محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832818838
علل تصميم كشورهاي اروپايي و آمريكا براي ارسال كمك نظامي به كردستان عراق
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۵ شهريور ۱۳۹۳ (۲۳:۴۷ب.ظ)
علل تصميم كشورهاي اروپايي و آمريكا براي ارسال كمك نظامي به كردستان عراق گروه بين الملل خبرگزاري موج
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، تحولات اقليم كردستان عراق از سال 2003 كه آمريكا به اين كشور حمله كرد و صدام حسين از قدرت خلع شد، در رسانه ها و نوع جهت گيري قدرت هاي منطقه اي و البته فرامنطقه اي حائز اهميت گرديد. كردها با حضور جلال طالباني به عنوان وزنه تعادل كشور موزائيكي عراق، وجه شاخصي يافتند. آنها توانستند در تدوين قانون اساسي نقش تأثيرگذاري داشته باشند و با در دست گرفتن پست رياست جمهوري عراق، به عنوان بزرگترين اقليت اين كشور نقش آفريني كنند. كردها نشان دادند كه براي بهره گيري از پتانسيل هاي سرزمين شان حاضرند به صورت يكپارچه در عرصه سياسي عراق حضور يابند و در داخل نيز با روش هاي دموكراتيك به رقابت بپردازند. آنها نتيجه درگيري درون گروهي را در دهه 80 چشيده بودند و رهبران كنوني تلاش داشتند آن تجربه تكرار نشود. از اين رو تحولات سال هاي آغازين قرن بيست و يك چشم انداز روشني را براي مردم كرد عراق نويد داد. در طول يك دهه از سقوط صدام و عينيت يابي خودمختاري اقليم كردستان با ساختارها و تشكلات خاص خود، اين سرزمين سرعت پيشرفت قابل ملاحظه اي را تجربه كرد. بر طبق آمار در سال 2012، 2.2 ميليون نفر به عنوان گردشگر وارد كردستان شدند كه البته بيش از 60 درصد آنها از ساير استان هاي عراق به اين منطقه آمدند. اين رقم در سال 2007، كمي بيش از 377 هزار نفر بود. بر اين اساس درآمد اربيل از اين توريست هاي سال 2012، 650 ميليون دلار بود كه كارشناسان احتمال مي دهند تا با توجه به اين روند رو به رشد، تا سال 2025، درآمد كردستان از بخش گردشگري به 7 ميليارد دلار برسد. در همين حال اقليم كردستان بيش از 39 ميليارد دلار سرمايه را انواع بخش هاي اين سرزمين جذب كرده است. بر اساس گزارشات، هم اكنون 17.160 كمپاني داخلي و 2.724 شركت خارجي در كردستان عراق فعال هستند. گفتني است ميانگين درآمد سرانه اقليم خودمختار عراق، 7 هزار دلار است كه رهبران كرد انتظار دارند تا چهار سال آتي اين عدد به 10 هزار دلار برسد.
اعداد مذكور، نشان دهنده روند رو به توسعه كردستان با سرعت قابل ملاحظه نسبت به ساير استان هاي عراق به خصوص مركز است. اما آنچه مي تواند اين سرعت اين پروسه را كم كند، قدرت يابي داعش در كنار مرزهاي كردستان است. مقامات اربيل پس از حمله شبه نظاميان داعش به شهرهاي كردنشين شنگال، زومار، كركوك و تسخير بخش هاي وسيعي از اين مناطق، تماميت خود را با خطر جدي روبرو ديدند. همچنين كردستان با خيل عظيمي از آوارگان ايزدي و تركمن روبرو شد.
بر اين اساس بود كه بارزاني، رهبر اقليم كردستان، براي مقابله با قدرت رو به رشد داعش از كشورهاي منطقه و فرا منطقه اي درخواست كمك نظامي كرد؛ چرا كه بغداد به دليل مشكلات سياسي و بحث نخست وزيري نتوانسته بود ارتش را مديريت كند و پيش از آنكه پيشمرگه ها مجبور به عقب نشيني در مقابل جنگجويان داعش شوند، آنها از مهلكه گريخته بودند. از اين رو تنها گزينه پيش رو، ياري كشورهاي ديگر براي ايستادگي در مقابل پيش روي هولناك داعش بود. طبق اظهارات اخير بارزاني در سفر وزير امور خارجه ايران به اربيل، ايران اولين كشوري بود كه به اين درخواست پاسخ مثبت داد. پس از آن ايالات متحده با به پرواز در آوردن جنگنده هاي خود و شروع حملات هوايي عليه مواضع داعش، مانع حركت رو به جلو اين گروه تروريستي شد. در نتيجه اين اقدام پيشمرگه هاي كرد توانستند بزرگترين سد عراق، سد موصل، را كه 10 روز در تصرف داعش بود، باز پس گيرد. علاوه بر اين كشورهاي اتحاديه اروپا پس از برگزاري يك جلسه در رابطه با ارسال كمك نظامي به اربيل، توافق كردند كه تسليحات مورد نياز را به كردستان بفرستند. بريتانيا، ايتاليا، فرانسه، آلمان، جمهوري چك، هلند، دانمارك، آلباني، كرواسي و البته كانادا جزء كشورهايي هستند كه در چند روز اخير يا سلاح به اربيل ارسال كرده اند يا قرار است به زودي دست به اين اقدام بزنند.
فرانسه به عنوان اولين كشور كمك كننده به كردها از تحويل تيربار سنگين و موشك انداز با برد 4 كيلومتر و همچنين 18 تن كمك انسان دوستانه خبر داد.
در آلمان نيز، آنكلا مركل با وجود مخالفت بيش از 60 درصدي مردمش به تجهيز كردهاي عراق به سلاح هاي آلماني، اعلام كرد موشك ضد تانك "ميلان" در اختيار اربيل قرار خواهد گرفت. اما هيچ نيروي نظامي حتي به صورت مشاور به اين منطقه اعزام نمي كند. همچنين مركل تأكيد كرد برلين كردهاي پ.ك.ك در حال نبرد با داعش را به دليل قرار داشتن در ليست گروه هاي تروريستي آلمان، مسلح نخواهد كرد. علاوه براين با توجه به درخواست كردها به دريافت مسلسل G36، كه سلاح رسمي ارتش آلمان است، مشخص نيست مقامات برلين با ارسال آن به اربيل موافقت كند يا نه. شايان ذكر است آلمان تا پيش از اين 36 تن مواد غذايي و دارويي براي آوارگان حاضر در كردستان فرستاده و قرار است هفته آينده 100 تن ديگر نيز بفرستد. همچنين اين كشور محموله سلاح هاي غير كشنده نظامي شامل جليقه ضد گلوله، كلاه خود، عينك ايمني، كاميون هاي كوچك و دوربين ديد در شب براي نيروهاي كرد ارسال كرد.
ايتاليا نيز با سفر ماتئو رنزي، نخست وزير اين كشور، به اربيل و اعلام شرط نظارت بغداد بر محموله هاي نظامي، از تجهيز كردها به موشك ضد تانك، اسلحه اتوماتيك سبك و مهمات آن پس از تصويب پارلمان اين كشور خبر داد. ضمن آنكه مقامات وزارت دفاع ايتاليا از آلمان درخواست كردند تا اجازه صدور هزار قبضه مسلسل MG42 به اربيل را بدهد. ايتاليا اين نوع مسلسل را در سال 1963 از آلمان خريداري كرد، اما؛ در قرارداد ذكر شد كه صادرات آن منوط به رضايت برلين خواهد بود.
ايالات متحده هم در راستاي مقابله با نيروهاي داعش از دسامبر 2013 فروش تسليحات خود را به عراق افزايش داد. زماني كه اين گروه در استان الانبار قدرت را به دست گرفتند. 675 موشك هل فاير، 30 هلي كوپتر تهاجمي آپاچي، 36 فروند جنگنده F16 و چندين پهپاد از جمله اين تجهيزات است. ضمن آنكه 500 موشك هل فاير نيز در پايان ماه ژوئيه به بغداد رسيد. اما در كنار اين موارد، واشنگتن با آغاز حملات هوايي عليه داعش، ارسال كمك هاي بشردوستانه به آوارگان شنگال، از تجهيز كردها به مهمات ضد تانك، موشك هل فاير و برخي مهمات ديگر سخن گفت.
كانادا نيز صرفا اعلام كرد دو هواپيماي نظامي حامل محموله هاي تسليحاتي به كردستان فرستاده است، اما؛ ميزان و نوع اين كمك ها روشن نيست.
به طور كلي در مورد كمك هاي نظامي 12 كشور مذكور به اربيل اطلاعات واضحي وجود ندارد. چنانكه جمهوري چك تنها اظهار كرده است تا پايان ماه آگوست؛ يعني شنبه آينده، 8 شهريور، تجهيزات نظامي خود را به كردها خواهند رساند. ميزان، نوع و زمان دقيق اين تجهيزات توسط هيچ كشوري منتشر نشده است. لكن آنچه از اين تحولات و تصميم اروپا و كشورهاي آمريكاي شمالي براي ارسال سلاح به اقليم كردستان مي توان استنباط كرد، اين است كه آنها عراق را صحنه اي براي آزمون تسليحات و البته بازاريابي توليدات نظامي خود مي بينند. به ويژه آنكه صادرات تجهيزات ميليتاريستي در سال هاي اخير تبديل به يكي از پرسودترين بخش هاي صنعت كشورها شده است. رقابت براي توليد و يافتن مشتري منجر به آن گرديده كه امروز آلمان با وجود مخالفت افكار عمومي تصميم به ارسال سلاح به اربيل كند. علاوه بر اين آمار ارائه شده، نشان داد كه اقليم كردستان در صورت وجود ثبات، چگونه مي تواند از پتانسيل هاي خود براي رشد، جذب سرمايه و درآمدزايي استفاده كند. در اين راستا غرب تلاش دارد از طريق تقويت پيوندهاي نظامي در شرايط حساس كنوني، روابط را به ساير حوزه هاي گسترش دهند.
زهرا سادات حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها