تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 10 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):گويا مؤمنان همان فقيهان (فرزانگان دين فهم) و اهل انديشيدن وپند گرفتن هستند. شنيد...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

کاشت پای مصنوعی

میز جلو مبلی

پراپ رابین سود

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1803015415




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

مشاهیر فلسفه اسلامی در گذر زمان/7 «شیخ الرئیس»، اصالت وجودی یا ماهیتی؟


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مشاهیر فلسفه اسلامی در گذر زمان/7
«شیخ الرئیس»، اصالت وجودی یا ماهیتی؟
بوعلی سینا در پزشکی، در مغرب زمین همان قدر و مقام را دارد که در مشرق زمین در فلسفه دارد. تصویر او به عنوان امیر پزشکان، دیوارهای بسیاری از کلیساهای اروپا را تزیین کرده است.

خبرگزاری فارس: «شیخ الرئیس»، اصالت وجودی یا ماهیتی؟



به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا که در مغرب زمین به نام اویسینا مشهور است، اعجوبه دهر و نادره روزگار خود بود. خود او گزارش زندگی‌اش را تا حدود سی و پنج سالگی که به گرگان آمده بود، به تقاضای یکی از شاگردانش املا کرد و شاگرد معروفش ابوعبید جوزجانی بقیه آن را تکمیل کرد. او تا آخرین روز زندگی‌اش را گزارش کرده است که متن آن در کتاب عیون الانباء اثر ابن ابی اصیبعه، تاریخ الحکما، اثر قفطی، تاریخ الحکماء اثر شهرزوری و خلاصه دقیق‌تری از آن در تتمه صوان الحکمة اثر بیهقی آمده است که در این جا به اختصار بیان می‌شود:  

  نام پدر ابن سینا، عبدالله و از اهل بلخ و از عاملان دودمان سامانی بود که در دوره نوح بن منصور سامانی از بلخ به بخارا آمد. بوعلی در ماه صفر سال 370 هجری از مادر متولد شد. خود او می‌گوید: پدرم مرا پیش معلم فرستاد. در ده سالگی حافظ قرآن شدم و از ادب بسیار مطلع شدم. پدر و مادرم از اسماعیلیان بودند و از آنها ذکر نفس و عقل را شنیدم و فهمیدم ولی نفسم قانع نشد. حساب و هندسه را نزد سبزی فروشی آموختم. فقه را نیز نزد اسماعیل زاهد آموختم. در نزد ناتلی علاوه بر منطق، پنج یا شش کتاب اقلیدس را نیز فراگرفتم. سپس مجسطی را شروع کردم و اشکال هندسی را حل کردم و ناتلی از آن رفع اشکال می‌کرد. سپس ناتلی به گرگانج رفت و من به تحصیل ادامه دادم. بعد به علم الهی روی آوردم. از آن پس به علم طب راغب شده و کتب آن را می‌خواندم. از زبان شاگرد ابوعلی سینا، ابوعبید جوزجانی نیز بدین قرار نقل شده است: در سال 404 هجری در ری، به خدمت مجدالدوله و «سیده» مادر وی رسید که فرزند فخرالدوله ابوالحسن علی دیلمی است و مرض مجدالدوله را مداوا کرد و یک سال نزد وی ماند. سال بعد در همدان به طور اتفاقی به شمس الدوله برخورد و وزیر او شد. لشکریان بر مجدالدوله شوریدند و خواستار قتل بوعلی شدند ولی او نپذیرفت و فقط او را از دولت خویش نفی کرد... وفات او مقارن با روز جمعه، اول رمضان428 هجری بود و مقبره او در همدان است. وی گذشته از اینکه نامش حسین،‌ کنیه او بوعلی و نام پدرش عبدالله بود و محیط نشو و نمای او اغلب شیعه بوده است و حکومت‌هایی که با آنها کار می‌کرد، شیعه اثنی عشری بودند، خود او تصریح می‌کند که پدر و برادرش از فرقه اسماعیلیه بوده‌اند. *تألیفات تالیفات بوعلی بیش از دویست و پنجاه کتاب و رساله است که مهمترین آنها شفا در فلسفه و قانون در طب است. الحکمة المشرقیه ، الانصاف، المجموع، المبدآ و المعاد، الحاصل و المحصول، رساله‌های سه گانه حی بن یقظان، القانون دیگر آثار بوعلی را تشکیل داده است. *تقسیم بندی فلسفه و علوم در اول الهیات شفاء موجود را به دو قسمت تقسیم می‌کند، نخست آنها که وجودشان موقوف بر حرکت ارادی بشر نباشد و دوم آنها که وجودشان به تصرف و تدبیر بسته باشد. علم به دسته اول حکمت نظری و دسته دوم حکمت عملی است.  علم ریاضی چهار است: هندسه، علم عدد، نجوم و علم تألیف اصول علم طبیعی هشت است: سماع طبیعی، السماء و العالم، الکون و الفساد، الاثار العلویه، علم معادن، علم نبات، علم النفس، علم حیوان در میان فلاسفه اسلامی، کندی و فارابی تلاش زیادی در شناخت نفس کردند و باید بوعلی را از بزرگ ترین علمای علم النفس (روانشناسی) دانست و آرای وی درباره نفس عبارت است از اثبات وجود نفس: برهان طبیعی، برهان روان شناختی، برهان تذکر و استمرار، برهان وحدت نفس یا برهان من. بوعلی درباره جوهریت روحانی نفس همانند افلاطون، فلوطین و فارابی به جوهریت روحانی نفس معتقد است اما بوعلی برخلاف افلاطون معتقد است که وجود نفس پیش از بدن محال است، ولی در بقا، تابع فساد جسد نیست. بوعلی سینا از نظر قوا نفس را به سه قسم تقسیم می‌کند: نفس نباتی، حیوانی و انسانی. *عقل قدسی عقل قدسی به تعبیر بوعلی عبارت است از استعداد اتصال به عقل فعال، در برخی از مردم بدون نیاز به تعلم است. چنان که گویی این مردم همه چیز را می‌دانند و این دریچه از عقل را عقل قدسی می‌خوانیم و آن از جنس عقل بالملکه است جز آن که، این مقامی ارجمند است که همه مردم از آن بهره‌مند نیستند و این قسمی از نبوت، بلکه برترین اقسام آن است و بهتر است این قوه را قوه قدسی بنامیم که برترین قوای انسانی است. برخی گفته‌اند: شیخ الرئیس اصالت وجودی بود به این معنی که حقیقت هر شیء به وجود آن است و ماهیت هر شیء به وجود آن بر می‌گردد. این بحث بر پایه تمایز بین ماهیت و وجود و تمایز بین وجوب و امکان و امتناع استوار است. سهروردی و میرداماد با آن مخالفت کردند و بعدها ملاصدرا به دفاع از نظر ابن سینا پرداخته است. شهید مطهری در برابر این نظریه معروف نظریه معروف دیگری دارد که می‌گوید: در کلمات فلاسفه از قبیل بوعلی ، بهمنیار و خواجه نصیر، سخن از این که وجود یک امر حقیقی و واقعی است آمده ولی نه به شکل دورانی که وجود اصیل است، یا ماهیت و اگر وجود اصیل است، پس ماهیت امری اعتباری است. بوعلی در اواخر عمر کتابی به نام منطق‌المشرقین نگاشت و در مقدمه آن، تألیفات شفا و نجات را بر مشرب مشایی و برای عامه مردم، و فلسفه اشراقی را برای خواص دانست و علم خواص نامید، ولی آن کتاب مفقود شده است. وی در فرق زاهد و عارف و عابد می‌گوید: زاهد از متاع دنیا اعراض می‌کند، عابد به عبادت می‌پردازد و عارف متوجه قدس و جبروت و منتظر تابیدن نور حق است. عبادت غیرعارفانه نوعی معادله است، ولی عارف خدا را برای خدا می‌خواهد. در نهایت بوعلی در پزشکی در مغرب زمین همان قدر و مقام را دارد که در مشرق زمین در فلسفه دارد. تصویر او به عنوان امیر پزشکان، دیوارهای بسیاری از کلیساهای اروپا را تزیین کرده است. علاوه بر این گرچه فارابی در سیاست سخن اول را گفت و دیگران دنباله روی او هستند، اما بوعلی نیز در کتب متعدد آرای اخلاقی خویش را بیان کرده است. بوعلی سعادت را در اجتماع می‌داند، یعنی انسان طبعاً اجتماعی است لذت نیز بر دو قسم است: عقلی و حسی. فرق اول انبیا با حکما این است که درک پیامبران کامل و تمام است ولی درک حکما جزیی است. فرق دوم در شریعت است، چرا که حکما در صدد معرفت‌اند و وظیفه آنها شریعت آوردن نیست. برخی از منتقدان او را به کفر و زندقه متهم کرده و او را منکر معاد جسمانی دانسته‌اند و از این رو او را لعن و تکفیر کرده‌اند ولی بوعلی در اشارات که آخرین تألیف اوست، ‌به حدوث عالم جسمانی تصریح کرده و معاد جسمانی را نفی نکرده است. انتهای پیام/ک

93/08/17 - 00:32





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن