تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820931436
عکسی که پاهای صبر ابر را سست کرد
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
عکسی که پاهای صبر ابر را سست کرد
صابر ابر نوشت: چند سال پیش وقتی تازه روزهای کارنامه تمام شده بود، با هر زنگی تمام تنم می لرزید، که نکند فیلمی، نقشی منتظر من است!
به گزارش نامه نیوز، صابر ابر فارغ‌التحصیل دوره‌های بازیگری حرفه ای موسسه کارنامه است و فعالیت خود را در تلویزیون با اجرای برنامه «رنگین کمان» آغاز کرد و پس از آن به اجرای مسابقاتی مانند «در ۱۰۰ ثانیه» پرداخت. آغاز فعالیت وی در سینما فیلم «شاعر زباله‌ها» است. «برف روی کاج‌ها»، «بوسیدن روی ماه»، «درباره الی»، «دایره زنگی»، «مینای شهر خاموش»، «هیچ کجا، هیچ کس»، «آسمان زرد کم‌عمق» و «اینجا بدون من» از جمله کارهای اوست.
صابر ابر در صفحه شخصی خود مطلب جالبی درباره گذر کاری‌اش نوشته است. وی نوشته: چند سال پیش وقتی تازه روزهای کارنامه تمام شده بود، با هر زنگی تمام تنم می لرزید، که نکند فیلمی، نقشی منتظر من است! امروز وقتی از پله‌های دفترسینمایی که قراری داشتم بالا می‌رفتم، در پله پنجاه و چندم پایم سست شد! پوستری در دیوار به من روزهای صبر کردنم را گوشزد می‌کرد... من ایمان داشتم روزی می‌رسد که باید... من به پوسترم در راه پله‌های دفتری که بهترین فیلم‌های این چند سال اخیر را تهیه کرده عجیب فکر می‌کنم...همیشه چیزی، حالی، کاری، کسی تو را یاد چیزی می‌اندازد ... من چیزی یادم نمی‌رود! شاید هیچ چیز ... من آن روزها را خوب یادم هست. خدا رو شکر ...
1393/5/28
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها