واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۳ - ۱۶:۰۰
نویسنده کتاب "بنی هندل" با بیان اینکه در تاکسی میتوان نبض جامعه را گرفت، گفت: داستانهایی با سوژههای سیاسی نیز از گفتوگوی مردم در تاکسی آوردم بودم که دچار ممیزی شده است. به گزارش ایسنا، بر اساس گزارش رسیده، محسن حسام مظاهری نویسنده کتاب "بنی هندل" در نشست نقد و بررسی این اثر که 15 مهر ماه در فرهنگسرای سرو برگزار شد، درباره نحوه نگارش داستانهای کتاب، گفت: از سال 87 در قالبی پژوهشی گفتوگوهای مسافران تاکسیها را بدون این که متوجه شوند، ضبط می کنم و آنچه مخاطبان در کتاب "بنی هندل" و اثر قبلی با عنوان "مامور سیگاری خدا" میخوانند، داستان و زاییده خیال من نیست، بلکه متن گفتوگوهایی است که من با ویراستاری آن ها را تنظیم کرده ام. وی ادامه داد: ممکن است برخی از مخاطبان این کتاب را به عنوان مجموعه داستان خوانده باشند، در حالی که اثری پژوهشی است و اگر هم گفت و گوها جذاب است به دلیل جذابیت گفت و گوهای روزمره مردم است و اگر شخصی داستان نویس و پژوهشگر باشد می تواند از این گفت و گوها الهام بگیرد. این نویسنده در ادامه مقدمه کتاب "مامور سیگاری خدا" را برای حضار خواند. ابوالفضل درخشنده نویسنده و منتقد ادبی نیز با بیان این که انسان ها بر اساس حس اولیه شان به نشانه های بیرونی واکنش نشان می دهند، اظهار کرد: خیلی از موضوعاتی که در زندگی عادی و در مواجهه با دیگر شهروندان به ما مربوط نمی شود، توسط نویسنده به مخاطب ربط پیدا می کند. در ادامه این مراسم یکی از بانوان حاضر در سالن خود را معلمی بازنشسته معرفی کرد و گفت: کتاب "بنی هندل" به من آموخت که تنها من مشکل ندارم و حتی انسان هایی که می بینم و تصور می کنم خوشبخت هستند هم برای خود غم هایی دارند. وی افزود: این کتاب چند شهر را مد نظر قرار داده و به تهران اکتفا نکرده است و لهجه ها را همانطور که بوده اند در داستان آورده است. البته انتقادی هم به آقای مظاهری دارم و این است که به نظر می آید این نویسنده موضوعات سیاسی را سانسور کرده و در کتاب نیاورده است. همچنین باید بگویم در کشورهای اروپایی این گونه نیست که بتوانیم در تاکسی و مترو به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنیم و به این لحاظ باید قدر کشور خود را بدانیم. مظاهری نیز با تاکید بر این که تاکسی محیط شفاف و صریحی است، اظهار کرد: متناسب با شرایط اجتماعی و سیاسی کشور، میزان گفت و گوها در تاکسی ها نیز زیاد و کم می شود. در تاکسی می توان نبض جامعه را گرفت و وقتی در مدت زمان مشخصی سوار تاکسی می شوم و می بینم مردم کمتر با هم حرف می زنند زنگ خطری احساس می کنم. این نویسنده خاطرنشان کرد: کتاب "بنی هندل" دچار ملاحظات ممیزی شده و با حذفیات منتشر شده است و پیش از انتشار این اثر، داستانهایی با سوژههای سیاسی نیز از گفتوگوی مردم در تاکسی آورده بودم. او گفت: کتاب "بنی هندل" شاید باعث شود به راحتی از کنار حرف های همشهری هایمان نگذریم و همچنین اگر کسی پژوهشگر باشد می تواند به عنوان پروژه مردمنگاری از روابط انسان ها در تاکسی استفاده کند. اگر 100 سال دیگر کسی بخواهد برگردد و ببیند در تهران گذشته مردم چگونه حرف می زدند می تواند به این گونه آثار رجوع کند. در حال حاضر متاسفانه آثاری که بیانگر روابط و زندگی انسان ها در دوران گذشته باشد نداریم و اغلب آثار مربوط به دربار و زندگی حاکمان است. این نویسنده با بیان این که تلاش داشته است در نگارش کتاب "بنی هندل" برداشت های ذهنی اش را کنار بگذارد، اظهار کرد: همچنین تلاش داشتم سوژه های این اثر متنوع باشد. درخشنده نیز گفت: باید مخاطب خود را بشناسیم و بر اساس شناخت از مخاطب چیزهایی را بنویسیم که باعث احساس بر انگیزی مخاطب شده باشد. مظاهری نیز در پاسخ به درخشنده گفت: به دلیل این که انگیزه من پژوهشی بوده است، به دنبال بر انگیختن احساس مخاطب نبوده ام، بلکه بیشتر دنبال ثبت وقایع بوده ام. همچنین درخشنده با بیان این که برخی از خاطرات رزمندگان دفاع مقدس از سوی مخاطبان مورد توجه قرار نگرفت، تصریح کرد: وظیفه پژوهشگر جمع آوری خاطرات است اما نویسندگان خاطرات را تبدیل به آثار ادبی و جذاب برای مخاطب می کنند. در ادامه مظاهری در پاسخ به یکی از مخاطبان درباره معنای عنوان "بنی هندل" گفت: این اصطلاحی است که بسیاری از راننده های ماشین های سنگین به یکدیگر می گویند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]