واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > سینمای ایران شهاب حسینی در برنامه «هفت»:
ورای جذابیت ظاهری حرفه بازیگری حقیقت هولناکی خوابیده است
شهاب حسینی در برنامه هفت درباره موفقیت 15 ساله در عرصه بازیگری اعلام کرد که ورای جذابیت ظاهری حرفه من، حقیقت هولناکی خوابیده است چرا که این حرفه با روح و روان آدم ها سر و کار دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، دویست و سی و ششمین برنامه «هفت» شب گذشته 18 مهرماه میزبان شهاب حسینی بازیگر شناختهشده سینمای ایران بود. شهاب حسینی که در طول 15 سال فعالیت کاری خود در 20 اثر تلویزیونی و سینمایی حضور موثر داشته است، این روز ها در مقام کارگردان در انتظار اکران فیلم خود «ساکن طبقه وسط» به سر می برد. حسینی در ابتدای صحبت های خود از حضورش در فیلم «ساکن طبقه وسط» و کارگردانی این اثر گفت و افزود: برای من همیشه کارگردانی سیری بوده است که در امتداد بازیگری قرار داشته است و این مسیری که یک بازیگر پس ازمدتی کارگردانی، بازیگر می شود برای من از جذابیت بیشتری برخودار بوده است. در هر صورت در امتداد بازیگری شاید چنین تغییراتی لازم باشد، چرا که بعد از 16 سال کار در عرصه بازیگری، هیجانات کاری این نوع حرفه را از دست داده ام و حواشی حرفه ام برایم جذاب نیست، اما این وادی من را به چالش دعوت می کند. وی به ایفای نقش خود در فیلم «ساکن طبقه وسط» در کنار کارگردانی اثر اشاره داشت و ادامه داد: میان ارکان مختلف یک فیلم باید وحدت را در نظر گرفت. در ابتدا به همه ما در حیطه بازیگری باید عنوان فیلمساز اختصاص داده شود که پس از آن به کارگردانی و بازیگری و طراح صحنه و دیگر حرف مربوط به این شغل تقسیم شود. بازیگر «حوض نقاشی» در باب موفقیت خود درطول 15 سال بیان کرد: از کودکی تخیل داستانی یکی از سرگرمی های من بود که بعد با بازی های کودکی شکل منسجمی به خود گرفت و پس از آن دوران نوجوانی عرصه بسیار مهمی بود که رویای تماشای فیلم سرگرمی صرف نبود و در اثری که می دیدیم غرق می شدیم و تا مدت ها به آن فکر می کردیم و در ادامه و جوانی نیز برای اینکه در حرفه خود یاد بگیریم شروع به رصد آثار مهم سینمایی کردم که در همین اثنا احساس کردم در حال یادگیری زندگی هستم و این موضوع همیشه مرا ترسانده است. چرا که ورای جذابیت ظاهری حرفه من، حقیقت هولناکی خوابیده است و این حرفه با روح و روان آدم ها سر و کار دارد، بنابراین هر چه پیش می رود با اعماق مخاطب کار دارد چرا که پیچیدگی های انسان تمامی ندارد و سینما نیز در این قسمت تعریف می شود که برای نوع تفکر، نوع زندگی ها پیشنهاد مطرح کند. حسینی یادآور شد: وقتی نقشی را بازی می کنم هیچ قضاوتی درباره آن ندارم چرا که موظفم آن شخصیت را با تمام ابعادش نشان دهم و برای این کار فیلمنامه را به عنوان مخاطب می خوانم تا با این کار حظی را که خود از خواندن و تماشای کار می برم بتوانم انتقال دهم. در واقع بازیگری، نمایش اندیشه ها و روح نقش است که برای بدست آوردنش باید به روح نقش متصل شد، چون اعمالش تابع افکارش است. بنابراین بازیگر باید آبشخور اندیشه خود را غنی تر کند و دغدغه کائنات را پیدا کند و از مسائلی غمگین شود که هیچ ارتباطی با وی ندارند. این بازیگر درباره وضعیت سینمای ایران اظهار کرد: امروزه شاهد بسیاری چیزها هستیم که به غلط نهادینه شده است که اول از همه چیز یادمان رفته است که کارمان بیشتر از تجارت، فرهنگی است و انگیزه های اقتصادی و مالی را بزرگتر از فحوای کار احساس می کنم. چرا که هم چون هر تجارت دیگری به سری دوزی و تولید انبوه دچار می شود تا درعین کیفیت پایین تر محصول، مخاطبان بیشتری جذب کند. حسینی در پایان صحبت های خود متذکر شد: در هر ژانری در سینمای جهان آثار فاخری در حال تولید است. هنرمند باید به کار خود متعهد باشد چرا که کار ما نیز یک کار خدماتی تحت عنوان خدمات فرهنگی است. بنابراین در این عرصه هر کسی هر کاری انجام می دهد باید یک کار را انجام دهد و برای آن پیش تولید قابل قبولی داشته باشد. کار سینما سرگرمی نیست وسیله ای است که حرفهای عمیق را به فیلم تبدیل می کند و خوراک گسترده و همه فهمی از آن بدست می دهد.
۱۳۹۳/۷/۱۹ - ۱۱:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]