محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827029316
روز سوم جشنواره فیلم کوتاه تهران چگونه گذشت؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۲۵ مهر ۱۳۹۳ - ۱۵:۰۱
برگزاری نشست‌های پرسش و پاسخ، انجام داوری‌ها،تقدیم یک فیلم کوتاه به مادران شهید از جمله اخبار روز سوم جشنواره فیلم کوتاه تهران بود. به گزارش ایسنا، نشست‌های شب سوم جشنواره، پنجشنبه شب 24 مهرماه در سالن شماره سه پردیس ملت برگزار شد. در این نشست‌ها 8 فیلم «فردا صبح»، «عکس»، «کودکان ابری»، «ساعت 12 برای مردن دیر است»، «من تهرانی بودم»، «هرگز چهره کسی را فراموش نمی‌کنم»، «یازده» و «شکار» از بخش‌های مختلف جشنواره مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. در این نشست‌ها حامد سلیمان‌زاده؛ مجری و کارشناس و امین عظیمی؛ منتقد به همراه کارگردانان این آثار حضور داشتند. پیش از آغاز پرسش و پاسخ‌ها از سوی حاضران در سالن، امین عظیمی ضمن ابراز خوشحالی از فرصت پیش روی در جشنواره برای تماشای حجمی از فیلمهای کوتاه از گونه‌های مختلف بیان کرد: با توجه به تعداد فیلم‌هایی که تا به امروز در جشنواره امسال دیده‌ام، معتقدم در مستندها، تجربیات و اتفاقات بهتری در حال شکل‌گیری است. سینمای ما در سال‌های اخیر از لحاظ تکنیکی رشد قابل ملاحظه‌ای داشته اما بهره‌گیری از جنبه‌های خلاقانه‌ی این ابزار چشم‌گیر نبوده است. وی ادامه داد: درمستندها شاهد ایده‌های جذابی هستیم اما متاسفانه فیلمساز نمی‌تواند موقعیت یا فرد را به وضعیت دراماتیک برساند. حتی گاهی دیده می‌شود ایده‌های برخی از مستندها، متعلق به سینمای بلند است. این منتقد با تاکید بر لزوم توجه فیلمسازان کوتاه بر قالب‌های جدید و به روز نمایش گفت: مشکل همیشگی فیلمهای کوتاه این بوده که جایگاه ثابتی برای نمایش نداشته‌اند. اگر فیلمسازان امروزی به رسانه‌های جدید نظیر اینترنت و تلفن‌همراه برای نمایش آثارشان توجه کنند و کارهایشان را در آن قالب‌ها تولید کنند، شاهد توسعه بهتر این سبک از فیلمسازی خواهیم بود. ادامه این نشست با دعوت مجری از فیلمسازانی که فیلم‌هایشان در روز سوم جشنواره به نمایش درآمده بود، دنبال شد. اولین نشست پرسش و پاسخ شب سوم به فیلم داستانی «فردا صبح» اختصاص داشت که بدون هیچ پرسشی از محمد نجاریان داریان کارگردان این اثر و با صحبت‌های عظیمی آغاز شد. وی گفت: معتقدم این فیلم جز آثاری است که تلاش می‌کند از روایت داستانی استفاده خلاقانه کند. فیلمسازموقعیت‌ها و شخصیت‌ها را گونه‌ای ترسیم کرده که ما را به خطا بیاندازد. وی از بازیگران پرتجربه تئاتر استفاده کرده و همین به کارگردان کمک کرده تا به سوی هدفش حرکت کند. این منتقد افزود: آنچه باید از تصاویر دریافت کنیم در قالب شبه خطا به مخاطب القا پیدا کند و این سبب می‌شود تا بافت مورد نظر نویسنده به هم بریزد. سلیمان‌زاده نیز درباره «فردا صبح» اظهار کرد: فیلم با تری‌شات شروع و با جداسازی از وحدت اول به کثرت تبدیل می‌شود. اندازه موازی بودن داستان‌ها درباره هریک از این سه شخصیت کاملا رعایت شده و معتقدم هوشمندی فیلم از درام و روایت آغاز می‌شود و به عناصر اجرایی تسری پیدا می‌کند، یعنی از عناصر سطحی به عناصر اجرایی می‌رسد. تشکر از تماشاگرانی که «فردا صبح» را دیده‌اند، تنها جمله‌ای بود که نجاریان داریان کارگردان این فیلم کوتاه داستانی در نشست فیلمش بیان کرد. *************** ماشاالله محمدی کارگردان پویانمایی «عکس» این فیلم را ششمین انیمیشن خود معرفی کرد و ضمن ابراز علاقه برای ساخت آثار پویانمایی، در پاسخ به یکی از حاضران که شعار«فرزند بیشتر؛ زندگی بهتر» را منسوب به این فیلم کرد، گفت: چنین هدفی نداشته‌ا‌م و این پیام در فیلم من دیده نمی‌شود. منتقد نشست‌های شب سوم نیز در واکنش به این صحبت، ارائه تصویری شاعرانه در این انیمیشن را برداشت خود دانست و اضافه کرد: این فیلم از تنهایی انسانی صحبت می‌کند که با عکس گرفتن و پردازش و چاپ آن، سعی دارد دنیای مطلوب وتصاویر آرمانی را به دست خود بسازد اما این اتفاق در دنیای مجازی رخ می‌دهد. کاری که همه ما امروز انجام می‌دهیم تا نیاز درونی برای شکل دادن به روابط واقعی را برطرف کنیم. عظیمی گفت: معتقدم «عکس» کنایه‌ای به شکل زندگی امروز ماست. فیلمی که می‌تواند در ارتباط برقرار کردن با هر مخاطبی موفق باشد. محمدی نیز در ادامه موافقت خود را با استنباط این منتقد اعلام کرد و افزود: معتقدم انسان امروز دو دنیا دارد؛ یکی دنیای درونی‌اش و دیگری ویترینی که از خود نمایش می‌دهد. ******** نشست پرسش و پاسخ فیلم کوتاه داستانی «کودکان ابری» ساخته رضا فهیمی که به تازگی از جشنواره بین‌المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان پروانه زرین بهترین کارگردانی فیلم کوتاه و نیمه‌بلند ویدئویی را دریافت کرد، با انتقاد یکی از حاضران مبنی بر اینکه «بهتر بود بازیگر دومتان را هم به وسواس همان بازیگر نقش اول انتخاب می‌کردید»، آغازشد. امین عظیمی در پاسخ به او، با تاکید بر بازی‌های روان نابازیگران این فیلم، «کودکان ابری» را برشی از زندگی دانست و گفت: کارگردان «کودکان ابری» به‌خوبی در کنار جزئیات فیلم به فضای تاثیرگذاری رسیده و در انتخاب و هدایت بازیگران بسیار هوشمندانه عمل کرده درحالی که مشخص است که بازی گرفتن از نابازیگر، آن هم نابازیگر کودک، تا چه حد کار سختی است. این منتقد ادامه داد: در تیتراژ پایانی متوجه شدم کارگردان فیلم تجربه آکادمیک دارد، پس توانسته به استوری‌برد به خوبی توجه کند و همچنین از بازیگردان استفاده کرده است. این فیلم بدون داشتن ادعای عجیب و غریب، می‌تواند برشی از زندگی ما باشد و فیلمساز قصد دارد ما را میزبان تجربه خود کند. این در حالیست که متاسفانه فیلمسازان کوتاه دیگر بیشتر به اموری می‌پردازند که اصلا مربوط به جهان خودشان نیست. مجری و کارشناس نشست‌ها نیز«کودکان ابری» را یکی از بهترین فیلمهای کوتاه معرفی کرد که طی سال‌های اخیر دیده است. حامد سلیمان‌زاده با اشاره به دکوپاژ هوشمندانه، میزانسن خوب، پرداخت مناسب و بازی خارق‌العاده، رو به فهیمی کرد و پرسید: چطور این نابازیگران به این جنس از بازی راحت در مقابل لنز دوربین شما رسیدند؟ در حالیکه ما این اتفاق را تنها در آثار فیلمسازان برجسته‌ای چون کیارستمی می‌بینیم. این کارگردان جوان در پاسخ گفت: طی ساخت این فیلم به نتیجه رسیدم که هرکاری نیازمند تخصص است، پس تصمیم گرفتم برای اولین بار از بازیگردان استفاده کنم و او در این امر کمک زیادی به من کرد. البته انتخاب این کودکان نیز کار سختی بود زیرا از بین 80 تا 100 نفر تست گرفتیم و در آخر آنها را انتخاب کردیم. پس از تمرین، بازیگردان دیالوگ‌ها را به آنها می‌گفت و از آنجا که بسیار با استعداد بودند، نقششان را به بهترین نحو اجرا کردند. فهیمی در ادامه درباره اقتباس این اثر از کتاب «باغ اناری» نوشته محمد شریفی نعمت‌آباد گفت: آقای شریفی شوهرخاله بنده است و من از بچگی کتاب‌ایشان را می خواندم تا اینکه کارگردان شدم و تصمیم گرفتم از این کتاب فیلمی بسازم. گفتنی است در پایان این نشست، حاضران و به ویژه مجری و کارشناس برنامه فهمیمی را برای ساخت «کودکان ابری» تشویق کردند. «ساعت 12 برای مردن دیر است»؛ نزدیک به استانداردهای سینمای کوتاه نشست فیلم کوتاه داستانی «ساعت 12 برای مردن دیر است» با مطرح کردن نکته‌ای از سوی حاضران در جمع شروع شد و رودابه ایزدی کارگردان این اثر در پاسخ به ابهام ایجاد شده برای این مخاطب، درباره روایت خطی فیلمش گفت: حضور اتفاقی و ساده یک کودک، سرنوشت آدمی را که به آخر خط رسیده، تغییر و او را از ناامیدی نجات می‌دهد. اما به طورکلی «ساعت 12 برای مردن دیر است» فیلمی غیرخطی است و از نقطه‌ای شروع می‌شود و جلو می‌رود تا اینکه شکست زمانی در فیلم به وجود می‌آید. وی ادامه داد: به علت مشغول بودن بازیگر اصلی بر سر پروژه‌ای دیگر، موفق نشدیم دو سکانس را که در فیلمنامه اولیه وجود داشت، بگیریم. فکر می‌کنم به همین دیل این فیلم تا حدی برایتان مبهم بود و به شما حق می‌دهم. ایزدی در پاسخ به انتقاد یکی دیگر از حاضران مبنی بر اینکه «فیلم شما ضربه آخر را از دیالوگ می‌خورد و اگر این دیالوگ حذف می‌شد، بهتر بود.» بیان کرد: خودم فیلمنامه‌نویس اثر هستم و قصد نداشتم هوش مخاطب را دست کم بگیرم. احساس می‌کنم این فیلم بیشترین لطمه را از فیلمنامه خورد تا اجرا. در همین راستا عظیمی با پیشنهاد بهره‌گیری از بازخوردهای مخاطبان برای تغییر در نسخه نهایی فیلم به این کارگردان جوان گفت: در این فیلم گویی نویسنده اثر بیشتر نگران مفهومی است که در ذهن خود دارد و می‌خواهد به مخاطب برساند. فیلمسازان کوتاه باید ریسک بیشتری در ساخت فیلم‌هایشان به خرج دهند. سلیمان‌زاده نیز در پایان این نشست با اشاره به ویژگی‌های سینمای کوتاه بیان کرد: به دلیل ماهیت فیلمهای کوتاه است که ژان فرانسوا لیوتار نام «ناسینما» را بر آن می‌گذارد. فیلم کوتاه این هویت را دارد که به جریانی آلترناتیو و جایگزین تبدیل شود و گاهی قدرتمندتر از اصل عمل کند. این کارشناس افزود: نسل جدید به دنبال جایگزینی است. سینمای کوتاه این خاصیت را دارد که هرزمان سینمای بلند در هر کشوری متوقف یا دچار مشکل شد، جایگزین آن شود. معتقدم این فیلم به استانداردهای سینمای کوتاه نزدیک بود. «من تهرانی بودم»؛ ویژگی‌هایی که نمی‌توان از کنارشان گذشت نشست فیلم مستند «من تهرانی بودم» ساخته سجاد ایمانی که در بخش مستند سی و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران شرکت کرده است، در ابتدا با سوال و نظرات حاضران در جمع شروع شد. یکی از حاضران در نشست این چنین آغاز کرد: طبق نظریه گدار بهترین فیلم مستند فیلمی است که داستانی باشد و فیلم داستانی خوب است که مستند باشد، زاویه نگاه شما هم این موضوع را صحت گذاشته بود. پس از نظر فیلمساز جوان حاضر در جمع، امین عظیمی منتقد این نشست گفت: این فیلم یکی از کارهایی بود که در ایده و انتخاب سوژه دقت شده بود و موضوع جذابیت کافی را داشت اما می‌توانست با تمرکز بیشتربراتفاقات و جزئیات اثرگذارتر باشد. در برخی از قسمت‌های فیلم روند به شکلی بود که انگار اطلاعات از قبل داده شده بوده و ما بعد از آن را می‌بینیم و این کمی برای فیلم نقطه آسیب محسوب می‌شد. پس از پایان صحبت‌های منتقد نشست، ایمانی گفت: در ابتدا برای ساخت فیلم داستان دیگری را در ذهن داشتم که چیزی حدود 20 درصد آن فیلمبرداری شده بود و قرار به روایت این شخصیت قبل و بعد از انقلاب بود که بنا به روندی که در تولید بوجود آمد، ناگزیر به تغییر شدیم و نکته‌ای که درباره وقوع برخی اتفاقات قبل از مرگ شخصیت داستان مطرح شد، درست است. امین عظیمی در ادامه موارد مورد بحث درباره فیلم «من تهرانی بودم» اضافه کرد: ساختار فیلم اینطور به مخاطب القا می‌کند که بیشتر از آنکه کارگردان پیش برنده داستان باشد، این داستان است که کارگردان را پیش می‌برد. اگر پرداخت به خانواده مقتول بیشتر بود و در پایان این اجازه داده می‌شد که قضاوت شخصی کارگردان کمتر در نتیجه‌گیری دخیل باشد، شاید فیلم منسجم‌تر و قابل قبول‌تر بود. البته این نکته را هم فراموش نمی‌کنم که لحظه‌های جذاب فیلم هم خوب بود؛ مثلا لحظه گم شدن دندان مصنوعی و بازی که از بازیگر گرفته شده بود، در نوع خود قابل تقدیر است. در پایان این نشست حامد سلیمان‌زاده مجری کارشناس نشست گفت: بعضی از کاراکترها منشوری هستند و از هر طرف که به آنها نگاه کنیم بازتاب نوری را خواهیم دید و از این لحاظ، انتخاب کاراکتر در مستند بسیار مهم است که در این فیلم به این موضوع توجه شده بود، گرچه به لحاظ تکنیکی فیلم ضعف‌هایی را هم داشت اما در نهایت باید به خاطر محاسن فیلم از سازنده‌اش تشکر کرد. «هرگز چهره کسی را فراموش نمی‌کنم»؛ استفاده موفق از راوی اول شخص با حضورکارگردان فیلم، پویا امین‌پوری و نظرخواهی از مخاطبان حاضر در نشست، جلسه پرسش و پاسخ فیلم کوتاه داستانی «هرگز چهره کسی را فراموش نمی‌کنم» با این سوال آغاز شد؛ «ایده خوب فیلم یکی از محاسن آن بود اما در پایان شاید اگر زودتر کات داده می‌شد، بهتر بود. آیا برای این پایان‌بندی تعمدی داشتید؟» کارگردان این فیلم درپاسخ گفت: در نسخه اصلی فیلم پایان در همان قسمتی است که می‌گویید، اما در اینجا ملاحظاتی بود که ترجیح بر این شد که دربخشی که دیده شد، فیلم به پایان برسد. در ادامه یکی دیگر از حاضران راجع به دیده شدن دزد در فیلم ایرادی را مطرح کرد مبنی براینکه اگر دزد دیده نمی‌شد بهتر بود. در پاسخ به این نظر، امینی اشاره به علاقه شخصی خود دراین روایت داشت و بی تجربگی در بازی گرفتن از بازیگر را دلیلی دانست برجذاب نشدن حضور دزد در فیلم. بعد از اظهار نظر و گپ و گفت میان حاضران و کارگردان، امین عظیمی منتقد نشست یکی از نکات برجسته این فیلم را استفاده از راوی اول شخص دانست و گفت: در نثرهای ادبی این شیوه مرسوم است اما در سینما استفاده از اول شخص نوع روایت متداول و مرسومی نیست. در این فیلم کارگردان برای اینکه مخاطب بتواند سریع‌تر با موضوع و کاراکتر آشنا شود و به نقطه اوج نزدیک شود، از این شیوه استفاده کرده است. وی در ادامه به اضافه بودن برخی از قسمت‌های فیلم اشاره کرد و گفت: اگر پرداخت به شغل کاراکتر اصلی کمتر بود، هم روند کار مناسب می‌شد و هم این قضیه کشش در داستان را بیشتر می‌کرد، به این دلیل که بودن آن توضیحات هیچ بار دراماتیکی نداشت. عظیمی در پایان صحبت‌هایش اضافه کرد: اگر سریع‌تر شاهد صحنه مرگ شخصیت اصلی داستان بودیم، تاثیر بیشتری داشت و ضربه نهایی فیلم غیرمنتظره‌تر و اثرگذارتر می‌بود. پویا امین‌پوری در توضیح نکات مطرح شده از سوی منتقد نشست، گفت: همه زندگی