واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
فیلم مستند؛ یتیمی که مادرش کم سواد است
متاسفانه درکشورما هنوز که هنوز است فیلم مستند جایگاهی یتیم گونه دارد . اگر چه مستند سازی ایران در گرایش کمی قابل قیاس با دهه های قبل نیست با این حال مهجو آریتن نیز غیرقابل کتمان است .
خبرگزاری فارس - محمدتقی فهیم : طی دو دهه اخیر فیلم مستند نه تنها در کشورهای دارای سینمای غالب بلکه دربسیاری از کشورهای جهان تا حدودی به جایگاه شایسته اش دست یافته است . نکته بارز قضیه دراین است که این نوع فیلمسازی در ممالک اهل سینما بیشتر از همه سردمداری می کند چرا که دلایل بسیاری حکایت از آینده ی این سینما دارد . فردای سینما با فیلم و گرایش مستند رقم خواهد خورد . این واقعیت و باور به خصوص از سوی جامعه صنفی حامی مستند سازی و رسانه ها همواره مورد توجه و تقویت واقع شده است . متاسفانه درکشورما هنوز که هنوز است فیلم مستند جایگاهی یتیم گونه دارد . اگر چه مستند سازی ایران در گرایش کمی قابل قیاس با دهه های قبل نیست با این حال مهجوریت آن نیز غیرقابل کتمان است . رسانهها به شکل سنتی از اهمیت و ارزش های فیلم مستند غافل و دنباله رو جاذبه های فیلم بلند داستانی هستند . از آنجا که اغلب اخبار تولید و نمایش فیلم ها از کانال های غیرتولیدی رسانه ها تامین می شود ، شاید بتوان عملکرد خبرنگاران و رسانه ها را در بی یا کم توجهی به فیلم مستند ، توجیه کرد ، اما وقتی جشنواره ها و روابط عمومی های این رویدادها از کنار اطلاع دهی و ارسال اخبار پیرامون فیلم های مستند و کوتاه ، ناخن خشکی به خرج می دهند جای تامل جدی دارد . مثلا در نظر بگیرید که درباره فعالیت هیات انتخاب بخش فیلم های بلند جشن خانه سینما هر دو سه روز یک خبر از سوی روابط عمومی این مجموعه ، به رسانه ها ارسال می شود . تعداد آثار با اعلام اسامی شرکت کنندگان اطلاع رسانی شده و حتی هر چند روز خبری از تعداد فیلمی که هیات انتخاب به تماشا نشسته اند را روانه رسانه ها می کنند و ... اما دریغ از یک خبر درباره فیلم های مستند . در واقع الان ارسال کنندگان فیلم مستند به جشن خانه سینما ، حداقل نمی دانند که آیا فیلمشان به این رویداد رسیده است یا نه ؟ پرسش جدی این است که آیا باید برای روابط عمومی خانه سینما فرقی میان فیلم بلند و کوتاه و مستند وجود داشته باشد ؟ چرا باید چنین تفاوت و بی عدالتی در حق فیلم مستند روا داشته شود ؟ باز هم اگر این روابط عمومی اخباری درباره همه بخش ها به رسانه ها ارسال می کرد ، ولی رسانه ها (به دلیل جذابیت بیشتر فیلم بلند) به خبرهای درباره آثار کوتاه و مستند ، التفاتی نشان نمی دادند گله چندانی درکار نبود ، ولی مشکل دراین است که متولیان جشن و روابط عمومی هایشان هم مرعوب فیلم بلندند تا جایی که اصلا از بقیه بیخبرند ! اما تاسف آور تر اینکه حتی سایت های متعلق به صنوفی مانند انجمن مستندسازان ایران ، انجمن تهیه کنندگان فیلم مستند ، سایت مرکز گسترش و ... نیز دراین کم کاری و بی خبر گذاشتن مستندسازان ، منتظر عملکرد روابط عمومی خانه سینما هستند ! از روابط عمومی خانه سینما که اساسا نمی توان متوقع عملکردی پدرانه درحق این یتیم بود ، حال آنکه از صنوف مربوطه انتظار می رود که در قد و قواره مادری باسواد و دلسوز(به منظور رونق مستندسازی کشور) ظاهر شوند . هیهات . انتهای پیام / ا
93/05/13 - 12:25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]