واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: سینمای ایران بیش از روز ملی به حمایت ملی نیاز دارد
در این میان میتوان از بازگشت روز ملی سینما به تقویم تنها به عنوان یک «نشانه» مبنی بر تغییر وضعیت سینما خوشحال بود اما اگر بخواهیم بیش از ایران به آتیه سینما بیاندیشیم، باید بپذیریم این اتفاق به خودیِ خود کارکرد موثری ندارد و باید در پی رویکردهای جدیتر بود.
کد خبر: ۴۴۵۰۳۷
تاریخ انتشار: ۰۵ آبان ۱۳۹۳ - ۱۱:۰۰ - 27 October 2014
روز ملی سینما در شرایطی به تقویمها بازگشت و موجب خشنودی برخی از اهالی سینما شد که سینمای ایران روزگار چندان خوشایندی را پشت سر نمیگذارد و علاوه بر فشارهای بیرونی از چند ناحیه، فاقد حداقل زیرساختهای یک سینمای مدعی است و به همین دلیل تصور میشود باید بیش از آنکه در پی روز ملی سینما بود، در پی نگاه ملی همه مسئولان از جمله مسئولان سینمایی و نمایندگان مجلس به سینما بود؛ چرا که چالش کنونی سینما، نه چند فیلم، بلکه اعتبارات سینمای ملی است.
به گزارش «تابناک»، در تقویم اکثر کشورها «روز ملی / National Day» برابر است با روز استقلال کشورشان و عرف بر آن است که تنها یک روز به عنوان روز ملی شناخته میشود، هرچند در برخی کشورها نظیر فرانسه و آلمان دو روز ملی وجود دارد و در مجارستان سه روز ملی وجود دارد اما اینکه در تقویم کشورها، روزهای ملی متعددی وجود داشته باشد، در نوع خود کم نظیر است. برای ایران نیز 12 فروردین به عنوان روز ملی معرفی میشود اما در عمل به همه روزها، روز ملی گفته میشود.
روز «ملی سینما» نیز از این قاعده مستثنی نیست و چندین سال کشمکش بر سر حضورش در تقویم یا در بخش ضمائم تقویم وجود داشت؛ عنوانی که در اولين جشن خانه سينما در تاریخ 19 تيرماه سال 1376 در تهران برگزار شد، توسط ابوالحسن داوودی به عنوان تصمیم خانه سینما اعلام شد و در نهایت چهار سال بعد در سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران 21 شهریورماه این عنوان را به خود گرفت.
با این حال در روزگار سخت سینما، حتی عنوان «روز ملی سینما» نیز از تقویم حذف شد و سال 1391 بود که پس از 13 سال دیگر خبری از این عنوان در سررسیدها نبود و در اقدامی عجیب، این روز از تقویم حذف شده بود؛ اتفاقی که یک نشانه برای سینمای ناخوش احوال ایران در آن دوران بود و بیش از پیش نسبت به دورنمایی هنر هفتم در کشورمان نگرانی ایجاد کرده بود، چرا که اصل روز ملی سینما، اتفاق مهمی نبود.
به قولی که همواره یاد میشود، روز ملی سینما فقط بهانهای بود برای بیان دغدغهها و توجه افکار عمومی به این هنر ـ صنعت اما اظهارنظرهایی هم مطرح میشد که اساسا معتقد بود این روز خیلی هم بود و نبودش اهمیت ندارد. با این اوصاف به نظر میرسد با توجه به اینکه سینمای ایران در دیدگاه صاحبنظران و دیدگاه کلان جامعه از جمله دغدغههای اصلی است که به این واسطه برای آن سازمان سینمایی تعریف شده است، حسن این روز در تقویم سینما قابل انکار نبود.
پس از تغییر دولت و به تبع آنها تیم فرهنگی دولت و اتفاقاتی که در حوزه سینما رخ داد، مسئولان خانه سینما که در وقت حذف روز ملی سینما توسط مسئولان وقت شورای فرهنگ عمومی، نسبت به این حرکت اعتراض کرده بودند، در اردیبهشت ماه 1393 خواستار بازگشت روز ملی سینما به تقویم شدند و بیش از همه فرهاد توحیدی رئیس هیات مدیره خانه سینما بود که بر لزوم بازگشت به وضعیت گذشته تاکید ورزید.
در همین راستا حجتالله ایوبی معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی خردادماه 1393 در نامهای به دبیر شورای فرهنگ عمومی، از وی خواست تا بازگشت روز ملی سینما به تقویم رسمی کشور محقق شود و سپس علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد بر این موضوع تاکید ورزید تا در نهایت بعد از گذشت کمتر از دو ماه از صحبتهای وزیر صبح یکشنبه 4 آبان ماه بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی روز سینما رسما به تقویم کشور بازگردد.
در این میان میتوان از بازگشت روز ملی سینما به تقویم تنها به عنوان یک «نشانه» مبنی بر تغییر وضعیت سینما خوشحال بود اما اگر بخواهیم بیش از ایران به آتیه سینما بیاندیشیم، باید بپذیریم این اتفاق به خودیِ خود کارکرد موثری ندارد و باید در پی رویکردهای جدیتر بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]