مرد قصه در شرکت خلاصه می‌شود و اگر آنها نشان داده نمی‌شد به نظرم سوالات زیادی می‌توانست برای مخاطب بوجود آید و باید این نکته را هم یادآوری کنم که این فیلم تنها یک طرح بود نه یک داستان و سعی ما بیشتر بر این بود که بتوانیم مخاطب را در لحظه آخر برای پیدا کردن قاتل دچار تردید کنیم که فکر می‌کنم تا حدی موفق بودیم. عظیمی در جواب این توضیح از سوی کارگردان گفت: اگر در فیلم دیده می‌شد که زندگی مرد داستان وابستگی زیادی به کار در شرکت بیمه دارد، این توضیحات قابل قبول بود اما زمانی که این نیاز دیده نمی‌شود، پس حذف آن اشکالی در فیلم به‌وجود نمی‌آورد. در پایان سلیمان‌زاده از موسیقی کار و تناسب آن با موضوع سخن گفت. «یازده»؛ ایده‌ای که ناصر تقوایی آن را تأیید کرد نشست فیلم کوتاه داستانی «یازده» ساخته مسعود حاتمی با نظرات مجری کارشناس نشست شروع شد. حامد سلیمان‌زاده درباره فیلم یازده گفت: خط روایی و کلاسیک فیلم قدرت خوبی را به فیلم داده و شیوه نریشن‌خوانی در فیلم، شخصیت خاصی به فیلم داده است و از این لحاظ قابل تقدیر است. وی پس از اعلام نظر از کارگردان فیلم پرسید: ایده اولیه فیلم از کجا شکل گرفت؟ مسعود حاتمی در پاسخ به این سوال گفت: کسانی که در هنر مشغول فعالیت هستند ریتم زندگی آنها منظم و یکنواخت نیست و شامل درگیری‌ها و کشمکش‌هایی هستند که این وجه مشترک بین همه هنرمندان است. او گفت: در یکی از روزهایی که ساعت شش صبح باید سر کار می‌رفتم، در مسیر یک لحظه به این فکر کردم که دو روز است از همسرم بی خبر هستم و لحظه‌های بازگشت به منزل و رفتن از منزل، او خواب است وهمدیگر را نمی‌بینم و تنها در طول روز تلفنی با هم در ارتباط هستیم. همانجا با خودم درباره این که اگر حالش خوب نباشد؟! اگر حرفی داشته باشد؟! و اگرهای بسیار دیگر اندیشیدم. این که او چگونه با من حرف می‌زند و حرف‌هایش را مطرح می‌کند و... همانجا فیلمی با این موضوع به ذهنم آمد و ایده آن را با ناصر تقوایی مطرح کردم. او هم استقبال کرد و بعد از مدتی شروع به تولید آن کردم. یکی از حاضران در جمع معتقد بود فیلم یازده از میان کارهایی که در این روز دیده، بهتر بوده و به خوبی توانسته مبحث طلاق عاطفی را مطرح کند و درادامه سوالی درباره چندروزماندن جنازه در فیلم داشت. حاتمی کارگردان فیلم «یازده» با اشاره به تحقیقاتی که در این زمینه داشته گفت: برای این موضوع یک روال مشخص و ثابتی وجود ندارد و گذشت زمان از مرگ زن تنها از صبح تا شب یک روز اتفاق می‌افتد. «شکار»؛ فیلمی که در هفت ساعت تولید شد! در نشست فیلم کوتاه داستانی «شکار» توضیحاتی از سوی کارگردان مطرح شد و نشست بدون اظهارنظر از سوی منتقد، مجری کارشناس و حاضران در نشست، پایان گرفت. میثم مولایی کارگردان فیلم «شکار» درباره فیلم خود اینگونه توضیح داد: هر ساله در شمال فرانسه کارگاه فیلمسازی کوتاه با حضور 40 فیلمساز فرانسوی و 10 فیلمساز از کشورهای دیگر برگزار می‌شود. در دومین دوره از حضورم در این کارگاه با هماهنگی با یک فیلمنامه نویس خارجی و مکاتبه از طریق ایمیل توانستیم به فیلمنامه «شکار» برسیم. وی درباره روند تولید کار گفت: فیلمنامه در سه روز نوشته شد، درهفت ساعت تولید شد و از زمان مونتاژ تا بر روی پرده رفتن 12 ساعت زمان برد. وی در پایان صحبت هایش اضافه کرد: تلاش بر این داشتم که بتوانم در اولین تجربه فیلم کوتاه داستانی، به سبک کلاسیک، کاری قابل ارزش‌گذاری داشته باشم. ************ بهزاد رسول‌زاده کارگردان جوان سینما که فیلم کوتاه فیلم «راه» با موضوع مدران شهید تولید کرده و در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران نمایش می‌دهد درباره تولید این فیلم کوتاه گفت: این فیلم درباره مادرانی است عزیزان خود را از دست داده‌اند ولی همچنان چشم به راه فرزندان خود هستند. درواقع این فیلم کوتاه ادای دینی به مادران شهید است. کارگردان فیلم کوتاه«راه» با بیان این مطلب در گفت‌وگو یی درباره این فیلم کوتاه گفت: فیلم سینمایی «راه» درباره مادران شیهدی است که در منطقه تالش زندگی می‌کنند و فرزندان شان اوایل جنگ شهید شدند و به دلیل اینکه در آن زمان موقعیت و راه مناسب برای انتقال این شهدا به بالای کوه وجود نداشته است، آنها را در قسمت پایین کوهستانی در منطقه تالش دفن کرده‌اند. وی افزود: حال اینکه در آن زمان پدر و مادران شهدا، جوان بودند و می‌توانستند به محل دفن فرزندان خود بروند، اما اکنون با گذشت 30 سال از آن زمان، بسیاری از این افراد فوت کرده‌اند و آنهایی هم که هنوز در قید حیات هستند، به دلیل کهولت سن و ناتوانی و از طرفی سختی راه نمی‌توانند بر سر مزار فرزندان خود بروند. رسول زاده ادامه داد: البته طی یک سال گذشته به همت نماینده این منطقه راهی ماشین‌رو در آن منطقه ایجاد و این مشکل مرتفع شده است. این کارگردان جوان درباره دلایل ساخت این فیلم کوتاه گفت: روزی در این منطقه پدری را دیدم که تا نیمه راه آمده بود، اما به دلیل اینکه دیگر توانی برای ادامه مسیر نداشت، همانجا نشسته و اشک می‌ریخت که نمی‌تواند راهش را ادامه دهد و به دیدار فرزند شهید خود برود. صحنه‌های مشابه از این دست بسیار دیده ام که همین مسئله موجب شکل گرفتن ایده اولیه ساخت این فیلم شد. رسول‌زاده در مورد ظرفیت فیلم کوتاه برای پرداختن به چنین موضوعاتی اظهار کرد: بسیاری از کسانی که در حال حاضر دارند فیلمهای بلند و مطرح می‌سازند، کار خود را با همین فیلمهای کوتاه شروع کرده‌اند. وی ادامه داد: به نظر من طی سال‌های آینده فیلمهای بلند به مرور به فیلم کوتاه تبدیل خواهند شد. اگر نگاهی به آثار سینمایی در سال‌های گذشته داشته باشیم، می‌بینیم که مدت زمان فیلم‌ها از سه ساعت و نیم به نود دقیقه رسیده است و این روند همچنان ادامه دارد و در این تغییر مسائل مختلفی همچون مسائل اقتصادی، کمبود وقت برای دیدن فیلم و مواردی از این دست موثر بوده است. کارگردان فیلم «راه» همچنین در مورد جایگاه فیلم کوتاه در سینمای حرفه‌ای تصریح کرد: «فیلم کوتاه در موقعیتی است که توانسته جایگاه خودش را به خوبی و با کمک جشنواره‌هایی همچون جشنواره فیلم کوتاه تهران که یکی از جشنواره‌های معتبر دنیا است، پیدا کند. وی در پایان تاکید کرد: البته قطعا نقص‌هایی در این مقوله وجود دارد که به مرور زمان و در آینده قابل رفع شدن است. به هر حال آنچه مسلم است اینکه با گذشت زمان فیلم کوتاه می‌تواند جایگاه خودش را بیشتر حفظ کند و در آینده نگاه خیلی خوبی به مسائل داشته باشد. ************** مدیر کل فرهنگ و هنر سلیمانیه عراق با مطلوب خواندن نگاه هیئت انتخاب و همچنین کیفیت فیلمهای حاضر در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، این جشنواره را معرف یک فستیوال معتبر و آکادمیک خواند و گفت: سعی می‌کنیم تا از تجربه کسب شده در این جشنواره الگوبرداری کنیم. محمد فتاح محمد مدیر کل فرهنگ و هنر سلیمانیه، درباره کیفیت برگزاری سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: با توجه به اینکه یک تاریخ غنی، پشتوانه سینمای ایران است، آنچه که ما در این چند روز دیدیم معرف یک جشنواره معتبر و تأثیرگذار در عرصه فیلم کوتاه بود. او در پاسخ به این پرسش که حرکت روبه جلو و مثبت سینمای ایران در عرصه فیلم کوتاه تا چه اندازه می‌تواند بر روند حرکتی این عرصه فیلمسازی در خاورمیانه و کشورهایی نظیر عراق تأثیرگذار باشد، با بیان اینکه به طور حتم تأثیر بسیاری خواهد داشت، افزود: ما حتماً سعی می‌کنیم تا از تجربه کسب شده در جشنواره فیلم کوتاه تهران به نوعی در راستای برگزاری فستیوال‌های داخلی خودمان استفاده و از آن الگوبرداری کنیم. فتاح محمد، عملکرد و نگاه هیئت انتخاب و همچنین تعداد و کیفیت فیلم‌هایی را که در این جشنواره به نمایش گذاشته شد، بارزترین ویژگی سی و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران خواند و با تأکید براین که موارد یاد شده برای ما بسیار جالب و قالب تأمل بود، ادامه داد: ما روز گذشته شاهد برگزاری ورک‌شاپی از مهرداد اسکویی در زمینه ایده‌پردازی و فروش ایده بودیم که به نظر من ضمن موثر و قابل توجه بودن، معرف اعتبار و توان آکادمیک این فستیوال بود. مدیر کل فرهنگ و هنر سلیمانیه در این باره اذعان کرد: به نظر من ما در ایران شاهد برگزاری یک جشنواره کامل و موفق هستیم که به حتم آینده درخشان‌تری هم خواهد داشت. فتاح محمد در مورد اینکه تا به امروز چند فیلم دیده‌اید؟ گفت: روز اول موفق به تماشای 10 فیلم شدم اما روز دوم به‌خاطر برگزاری جلسه‌ای با حضور آقای ایل بیگی و همچنین حضور در مراکز سینمایی چون مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، موسسه رسانه‌های تصویری و موزه سینما، موفق به تماشای فیلمی نشدم و امیدوارم در روزهای آینده تماشای هیچ کاری را از دست ندهم. او، از کارهای انیمیشن جشنواره امسال و فیلم «هفت سنگ» که برخوردار از موضوعی درباره کودکان شیمیایی بود، به عنوان جذاب‌ترین و تأثیرگذارترین فیلم‌هایی که در روز اول جشنواره دیده، یاد کرد. مدیر کل فرهنگ و هنر سلیمانیه در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه، فکر می‌کنید جشنواره سی و یکم فیلم کوتاه تهران چه آورده‌هایی می‌تواند برای سینمای سلیمانیه بویژه در گونه فیلم کوتاه داشته باشد، گفت: ما در جریان برگزاری جشنواره، تصمیم به انعقاد تفاهمنامهای بین ایران و کردستان عراق گرفتیم تا با توجه به آن، ضمن حرکت در راستای تولیدات مشترک بتوانیم هنرجویان خود را برای تحصیل به ایران بفرستیم. او در این باره ادامه داد: تفاهمنامهای نیز با انجمن سینمای جوانان ایران منعقد خواهیم کرد که مطمئنم ثمرات و نتایج مثبتی برای هردو کشور، بویژه سینمای سلیمانیه عراق درپی خواهد داشت. فتاح محمد در پایان گفت: از جمهوری اسلامی ایران و آقای ایل بیگی به‌خاطر توجه‌شان به کردستان عراق بسیار سپاسگزارم که با این کار، شرایط کسب تجربه جدیدی را برای ما فراهم آوردند. ***************** داوری بخش جهان اسلام سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با حضور داورانی از کشورهای ایران و عراق صبح امروز در محل پردیس سینما ملت آغاز شد. عطیا ال دراجی،نرگس آبیار،بهمن آقا حاجی آقا از جمله داوران بخش جهان اسلام سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران هستند. سینمای بین الملل در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران در سه بخش مسابقه بین الملل، آسیا و جهان اسلام برگزار می شود. بخش جهان اسلام از این دوره از جشنواره به نمایش آثاری با رویکرد هنری نسبت به اصول راستین اسلام و مفاهیم عدالت، راستی، کمال،نقش آیین ها در زندگی امروزی و عتقادات معنوی درایجادارتباطات انسانی اختصاص دارد. پایان داوری بخش بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران مدیر بخش بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران از پایان داوری های بخش بین الملل جشنواره فیلم کوتاه خبر و داد و گفت: داوری 95 فیلم بخش بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران با حضور داورانی از کشورهای فرانسه، سوئیس،آلمان،دانمارک و ایران انجام شد. حسن دزواره با اعلام این خبر در توضیح جزئیات برگزاری بخش بین الملل این دوره از جشنواره گفت: در آغاز لازم می‌دانم از کمی قبل‌تر یعنی از زمانی که دعوت به همکاری شدم آغاز کنم. وی در ادامه افزود: در دوره مدیریت گذشته چهارسال از انجمن دور بودم و هیچ همکاری با مدیریت قبلی انجمن سینمای جوان نداشتم. تا اینکه حبیب ایل بیگی مدیرعامل انجمن سینمای جوان و دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران با من تماس گرفت و خواست که در بخش بین الملل جشنواره همکاری کنم. دزواره متذکر شد: پس قبول همکاری با مدیریت جدید انجمن سینمای جوان از تاریخ 29 اردیبهشت تا 29 تیرماه جموع فیلم های متقاضی در بخش بین الملل جشنواره را جمع بندی کردیم. دراین مدت 2855 عنوان فیلم از 109 کشور به دست ما رسید که این تعداد بیشترین آمار حضور فیلم از کشورهای مختلف طی هفت سال گذشته در فیلم کوتاه تهران بود. مدیر بخش بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه در ادامه صحبت های خود با اشاره به بازبینی فیلم های رسیده به دبیرخانه جشنواره گفت: من به همراه نیما عباسپور و مسعود سفلایی فیلم‌ها را دیدیم و از بین 2855 عنوان فیلم 95 فیلم برای حضور در بخش مسابقه بین الملل جشنواره نهایی شد. حسن دزواره در پاسخ به این سئوال که چرا 95 فیلم برای حضور در بخش رقابتی جشنواره انتخاب شده است گفت: گنجایش زمان پخش فیلم‌ها را در نظر گرفتیم و آثار را به 12 بسته در چهار سانس تقسیم بندی کردیم. وی در پایان با اشاره به این مطلب که تلاش شد بهترین فیلم‌ها انتخاب شود گفت: تمام تلاش این بود که بهترین فیلم ها را با حضور داورانی کاربلد انتخاب کنیم. من شانس این را داشته‌ام که در 15 جشنواره معنبر فیلم کوتاه در دنیا داور بوده‌ام و در سینما هم به شکل اختصاصی بر تحلیل فیلم کوتاه تدریس می کنم. بنابراین از بهترین داوران و کارشناسان فیلم کوتاه برای داوری آثار دعوت به عمل آورده ام. کلود گیزارد، لوزیانا یوهانا بادر،استر ونگراز، کریستیان براد تامسن و فرشته طائرپور از جمله داوران بخش بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران هستند که 95 فیلم در بخش بین الملل را داوری کردند که از این تعداد تنها 9 فیلم متعلق به سینمای ایران بود.جایزه بزرگ در بخش بین الملل 5 هزار یورو پیش بینی شده است. آیین اختتامیه سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران روز یکشنبه 27 مهرماه در تالار وحدت برگزار می‌شود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها