واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در مراسم معرفی و بررسی کتاب «رقعه» اثر حمیدرضا برقعی
بیابانکی: برقعی در اشعارش عاشورا را منطبق با زمان کرده است
سعید بیابانکی گفت: برقعی، واقعه عاشورا را در اشعارش منطبق با زمان حال کرده و اشعارش با توجه به قالبهای متنوع از قوت خاصی برخوردار است.
به گزارش خبرگزاری فارس، بررسی و معرفی کتاب «رقعه» آخرین اثر حمیدرضا برقعی با اجرای سعید بیابانکی عصر روز گذشته با حضور شعرا و علاقهمندان به شعر وی در فرهنگسرای امید برگزار شد. سعید بیابانکی در این مراسم کلام خود را با قرائت یک دوبیتی آغاز کرد و گفت: در جامعهای که سرانه مطالعه پایینی دارد موفقیت این کتاب بسیار چشمگیر است. وی با تبریک دهه کرامت به حاضرین، وجود پر برکت امام رضا (ع) و خواهر گرامیشان در ایران را حلقه اتصال ایران با جهان اسلام دانست. بیابانکی در ادامه به آشنایی خود به برقعی پرداخت و وی را یکی از بهترین شاعران آیینی دانست و گفت: اشعار برقعی نیاز به بزرگنمایی نداشته و در حد و اندازه طبیعی خود بسیار قوی و قابل تمجید است. وی در بخش دیگری از سخنانش هنر شعر خوانی برقعی را ستود و وی را شاعری توانمند، هم در عرصه شعر خوانی و هم در عرصه شاعری معرفی نمود. بیابانکی سخنانش را با اشارهای به اشعار سپید، نظیر اشعار دکتر گرمارودی و کتاب گنجشک و جبرئیل ادامه و آن را نمونههای برجستهای از شعر سپید عنوان داشت. وی با بیان تواناییهای برقعی در شاعری و بیان توضیحاتی در خصوص شعر کتبی و شفاهی شعر برقعی را مرز بین این دو عنوان و تکیه بر مقاتل و تلمیحات را از نکات مهم کتابهای برقعی بر شمرد. این منتقد و شاعر خاطر نشان ساخت: برقعی، واقعه عاشورا را در اشعارش منطبق با زمان حال کرده و اشعارش با توجه به قالبهای متنوع از قوت خاصی برخوردار است. بیابانکی اعلام کرد: اشعار سکوت، آبادان ویران و در اتوبوس کاروان به دلیل ویژگیهای خاص از قبیل اشاره به ایران کامل اما کوچک در شعر آبادان ویران و وجود فضایی متفاوت در اتوبوس کاروان و تعابیر متنوع از سکوت در شعر سکوت دارای برجستگی خاص است. وی به عنوان حسن خطام کلامش به قرائت یک دو بیتی پرداخت: تا چند غم وحدت و کثرت بخورم با گوشه این پنجره حسرت بخورم دیدار حضرت بهانهای بیش نبود من آمده ام غذای حضرت بخورم جواد محقق در ادامه این جلسه به دو نوع شعر مذهبی رایج در کشور اشاره و آنها را اشعاری با قابلیت بیان در محافل روشنفکری و اشعاری با قابلیت بیان در هیئتهای مذهبی عنوان کرد و اذعان داشت: تلاشهای شاعران برای تلفیق این دو گروه شعر جز در مواردی، تا حد زیادی بی نتیجه بوده است. وی وقوع انقلاب را نقطه عطف شعر آیینی دانست و بر حضور جوانان مستعد این رشته در این زمینه پس از انقلاب تاکید کرد و برقعی را طلیعه وقوع جریان شعر تلفیقی دانست و ابراز امیدواری کرد تا این جریان ادامه داشته باشد. محقق اشعار برقعی را نمونهای از راه سوم در ادبیات آیینی کشور عنوان کرد. در ادامه این مراسم علیرضا بدیع از شاعران جوان و معاصر کشور به روی سن آمد و به قرائت چند بیت شعر پرداخت: باز آمده ام دست به دامان تو باشم کافر شوم از غیر مسلمان تو باشم سی روز جدا باشم ازآشفتگی خلق تا معتکف موی پریشان تو باشم سعادتمند بانوی شاعر دیگری بود که برای قرائت اشعارش پشت میکروفون قرار گرفت و گفت: بگیر از دیوان شمس فال مرا که حس کنی مگر اینبار حال مرا کویر و تشنگی و پلههای آب انبار ببر به خاطرهها کاسه سفال مرا اگر صدای دهل از سر محله گذشت تکان تکان بده رقصان دستمال مرا من اتفاق میافتم دوباره در دل تو بگو حساب کند عشق احتمال مرا سپس با دعوت از حمیدرضا رقعی وی برای شعر خوانی آمد و ابتدا شعر آبادان ویران را با احساس تمام خواند: دوباره پر شده از عطر گیسویت شبستانم دوباره عطر گیسویت، چقدر امشب پریشانم کنارت چای مینوشم به قدر یک غزل خواندن به قدری که نفس تازه کنم خیلی نمیمانم *** شعر «سکوت» سکوت عین سکوت است، بی همانند است که پیشوند ندارد، بدون پسوندست زبان رسمی اهل طریقت است سکوت سکوت حرف کمی نیست، عین سوگند است انتهای پیام/و
93/06/11 - 12:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]