آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1870600110
پانزدهمین «عصرانه ادبی فارس»/1 یاس‌ها به یاد تو شکوفه کرده‌اند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پانزدهمین «عصرانه ادبی فارس»/1
یاس‌ها به یاد تو شکوفه کرده‌اند
ایرج قنبری از دوستان سلمان هراتی است. وقتی کانون شعر جهاد سازندگی تنکابن را کلید زد، «سلمان» در آن حضوری فعال و پویا داشت. سلمان بعدها گوی سبقت را از قنبری ربود.
خبرگزاری فارس - گروه ادبیات انقلاب اسلامی؛ سلمان هراتی از زمره بزرگان شعر انقلاب به شمار میرود، او به عنوان الگویی برای شاعران بعد از انقلاب محسوب میشود. این جوان محجوب تنکابنی که در شعرهایش می شود چشمانداز زیبای شمال را میتوان به تماشا نشست سالهای ابتدایی شعر گفتنش را در همان دیار گذراند. از جمله دوستان او در آن سالها میتوان به «ایرج قنبری» اشاره کرد. خود قنبری میگوید وقتی کانون شعر جهاد سازندگی تنکابن را کلید زدم «سلمان» در آن کانون حضوری فعـال و پویا داشت. تا حدی که این پویایی ضریب بیشتری به خود میگیرد و گـوی سبقت را از «قنبری» میرباید. ارتباط دوستی شاعرانه قنبری و هراتی در شعری با عنوان «با بهار آمدی...» قابل رویت است. دوشنبه همین هفته که پانزدهمین عصرانه ادبی فارس برگزار خواهد شد از یک عمر شاعری ایرج قنبری تجلیل خواهد شد.عمق دوستی و ارادت قنبری در شعر « با بهار آمدی » در واژه های سپیدگون آن شعر تماشایی است که در پی می آید. قنبری این شعر را در سال 73 سروده است: «با دلم نشسته‌ام و تو را مرور می‌کنم مثل ابرها غریب زیستی بوی غربت بنفشه داشت در تو جنگلی وسیع بود با درختهای «راش» کاش مرگ غربت تو را نمی‌سرود *** در سلام آسمان گریستی با صنوبری که در تو ایستاده بود عشق مستقیم‌تر به بار می‌نشست قبله من ای قرار من پشت «آسمان سبز» عشق را چگونه دیده‌ای؟ *** با بهار آمدی همچنان گل محمدی بوی آفتاب با تو بود مهربان شدی با پرنده و درخت و تمام خویش را پیش پای عشق ریختی. *** ای عزیز یاس‌ها به یاد تو شکوفه کرده‌اند پونه هرگزاین چنین سبز و دیدنی نبود آن چنان که خواستی تو را در فراخنای سبز کاشتند اینک آسمان پر از کبوتر است سارها با تو حرف می زنند سروها با تو عهد بسته‌اند در همیشۀ خدا نشسته‌ای و زمین... برای «انتشار دستهای تو» لاله بار می‌دهد. یادداشت: مرتضی استادی انتهای پیام/
93/06/08 - 14:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-