تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868413545
عامل توقیف 8 فیلم، «خیلی‌کم» فیلم می‌بیند!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۴ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۳
مناظره‌ای که به تازگی درباره سینمای اجتماعی صورت پذیرفت و یکی از دیالوگ‌های مطرح شده در آن، این نقد را پیش کشید که آیا اعضای کمیسیون فرهنگی نباید به طور مستمر در کنسرت‌های موسیقی، تئاترها و سالن‌های سینما حضور یابند و اگر دغدغه‌ای در این حوزه دارند، حداقل به صورت حضوری به بررسی حقیقت ماجرا بپردازند و بدین شکل با اهالی فرهنگ نیز همنشین شوند؟ به گزارش ایسنا، تابناک با این مقدمه نوشت: همواره نقدهای دوسویه‌ای از سوی اهالی فرهنگ و اهالی مجلس وجود داشته اما این نقدها و موضع‌گیری‌ها در طول یک سال اخیر به اوج خود رسیده و اوج این موضع‌گیری‌ها در عرصه سینما مشهود بود؛ کشمکشی که در ماجرای نامه‌نگاری کمیسیون فرهنگی برای عدم اکران هشت فیلم سینمایی به اوج خود رسیده و در همین راستا نیز برنامه «هفت» اقدام به برگزاری سلسله نشست‌هایی تحت عنوان بررسی سینمای اجتماعی کرده است. در تازه‌ترین برنامه هفت که جمعه گذشته برگزار شد، رسول صدرعاملی کارگردان برجسته سینمای ایران به عنوان نماینده سینما و لاله افتخاری نماینده مجلس و دبیر کمیسیون فرهنگی به عنوان نماینده این کمیسیون حاضر شدند و در این میان دیالوگی رد و بدل شد که با یگ گاف بزرگ همراه بود. این دیالوگ از روز جمعه تاکنون در صفحات هنرمندان دست به دست می‌شود. آن دیالوگ چنین بود: «رسول صدرعاملی: خانم افتخاری شما چند تا فیلم دیدید؟ شما آخرین فیلمی که دیدید چی بود؟ لاله افتخاری: من خیلی فیلم نمی‌بینم! رسول صدرعاملی: خیلی خب؛ دقیقاً عرضم همین است، شما خیلی فیلم نمی‌بیند، ولی الان با من درباره سینمای ایران و اساساً بازدارندگی سینمای ایران صحبت می‌کنید...!» روشن است این دیالوگ به این علت مورد توجه قرار گرفته و از میان حرف‌های به حق رسول صدرعاملی برجسته شده، که نشان می‌دهد دبیر کمیسیون فرهنگی مجلس به عنوان چهره‌ای که مستقیماً در توقیف هشت فیلم سینمایی از کارگردان‌های مطرح نقش داشته و در این باره نامه‌نگاری کرده، خیلی فیلم نمی‌بیند و آنقدر کم فیلم می‌بیند که ترجیح می‌دهد از آخرین فیلمی که به تماشایش نشسته است، ذکر نام نکند و به همین سادگی از این پرسش کلیدی گذر شود. حقیقتاً چگونه می‌تواند با شناخت حداقلی و حتی عدم تماشای مستمر و متعدد آثار سینمایی، به همین سادگی به نقدهای بیادینی درباره سینما روی آنتن زنده تلویزیون پرداخت و علناً به تماشای اندک فیلم نیز اذعان کرد؟! چگونه می‌توان گروهی از فیلم‌ها را توقیف کرد و سپس این فیلم‌ها را در کمیسیون فرهنگی یا کمیسیون اصل نود تماشا کرد و سپس درباره‌اش قضاوت کرد؟ آیا چنین شیوه‌ای منطقی است و اساساً بر چه مبنا، فیلمی که توسط همه اعضای کمیسیون فرهنگی یا کمیسیون اصل نود دیده نشده، نامه عدم اکرانش برای سازمان سینمایی ارسال می‌شود؟! این نقد همواره وجود داشته که اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با وجود آنکه گاهی بیش از حد درباره یک یا چند فیلم یا تئاتر یا کتاب دغدغه‌مند می‌شوند، حتی به اندازه دوستداران تئاتر، سینما و موسیقی نیز به این برنامه‌ها نمی‌روند؛ حال آنکه انتظار می‌رود این طیف که یک نامه‌شان می‌تواند بخشی از فیلم‌های مهم سینما را در وضعیت توقیف نگه دارد یا مانع از صدور مجوز یک یا چند کتاب شود، مشتری ثابت صندلی‌های تئاتر شهر، سینماهای بهارستان و تالار رودکی بوده و بواسطه حوزه‌ای که در اختیار دارند، آنقدر در این حوزه‌ها حضور یافته باشند که کاملاً در این مجموعه‌ها شناخته شده باشند. این عدم حضور و تماشای همراه با مردم آثار فرهنگی و هنری، باعث می‌شود آثار هنری نظیر فیلم‌های سینمایی یا صرفاً در کمیسیون فرهنگی بدون توجه به بازخورد عمومی مشاهده شوند و یا نظیر برخی برنامه‌های موسیقی با نقد مبتنی بر گزارش‌ها یا اخباری همراه شود که دقیقاً در راستای تخریب حوزه فرهنگ تهیه شده‌اند و متاسفانه مورد استناد برخی نمایندگان قرار می‌گیرند؛ رویکردی که در نهایت عوارضش چنین می‌شود که در برنامه هفت شاهدش هستیم و نماینده‌ای درباره سینمای اجتماعی، سیاه‌نمایی و ... سخن می‌گوید که «خیلی فیلم نمی‌بیند». بی‌شک اگر بتوان تصمیم‌گیرندگان کلان حوزه فرهنگ به خصوص نمایندگان عضو کمیسیون فرهنگی مجلس را به برنامه‌های فرهنگی و هنری آورد و ایشان را جزو مخاطبان مستمر این حوزه برشمرد، می‌توان امیدوار بود که درک متقابلی نسبت به دغدغه‌های اهالی فرهنگ و هنر به وجود بیاید و نگاه واقع‌بینی نسبت به فضای فرهنگ و هنر مشهود شود اما آیا چنین فضایی شکل خواهد گرفت یا همچنان بدون تماشای آثار هنری درباره‌شان در کمیسیون فرهنگی قضاوت خواهد شد و قصاص پیش از جنایت رخ خواهد داد؟! انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها