تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834674744
گلابدره ای «من ایرانی» را به ما دوباره نشان داد/ روایتی از برخورد انقلابی سید محمود با نادر ابراهیمی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > ادیبات ایران میرشکاک در مراسم سالگرد گلابدره ای مطرح کرد:
گلابدره ای «من ایرانی» را به ما دوباره نشان داد/ روایتی از برخورد انقلابی سید محمود با نادر ابراهیمی
یوسفعلی میرشکاک در مراسم دومین سالگرد درگذشت سید محمود گلابدره ای گفت: محمود گلابدره ای من ایرانی را به خودم نشان داد. منی که تا پیش از این همه اش را یک پاسبان جمع می کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، مراسم دومین سالگرد درگذشت سید محمود قادری گلابدره ای نویسنده فقید انقلاب اسلامی عصر شنبه هشتم شهریور ماه در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد. در ابتدای این مراسم علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری در سخنانی با اشاره به اینکه نسل جدید نسلی است که باید بسیاری از واقعیت های سال های دهه 30 و 40 را از زبان راویانی جدی مانند گلابدره ای بشنود، اظهار داشت: دهه زیست محمود دهه ای است که روشنفکری در آن بیداد می کرد و حتی می شد در آن تنهایی فردی مانند آل احمد را دید که چگونه به خاطر خارج شدنش از جرگه غزب زدگان و سوسیالیست ها، آماج نهمت قرار گرفته بود و در همه این ماجراها گلابدره ای بود که به درستی واقعیت ها را روایت می کرد. وی ادامه داد: من اول بار مرحوم گلابدره ای را در سال 80 دیدم. در روزگاری که مدیر ادبی فرهنگسراهای تهران بودم و و برای هر نویسنده و شاعری که در آن محل ها جلسه می گذاشت دستمزد چهار تا پنج هزار تومانی اختصاص می دادند. او را عبدالجبار کاکایی به من معرفی کرد و من در آن دیدار وی را معلمی دیدم که سعی می کند تجربیات و خاطراتش را در اختیار ما قرار دهد. قزوه با اشاره به تلاش گلابدره ای برای انتشار خاطراتش از دوران حضور در آمریکا گفت: اگر یک ناشر جدی به گلابدره ای برخورده بود شاید امروز 10 جلد خاطراتش از دوران حضورش در آمریکا منتشر شده بود. این شاعر و نویسنده تصریح کرد: گلابدره ای متعلق به نسلی است که راویانش صادق بودند و نویسندگانش مردمی. خاطرات او مانند روحیاتش بسیار شخصی بود. او با روزگارش سخت کنار آمد همچنان که سید حسن حسینی و یوسفعلی میر شکاک کنار نیامدند. روزگاری به من گفتند که او در یک ماشین زندگی اش را سپری می کند. سعی کردیم برای وی در جنوب شهر منزلی دست و پا کنیم اما او اهل زندگی در این مناطق نبود و شاید هم مناعت طبعش اجازه این نوع زیست را نمی داد. قزوه نثر گلابدره ای را پخته، صمیمی و گیرا معرفی کرد و گفت: آدم در مواجهه با او حس می کرد با یک جلال آل احمد زنده مواجه است و به همین خاطر فکر می کنم حکایت او حکایت بسیاری از ماست. وی همچنین با اشاره به کتابی که اعلام شده بود در این جلسه رونمایی خواهد شد گفت: ترجیح دادیم این کتاب و متنش ابتدا کارشناسی شود و بعد منتشر شود. در ادامه این مراسم یوسفعلی میر شکاک شاعر و نویسنده نیز در سخنانی با اشاره به آشنایی اش با مرحوم گلابدره ای گفت: قبل از انقلاب که به خیال خودمان جوجه روشنفکر بودیم و مجلاتی مثل فردوسی و نگین می خواندیم و سعی می کردیم مثلا داخل آدم باشیم کارمان به رمان خواندن هم کشید و گلابدره ای را هم در همان ایام با رمان «پر کاه» شناختم. وی ادامه داد: ایدئولوژی به نظرم بد چیزی است و محمود اصلا اهل آن نبود. اگر آکادمیسین ها عسجدی و عنصری را کنار فردوسی بزرگ نکرده بودند امروز دیگر نامی از آنها در کنار فردوسی باقی نمانده بود اما ما کسانی هستیم که یا هرم می سازیم و یا مومیایی را از هرم می دزدیم چون به نظرمان مهم است. گلابدره ای در ابتدای پرکاه می نویسد شباهت شخصیت های این رمان با شخصیت های واقعی نه دستی است و نه دست من و ساواک هم دیر فهمید که او در این رمانش هزار فامیل دربار را به چالش کشیده است، مثل اخوان ثالث که شعر زمستانش را بعد از چهار چاپ فهمیدند و گرفتند که زمستانی که او می گوید فصل زمستان نیست. میرشکاک افزود: محمود لائیک نبود و خواستگاهش تکیه و روزه و سیادت خانواده اش بود هر چند که از آن خانواده جمعی توده ای و ایدولوژیک شدند. جلال آل احمد اگرچه ادیب بود اما پسر آخوندی به شمار می رفت که پس از مرگش حضرت روح الله برای وی مجلس ختم گرفت ولی محمود اهل کوچه و بازار شمیران بود و طبقات فرودست جامعه را به ژانری ادبی مبدل می کرد. این منتقد ادبی ادامه داد: با خواندن کتاب لحظه های انقلاب محمود می توان فهمید که زبان او می تواند مبدل به یک ژانر ادبی شود و معانی زیادی را با خود منتقل کند هر چند که این زبان گاهی هم به افراط کشیده می شد مثل داستانی که برای سیل شمیران نوشت و در مجله سخن یا آدینه منتشر شد و تا مدتها منجر به انتقاد شد. وی همچنین به شاعرانگی گلابدره ای اشاره کرد و گفت: به او می گفتیم چرا شعر نمی گویی؟ می گفت تا بیایم زور قافیه را بزنم اصل مطلب از دستم رفته است. میرشکاک در ادامه به خاطره همکاری اش با گلابدره ای در رادیو ایران اشاره کرد و گفت: در دوران ریاست شهید مجید حداد عادل بر رادیو، این شهید عزیز به من گفت بنشین و نقد ادبیات انقلاب را برای برنامه ادبی رادیو بنویس. گفتم سیدمحمود هست و می نویسد گفت: او کارش نقد رمان است تو نقد شعر بنویس. من آن زمان سودای محمود در سرم نبود و مثل او هر لحظه مثل اسپندی روی آتش نبودم. گاهی که از من بیشتر از او برنامه پخش می شد به من می گفت: جوجه! داری جای من را می گیری. مهم نیست اما اگر گرفتی باید جور من را هم بکشی. محمود گفت که من زیر بار فلانی که منظور حداد عادل بود نمی روم اما من در عمرم دموکرات تر از این شهید ندیدم. میرشکاک همچنین به خاطره دیدارش با نادر ابراهیمی همراه گلابدره ای اشاره کرد و گفت: ابراهیمی می گفت که در تدارک نوشتن داستانی بر اساس زندگی ملاصدرا و حضرت امام(ره) است و محمود با همان لهجه و صراحتش به وی گفت: بخواب جوجه! خیلی ریزی. تو انقلابی نیستی. اگر بودی تلویزیون قطب زاده به تو امکان فعالیت نمی داد و یا فلان سریال را نمی نوشتی. وی ادامه داد: البته آنها که آثار ابراهیمی را خواندند می دانند که مردی در تبعید ابدا او اصلا رمان نیست و همچنین سه دیدار او. اساس امام خمینی(ره) در رمان و فیلم جای نمی گیرد که کسی بخواهد انجامش دهد. او یک سیاستمدار صوفی عالم مفسر حکیم بود. او معجزه شرق بود. چطور می شود او را در رمان جای داد؟ اگر رمان می توانست سرنوشت انبیاء و اولیاء را بنویسد خداوند خود به جای قصص، نازل می کرد. چطور می شود کسی که بعد 1400 سال از ظهور اسلام ظاهر شده و در مقابل حمله صدام به ایران می گوید یک دیوانه ای آمده سنگی انداخته و رفته را در قالب رمان جای داد؟ وی در پایان گفت: محمود گلابدره ای من ایرانی را به خودم نشان داد. منی که تا پیش از این همه اش را یک پاسبان جمع می کرد.
۱۳۹۳/۶/۸ - ۲۰:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها