واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
تولد سهراب سپهری از شعر طبیعت تا نقاشی
پانزدهم مهر سالروز تولد سهراب سپهری شاعر و نقاش معاصر ایرانی است؛ شاعری تاثیرگذار که طبیعت زیبا و خیال انگیز را با زبانی نرم در شعرهای خود به تصویر می کشد و مخاطب با خواندن شعرهای او به آرامش می رسد.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، سهراب سپهری شاعر و نقاش معاصر ایرانی در پانزدهم مهر 1307هجری خورشیدی در کاشان چشم به جهان گشود. زمانی که نوجوان بود، پدرش دیده از این جهان فرو بست. این رخداد اثر عمیقی بر او گذاشت. سهراب سپهری تحصیلات ابتدایی را در دبستان خیام کاشان و دوره ی متوسطه را در همان شهر به پایان رساند. او دانش آموزی منظم و درس خوان بود که به ادبیات و خوشنویسی علاقه ی فراوانی داشت. او به دانش سرا رفت و پس از آن در اداره ی فرهنگ کاشان استخدام شد و تا 1327 هجری خورشیدی در این اداره مشغول به کار بود. یک سال بعد به تهران آمد و در دانشکده ی هنرهای زیبای تهران به تحصیل پرداخت. نخستین مجموعه شعر سهراب سپهری در 1330 هجری خورشیدی با نام «مرگ رنگ» و 2 سال بعد دومین مجموعه شعر خود «زندگی خواب ها» را منتشر کرد. در همین سال، دوره ی لیسانس نقاشی را در دانشکده ی هنرهای زیبا با دریافت نشان نخست علمی به پایان رساند. او همزمان به مطالعه ی نقاشی، آموختن و تدریس آن مشغول شد، تا جایی که برخی او را «شاعری نقاش» و «نقاشی شاعر» نامیدند. سهراب سپهری 2 کتاب «آوار آفتاب» و «شرق اندوه» را در 1337 هجری خورشیدی آماده ی چاپ کرد اما موفق به انتشار آنها نشد. سرانجام سه سال بعد، این 2 کتاب و مجموعه ی «زندگی خواب ها» را با عنوان «آوار کتاب» منتشر کرد. او با انتشار شعر بلند «صدای پای آب» در 1344 هجری خورشیدی به شهرت رسید. فرم و محتوا در این شعر دارای هماهنگی است و در شعرهای دیگر او نیز ادامه می یابد. هشتمین و آخرین کتاب سهراب سپهری «ما هیچ، ما نگاه» است. او در 1355 هجری خورشیدی تمامی شعرهای خود را در «هشت کتاب» گردآوری کرد. «هشت کتاب» از اثرگذارترین و محبوب ترین مجموعه های شعری در تاریخ شعر نو ایران به شمار می رود. سهراب سپهری در 1358 هجری خورشیدی برای درمان سرطان خون به انگلیس رفت. متاسفانه پس از پیشرفت بیماری، در یکم اردیبهشت 1359 هجری خورشیدی درگذشت. پیکر او در آرامگاه امامزاده سلطان علی در روستای مشهد اردهال در اطراف کاشان به خاک سپرده شد. پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت سالروز تولد سهراب سپهری شاعر معاصر ایرانی به گفتگو با «ساره زیرک» استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پرداخته است. استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی درباره ی تاثیر نیما بر سهراب سپهری گفت: نیمایوشیج نهضت و تحولی را در شعر امروز ایجاد کرد و سهراب سپهری از شاعران تاثیرگذار ادامه دهنده ی راه نیما است. نخستین مجموعه شعری خود را با نام «مرگ رنگ» با تاثیر از نیما و شعر امروز نیمایی سرود. این مجموعه ی شعر، شاعری جوان و حساس را نشان می دهدکه دنباله رو نیما و همچنین فریدون توللی است. ساره زیرک با اشاره به آثار سهراب سپهری گفت: او «زندگی خواب ها» را 2 سال پس از نخستین مجموعه شعرش «مرگ رنگ» به چاپ می رساند. از لحاظ محتوایی ادامه دهنده ی شعرهای پیشین او محسوب می شود. در مجموعه ی «آوار آفتاب» نگاه و جهان بینی سپهری گسترده تر و متنوع تر است. مجموعه ی «شرق اندوه» نیز در این سال به چاپ می رسد که تجلی شرق و ویژگی های آن به خوبی دیده می شود. وی در ادامه اظهار داشت: ما سهراب سپهری را با «صدای پای آب» و «حجم سبز» می شناسیم. او با «صدای پای آب» به شهرت می رسد که از شورانگیزترین شعرهای وی به شمار می رود. مجموعه ی «حجم سبز» غوغایی در شعر زمانه ی خود است و مورد توجه فراوانی قرار می گیرد. پس از انتشار مجموعه ی «حجم سبز» شاعر با یک چرخش در نگاه و لحن به «ما هیچ، ما نگاه» آخرین مجموعه ی شعری خود می رسد. استاد زبان و ادبیات فارسی در ادامه با اشاره به سبک شعری سهراب سپهری گفت: شاعران بسیاری از سبک نیمایی پیروی کردند. سهراب سپهری در ردیف فروغ فرخزاد، نادر نادرپور و تا حدی احمد شاملو در ابتدای راهش، تحت تاثیر نیمایوشیج بود، ولی شاعران بزرگ به تدریج صاحب سبک خود می شوند. چنانچه شاملو با سبک خود ایجادکننده ی شعر سپید شد. وی بیان کرد: در حالی که همه از یک مسیر می روند ولی سبک خاص و ویژه ی خود را دارند، به عبارت دیگر همه ی آنها از درخت شعر نیمایی تغذیه می کنند اما شاخه های تنومند از آن درخت هستند. سهراب سپهری یکی از این شاخه های محکم درخت شعر معاصر است. نگاه و فلسفه ی زندگی سهراب سپهری در شعرهایش به روشنی دیده می شود. ساره زیرک در پایان گفت: استفاده از کلمات عامیانه، کلمات نرم و روان، گرایش و دوستی با طبیعت که در فلسفه ی فکری او غوطه ور است در شعرهای سهراب سپهری به روشنی دیده می شود. «صدای پای آب» سبک شاعر را بیشتر در خودش منعکس می کند. گرایش به طبیعت و استفاده از کلمه ها که نشان دهنده ی دوستی با طبیعت است. در انتها شعر مشهوری از سهراب سپهری را با هم زمزمه می کنیم: اهل کاشانم پیشه ام نقاشی است گاه گاهی قفسی می سازم با رنگ، می فروشم به شما تا به آواز شقایق که در آن زندانی است دل تنهایی تان تازه شود چه خیالی، چه خیالی، ... می دانم پرده ام بی جان است خوب می دانم، حوض نقاشی من بی ماهی است ایرنا 130
۱۵/۰۷/۱۳۹۳ - ۱۰:۲۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]