محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803569403
مشروح گفت‌وگوی فارس با حجت‌الله ایوبی در پایان حضور یکساله‌اش در سینما قرار نیست نظر سازمان سینمایی با اصناف یکی باشد/عبور از خط قرمز یعنی عدم نمایش فیلم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مشروح گفت‌وگوی فارس با حجت‌الله ایوبی در پایان حضور یکساله‌اش در سینما
قرار نیست نظر سازمان سینمایی با اصناف یکی باشد/عبور از خط قرمز یعنی عدم نمایش فیلم
حجت‌الله ایوبی در گفتوگو با فارس گفت: چنانچه فیلمسازی به هر دلیلی در فیلمش از خط قرمزهای جامعه عبور کند، یعنی فیلمش قابل نمایش نیست و نباید انتظار نمایش فیلمش را داشته باشد. عبور از خط قرمز یعنی عدم نمایش فیلم.
* سینما داشت به خط قرمز بسیاری از تصمیم‌سازان کشور تبدیل میشد - شما یکسال سخت با فراز و فرودهای بسیار در در سینما گذراندید. این یکسال برای شما چگونه گذشته است؟ من 4 شهریور ماه از آقای دکتر جنتی حکم گرفتم و از تاریخ 6 شهریور رسما کارم را شروع کردم. اتفاقا در جلسه‌ای که هفته گذشته در فارابی به مناسبت تجلیل از دست‌اندرکاران «چ» داشتیم به آقای حاتمی‌کیا گفتم اگر بخواهیم توصیفی از روزهای ورود ما به ارشاد داشته باشیم، شرایط مثل شهر پاوه در فیلم شما بود. از هر طرف امواج و حملات خیلی غیر قابل تصوری انجام میشد. بنابراین من در شرایطی به وزارت ارشاد آمدم و ریاست سازمان سینمایی را برعهده گرفتم که فضای عجیب و غریبی بود و هیچوقت تغییر و تحولی در سازمان سینمایی اینقدر پرحاشیه نبود، البته به اینکه چرا اینگونه شده بود کاری ندارم اما به هرحال فضای سینما بسیار متلاطم و ملتهب بود و ما مواجه شدیم با برخی از مسایل پیش‌بینی نشده. اگر بخواهم در یک جمله بگویم در یک دوران پراضطراب و پرالتهاب شروع کردیم و همه اتفاقاتی که در سال‌های گذشته رخ داده بود. نگاه به سینما بویژه از سوی مراکز تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر دولت که متعهد هم هست به دلیل درگیری‌ها و مشکلات موجود که در ذهنشان سوء تفاهماتی را بوجود‌آورده به گونه‌ای شده بود که انگار مجموعه سینما مشکل دارد؛نگاه به سینما بسیار منفی بود و سینما داشت تبدیل میشد به خط قرمز بسیاری از تصمیم‌سازان کشور ،مساله خانه سینما و بسته شدن آن و بسیاری از مشکلات و مسایل مختلف در کنار هم باعث شده بود سینما مشروعیت خودش در بخشی از بدنه حاکمیت به طرز بسیار بدی از دست بدهد. سوء تفاهمات زیاد شده بود، درگیری‌های داخلی، بسیار فراوان بود، البته این درگیری‌های همیشه وجود داشته و وجود هم خواهد داشت اما یک چنین شکاف‌های عمیق و زخم‌هایی واقعا در سینما کمتر دیده شده بود. مسایل صنفی،سیاسی،اجتماعی و ... همه روی هم تلنبار شده بود و مشکلاتی را بوجود آورده بود. از طرف دیگر به دلیل درگیری‌های درون سینما بخش قابل توجهی از نیروهای سینما خروج پیدا کرده بودند و عرصه مدیریت سینما هم بسیار متشتت بود و بخشی از سینماگران به بخشی تمایل داشتند و عده‌ای هم به بخش دیگر و اوضاع مانند یک کشتی متلاطم بود که در حال غرق شدن بود و ساکنان کشتی برای نجات از غرق شدن به هر کسی متوسل می‌شوند، سینمای ایران چنین وضعیتی را داشت. * از انتخاب هیچکدام از مدیرانم پشیمان نیستم اما اگر بخواهم از حال و هوای خودم بگویم من خیلی سریع متوجه شدم که با یک کشتی طوفان زده مواجه هستم، بنابراین در انتخاب همکارانم نهایت دقت را کردم، فرصت زیادی هم برای انتخاب مدیرانم نداشتم و می دانستم که سینما توان تحملی که بخواهیم صبر کنیم را ندارد و خیلی سریع به تیمی رسیدم که واقعا از انتخاب هیچکدامشان پشیمان نیستم. - البته شاید بخشی از بدنه سینما با این موضوع موافق نباشند و نشانه‌هایی از توصیه برای تغییر برخی از مدیران در مصاحبه‌ها دیده می‌شود. فکر نمی کنم موضوع اینگونه باشد و مجموع مدیران عملکرد خوبی داشته اند. اما ما چند اولویت را برای خود در نظر داشتیم که باید به سرعت انجام میشد که یکی از آنها حل مساله خانه سینما بود که انجام شد. از طرف دیگر بنده چون در سینما نبودم هیچ پیشینه بدی از سینماگران نداشتم که در دلم نسبت به کسی کینه داشته باشم و همچنان هم ندارم و این به من کمک می‌کرد تا این نقش پدری را که بر صندلی‌اش نشسته بودم بهتر ایفا کنم. من سعی کردم بخشی از سینمای کشور را که مقابل بخشی دیگر قرار گرفته را به هم نزدیک کنم و اعتماد هر دو طرف را به مدیریت سینما جلب کنم. من خیلی ص]بر و حوصله کردم و هیچ مصاحبه‌ای هم پاسخ ندادم. اگر یکسال گذشته را مرور کرده باشید بسیاری از افراد مصاحبه‌های تندی علیه شخص بنده کردند، نامه‌های بسیار تندی را نوشتند و من هیچکدام از آنها را پاسخ ندادم چرا که احساس کردم در صورت اینکار سینما لطمه می‌بیند، نتیجه‌اش این شد که به تدریج به سمت اعتماد سازی و آرامش در سینما رفتیم. البته پس لرزه‌های جشنواره فجر باز یک زلزله‌ای رخ داد که خیلی‌ها انتظار داشتند سینما با یکسری تنش‌های غیرقابل حل مواجه شود اما با همکاری و همراهی خود اهالی سینما این اتفاق نیفتاد و بعد از جشنواره فجر هم یک آرامشی حاکم شد. بنابراین بعد از عید نوروز دوران بهتر ما آغاز شد، استقبال از اکران نوروزی یک انرژی مثبت بود و همه احساس کردند که سینما واقعا در ایران وجود دارد. روزهای اول از یک طرف مدیریتی و از طرف دیگر با مشکلات فیلمسازها، و بخصوص فشارهایی که برای چند فیلم روی ما وجود داشت مواجه بودیم اما در حال حاضر همه چیز آرام‌تر شده است. کم‌لطفی‌ها دل مرا آزرده است... موضوعی در سینما نبوده که در این مدت به خاطر آن ناراحت باشید؟ نه واقعا از دست هیچکس عصبانی نیستم اما حقیقتا یکسری از کم‌لطفی‌ها دل مرا آزرده است. یکی اینکه تغیر مدیریت‌ها طبیعی است اما در سینما هیچوقت سابقه نداشته که گروهی بیرون از سینما شکل بگیرند و همدیگر را پیدا کنند، طرفدار مدیریت سابق باشند و از روز اول بنایشان بر تخریب مدیریت فعلی باشد. پس سازمان سینمایی در سایه که من گفتم وجود دارد و از روز اول هم شکل گرفته که البته وجود آن هیچ اشکالی ندارد اما این سازمان سینمایی در سایه دارد همه چیز را منفی نشان می‌دهد. شما بارها و بارها در یکسال گذشته از وجود این سازمان سینمایی در سایه صحبت کرده‌اید. این موضوع این سوال را بوجود می‌آورد که این سازمان سینمایی در سایه آیا همچنان در بدنه مدیریت سینما حضور فیزیکی دارد و یا اینکه حضور فیزیکی ندارد اما از طریق دیگری دارد اعمال نفوذ می‌کند؟ فکر می کنم بعد از یکسال و بارها عنوان کردن این موضوع بهتر است کاملا شفاف در این مورد توضیح دهید. به هرحال گروهی که در گذشته در عرصه مدیریت حضور داشتند الان بیرون هستند سایت دارند، رسانه‌های مختلفی در اختیارشان است.توان مالی خیلی خوبی هم دارند و اینکه از کجا تامین شده است را کاری نداریم اما از روز اولی که ما آمدیم این گروه بنایشان را بر تخریب گذاشتند و در سایتشان هر کاری را که سازمان سینمایی انجام می‌دهد با تیتر منفی انعکاس می‌دهند. یک تیتر مثبت هم در این مدت از سازمان سینمایی نزده‌اند. آیا می‌شود یک مجموعه‌ای در طی یکسال از دید یک مجموعه خبری حتی یک کار مثبت هم نداشته باشد. «سازمان سینمایی در سایه» قدرت ساخت فیلم و یا جلوگیری از آنرا ندارد بنابراین این «سازمان سینمایی در سایه» هم رئیس دارد،معاون دارد و هم رسانه. اما آیا این «سازمان سینمایی در سایه» اینقدر قدرت دارد که اگر بخواهد فیلمی بسازد و یا نخواهد فیلمی ساخته شود، این کار عملی شود؟ خیر. طبیعتا این قدرت را ندارند که بخواهند فیلمی ساخته یا نساخته شود چرا که روز به روز قدرتشان کاهش پیدا کرده است. اما این گروه که قبلا مدیریت را تجربه کرده‌اند و با همه کانال‌ها و کوچه پس کوچه‌ها مدیریت سازمان سینمایی آشنا هستند در بیرون گروهی را تشکیل داده‌اند که هدفشان رصد کردن به قصد تخریب سازمان سینمایی است. یکسری اقدامات ایزایی تمرکز ما را به هم می‌زند یعنی این گروه دارند از خلاء‌های قانونی سازمان سینمایی به نفع خودشان استفاده میکنند؟ این موضوع ممکن است. این گروه میتواند شکل بگیرد حتی دولت در سایه هم باشند اما بیایند به مدیریت سینما هم کمک کنند. سینمایی که با هیچکدام از سینماگران پدرکشتگی ندارد و سوء سابقه قبلی هم ندارد و این مسایل همیشه ما را آزار داده است. در کنار آن یکسری اقدامات ایزایی که متاسفانه از روز اول وجود دارد تمرکز ما را به هم می‌زند و وقت ما را می‌گیرد. بنده از روز اولی که آمدم تعامل خوبی با کمیسیون فرهنگی مجلس داشتم ، خیلی از آنها سابقه من و زندگیم را می‌دانند، باهم ارتباط داریم و همدیگر را می‌شناسیم اما در چند مورد دچار تردید شدند که چند بار ما را صدا کردند و سوال پیچ کردند که منشا آنها یک پیامک یا یک خبر بود. بسیاری از خبرهای نادرست و کذب ما را اذیت می‌کند. نمونه آن خبری بود که یک روزنامه عنوان کرد سازمان سینمایی 100 میلیون تومان برای انتقال جنازه دو جوان کشته شده کمک کرد.10 بار برای این موضوع به مجلس رفتیم و هنوز هم از ما می‌پرسند در حالیکه ابدا صحت نداشت و من شخصا از سازمان بازرسی کل کشور خواستم تا مدارک را ببینند که آیا ما یک ریال هم برای این موضوع کمک کرده‌ایم یا خیر؟. و بعد هم که آقایان متوجه می‌شوند این خبر صحت ندارد هیچ پیگیری برای شناسایی منشا این خبر کذب نمی‌شود. از این جور رفتارها زیاد شده و باعث اذیت و آزار ما شده اما در مجموع داریم به سمت حل مشکلات قدم برمی‌داریم. یکسال از مدیریت شما گذشته که فرازهایی هم داشته است. در این مدت یک جشنواره فجر را برگزار کردید که مجموعا جشنواره بدی نبود اما از همین جشنواره فجر هم میشد ایرادهای فراوانی گرفت. در دوره قبل از شما دبیر جشنواره با صراحت در مقابل فیلم‌های حاشیه‌دار ایستاد اما در جشنواره گذشته چون بنا را بر تعامل گذاشته بودید برخی از این فیلم‌ها پذیرفته شدند و سازمان سینمایی پای اعتمادش به فیلمسازان ایستاد اما در عمل این اعتماد چندان جواب نداد. مرحله بعد از این اعتماد سازی به سینماگران باز می‌گشت. در مقابل قدم‌هایی که شما برای اعتماد سازی با سینماگران برداشتید،سینماگران چند قدم برای شما برداشتند؟ و چقدر بازخورد این اعتماد سازی متقابل را در این مدت گرفته‌اید؟ این موضوع به رویکرد و نگاه بنده برمی‌گردد که چه توقع و دیدگاهی به سینماگران دارم. من فکر میکنم در این مدت مشکلات سینما را دریافتم و کاملا می‌دانم مشکلات سینما کجاست. می‌دانم که اکران یا عدم اکران فیلمی مشکلات سینما را حل نمی‌کند. مشکلات سینما این است که اقتصاد سینما بچرخد، قاچاق فیلم ریشه کن شود و وضع سینما از حالت غیر طبیعی به حالت طبیعی در بیاید و من سعی کردم ابتدا اعتماد سینماگران به مدیریت را بدست بیاورم و بعد مشکلات را با هم حل کنیم. همانقدر که شما برای حل مشکلات یک قدم برمی‌دارید آیا سینماگران هم برای این اعتماد سازی یک قدم جلو آمده‌اند. اگر این تعامل چه از سوی مدیر و چه از سوی سینماگر خوب اعمال نشود نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد. من انتظار دارم که اهالی سینما همراهی کنند. به هرحال اینکه همه آنها اعتماد کنند زمان می‌برد و اصلا هم این انتظار را ندارم که همه آنها اعتماد کنند اما صبر و حوصله من زیاد است، و با صبر و حوصله بیشتر و صرف زمان اعتمادسازی هم حاصل خواهد شد. اگر سینماگران در جاهایی که انتظار حمایت دارند، حمایت لازم را نبینند دلسرد می‌شوند اما واقعا هم انتظار این را ندارم که اهالی سینما برای هر قدمی که برداشته می‌شود تقدیر و تشکر کنند. * بیشتر فیلمنامه‌های مطرح امسال را خوانده‌ام همیشه مدیران از سیاست‌های تشویقی و تنبیهی استفاده می‌شوند و این سیاست‌ها جزو ابزارهای مدیریت آنها به حساب می‌آید. الان شما به عنوان شخص اول مسول سینما آنقدر این اعتماد سینماگران را جلب کرده‌اید که اگر به فلان فیلمساز بگوئید ساخت یا نمایش این فیلم خاص در شرایط فعلی به صلاح نیست و تبعاتی در جامعه دارد، به شما اعتماد کند. این اعتماد آیا در حال حاضر وجود دارد؟ اتفاقا در مورد فیلمسازان مختلف این اتفاق افتاده است.افراد موثر و صاحب نظری در شوراهای پروانه ساخت و نمایش حضور دارند و این اعتماد بوجود آمده است.با خیلی از شخصیت‌های برجسته سینمای کشور در این مدت حرف‌زده‌ایم. من بیشتر فیلمنامه‌های مطرح امسال را خوانده‌ام و بعد از آن با فیلمسازان گپ زده‌ایم و اگر هم نقطه نظری مطرح شده آنها با کامل میل شنیده‌اند و بسیار خوب این گپ و گفت صمیمی جواب داده است. حتی این دیدارها با کارگردانان‌های فیلم‌هایی که میتوانستند حاشیه‌ساز باشند نیز انجام شده است. خود شما این عنوان فیلم‌های حاشیه‌دار یا مساله‌دار را برای چند فیلم خاص قبول دارید؟ بله. این فیلم‌ها به هرحال حاشیه‌دار و حاشیه‌ساز هستند و در دوره‌ای به هر دلیلی ساخته شده اند که هر کدام مشکلاتی را برای سازمان سینمایی بوجود آورده است.اما در یک فضای پر از تفاهم و اعتماد با هم گفتوگو کرده‌ایم و کسانی قبول کردند که فیلمهایشان اصلاح شوند که از در فضای دیگری بود هرگز چنین کاری را قبول نمی‌کردند و حاضر بودند فیلمشان توقیف بشود اما دست به فیلمشان نزنند. مدیر نشده‌ایم برای اینکه فیلمی را توقیف کنیم و یا فیلمی را از توقیف در بیاوریم حالا که قرار است به صراحت در مورد این یکسال گذشته صحبت کنیم. اما خود شما به این نتیجه رسیده‌اید که لزوم ممیزی برای فیلم‌ها و برخورد با برخی از آنها لازم است و یا اینکه معتقدید در سینما هیچ فیلم توقیفی نباید وجود داشته باشد؟ نکته‌ای که واقعا وجود دارد مساله فیلم‌های توقیفی است و این موضوع حتی باعث می‌شود مدیریت سینما مسایل اصلی سینمای کشور را فراموش کند. مساله اصلی سینمای کشور توقیف یا اکران چهار فیلم نیست بلکه مساله اصلی برطرف کردن مشکلات سینما است. به عنوان مثلا استانی با عظمت مازندران که یک استان توریستی است حتی 7 سالن سینما دارد، بنابراین مساله اصلی سینمای کشور 4 فیلم توقیفی نیست. ما مدیر نشده‌ایم برای اینکه فیلمی را توقیف کنیم و یا فیلمی را از توقیف در بیاوریم. من واقعا متاسفم که مسایل کوچک تبدیل به مساله همه سینمای کشور می‌شود و همه مطالبه سینما اکران یا عدم اکران یک فیلم می‌شود. ما واقعا باید امروز باید خوشحال باشیم بدون اینکه حتی یک ریال قیمت بلیت سینماها را افزایش داده باشیم به اندازه کل سال قبل تاکنون فروش داشته‌ایم. در همین استان مازندران تنها با 7 سالن بیش از 400 میلیون تومان فروش داشته‌ایم که بسیار مهم و خوشحال کننده و تداوم این روند باید مساله ما باشد. تداوم این موضوع رونق سینماها می‌شود و سینمادار را به ادامه کار دلگرم می‌کند و از سینماگر می‌خواهد برای مردم فیلم بسازد. در نتیجه سینماگر هم دیگر نمی‌رود سراغ فیلم‌های خاص که مردم خودشان را در آن نبینند. تداوم ساخت سالن سینما و ترغیب بخش خصوصی به سالن سازی و ساخت فیلم‌های مناسب مساله اصلی ما است. عبور از خط قرمز یعنی عدم نمایش فیلم اما به طور کلی چنانچه فیلمسازی به هر دلیلی در فیلمش از خط قرمزهای جامعه عبور کند، یعنی فیلمش قابل نمایش نیست و نباید انتظار نمایش فیلمش را داشته باشد. این اصلی است که همه سینماگران آنرا پذیرفته‌اند و قبول دارند که عبور از خط قرمز یعنی عدم نمایش فیلم. ممیزی باید باشد اما ... - پس شما به استفاده از این حق مدیریتی به نفع اصلاح امور و منافع مردم اعتقاد دارید؟ قطعا ممیزی باید باشد اما باید سازوکار آنرا هم رعایت کنیم.اما مشکل کجاست؟ این ممیزی برای مورد تائید همه اهالی سینما قرار گیرد. همانطور که ممیزی در ادبیات هم وجود دارد و نقاشان ما مثلا عکس برهنه نمی‌کشند، این موضوع در سینما هم پذیرفته شده است. اما مشکل این است که ما باید برخوردهای سلیقه‌ای و سیاسی نداشته باشیم و این مستلزم یک سازوکاری است. ما الان شورای پروانه ساخت و نمایش داریم، اگر به اعضای آنها نگاه کنید متوجه می‌شوید که مثلا شورای پروانه نمایش ما متشکل از افراد امین نظام جمهوری اسلامی ایران هستند. ما به این اصل که فیلم‌ها برای نمایش باید مجوز دریافت کنند اعتقاد داریم و اگر غیر از این بود که اصلا شورای پروانه ساخت و نمایش نداشتیبم اما برای دریافت پروانه نمایش یکسری چهارچوب‌هایی لازم است و فیلم‌هایی که پروانه دریافت میکنند این چهارچوب‌ها را پشت سرگذاشته‌اند و آنهایی که انجام نداده باشند نیز قابل نمایش نیستند. فیلم‌هایی که در گذشته تولید شده‌اند چند دسته‌اند. یکسری از آنها بلاتکلیف هستند که نمی‌توان حکم توقیف را رویشان گذاشت و اگر انها را ببینید متوجه می‌شوید که هیچ مشکلی ندارند. یکسری دیگر از فیلم‌ها دچار غرض‌ورزی‌های شخصی شده‌اند و چون فیلم فلان فرد است آنرا توقیف کرده‌اند که خیلی طبیعی است باید مشکل این فیلم‌ها حل شود. یکسری دیگر هم از فیلم‌ها هم مسایل ارزشی را زیرپا گذاشته‌اند و توقیف شدند اما امروز تهیه‌کننده و کارگردان آن حاضر هستند همکاری کنند و فیلمشان را اصلاح کنند. - البته از این بیش از 200 فیلمی که پشت خط اکران مانده‌اند بسیاری از آنها توقیفی نیستند و در شرایط امروز یا سینمادار و یا تهیه‌کننده حاضر به اکرانشان نیستند. اما آیا سازمان سینمایی برنامه‌ای دارد که یکبار برای همیشه و به صورت شفاف اعلام کند دقیقا چه فیلم‌هایی و به چه دلیل توقیفی هستند و دیگر امکان نمایش ندارند و چه فیلم‌هایی بیهوده بر روی این موج قرار گرفته‌اند؟ واقعا ایده بسیار خوبی است اما حقیقتا فرصت نشد تا این کار انجام شود چرا که در مدت اخیر بیشتر تمرکز بر روی صدور پروانه ساخت و نمایش بود و رفع مشکل برخی فیلم‌ها اما واقعا لازم است تا فیلم‌ها یکبار دیگر بررسی شوند و ببینیم کدامیک شایسته لفظ توقیف هستند!. * «پاداش» اگر لحاظ ممیزی ایرادی نداشت می توانند اکران شود - یکی از فیلم های مساله دار که اخیرا اعلام خبر رفع مشکل نمایش آن سر و صدای زیادی برپا کرد فیلم «پاداش» بود. این فیلم تاکنون دو نمایش در سازمان سینمایی در زمان مدیریت قبل و شما برای اهالی رسانه و منتقدان داشته است که هیچکدام با اقبال مواجه نشد. این فیلم، . با توجه به اینکه پیش از این در مورد «خانه پدری» اظهار نظر کرده‌اید و گفته اید این فیلم در صورت حذف سکانس ابتدایی مشکلی برای نمایش ندارد، در مورد «پاداش» با همان نگاه جامعه شناسانه آیا معتقد هستید میتواند به نمایش در بیاید؟ بنده به عنوان رئیس سازمان سینمایی و به نمایندگی از شورای پروانه نمایش می‌گویم که این فیلم اصلاحاتی را لازم دارد و آقای کمال تبریزی هم پذیرفته اند که آنرا انجام دهند و حاضرند تا نظرات شورای پروانه نمایش را بر روی فیلم اعمال کنند و اگر فیلم به لحاظ ممیزی ایرادی نداشت طبیعتا می توانند آنرا اکران کنند. البته همیشه عده ای فیلمی را می پسندند و عده ای دیگر آنرا نمی پسندند اما بنده به عنوان منتقد نمی توانم نظرم را در مورد این فیلم بدهم بلکه آنچه را که مطلع هستم عنوان کردم. «افق نو» چون سینمایی نبود با آن مخالفت کردیم - سازمان سینمایی اخیرا حرکت خوبی را تحت عنوان برگزاری کنفرانس مردم فلسطین انجام داده است. اگر تقریبا به یکسال قبل مراجعه کنیم شما به شدت در مقابل برگزاری کنفرانس «افق نو» که آن هم ضد صهیونیستی بود موضع گیری کردید و اجازه برگزاری آنرا ندادید. اگر به گذشته برگردیم هم بازهم همین موضع‌گیری را در قبال این کنفرانس انجام می دهید؟ برگزاری کنفرانس ها با توجه به جشنواره‌های مختلف خیلی تلاش خوبی بوده و هست. اگر جشنواره ای به درستی در این زمینه عمل کند با همه وجودم معتقدم که باید اینکار را کرد و مفید است. اما همیشه نگرانم از اینکه از برخی واژه ها استفاده سیاسی می شود و جنبه سیاسی اینگونه برنامه ها بر جنبه فرهنگی و هنری آن غلبه دارد. من واقعا معتقدم که برگزاری جشنواره افق نو خیلی رویدادی سینمایی تلقی نمی شد و مسایل آنرا هم قبلا توضیح داده ام. بنده هم به هیچ وجه از در کنفرانس فلسطین قصد برگزاری جشنواره افق نو با آن نوع نگاه و آدم ها را ندارم. ما قصد داریم جشنواره فلسطین به معنای واقعی کلمه را برگزار کنیم که جمهوری اسلامی ایران کشوری باشد که همه فیلم هایی را در ارتباط با فلسطین ساخته می شود در یکجا دیده شود و فیلمسازان به ادامه این مسیر تشویق شوند. ما چنین برنامه ای را برگزار می‌کنیم و شکل آن متفاوت است با جشنواره افق نو که در گذشته قرار بود برگزار شود و با آن مخالفت کردیم. - بنابراین یکی از اولویت‌های فیلمسازی برای شما هم باید مساله فلسطین باشد؟ بله. فکر می کنیم جای این موضوع ایران است و باید در جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با فلسطین فیلم ساخته شود. - ردیف بودجه خاصی برای آن تعریف کرده‌اید؟ ردیف بودجه خاصی ندارد اما جشنواره آنرا برگزار می کنیم و امیدوار هم هستیم این جشنواره پابرجا بماند و جایگاه خود را در بین کشورهای منطقه پیدا کند و از طریق این جشنواره بتوانیم آثار غیرایرانی مرتبط با مساله فلسطین را هم نمایش دهیم. *مدیر از راه دور نیستم! -در این یک سال بارها برخی گمانه‌زنی‌ها از عدم رابطه مطلوب بین شما و برخی مدیرانتان بوده است. چقدر این موضوع را تائید می‌کنید؟ من مدیری هستم که مدیریتم خیلی مدیریت از راه دور و در جریان کلیات بودن نیست و در همه مسائل ورود میکنم!. بعد از نماز صبح بیدار میشوم و به سمت محل کارم حرکت میکنم که همیشه قبل از 7 به محل کارم می‌رسم و معمولا هم تا غروب آفتاب و نماز مغرب و عشاء در محل کارم هستم. در همه کارهای موسسات مختلف ورود شخصی دارم حتی در سینما شهر که کار تخصصی است همراه با آقای مسچی رفتیم و تمام وسایل را دیدیم و از این نظر مدیر فضولی هستم! طبیعی است که بخش های مختلفی چون مشغول کاری هستند با هم هماهنگ شویم البته ممکن است اختلافاتی وجود داشته باشد اما الان هیچ اختلافی نداریم. * تنها اختلاف نگاه متفاوت من به فارابی است - مشخصا این گمانه زنی را میکنند که بین شما و آقای جلوه یک سری اختلافات نظر وجود دارد، آیا اختلاف نظر به معنای عمیق وجود دارد چون به نظرم رسید در چند نشستی که بودید چند رسانه خاص به صورت هدفدار خواستند این را بپرسند که چرا فارابی بر خلاف نظر شما حرکت میکنند، نظر شما چیست؟ برخی از مدیرانی که با من مشغول به کار شدند من آنها را نمیشناختم و آمدند چند بار همدیگر را دیدیم و آشنا شدیم ولی آقای مهندس جعفری جلوه را قبلا دیده بودم و همدیگر را میشناختیم و به هر حال کسانی که میتوانستند معاون سازمان بشوند را لیست کردم و از ده نفر به پنح نفر و بعد از پنج نفر به آقای احسانی رسیدیم. ولی آقای جلوه را از قبل می‌شناختم و با مدیریت ایشان آشنا بودم و و معتفدم با آمدن آقای جلوه اتفاقات خیلی خوبی افتاد. فارابی نیاز به آرامش داشت و چون آقای جلوه یک چهره متین این آرامش به فارابی منتقل شد. اما نگاه من به فارابی نگاهی متفاوت است و شاید تنها اختلاف نظری که وجود داشته باشد در همین بحث نگاه است. برخی فارابی را یک کمپانی می‌ببیند که حلقه های مختلفی دارد ولی من نگاهم به فارابی متفاوت است. معتقدم فارابی در یک دورانی سینما بدون دولت نمی توانست کار کند ولی الان آن دوران گذشته و سینما نگاهی دولتی ندارد. با آقای جلوه و آستانه در حال بحث هستیم که باید ماموریت های موسسات تعریف شود و موسسات در امر بین الملل فعال‌تر بشوند. - اینکه شما به دنبال ایجاد یک موسسه جداگانه تحت عنوان موسسه امور جشنواره ها هستید به همین دلیل است؟ چون اگر این موسسه ایجاد شود به نوعی احیای موسسه‌ای است که زمان آقای شمقدری ایجاد اما خیلی بد مدیریت شد. یعنی صرفا یک موسسه امور جشنواره ها ایجاد شد که دو سال فعالیت کرد و بعد به تاریخ پیوست. این بحث دارد به نتیجه می‌رسد و به زودی نتایج آن اعلام می‌شود. - چون این بحث از گوشه کنار که شنیده می شود که موسسه رسانه های تصویری محل تشکیل موسسه امور جشنواره ها خواهد بود. باید دستور آقای جنتی را یک بازنگری کنیم و ماموریت های موسسات مختلف از جمله فارابی و رسانه های تصویری را این جمع بندی را انجام دهیم. - مدرسه عالی سینما به کجا رسید؟ در نیمه دوم سال به بهرده برداری خواهد رسید؟ همه کارهای مدرسه عالی سینما انجام شده و تنها دستور وزیر باقی مانده است. * از اول شعارمان یک جامعه صنفی و یک خانه سینما بود - حدود دو ماه و نیم قبل مصاحبه‌ای از شما و آقای عسگرپور در یک روز با دو دیدگاه کاملا متفاوت نسبت به خانه سینما منتشر شد. نگاه شما به خانه سینما نگاه صنفی و همیاری صنفی بود که خانه سینما به عنوان جایی که خانه اصناف است باید به مشکلات معیشتی اهالی سینما بیشتر توجه کند. نگاه آقای عسگرپور کمی نگاه فرادستی تر بود و در آن مصاحبه هم صراحتا اذعان کرده میشد در گذشته به خانه سینما مسئولیت های بیشتری سپرده شود از جمله مدیریت و نظارت تولید در سینمای ایران .بلافاصله پس از این گفتوگو؛ گفت و گوی دیگری با آقای اسعدیان منتشر شد که من فکر میکنم ارتباطی بین این دو مصاحبه است که ادامه همان صحبت های آقای عسگرپور اینبار از زبان رئیس کانون کارگردانان مطرح می‌شود. آقای اسعدیان در آن مصاحبه گفته بودند که «دوران ماه عسل عده ای در سینما تمام شده و ما به مدیران سینما هشدار میدهیم که پایان ماه عسل سینمایی را اعلام کنند». از این دو مصاحبه شاید بتوان اینطور نتیجه گرفت که خانه سینما در نوع اداره خودش و نقشش در سینمای ایران شاید با شما خیلی متفق‌القول نباشد.شما همچنان معتقدید که هیچ اختلاف نظری از سوی خانه سینما با شما نیست و اصرار دارید که خانه سینما باید به مشکلات معیشتی اعضای خود بپردازد و فکر می‌کنید می‌شود در شرایط فعلی سینما این وظایف را به خانه سینما سپرد؟ نه واقعا مشکلی بین ما و خانه سینما وجود ندارد و در تمام یکسال گذشته همراهی خوبی دو طرف با یکدیگر داشته‌اند که بخشی از آن واقعا به تلاش های شبانه روزی هیئت مدیره خانه سینما برمی‌گردد. اما به هرحال بخشی از وظایف خانه سینما بحث‌های صنفی و بیمه‌ای اعضای آن است و ما هم سعی کرده‌ایم در این مدت از ظرفیت و توان فکری و اجرایی خانه سینما در مسایل مختلف استفاده کنیم و توصیه ما هم این است که خانه سینما یک چتر فراگیر برای همه اهالی سینما و خانه سینما خانه همه اهالی سینما است که.برای حل مشکلات صنفی و معیشتی میتواند مذاکره کند و مشاوره بدهد و انگیزه‌ای در خانه سینما برای ورود به مسائل سیاسی نمی‌بینم. ما از اول هم شعارمان این بود که یک جامعه صنفی و یک خانه سینما و حالا که یک خانه سینما را شاهد هستیم باید عملکردش به گونه‌ای باشد که همه بخش‌های سینمایی احساس کنند اینجا خانه خودشان است. بنابراین در یک کلمه باید بگویم که هیچ اختلافی بین سازمان سینمایی و خانه سینما نبوده و نیست و برخی مسایل اگر عنوان می شود حاصل برداشت‌های شخصی است. *قرار نیست مدیریت سازمان سینمایی واقعا نظراتش با اصناف دقیقا یکی باشد - حرف آقای عسگرپور در آن مصاحبه که گفته بودند بعضی از مدیران سینمایی کارکردشان به درد 5-6 ماه اول می‌خورد و پس از آن سازمان سینمایی باید فکری به حالشان کنند را چطور تحلیل می‌کنید؟ افراد و مدیران مختلفی که در سازمان سینمایی وجود دارند را به هیچ وجه قصد استفاده ابزاری نداریم که بخواهیم نشان دهیم فقط از یک تفکر حمایت می کنیم. بلکه از همه سلیقه‌ها و تفکرها که برای سینمای کشور مفید است در شوراهای مختلف بخصوص استفاده می‌کنیم. بنابراین از طرف دیگر قرار نیست مدیریت سازمان سینمایی واقعا نظراتش با اصناف دقیقا یکی باشد. اتفاقا شاید این اختلاف دیدگاه‌ها کمک کند اما ما نشان دادیم گوش شنوا داریم و حتی در کارگروه‌های مختلفی که با حضور تفکرات مختلف در یکسال گذشته تشکیل شد این موضوع را تجربه کردیم و در مجموع فکر میکنم همه مدیران با عملکرد خوب خود نشان داده‌اند که برای این سمت‌ها افراد شایسته و مناسبی بوده‌اند. * حمایت 100 درصدی تنها برای آثار فاخر است - یک موضوعی در دفترچه اهداف و راهبردهای سازمان سینمایی وجود دارد که سازمان سینمایی دیگر از هیچ فیلمی حمایت 100 درصدی نمی‌کند. با توجه به شرایط حاکم در سینما این موضوع چقدر مورد استقبال سینماگران قرار گرفت و آیا سوژه‌ای در این مدت وجود داشته است که بخواهید در تصمیمتان تجدید نظر و از آن حمایت 100درصدی کنید؟ اقدام خوب بنیاد فارابی در حمایت و مشارکت در تولید آثار باعث شد تا بیش از 30 فیلم با درصدهای مختلف مورد حمایت قرار گیرند و به نوعی چتر حمایتی مدیریت سینما بیشتر گسترش پیدا کرده است. اما به هرحال هنوز هیچ فیلمی را 100 درصد مورد حمایت قرار نداده‌ایم و اگر بودجه‌ای برای فیلم فاخر در نظر گرفته شود آن موقع فیلم‌ها تنها در صورت تصویب به عنوان اثر فاخر که آن هم شرایط خاص خودش را دارد مورد حمایت 100 درصدی قرار خواهند گرفت. البته سینما فقط فیلم بلند و فارابی نیست بلکه در تولید فیلم‌های مستند هم یک اتفاق بسیار خوب افتاده و همه چیز الان شفاف است و همه میزان و نوع حمایت مرکز گسترش از آثار را می‌دانند. همین شفافیت را شما امروز در صدور پروانه ساخت و حمایت از فیلم‌های اول می‌بینید. من آرزویم این بود که این بودجه مختصری که قرار است برای تولید فاخر در نظر گرفته شود هرچه زودتر محقق شود تا ما بتوانیم به معنای واقعی کلمه فیلم فاخر را هم تولید کنیم. * نمی‌خواهیم « هنر و تجربه» به سرنوشت طرح‌های شکست خورده قبلی دچار شود - شما اکنون وارد سال دوم مدیریت در سینما شده‌اید. هدف گذاری اصلیتان برای سال دوم چیست؟ ما در سال اول یک کاری را شروع کردیم و اگر اسمش را نهضت می‌گذاریم اغراق نیست. کاری که برای ساخت سالن‌های سینمایی شروع کردیم با همکاری بخش خصوصی را قصد داریم ادامه پیدا کند و برنامه داریم تا تمام کسانی که ساخت و ساز میکنند تشویق شوند که وارد عرصه سالن سازی سینما شوند. بنابراین بخش مربوط به سالن سازی که از سال قبل شروع شده بود را همچنان ادامه میدهیم. بحث گروه «هنر و تجربه» را با جدیت دنبال می کنیم و نمی‌خواهیم این طرح به سرنوشت طرح‌های شکست خورده قبلی دچار شود و استمرار این طرح برای ما اهمیت فراوانی دارد. بحث بعدی که به شدت دنبال می کنیم افزایش رقم فروش فیلم‌ها با روش‌های مختلف است که از ابتدای امسال شاهد یک رشد قابل قبول هستیم و قصد داریم با یک برنامه ریزی همچنان شاهد رشد رقم فروش فیلم‌ها باشیم. در کنار همه این مسایل ما دو پروژه بزرگ داریم. یک پروژه جشنواره فیلم فجر است که چندین جلسه فشرده داشته‌ایم و امیدواریم هرچه زودتر به نتیجه برسد تا ساختار جشنواره و جوایز آن در بخش بین‌الملل تغییر کند که البته این تغییرات به زودی اعلام خواهد شد. به هرحال ما باید بین جشن و جشنواره تفاوت قائل شویم. اگر می‌خواهیم جشن برگزار کنیم که شرایط آن متفاوت است و می تواند کل کشور را در برگیرد اما اگر می خواهیم جشنواره سینمایی برگزاری کنیم باید شرایط برگزاری جشنواره به معنای خاص را فراهم کنیم. - پس دیگر خبری از یک جشن ملی در جشنواره فجر نخواهد بود و همه چیز تخصصی می‌شود؟ به دنبال این موضوع هستیم. احتمالا جلسات دیگری نیز خواهیم داشت تا بحث مربوط به جشنواره فجر به سرانجام برسد. در کنار آن بدنبال برگزاری جشنواره‌های استانی هستیم و ظرف یکسال آینده این موضوع محقق خواهد شد. به طور جدی پیگیر بحث تمرکززدایی هستیم و همه این مسایل در کنار تغییر ماموریت موسسات چشم‌اندازی است که دنبال می‌کنیم. به هرحال برنامه‌های مختلفی داریم که سعی می‌کنیم مرحله به مرحله آنها را اجرا کنیم و شخصا به آینده بسیار خوشبین هستم. *آرزوی ساخت فیلم درباره شمس و مولانا را دارم - به عنوان سوال پایانی موضوع یا سوژه‌ای خاصی وجود دارد که شما به عنوان رئیس سازمان سینمایی آرزوی ساخته شدن آنرا داشته باشید؟ برخی از موضوعات هستند که آدم دوست دارد در مورد آنها فیلم ساخته شود. بزرگترین انتظار جهان از ما پیامبر بود که خوشبختانه محقق شد و امیدوارم پیامبر فیلمی باشد که حرف مردم ایران و جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با شخصیت پیامبر و دین اسلام را به همه مردم جهان منتقل کند. در کنار آن با توجه به عظمت شمس و مولانا بسیار دوست دارم روزی فیلمی در خورد شان و نام این دو بزرگ ساخته شود و بدرستی در یک فیلم آنها را به دنیا نشان دهیم. انتهای پیام/
93/06/29 - 12:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها