تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834328274
رفاقت و دوستی ملاک گرفتن سالن برای اجرا؟!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۷
حسین کیانی درباره دوری اخیرش از عرصه تئاتر گفت: ملاک اختصاص دادن اجرا به افراد بر اساس دوستی، رفاقت و چهره‌ها است. این کارگردان و نمایشنامه‌نویس در گفت‌و‌گویی با خبرنگار تئاتر ایسنا، درباره این‌که چرا به سراغ فعالیت جدیدی در تئاتر نرفته است?گفت: مهمترین علت کار نکردنم در تئاتر کمبود سالن و انبوه متقاضی است که باعث می‌شود کسانی مثل من که خیلی حوصله دوندگی ندارند از اجرای کار جدید پشیمان شوند. وی ادامه داد: از سال قبل به سالن‌ها مرکز هنرهای نمایشی و به دیگر سالن‌ها پیشنهاد کار دادم، اما جواب دادند که اجراهایمان شلوغ است. مهم این است که امروز مدیران سالن‌های دولتی، نیمه‌دولتی و خصوصی به این نمی‌اندیشند که تصمیم‌هایی که می‌گیرند و اجراهایی که در سالن‌هایشان انجام می‌شود چقدر می‌تواند به تئاتر فعلی ما کمک کند؟ اساساً ملاک اختصاص دادن اجراها به افراد عوض شده است و بیشتر بر اساس دوستی‌ها، چهره‌ها و رفاقت‌ها صورت می‌گیرد و این واقعاً دردناک است. کارگردان «مشروطه بانو» تصریح کرد: امروز دوستانی که در حوزه ادبیات نمایشی کار می‌کنند می‌توانند تجربه جدیدی را به تجربه‌های تئاتری کشور اضافه کنند و می‌توانند از نظر جریان هنری به تئاتر کمک کنند. اما اصلاً این ملاک‌ها برای مدیران مدنظر نیست. کیانی یادآور شد: من فردی هستم که از پایان سال 90 تا الان هیچ درآمدی از تئاتر نداشته‌ام. مطمئناً دور افتادن از تجربه‌های جدید به روند کاری هنرمند لطمه می‌زند. مدیران علی‌رغم این‌که می‌گویند به دنبال کار تازه هستند اما می‌بینیم که دوباره کارهای سال‌های قبل در حال اجرا است و هیچ‌کس پاسخگوی شرایط فعلی نیست. این کارگردان درباره وضعیت مدیریت تئاتر ادامه داد: من صحبتم با مدیران دولتی نیست، چرا که تکلیف مدیران دولتی مشخص است،آنها نمی‌خواهند به تئاتر کمک کنند. می‌خواهند تئاتر را به خود تئاتری‌ها بسپارند، اما این‌گونه سپردن غلط است، چون نیاز به بسترسازی دارد. وی افزود: خود تئاتری‌ها باید به فکر بهبود شرایط تئاتر باشند و نقش دولت به‌عنوان نقش نظارتی بماند. کارگردان نمایش «در شوره‌زار» با بیان این‌که اگر شرایط مناسب باشد به دنبال کار جدید خواهد بود، عنوان کرد:تئاتر مثل فوتبال است، چون نتیجه کار یعنی آنچه که هست، روی صحنه مشخص است. برای همین کارنامه همه معلوم است و چیز مخفی وجود ندارد. او ادامه داد: بنابراین می‌شود با توجه به همین داشته‌های فعلی برنامه‌ریزی حداقلی را برای تئاتر انجام داد و از تجربه‌های که در جاهای دیگر وجود دارد استفاده کرد، اما این‌که ما نمی‌خواهیم تئاترمان را بررسی کنیم بحث دیگری است. حسین کیانی در پایان گفت: ما دوست داریم کار کنیم اما شرایط برای کار کردن ما وجود ندارد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها