واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > سینمای ایران دو خبر از سینما
دو بازیگر به «شکار قهرمان» پیوستند/ اکران مستند «شش قرن و شش سال»
فیلم سینمایی «شکار قهرمان» در حالی مراحل پیش تولید خود را سپری می کند که لیلا اوتادی و نیما شاهرخ شاهی به جمع بازیگران این فیلم پیوستند و از سوی دیگر فیلم مستند «شش قرن و شش سال» به کارگردانی مجنبی میر طهماسب برای مخاطبان سینمای مستند اکران شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، پدرام بهرامی فر که کارگردانی فیلم سینمایی «شکار قهرمان» را برعهده دارد، در این باره گفت: این فیلم سینمایی از ساختار اکشن برخوردار است و در حال حاضر مشغول رایزنی برای انتخاب عوامل هستیم. وی ادامه داد: پیش از این با ایرج نوذری برای حضور در این فیلم به توافق رسیده بودیم و به تازگی نیز با لیلا اوتادی و نیما شاهرخ شاهی قرار داد بسته ایم و انتخاب بازیگران اصلی فیلم همچنان ادامه دارد. بهرامی فرد یاد آور شد: با فرج الله حیدری نیز به عنوان فیلمبردار به توافق رسیده ایم و در حال حاضر نیز مشغول رایزنی با چند بازیگر ترک برای حضور در فیلم «شکار قهرمان» هستیم که از جمله آنها می توان به ارکان پتکایا، ایمیز زالی اوغلو، نورگل یسیلکی و بیرجه آکالای اشاره کرد. این کارگردان سینما اضافه کرد: متاسفانه چند سالی است که ساخت فیلم های اکشن به فراموشی سپرده شده و امیدوارم بتوانیم با ساخت شکار قهرمان این مسیر را برای علاقه مندان به این ژانر هموار کنیم. وی در پایان گفت: صحنه های اکشن این فیلم سینمایی که بیشتر آن در کشور ترکیه فیلمبرداری خواهد شد، برعهده گروه بدلکاری سایه پنهان است. داستان فیلم سینمایی «شکار قهرمان» که برای حضور در جشنواره فیلم فجر ساخته می شود، درباره دو نوجوان ورزشکار است که در رشته کیک بوکسینگ فعالیت میکنند و برای حضور در یک مسابقه بین المللی به ترکیه سفر می کنند. یک گروه تروریستی قصد دارد با دزدیدن این دو نوجوان و پاک کردن حافظه آنها به مقاصد شوم خود برسد. مستند «شش قرن و شش سال» در سالن سینماحقیقت روی پرده رفت عصر روز گذشته یکشنبه دوم شهریورماه، سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، مستند «شش قرن و شش سال» ساختهی مجتبی میرطهماسب را اکران کرد که این فیلم در دو سانس نمایش دادند. در ابتدای این جلسه، ناصر صفاریان کارشناس و مجری برنامه با اشاره به مراجعه کنندگانی که برای تماشای مستند «شش قرن و شش سال» آمده بودند گفت: به همین دلیل برنامهی پرسش و پاسخ تماشاگران و فیلمساز برگزار نخواهد شد و جلسه به خیر مقدم از سوی کارگردان و ارائهی توضیحاتی مختصر از سوی منتقد مهمان جلسه اختصاص خواهد داشت. امیدوارم در فرصت دیگری بتوان بیشتر به این فیلم جذاب و قابل بحث پرداخت و بهصورت مفصل دربارهی آن صحبت کرد. مجتبی میرطهماسب نیز با تشکر از تماشاگران فیلم خود و عذرخواهی از کسانی که مجبور شده بودند در وضعیتی نامناسب بهصورت ایستاده فیلم را تماشا کنند گفت: من بیش از بیست سال است که محمدرضا درویشی (آهنگساز) را میشناسم و به دلیل این رفاقت قدیمی، در جریان نگارش و اجرای موسیقیهایی که در طول سالهای گذشته برای پروژههای مختلف ساخته قرار داشتهام. میر طهماسب در ادامه حرف هایش عنوان کرد: در سال 1383 مدتها پس از پایان دوران دانشجویی و ابراز علاقهی درویشی نسبت به بازسازی و اجرای مجدد آثار عبدالقادر مراغی، ساخت موسیقی متن فیلم «شهر آشوب» (ساختهی یدالله صمدی) به ایشان پیشنهاد داده شد. فیلمی که بخشی از داستان آن دربارهی دربار شاهرخشاه و البته یکی از شخصیتهای آن عبدالقادر مراغی بود. ساخت موسیقی برای آن فیلم باعث شد تصمیم به بازسازی و اجرای مجدد آثار عبدالقادر مراغی توسط ایشان به جریان بیفتد اما انتخاب گروهی که بتواند چنین کار سترگی را به سرانجام برساند تا سال 1385 به درازا کشید. وی در ادامه یاد آور شد: درویشی در ابتدای کار، با ساخت فیلم مستند دربارهی این سوژه چندان موافق نبود و معتقد بود شاید پروژهی بازخوانی آثار این آهنگساز به نتیجه نرسد و این موضوع در نهایت به نیمهکاره ماندن ساخت فیلم منجر شود، اما من از نقطهیی که احساس کردم درنگ من شاید باعث از دست رفتن موضوع و سوژهی فیلم شود، با درویشی و گروه او همراه شدم و «شش قرن و شش سال» را ساختم. در ادامه مراسم امید روحانی در ابتدای سخنان خود گفت: صبر و حوصلهیی که مجتبی میرطهماسب در طول شش سال برای ساخت این فیلم به کار برده، مثل کاری که محمدرضا درویشی و گروهش برای بازخوانی آثار موسیقایی عبدالقادر مراغی انجام دادهاند، قابل توجه و تحسین است. وی با اشاره به تعدادی از فیلمهای میرطهماسب که دربارهی موضوع موسیقی ساخته شده گفت: به نظر میآید که او علاقهی خاصی به ساخت فیلم در زمینهی موسیقی دارد. روحانی سپس با تاکید بر ویژگیها و اهمیت مستند «شش قرن و شش سال» گفت: همواره این پرسش مطرح بوده که موسیقی ایرانی از چه پیشینهیی برخوردار است؟ آنچه در اینباره میدانیم این است که مثل موسیقی سایر کشورها موسیقی در ایران نیز احتمالا باید از خنیاگری یعنی خواندن اشعار با استفاده از ساز آغاز شده باشد و همانطور که این پیشینه در تاریخ موسیقی غربی به هومر برمیگردد سابقهی موسیقی در ایران نیز احتمالاً باید با خواندن اشعار حماسی آغاز شده باشد. وی افزود: البته این نکته را فقط حدسیات به ما میگوید چون از تاریخ شروع موسیقی ایران چیزی وجود ندارد ولی قاعدتاً این نوع موسیقی باید در مراسمی نظیر اعیاد، شکرگزاریها و در سرودههایی برای بزم و رزم ریشه داشته باشد.
۱۳۹۳/۶/۳ - ۱۵:۵۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]