واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: زندگي اسراي عراقي در ايران در كتاب «خرداد كه مي شود»
«خرداد كه مي شود» عنوان دومين كتاب ناصر صارمي، پيرامون زندگي اسيران جنگي در ايران در قالب 29 داستان كوتاه و مستند به روايت و نويسندگي او و البته هفتمين اثر اين شاعر و نويسنده است كه تا پيش از آغاز هفته دفاع مقدس، توسط انتشارات پيام آزادگان روانه بازار خواهد شد.
«خرداد كه مي شود» عنوان دومين كتاب ناصر صارمي، پيرامون زندگي اسيران جنگي در ايران در قالب 29 داستان كوتاه و مستند به روايت و نويسندگي او و البته هفتمين اثر اين شاعر و نويسنده است كه تا پيش از آغاز هفته دفاع مقدس، توسط انتشارات پيام آزادگان روانه بازار خواهد شد.
از صارمي پس از چاپ و نشر چند مجموعه شعر و كارهاي پژوهشي، پيشتر از اينها به كوشش مؤسسه پيام آزادگان، كتاب «جنگ را ما شروع كرديم» روانه بازار نشر شده بود كه اين كتاب نيز حاوي خاطراتي است از سالهاي 61 و 62 كه فقط در اردوگاه اسراي عراقي سمنان رقم ميخورد و عنوان آن برگرفته از عبارتي بوده كه يك اسير عراقي بر ديوار درمانگاه يكي از كمپها مينويسد. او نوشت «نحن بدأناالحرب» يعني جنگ را ما شروع كرديم، داستانهاي مستند و كوتاهي را پي ميگيرد كه از خرداد ماه سال 1360 در نوجواني راوي آغاز ميگردد، سپس در خرداد سال 61، روز بازپسگيري خرمشهر ادامه پيدا ميكند و در اواخر بهمن ماه سال 1362 يعني حدود 21 ماه زندگي در كنار اسراي عراقي، گزارشهاي داستاني اين سرباز تمام ميشود.
يادداشتهاي ناصر صارمي پس از سي و چند سال در خرداد سال 93 كتابي ميشود تا بخشي از تاريخ را گفته باشد. نويسنده كتاب ميگويد نهايت تلاش خود را به خرج داده تا از حقيقت و واقعيت فاصله نگيرد و وامدار آيندگان نباشد، او همچنين بر اين باور است كه ساختن قديس و ابليس، آفت تاريخ است.
خانم هلن اوليايي نيا، استاد دانشكده زبانهاي خارجي دانشگاه اصفهان كه روزگاري را پاي صحبت و دلنوشتههاي دانشجويان آزاده نشسته و تجارب و مستنداتي انبوه در اين زمينه فراهم آورده، بر يادداشتهاي ناصر صارمي، مطلبي نوشته كه در پايان كتاب و با عنوان ضميمه آمده است.
از آنجا كه نگارنده، شاعر است، مجموعه يادداشتهايش از تعابير و فضاسازيهاي شاعرانه به دور نيست و همين مورد سبب شده تا كششي در كنشهاي داستانها به وجود بيايد كه خواننده را به دنبال بكشاند.
او ميگويد: همه اين را ميدانند كه پس از هر جنگي، نظاميان عقب مينشينند و هنرمندان جلو ميروند، پس چه بهتر كه نويسندگاني جلو آمده باشند كه خود، شاهد رخدادها بودهاند، يعني يك روز سلاح و يك روز قلم. همين موضوع باعث ميشود تا اختلاف تفسير بين راوي و نويسنده بروز نكند و نوشتهها هر چه بيشتر به واقعيت نزديك باشند. صارمي عنوان ميكند كه جنگ هشت ساله براي ايران يك واقعيت مهم تاريخي است؛ چراكه بيترديد مثل همه جنگها بر سرنوشت كشور تأثير بسيار گذاشت. او همچنين عنوان ميكند ما نبايد از نمايش جنگ به عنوان پديدهاي زشت و ويرانگر پرهيز كنيم، ما جنگ را هرگز نميخواستيم مگر نه اينكه جنگ را به تحميلي بودن متصف ميكنيم اما دفاع گريزناپذير است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۳۹۳ - ۲۱:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]