محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832900885
مشروح گپ‌وگفت متفاوت فارس با پدر و پسری فیلمساز/1 عمق استراتژیک فرهنگی خود را تعریف نکردیم/ سنگ زیرین آسیاب فیلم‌هایم هستم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مشروح گپ‌وگفت متفاوت فارس با پدر و پسری فیلمساز/1
عمق استراتژیک فرهنگی خود را تعریف نکردیم/ سنگ زیرین آسیاب فیلم‌هایم هستم
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «فرشته‌ها با هم می‌آیند» گفت: ما هنوز عمق استراتژیک فرهنگی خود را تعریف نکردیم به طوری که محدوده عمق استراژیک فیلم‌های ما حدفاصل میدان تجریش تا میدان شوش است.
خبرگزاری فارس- گروه سینما: «فرشته‌ها با هم آیند» اولین تجربه فیلمسازی حامد محمدی است. فیلمسازی که در اولین تجربه‌ام نام پدرش منوچهر محمدی را به عنوان تهیه‌کننده در کنار خودش دید. تهیه‌کننده‌ای که از او به عنوان یک تهیه‌کننده مولف در سینما نام می‌برند که در تمام مراحل تولید فیلم مشارکت فعالی دارد و حتی میتواند برخی از گره‌های کار را نیز با نقطه نظراتش باز کند. در یک روز گزم تابستانی در شرایطی با این پدر و پسر فیلمساز هم صحبت شدیم که به جرات می‌توان گفت بسیاری از مسایل و سوالات برای اولین بار در آن مطرح شد. بخصوص جایی که محمدی از تاثیرپذیری مرحوم استاد علی صفایی(ع.ص) در اندیشه و آثارش گفت. قسمت نخست گفت‌وگوی مشروح فارس با منوچهری محمدی و حامد محمدی را در ذیل می‌خوانید. * اگر روزی دغدغه نداشته باشم دیگر فیلم نمی‌سازم فارس: شاید اولین سئوال در ذهن مخاطب به وجود می آید این باشد که جرقه و ایده اینکه فرشته ها با هم می آیند ساخته شود از کجا شکل گرفت و چرا این موضوع برای شما دغدغه بود؟ منوجهر محمدی: اگر تقریبا به مجموعه کارهایی که من در آن به عنوان تهیه کننده دخیل بودم دقت شود قطعا چیزی که می توان به عنوان خط مشترک دید بیان دغدغه است چه بحث روحانیت چه دفاع مقدس و چه طنز. این را با صدای بلند اعلام میکنم که اگر روزی دغدغه نداشته باشم دیگر فیلم نمی‌سازم چون فیلمسازی برای من امری مقدسی نیست و تا روزی که فکر میکنم دغدغه ای دارم نکته ای دارم که فکر میکنم با زبان سینما که زیان تاثیر گذاری است و زبانی است که میتواند مخاطب را مجاب کند و او را در یک کنش جمعی قرار دهد و میتواند در دنیای معاصر فعلی یکی از امکانات مناسب درستی باشد که مردم جهان آن را پذیرفته اند. همانطور که فوتبال موج ساز و هنجار ساز است سینما نیز نسبت به دیگر هنرها این قابلیت را دارد. ما هم پا به پای اتفاقاتی که به عنوان شهروند در شهرمان داریم شاید نوعا دغدغه ها تفاوت داشته باشد زمانی مسائل جنگ بود و دوره ای مسائل پس از جنگ بود و ودوره ای شاید لازم باشد که کمک به تلطیف فضای عمومی کرد.ممکن است گاهی اوقات در بیان دغدغه ها من هم لکنت هایی داشته باشم دلیلش هم این است که سینما یک هنر جمعی است و بخشی از ان با من است. در مورد چند کار آخر اصلی‌ترین دغدغه من چیزی بود که در فرمایشات مقام معظم رهبری به طور جد به ان اشاره شد که ایشان بحث سبک زندگی را مطرح کردند و متاسفم که باید اعلام کنم که جزو معدود نکات کلیدی و حیاتی است که مطرح شده ولی در عمل به فراموشی سپرده شده است. اگر ما بخواهیم مجموع مباحثی که در سطوح مختلف آکادمیک و رسانه ما مطرح است را جمع بزنیم در سبک زندگی خلاصه میشود. اگر به این معنا به دقت نگاه شود نه اینکه چون مقام رهبری یا مجتهد دینی گفته و اساسا به عنوان یک دغدغه ملی باید این مسئله را جدی بگیریم و اکثر سمینارهایی که برگزار میشود در همین دو کلمه قابلیت فشرده شدن را دارد و به عنوان یک ایرانی باید این معنا را به جد بگیریم ریشه بسیاری از آسیب های اجتماعی ما که بسیاری از وزرات خانه ها و نهادها را درگیر کرده است بحث طلاق و ازدواج های دیرهنگام و زندگی مجردی و آلودگی به مواد مخدر و اساسا حتی روابط مربوط به کسب و کار میتواند ذیل چنین معنایی تعریف شود. لازم است که من همینجا از این فرصت استفاده کنم و به عنوان یک گلایه جدی از شورای انقلاب فرهنگی به عنوان یک شهروند ساده بگویم که اگر من جای آنها بودم جلوی تبدیل شدن مفاهیم به این اندازه مهم و کلیدی را با تبدیل شدن به چند بنر تبلیغاتی می‌گرفتم و وقتش است که دفتر مقام معظم رهبری و شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کنند که دستگاه ها حق ندارند با زدن چند بنر تبلیغاتی، به خیال خود کاری انجام داده باشند، این یک جور از سر وا کردن مساله است آن هم مساله ای بدین درجه از اهمیت. به نظر می رسد باید جلوی این گونه شیوه های ساده انگارانه کردن حرف های مهم و کلیدی گرفته شود. توصیه جدی من به وزارت ارشاد و شخص وزیر و معاونت‌های مجموعه ها این است که بسیاری از جلسات کم حاصل را کنار بگذارند و همین معنای سبک زندگی را جدی بگیرند. اگر از من بپرسید مفهوم سه شعار اصلی که سال 56 و 57 نسل ما در خیابان ها فریاد می‌کشید همین سبک زندگی است و حتی همین گرفتاری اقتصادی امروز از همین در می آید. چه شده که چشم و هم چشمی ها اینقدر زیاد شده، زندگی تجملی، یک شبه پولدار شدن، دروغ و ریا و بسیاری عیوب دیگر این مقدار شیوع پیدا کرده است.
* پسوند ایرانی-اسلامی جغرافیای سبک زندگی را تعریف میکند فارس: سبک زندگی پیشوندی به نام ایرانی-اسلامی دارد که با نوعی کج فهمی در مورد آن صحبت میشود و متاسفانه درک درستی در مورد آن نداریم و ارتباط ایرانی اسلامی را در نظر نمی‌گیریم. منوچهر محمدی: کاملا با این موضوع موافق هستم. پسوند ایرانی اسلامی جغرافیای سبک زندگی را تعریف میکند، سبک زندگی را که نمی‌توان دیکته یا خلق کرد. بحثی که من در برنامه هفت مطرح کردم این بود که ما هنوز عمق استراتژیک فرهنگی خود را تعریف نکردیم به طوری که محدوده عمق استراژیک فیلم های ما حدفاصل میدان تجریش تا میدان شوش است.زمانی بود که ما کارگردان هایی مثل صمدی و غلامرضایی داشتیم که اینها در آذربایجان و لرستان فیلم تولید میکردند که دیگر اینها اصلا تولید نمیشوند که این یک مشکل جدی است. وقتی من سازنده برایم تشریح شود آن وقت یک عراقی، یک افغان و یک لبنانی و یک آذربایجانی و یک تاجیک هم در آن مفهوم عمق استراتژیک فرهنگی جا پیدا می کنند. * پدرم گفت برای کار اول سعی کن جای پایت را برای مردم محکم کنی فارس: ذهنیتی وجود دارد که آقای منوچهر محمدی درباره فرهنگ و سینما پازلی در ذهن دارند و با کارگردانانی کار میکنند که این پازل را تکمیل میکنند و در کنار این از طرح تا اجرا در تمام بخش ها حاضر و تاثیر گذار هستند؟ این را تایید میکنید؟ اولین جمله ای که بین شما درباره «فرشته ها با هم می آیند» مطرح شد چه جمله ای بود؟ حامد محمدی: من تصمیم گرفته بودم سال 93 با مشورت ایشان فیلم بسازم. ایده ای بود که داشتم ان را جلو میبردم و ایشان گفتند که اگر این فیلم را بسازی توقیف میشود و بهتر است سمت سوژه های ملتهب نروی و توصیه ای کردند که خیلی ارزشمند بود و آن این بود که گفتند سعی کن با فیلم اولت جای پایت را به عنوان فیلمسازی که تلاش میکند برای مردم فیلم بسازد برای مخاطب محکم کنی که این نکته درس آموزی بود و خیلی از آن عبرت گرفتم که تاثیرش را الان می‌بینم.
* سعی میکنم در خانه از فرصت با بازی کردن با نوه‌هایم استفاده کنم فارس: در دفتر با آقای محمدی صحبت کردید یا در منزل؟ حامد محمدی: ما در دفتر همدیگر را بیشتر می‌بینیم و توی دفتر بیشتر در باره کار و طرح های سینمایی حرف می زنیم. منوچهر محمدی: وقتی در خانه دور هم جمع هستیم بیشتر سعی میکنم از آن فرصت با بازی کردن با نوه ها استفاده کنم. ممکن است بعضی وقت ها در مورد فیلم حرف بزنیم.من وقتی به منزل می‌روم اساسا کار تعطیل میشود. حامد محمدی: البته در منزل فقط بخش کار فیلمسازی را تعطیل می کنند اما کار و کمک به کارهای خانه و آشپزخانه برایشان تازه شروع می شود. حتی بعضی وقتها ما خودمان خجالت می‌کشیم که سفره می اندازند و جمع میکنند و حتی پای ثابت ظرف شستن در خانه هستند. منوچهر محمدی: بعضی وقتها 10 دقیقه و بعضی وقتها 3 ساعت در مورد یک قصه یا طرح حرف می‌زنیم. * همیشه فیملسازانی که توانستند در کشور خودشان جای پای خود را محکم کنند را تحسین کردم فارس: آن لحظه ای که به یک توافق دو جانبه رسیدید که میتوانید این فیلم را با هم تولید کنید چه زمانی بود؟ منوچهر محمدی: ما سه یا چهار فیلمنامه دیگر با هم کار کردیم که اینها در حد ایده و سناریو هستند. یکی دو تا از اینها کاملا تبدیل به فیلمنامه شده اند. من حتی به یکی دوتا از دوستان و همکاران که فرزندانشان وارد این رشته شده اند، توصیه کردم که نگذارید بچه ها به عنوان فیلمسازی که تازه شروع به کار کرده، گول پاره ای تعریف و تمجید ها را بخورند و فیلمی بسازند که در مسیر فیلمسازی خودشان نباشد. من همیشه فیملسازانی که توانستند در کشور خودشان جای پای خود را محکم کنند را تحسین کردم. وقتی شما این مسیر را طی می کنید اولا به یک پختگی می رسید و وقتی بخواهید حرف شخصی بزنید حرف را به درستی و تجربه شده می زنید. اما ممکن است که در اثر تعریف و تمجیدهای نه چندان هوشمندانه و بعضی اوقات غرض ورزانه شما مسیری را طی کنید که بعدا راه برگشت نداشته باشید. من توصیه کردم یک فیلم ساده که با مخاطب بتواند ارتباط لازم را برقرار کند و یکی فیلم نسبتا کم هزینه و کم بازیگر که اینها را من به عنوان تهیه کننده ترجیح می‌دهم در مقابل کارگردان کار اولی، اول در یک میدان کوچک‌تر این آزمایش را انجام دهم.
* چطور منوچهر محمدی فیلم‌های میرکریمی،میری و عسگرپور را نجات داد... فارس: نکته‌ای که شما گفتید خیلی از نظر سینما مهم است، شاید در این سطح که سینمای ما دارد این را کم می‌بنیم و آن هم جایگاه تهیه کننده و مولف بودن است، ما سینماگر مولف داریم که خودش مینویسد و خودش هم میسازد و حتی طراحی صحنه میکند. این موضوع که تهیه کننده خودش مولف و صاحب ایده باشد چقدر میتواند در اثر تاثیرگذار باشد؟ حامد محمدی: در مقطع قصه به شدت ایشان علاقمند هستند و جلسات فیلمنامه را دنبال میکنند و خیلی این مقطع در پروسه فیلمسازی برایشان همیشه با اهمیت بوده است و در مقطع پیش تولید هم پیگیر هستند و به دلیل اشرافی که روی قصه دارند به شدت پیشنهادهای هوشمندانه ای حتی به بازیگران می دهند و پیشنهادهای سازنده ای هم برای بقیه گروه حتی طراح صحنه دارند. در بحث تولید هم همیشه دست دوستان گروه تولید را باز می‌گذارند و اولویت بندی هایشان حرفه ای است. هیچوقت نه من نه هیچ کارگردانی که با انها کار کرده اند را تنها نگذاشته اند.همیشه سعی میکنند تنش های احتمالی را کاملا پدرانه رفع کنند. منوچهر محمدی: راستش را بخواهید دوست دارم از این معنای «تهیه کننده مولف» بگذرم و شکل دیگری به قضیه نگاه کنم. ترجیح می‌دهم سنگ آسیاب فیلمی که تولید میشود باشم و اصلا هم مطرح نشوم. من معتقدم تهیه کننده بیشتر یک مدیر فرهنگی باید باشد و تمام ظرایف و لطایف برخورد با اهل هنر را بداند. حتی آن وقتی که می‌خواهد نظری را اعمال کند چه لفظ و زبانی را انتخاب کند که تاثیر بیشتری داشته باشد. این معنای درست یک کار گروهی و دست جمعی است. دل دادن و دل سپردن و باور داشتن به فیلمی که می سازی اساس کار است. خب البته اسباب دیگری هم لازم است، اما اگر بدانی چه می خواهی تولید کنی و عناصر متناسب و همگون را درست انتخاب کنی باید حداقل نیمی از راه را رفته باشی. ایجاد این حس در کل گروه که فیلم برای تو جدی است و تلاش کنی آنها هم این را یک فرصت ویژه ای برای خود بدانند و از دل و جان وقت و فکر بگذارند ، گام دیگری است که میتواند سطح و نوع فیلمی را که می سازی بیمه کند. گفتوگو: مهدی نوری _ احسان هوشیارگر ادامه دارد...
93/05/15 - 13:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها