محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843787576
مشروح/ در مراسم بزرگداشت «محمدجان شکوری بخارایی» مردی که با کتاب متولد شد و با کتاب رفت/ مبارزه شکوری برای حفظ زبان فارسی در تاجیکستان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مشروح/ در مراسم بزرگداشت «محمدجان شکوری بخارایی»
مردی که با کتاب متولد شد و با کتاب رفت/ مبارزه شکوری برای حفظ زبان فارسی در تاجیکستان
در جنگ داخلی تاجیکستان مجلس قانونی تصویب کرد که زبان فارسی از این کشور حذف شد که استاد شکوری به همراه دو تن از اساتید دیگر مقاله‌ای تحت عنوان «عزیز من خراسان است اینجا» منتشر کردند که در آن شرایط انتشار چنین مقاله‌ای جسارت بسیاری می‌طلبید.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، بزرگداشت استاد فرهیخته مرحوم پروفسور محمدجان شکوری بخارایی عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی از کشور تاجیکستان عصر روز گذشته با حضور غلامعلی حداد عادل، مهدی محقق، علی اشرف مجتهد شبستری، حجت‌الاسلام دعایی، عبدالنبی ستارزاده، دکتر شعردوست، قهرمان سلیمانی، حسن علی‌محمدی و جمعی از علاقمندان به ادبیات تاجیکستان در انجمن آثار و مفاخیر فرهنگی برگزار شد. *شکوری به زبان فارسی خدمت کرده است در ابتدای این مراسم مهدی محقق ضمن خوش‌آمد گویی به حضار، گفت: در چند سفری که به تاجیکستان داشتم مورد لطف مرحوم شکوری قرار می‌گرفتم و از آثار بنده که به مفاخر پرداخته‌ام همیشه تقدیر می‌کرد. مرحوم شکوری از اهالی بخارا است، همگان می‌دانند این منطقه دارای مفاخر ادبی و فرهنگی بسیاری است، این شهر دارای دانشمندان بزرگی بوده که پرچمدار علم بودند، این دانشمندان دارای آثار برجسته‌ای هستند که مورد استفاده دانشمندان بعد از خود قرار گرفته است. از امتیازات این خطه این است که علمای این نقطه تاریخ محلی نگاشته‌اند که برای نمونه تاریخ بخارا کتابی است که به این نقطه پرداخته است. وی افزود: در عصر ما دانشمندانی چون شکوری بخارایی که افتخار داشتیم در فرهنگستان از حضورشان استفاده کنیم به زبان فارسی خدمت کردند. *علاقه به زبان فارسی در شکوری موج می‌زد غلامعلی حداد عادل در ادامه این برنامه به شخصیت شکوری بخارایی اشاره کرد و توضیح داد: استاد شکوری شخصیتی زبان‌شناس و ادیب بود که در فرهنگستان زبان و ادب فارسی عضویت داشت و برگزاری بزرگداشتی برای شکوری کاری است پایسته و باید برگزار میشود. بعد از فروپاشی شوری دنیای اهالی ادبیات در ایران دگرگون شد، یک قلمرو جدیدی کشف و در دسترس ما قرار گرفت که پیش از این در خیال آن را تصور می‌کردیم. پیش از انقلاب اسلامی و قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی کسانی که از تاجیکستان بازدید کرده بودند به عدد انگشتان دست نمی‌رسید، بخارا و خجند باید در میان اشعار جسته می‌شد که بعد از فروپاشی این کشور یک قلمرو وسیعی از فرهنگ و ادب فارسی کشف شد. این اتفاق برای ما بسیار خوشحال کننده بود و بعد از این بود که مرحوم شکوری به ایران آمده و ما سخنرانی‌های ایشان را می‌شنیدیم. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه گفت: در همان دوران شورای عالی انقلاب فرهنگی اصلاحیه‌ای بر اساسنامه فرهنگستان زد که بر آن اساس اجازه عضویت 10 نفر عضو غیر ایرانی را به فرهنگستان داد که ما بلافاصله استاد شکوری را به عضویت فرهنگستان درآوردیم. وی به ویژگی‌های اخلاقی و علمی شکوری نیز اشاره کرد و گفت: شکوری از نظر اخلاقی انسانی با اخلاق و سلیم‌النفس بود و هرگز در ایشان علاقه و حبی نسبت به مال دنیا دیده نمی‌شد. وی از نظر علمی نمونه یک شخصیت ایرانی در سرزمین‌های دور دست بود و عشق به زبان فارسی در تمام وجود او موج می‌زد. اگر زبان فارسی امروز در تاجیکستان بوده است بخاطر تلاش‌های شکوری در این کشور بوده زیرا شکوری قبل و بعد از استقلال تاجیکستان به زبان فارسی به چشم هویت این سرزمین و مردمان آنجا نگاه می‌کرد و برای روشن نگه داشتن چراغ زبان فارسی از هیچ تلاشی دریغ نکرد. حداد عادل افزود: استاد شکوری اهل زیاده‌گویی و تملق نبود، وی بیش از 40 عنوان کتاب و 500 مقاله دارد که زندگی‌نامه خودنوشت بخارایی بسیار خواندنی است و این نشأت گرفته از خانواده دانشمند وی است. شکوری نسبت به پدر به شدت احترام قائل بود و هرگاه می‌خواست از وی یاد کند با عنوان قبله‌گاهی نام می‌برد. وقتی از بیماری شکوری با خبر شدیم شرایط را برای مداوای وی آماده کردیم و از پزشکان ایرانی برای درمان ایشان استفاده نمودیم، ما هر اقدامی برای مداوای شکوری بخارایی انجام دادیم وظیفه خود در مقابل ملت تاجیکستان می‌دانستیم که فرزندی اینچنین را برای زبان فارسی پرورده است و گواهی می‌دهم که فرهنگستان و دولت ایران از هیچ اقدامی برای درمان استاد شکوری کوتاهی نکرده است. حداد عادل اضافه کرد: بعد از درگذشت استاد شکوری ما یک عضو اثرگذار را در فرهنگستان از دست دادیم و هنوز نتوانستیم جایگزینی برای وی پیدا کنیم البته به زودی از میان دانشمندان تاجیکی جایگزینی انتخاب خواهیم کرد. *شکوری دائم با کتاب بود در ادامه این مراسم علی اشرف مجتهد شبستری گفت: آشنایی من با شکوری به روزهای اول تأسیس سفارت ایران در تاجیکستان باز می‌گردد که برای تأسیس سفارت یک مراسم شب شعر برگزار کردیم که جمعی از شعرای تاجیکستان نیز در آن مراسم حاضر بودند. استاد شکوری به دوران پدرش بسیار اشاره می‌کرد و اذیت‌هایی که توسط نظام کومونیستی بر وی رفته بود را یاد می‌کرد، دوران جنگ در تاجیکستان استاد شکوری برای برقراری صلح بسیار تلاش می‌کرد و درد مردم را بسیار بر خود هموار می‌نمود. شکوری بهترین راه پر کردن خلاء فرهنگی تاجیکستان را بازگشت به فرهنگ و معنویت ایرانی می‌دانست به علاوه اینکه فراگیری تکنولوژی را لازم می‌دانست. وی افزود: در دوران جنگ داخلی در تاجیکستان مجلس این کشور قانونی تصویب نمود که براساس آن زبان فارسی از زبان این کشور حذف شد که استاد شکوری به همراه دو تن از اساتید دیگر مقاله‌ای تحت عنوان «عزیز من خراسان است اینجا» منتشر کردند که در آن شرایط انتشار چنین مقاله‌ای جسارت بسیاری می‌طلبید، استاد بر این عقیده بود که ملت تاجیکستان از دین و باور ایران جدا نیست و رسالت تاریخی ایران این است که در رشد و پرورش ریشه گسترش یافته در ماوراء النهر دریغ نکند. رئیس انجمن دوستی ایران و تاجیکستان گفت: استاد لایق شیرعلی گفته که استاد شکوری دائم با کتاب متولد شده و این اشاره این به همراهی دائم شکوری با کتاب دارد. شکوری تلاش برای بازگشت به خویش و گسترش زبان فارسی را دریغ نکرده و در برابر تنگ‌نظری‌ها با مناعت طبع برخورد و معتقد بود که جوانان کشور باید تاریخ، تمدن و فرهنگ خود را بدانند تا در برابر آسیب‌های فرهنگی مسون بمانند. تاجیکستانی‌ها ما را بسیار می‌شناسند و از اساتید می‌خواهند که در شناساندن فرهنگ و ملت تاجیکستان به ایرانیان تلاش کنند. *شکوری نماد فرهنگ و زبان فارسی است عبدالنبی ستارزاده از اساتید تاجیکستانی در بزرگداشت شکوری بخارایی گفت: شکوری بسیار به ایران علاقه داشت و وی نماد و فرهنگ و زبان فارسی است، ایشان از نخستین کسانی بود که پیشنهاد استفاده از زبان فارسی را به عنوان زبان ملی مطرح نمود و تلاش‌های بسیاری برای زنده نگه داشتن زبان فارسی داشته است. شکوری با کتاب آمدند و با کتاب رفتند، 2-3 روز پیش از مرگ ایشان به عیادتش رفتم و کتابی تازه برایشان بردم و در شرایطی که دستگاه‌های پزشکی به بدنش متصل بود کتاب را در آغوش فشرد و تشکر کرد. وی افزود: شکوری همیشه در تمام زمینه‌ها پیشتاز بودند، برای مثال بعد از استقلال تاجیکستان نسبت به تأسیس مدارس با زبان فارسی که در آنها فرهنگ ملی آموزش داده شود تلاش کردند، امروز جای خالی شکوری در تاجیکستان احساس میشود و امید داریم با دوستان ایرانی بتوانیم شکوری‌های دیگری را در تاجیکستان داشته باشیم. *شکوری در یک خاندان فرهیخته رشد یافته بود قهرمان سلیمانی در ادامه این بزرگداشت گفت: توقف 5 ساله در تاجیکستان موجب شد که ارتباط گرم و رویارویی با استاد شکوری داشته باشم. وی دارای یک نیای اهل فضل و علم بوده است. داملا عبدالشکور پدر بزرگ وی است که دارای مکتب‌خانه بوده و صدرضیاء پدرر استاد شکوری زمینه‌های علمی خود را نیز از پدرش فرا گرفته است. شخصیت پدرر استاد شکوری به شدت بارز است و کتابهای بسیاری دارد که معدودی از آنها در ایران چاپ شده است. وی گفت: همزمان با آغاز مشروطیت در ایران، جنبشی در تاجیکستان به نام بخاریه آغاز میشود که رهبران این جنبش در مکتب پدرر استاد شکوری درس فرا گرفته بودند، فرزندان استاد شکوری نیز در حوزه فرهنگ و ادب فارسی فعالیت می‌کنند و استاد شکوری نیز آنها را کمک کرده است و این نشان از خاندان فرهیخته شکوری دارد. یکی از دانشمندان بزرگ تاجیکی از شکوری با نام روشنفکر ملی که دارنده و داننده فرهنگ تاجیکی است یاد می‌کند. *شکوری حیات مستمر یک فرهنگ است دکتر شعردوست که دورهای در تاجیکستان سفیر جمهوری اسلامی ایران بوده است در ادامه گفت: زندگی شکوری حیات مستمر یک فرهنگ است که از چشمه فرهنگ مادری خود دور بوده است. وی حدود 6 هزار کتاب در کتابخانه شخصی و آثار چاپ نشده از خود و پدرش را در وصیت‌نامه‌اش ابتدا به فرهنگستان و آکادمی ملی تاجیکستان سپرده که در صورتی که آنها اهتمام جدی برای چاپ آنها نکردند تمام آنها را به جمهوری اسلامی واگذار می‌کند تا با نظارت دو دانشمند تاجیک بعلاوه یک فرد ایرانی نسبت به چاپ انها اقدام نماید. وی به عدم انتخاب اعضای تاجیکستانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی اشاره کرد و گفت: نقش استادان تاجیکی در اداره واژه‌گزینی فرهنگستان انکار ناشدنی است و به نظرم فرهنگستان باید در جایگزینی اعضای تاجیکستانی اهتمامداشته باشد. عضو اول 4 سال و عضو دوم که استاد شکوری است دو سال است از دنیا رفته‌اند ولی ما همچنان منتظر گزینش دو عضو جدید هستیم، برگزاری این مراسم را نیز بنده در عجبم که چرا تا این اندازه فرهنگستان زبان و ادب فارسی به تأخیر انداخت و علت آن را دکتر حداد عادل توضیح نداد. *کتاب «عزیز من خراسان است اینجا» موجب شد وی چهره ماندگار شود حسن علی‌محمدی که مدیر انتشارات فرتاب بود، در پایان این مراسم گفت: ما نیز به فرهنگستان بسیار اصرار کردیم که این بزرگداشت را برگزار کند ولی در نهایت انجمن این مراسم را برگزار نمود. کتاب «عزیز من خراسان است اینجا» عاملی بود که ایشان به عنوان چهره ماندگار معرفی شود، این کتاب در ابتدا به صورت یک مقاله در اعتراض به حذف زبان فارسی از زبان ملی نوشته شده بود که لایق‌شیرعلی و مؤمن غناعت نیز آن را تأیید کردند که بعدها این مقاله توسط استاد تائید شد و افتخار چاپ آن در ایران به من داده شد. وی افزود: هرچند در آخرین دیدار با استاد در بیمارستان ایشان گفتند با اینکه می‌دانم دیگر کتاب جدید را نخواهم دید ولی آن را به نحو شایسته چاپ کنید که امسال این کتاب در نمایشگاه کتاب در دسترس علاقمندان قرار گرفت. لایق شیرعلی شکوری را فردی از مادر دلسوخته زاده شده می‌دانست، من افتخار شاگردی شکوری را داشتم، شکوری یک مکتب، راه و روش بود. وی به اندازه‌ای به ایران علاقه داشت که منزلش مأمنی برای ایرانیها در تاجیکستان بود. وی معتقد بود که اگر کسی اصفهان را نبیند انگار ایران را ندیده و اگر کسی بخارا را نبیند به نظرم جهان را ندیده است و این است علاقه شکوری به بخارا حکایت می‌کند. انتهای پیام/و
93/06/04 - 10:53
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 163]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها