌ها و موجودات که در متن توصیف می‌شوند، امری غیرممکن است. اما چرا کافکا به تصویر بصری اطمینان نمی‌کند؟ یک پاسخ به عقیده من بسیار واضح است، نمایش متنی کمتر تحت‌اللفظی، کمتر اغواکننده و آزاردهنده است. در مقابله با واسطه متنی ذهن خواننده مجبور به طی کردن فاصله بیشتری خواهد بود
شب کافکا
مولر در ادامه به تاکید کافکا بر نوشتن و انقلاب رسانه‌یی که در زمان او در حال ظهور بود، اشاره کرد و گفت: به اعتقاد من کافکا نسبت به مقابله مستقیم از رسانه قدیمی و نوین حساس بود و به کشف امکاناتی جدید از واسطه متنی «قدیم» با تجربه راههای جدید از نگارش و تولید متن واکنش نشان داد. او همچنین درباره آثار کافکا گفت: کافکا در داستان‌هایش تناقضات موقتی، اشتباهات کوچک و عدم تجانس بین سطوح موقتی متن را برمیشمرد: زمان داستانش، زمان نمایش داستان، زمان خواندن داستان و غیره. این اختلافات زنجیره فضایی زمانی را ناآشنا ساخته و امکانات زمانی واسطه متنی را مورد استفاده قرار می‌دهد. او همچنین در آثارش لیستی طویل و دراز از ناهنجاری‌های و اشتباهات دارد. این مسائل گاهی اوقات مشکلاتی برای ویراستاران و مترجمان به وجود می‌آورد. این اختلافات، اشتباهات و خطاها در واقع بخشی از استراتژی کافکا به عنوان یک نویسنده است. درگیری کافکای کارمند با کافکای نویسنده همچنین علی‌اصغر حداد - مترجم آثار کافکا - در این مراسم گفت: از من خواستهاند چند دقیقهای از کافکا بگویم. اما ناچارم پیش از هر چیزاعتراف کنم که چیزی بیش از مترجم آثار داستانی او نیستم و نقاد آثار او به حساب نمیآیم. متأسفانه شناخت من از این نویسنده نامتعارف، پیچیده و بسیار درونگرا آنقدر عمیق نیست که بتوانم مطالبی نو و هیجانانگیز بگویم. او در ادامه به بیان زندگینامه کافکا به قلم آندریاش کیلشراخذ اشاره پرداخت و در بخشی از حرف‌های خود گفت: کافکا، این کارمند بیمه و نویسنده، پشت میز تحریر، دو نوع نگارش متضاد را که به طرزی پیچیده در هم گره خوردهاند، به هم پیوند میزند: از یک سو متن اداری، امور بیمه، حسابرسی و سازماندهی، و از سوی دیگر استحاله، عدم اطمینان، تعویق و تصنیف. کسی که میخواهد کافکا را بفهمد، باید این دو نوع نگارش اداری و ادبی را بشناسد. این شناخت از طریق خود او که بارها به نوع و محل نگارشش پرداخته است، به‌خوبی میسر می‌شود. کافکا این کار را کمتر به شکل انتزاعی، بلکه به گونه‌ای بسیار مشخص و ملموس انجام می‌دهد: در قالب نوعی پدیدارشناسی نگارش که به راستی در آثارش بهطور مکرر و از زوایای گوناگون مطرح می‌شود. کافکا در نخستین رمان ناتمام خود به نام مفقودالاثر، یا همان امریکا، تصویری از میز تحریر مدیریت به دست می‌دهد. درگیری کافکای کارمند با کافکای نویسنده را در این جملات هم که دریادداشتهایی روزانه او آمده است، به وضوح میبینیم: «میز تحریر من در اداره البته هیچ وقت مرتب نبوده، اما حالا تودهای درهم و برهم از اوراق و پرونده سطح آن را پوشانده است. در نگاهی به میز فقط چیزی را تشخیص میدهم که روی بقیه اوراق قرار دارد، آن زیر فقط چیزهای ناجوری را حدس میزنم.» ادبیات به مثابه عام سردرگمی به دفتر کافکا در اداره بیمه راه باز کرده است: ادبیات، اداره را به مخاطره میاندازد. با این وصف این ادبیات به هیچ وجه آن سوی میز تحریر گنجانده نشده، انقطاع امری اجتنابناپذیر نیست. نویسنده پشت همان میز تحریری مینشیند که کارمند بیمه مینشیند. اما نویسنده دستگاه مدیریت را به دستگاه استحاله تبدیل می‌کند. ادبیات، نظم و قوانین را تعیین نمی‌کند، با آنها بازی می‌کند. ادبیات کافکا با این شیوه با نظم بزرگ زمانه خود برخورد می‌کند. اما در این میان بر خود او چه میگذرد؟ در یادداشت‌های روزانهاش میخوانیم: ««گاهی کم و بیش گمان میکنم با گوشهای خود میشنوم که چطور میان نوشتن از یکسو و اداره از سوی دیگر خرد میشوم.» DSC0395.jpg|عنوان=شب کافکا|سایز=2"> کافکا؛ نویسنده مورد استقبال در ایران در ادامه سعید فیروزآبادی – مترجم - درباره ترجمه آثار کافکا در ایران گفت: تاریخچه پذیرش ادبیات آلمانی‌زبان در ایران به اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد و این در حالی است که تاریخ پذیرش و تأثیرگذاری ادبیات فارسی در قلمرو کشورهای آلمانی‌زبان در قرن هفدهم آغاز شده است. ترجمه آزادانه گلستان سعدی و بعد از آن غرلیات حافظ به زبان آلمانی ترجمه شد. دقیقا در همان آغاز قرن نوزدهم اندیشه و جنبشی در ایران آغاز شد و میل به اصلاحات و آشنایی با غرب بود، اداره‌ای هم برای ترجمه تأسیس شد که وظیفه اصلی آن ترجمه و انتشار کتاب‌های مطرح اروپایی بود. در همین زمان بسیاری از آثار اروپایی از زبان فرانسه و بعد از آن از دیگر زبان‌های اروپایی چون آلمانی به فارسی ترجمه شدند. فیروزآبادی همچنین گفت: فرانتس کافکا که از بزرگترین الگوهای ادبی قرن بیستم بود، خیلی زود به فارسی‌زبانان معرفی شد. مسخ، نخستین اثر کافکاست که نویسنده نوگرای ایرانی، صادق هدایت در سال 1930 آن را به فارسی ترجمه و منتشر کرد. از آن زمان تا کنون این اثر بیش از 20 بار ترجمه شده و مترجمان دیگری همچون فرزانه طاهری، حسینقلی جواهرچی و منوچهر بیگدلی آن را به فارسی ترجمه کرده‌اند و ترجمه هدایت هم بارها تجدید چاپ شده است. او ادامه داد: هدایت که از طریق زبان فرانسه این اثر را به زبان فارسی ترجمه کرد، در رمان بوف کور خود که اثری بی‌همتا در سال‌های سخت و سیاه سیاسی بود، شخصیتی را مطرح می‌کند که در شرایط روحی بسیار دشوار و دنیایی بین واقعیت و خیال سیر می‌کند و از این جهت با گرگور زامزا شباهت فراوانی دارد. هدایت که بعدها از سر ناامیدی در پاریس خودکشی کرد، نخستین تفسیر بر اندیشه و آثار کافکا را در مقدمه‌ای بر ترجمه حسن قائمیان بر گراخوس شکارچی با عنوان پیام کافکا نگاشت. بدیهی است که کافکا هم از جمله نویسندگانی است که اگر کسی کتابی از او را بخواند، بی‌تردید علاقه‌مند به آگاهی از زندگی او خواهد شد. در این راه تا امروز بیش از 20 کتاب در زمینه زندگی و اندیشه و آثار کافکا به فارسی ترجمه و تألیف شده است. از زمان هدایت تا امروز پیوسته در شرایط مختلف سیاسی و اجتماعی آثار دیگر کافکا به فارسی ترجمه شده است. او افزود: نکته جالب توجه درخصوص کافکا آن است که بسیاری از آثار او از زبان آلمانی به فارسی ترجمه نشده است. برای مثال به امیر جلال‌الدین اعلم و ترجمه رمان قصر، محاکمه، مجموعه داستان‌ها و نامه به پدر او می‌توان اشاره کرد. یا به زحمات دکتر بهرام مقدادی، استاد زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران، در معرفی کافکا با ترجمه کتاب والتر زوکل و همچنین برگردان فارسی دفتر یادداشت‌های روزانه او. اما به خصوص در یک دهه اخیر، توجه مترجمان آلمانی‌زبان به آثار کافکا بیش از گذشته شده است. در این راه علی‌اصغر حداد با ترجمه داستان‌های کافکا و بعد رمان امریکا سعی در معرفی کافکا از دریچه مترجمان آلمانی‌زبان داشته است. جالب آن است که علی عبداللهی نیز با ترجمه و انتشار تقریبا همزمان رمان امریکا میزان علاقه مستمر و پویایی خوانندگان فارسی‌زبان را به‌خوبی نشان داده است. فیروزآبادی همچنین درباره استقبال دائمی از آثار کافکا در ایران هم گفت: قرابت دنیای کافکا با جهان مدرن، بحران هویت و سرگشتگی انسان امروز از مهم‌ترین دلایل استقبال دائمی از آثار کافکا در ایران است. نباید از یاد برد که از زمان ترجمه مسخ، یعنی از حدود هشت دهه پیش تاکنون بسیاری از نویسندگان ایرانی از کافکا تأثیر پذیرفته‌اند و هنوز هم حضور او را در آثار نویسندگان بزرگ ایرانی می‌توان حس کرد. از بخشهای دیگر این مراسم پخش قسمتی از فیلم مستندی بود که به زندگی فرانتس کافکا میپرداخت. همچنین نمایشگاهی از ترجمههایی که تاکنون از آثار کافکا در ایران منتشر شده است و نیز نمایشگاهی از عکسهای این نویسنده از کودکی تا پایان عمر برگزار شده بود. DSC0418.jpg|عنوان=شب کافکا|سایز=2">
شب کافکا
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها