محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798361877
شهرهای ما به جای سوغاتی، باید با نام جشنواره‌های تئاتر شناخته شون
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: شهرهای ما به جای سوغاتی، باید با نام جشنواره‌های تئاتر شناخته شون
این روزها شهر مریوان، میزبان نهمین دوره از جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی است...
نویسنده : سپیده آماده
این روزها شهر مریوان، میزبان نهمین دوره از جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی است، به همین بهانه پای صحبت حمید رضا نعیمی داور این دوره از جشنواره و برگزار کننده کارگاه اموزشی جشنواره نشسته ایم تا از آسیب های تئاتر خیابانی و راه های برون رفت از این معضلات و تاثیرات جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان بر بهبود این نوع از تئاتر بپرسیم. آقای نعیمی، برای چندمین بار است که در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان حضور پیدا می کنید؟ با اینکه در غالب دوره ها پیشین جشنواره تئاتر خیابانی، بزرگواران مسئول جشنواره از من دعوت می کردند اما متاسفانه در دوره های پیشین شانش با من یار نبود و در جشنواره حضور نداشتم و این اولین بار است که به عنوان داور و همچنین برگزار کننده کارگاه های اموزشی در جشنواره حضور پیدا کرده ام . به نظر من آمدن به مریوان می تواند یک اتفاق خوب در زندگی هر ایرانی باشد چون تجربه حضور در کنار مردمی خونگرم را خواهند داشت که به رغم تعارفات معمول، به واقع خونگرم و مهمان نواز هستند. به نظر من استقبالی که مردم شهر مریوان از جشنواره تئاتر خیابانی دارند در هیچ شهر دیگرنظیر ندارد و جشنواره تئاتر خیابانی را به عنوان یکی از ویژگی های خاص شهر مریوان و جاذبه های توریستی اش محسوب می شود و تئاتر خیابانی در مریوان از اتفاقاتی است که مردم به آن را به عنوان میراث روزمره زندگیشان می نگرند و این باعث خوشحالی است. آقای نعیمی در خصوص کارگاه تخصصی که در این دوره از جشنواره برگزار می کنید، بفرمایید؟ به نظر من یکی از بزرگترین معضلات تئاتر خیابانی ما مبحث طرح و ایده است، از این بابت که در بسیاری از نمایش های خیابانی ما با غافلگیری مخاطب روبرو نیستیم و تماشاگر در تئاتر خیابانی همواره یک قدم جلو از اجرا است و این به نوعی شکست مطلق برای تئاتر خیابانی است و به باور من مشکل تئاتر خیابانی یکی مبحث تکنیک است و بخش دیگر آن باز می گردد به خود هنرمند. بر این اساس ما در مبحث تئاتر خیابانی یک اشکال بزرگ داریم و ان ایده است من می خوام بگویم حتی اگر قرار است یک نمایش خیابانی در قالب طنز اجرا شود و صرفا برای سرگرمی ، در مبحث ایده کجاست و تا زمانی که این مشکل است ناخواسته در کارگردانی و اجرا خودنمایی می کند، این مبحث عدم کنش مندی در روایات تئاتر خیابانی و دوم بخش زبان در رویدادها است که به نظر من این دو مبحث در تئاتر خیابانی ما بسایر جدی است و زمانی که ما باز می گردیم، می بینیم که اجرهای خیابانی ما به شدت وابسته به دیالوگ و فریاد زدن است. متاسافانه اصطلاحی که در میان تئاتری های جا افتاده این است که اگر در اجرای صحنه ای دو نفر تنها دیالوگ می گویند و تمشاگر از نمایش دلزده و خسته می شود، می گوییم که اجرای رادویی است و این یکی از بزرگ ترین جفاها در حق نمایش رادیویی است چون نمایش رادویی به هیچ وجه خسته کننده و ملال اور نیست و من می توانم ده ها نمایش رادیویی را مثال بزنم که شما یک لحظه حاضر نیستند که رادیو را خاموش کنید و از داستانش دل بکنید چرا که کنش مند است و اثر خسته کننده اساسا در مدیومش خسته کنند است و می تواند صحنه های یا رادیویی یا خیابانی یا هر ژانر دیگری هم باشد. بر این اساس بحث من این است که چه مسئله ای باعث دلزدگی در تئاتر خیابانی می شود؟ ما به زبان و نقش زبان در رویداد اگاه نیستیم، قرار است در کارگاه اموزشی ما در این باره صحبت کنیم و نظرات اجرا کنندگان تئاتر خیابانی را هم در این زمنیه جویا شوم و مطمئنا من در این میان بیشتر یاد خواهم گرفت. آقای نعیمی به باور شما آسیب های تئاتر خیابانی امروز ما چیست و چگونه می توان از این آسیب ها گذر کرد؟ به باور من تئاترهای خیابانی ما متاسفانه از تصویر و ایماژ خالی هستند، به نظر من این مسئله باز می گردد به تعریفی که تئاتر ما در مفهوم عام با آن درگیر است، اینکه تئاتر خیابانی به عنوان اجرایی برای خالی نبودن عریضه در نظر گرفته شود و در مدت زمان محدود یک نمایش خیابانی به صحنه برود اما من به شدت معتقدم که هنرمند تئاتر خیابانی کسی است که به اندازه یک نقاش تصویر را می شناسد و به اندازه یک کارگردان که فیلم نامه را دکوپاژ می کند، دارای قدرت تصویر سازی است او می تواند رویا سازی کند و حالا برای نمایادن این رویا تصویر سازی کند تا رویا از ذهن او به صحنه نمایش راه پیدا کند. در این میان باید ادوات و امکانات برای تصویر سازی آن رویا در اختیار بگیرد و گاهی با ساده ترین امکانات ، رویا نمایان می شود و گاه با صرف هزینه های فراوان، ما در این سالها تئاتر هایی داشتیم که صحنه پردازی بسیار قدرتمندی داشت و ساخت و سازهای فنی مهندسی دارند و گروه و اسپاسنسر هایش بودجه های خوبی را برای این اتفاق در اختیار قرار می دهند، اما گاهی هنرمندان تئاتر با ساده ترین امکانات و با نگاه نشانه شناسی تصویر ذهنی شان را به نمایش می گذارند. اساسا تئاتر خیابانی ما از محیط خودش غافل است و انگار قرار نیست به این فکر کنیم که در خیابان در حال اجرای نمایش هستیم و صداها وشرایط فضای خیابانی ، جزء میزانسن ما است، به عنوان مثال من ندیده ایم که در یک پارک، یک گروه نمایشی در خصوص درخت های پارک و از میان رفتن درختان صحبت کنند و از این امکانات استفاده کنند. مثلا بوق ماشین های چرا جزء افکت و موسیقی اثار نمایشی محسوب نمی شود. به نظر من باید یک بازبینی جدی شود و دبیر خانه های جشنواره ها به صورت موری کار کنند و به عنون مثال روی مبحثی مانند محیط زیست یا جنگ های منطقه ای باشد. این وزهامسئله داعش از موضوعات منطقه است اما انگار هیچ کس به فکر این مسئل نیست و آثار هنری در این حوزه چندان دیده نمی شود. ما باید موضوع را برای یک سال مطرح کنیم و از هنرمندان بخواهیم در جشنواره بر این موضوعات تخصصی کار کنند.مسئله این است که کیفیت نباید فدای کمیت شود و اینها همه از نیازهای تئاتر خیابانی است. آقای نعیمی، می خواستم از شما بپرسم برگزاری جشنواره مریوان چه تاثیری بر شهر مریوان و فرهنگ مردم این شهر دارد؟ ببینید سه مولفه به عنوان معیار بین المللی مدنیت شهری مطرح است ، یکی وضعیت حمل و نقل شهری و سرعتشان در کمال امنیت و ارامش مسافران، دومین مولفه فضای آزاد پیاده روهای محل عبور عابران و سومین تعدادصندلی های تئاتر شهر است. به این معنی که کسی نمی گوید که تعداد روزنامه ها و بیمارستان های نماد مدنیت شهر هاست. ما برای اولین بار با برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی مریوان کاری کرده ایم که مردم یک شهر عاشق تئاتر بشوند و بدون اینکه هزینه ای صرف کرده باشیم و به تعداد مردم صندلی سالن تئاتر ساخته باشیم، به وسیله یک پارک یا پیاده رو تئاتر را بریشان مسئله کرده ایم و اولین ره آورد برگزار کنندکان جشنواره تئاتر خیابان این است که بمست مدنیت شهری گام مستحکمی برداشته اند و تئاتر را برای مردم مسئله کرده اند. این مسئله باید در تمام شهر به وجود بیاید، به عنوان مثال مریوان را به نام تئاتر خیابانی می شناسیم، گیلان را با نام تئاتر شهروند بشناسیم، سقز را با نام تئاتر کردستان بشناسیم، خراسان را مثلا با عنوان تئاتر آیینی و سنتی بشناسیم، عروسکی را مثلا را شهر شیراز برگزار کنیم و غیره و برگزاری هر جشنواره دریک شهر، شاخص آن شهر تلقی شود. با برگزاری جشنوره های مختلف تئاتر در شهرهایی غیر از تهران، بدون اینکه هزینه میلیاردی کنیم با یک هزینه میلیونی که در کشور ما مبلغی چندانی محسوب نمی شود، برای یک شهر سرگرمی فراهم می کنیم که این در تمام دنیا امتیاز محسوب می شود و اگر ما چند برد فرهنگی داشته باشیم یکی همین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان است که طی آن ما به نیازفرهنگی و خوراک روحی مردم این شهر پاسخ داده ایم و این اتفاق باید در تمام شهر ها بیفتد. این روزها نام شهر ها در یاد کودکان و خانواده های می ماند و برگزاری یک جشنواره می توان نام شهر را در اذهان همه ایرانی ها ثبت می کند ارزوی ما این است که به جای اینکه شهر هایمان را با سوهان و گز و نان برنجی بشناسیم، شهر ها را با نام جشنواره های تئاترش و بزرگان فرهنگی شان بشناسیم.گاهی اوقات ما از زور درد به خلاقیت هایی می رسیم که به برد ما منتهی می شود و در ماجرای جشنواره تئاتر مریوان هم ما برد کرده ایم. در هر حال جشنواره تئاتر میروان برگزار خواهد شد چون مردم مریوان هیچ گاه این جشنواره را رها نخواهند کرد و مطمئن باشید برگزار کنندگان این جشنواره علی رغم حمایت هایی پایین مالی که از این جشنواره می شود، تلاش می کنند که به هر قیمتی که شده این جشنواره را زنده نگه دارد و این مهم ترین اتفاق ما است. در پایان جشنواره نهمیندوره از جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان را جطور دیدید؟
به باور من همه مسئولان جشنواره تئاتر خیابانی تمام تلاش خود را برای برگزاری هر چه بیشتر جشنواره به کار گرفته اند و امیدوارم که مشکلات مالی برگزاری این جشنواره هم در سالهای آتی مرتفع شود و ما شاهد برگزاری هر چه پر بارتر جشنواره تئاتر خیابانی باشیم.
منبع : جوان آنلاين
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۳ - ۱۶:۱۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها