تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805554320
سبک اخلاق ورفتار پیامبر اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
سبک اخلاق ورفتار پیامبر اسلام
پیامبر خدا (ص) مهمان دوست و مهمان نواز بود تا جایی که از مهمان به عنوان راهنمای بهشت یاد می‌کرد و می‌فرمود: «هر خانه‌ای که مهمانی وارد آن نشود، فرشتگان وارد آن خانه نمی‌گردند.
به این مطلب امتیاز دهید
حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: روزه دارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده روزه اش به چه كارش خواهد آمد. به گزارش سرویس خانواده جام نیوز، خلق و خوی پیامبر اسلام (ص) دریایی بی‌ساحل و دست‌نیافتنی است. از این رو مداقه درباره آن، فرصتی فراخ و تحقیقی جامع می‌طلبد. لذا ما در این مقال تنها به شمه‌ای از آن می‌پردازیم. رسول گرامی اسلام (ص) واجد همة صفات پسندیده و فضیلت‌های متعالی است، لذا خدای متعال از ایشان به عنوان اسوه و الگو یاد می‌کند و مسلمانان را به پیروی و تبعیت از حضرتش فرا خوانده و می‌فرماید: «در شخصیت رسول خدا (ص) الگوی نیکو برای شما وجود دارد.» همچنین امام علی (ع) در این باره می‌فرماید: «پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن که راه و رسم او الگویی است برای الگوطلبان و مایة فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد و محبوب‌ترین بنده نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند و گام بر جایگاه قدم او نهد.» بدون تردید رسول خدا (ص) در ساحت‌های مختلف، سرمشق و مقتدا می‌باشد، آن چه این نوشته متکفل پرداختن به آن می‌باشد، خلق و خوی اجتماعی و رفتاری پیامبر (ص) است. سیرة اجتماعی پیامبر (ص) سرشار از مضامین عالی اخلاقی و مملو از نکات آموزنده است، به همین دلیل علمای بزرگ، کتاب‌های مبسوطی در بارة آن به رشتة تحریر درآورده و آثار ارجمندی را خلق کرده‌اند، گرچه با این همه هرگز نتوانسته‌اند، از عهدة ادای حق آن برآیند. با این وصف ما نیز در این مجال کوتاه، ناچار به گزینش و ارائة تنها شمه‌ای از سیرة اجتماعی پیامبر اسلام (ص) هستیم. 1ـ آراستگی: نظافت و آراستگی در نزد رسول خدا (ص) از اهمیت بسزایی برخوردار بود، ایشان اغلب لباس سفید وهمیشه پاکیزه می‌پوشید و مسلمانان را به پوشیدن آن سفارش می‌کرد. ژولیدگی را ناخوش می‌داشت و بر نمایاندن نعمت‌های الهی تأکید می‌ورزید. چنان که «روزی مسلمانی با لباس نامرتب و ژولیده به محضر پیامبر اکرم (ص) آمد، پیامبر (ص) به او فرمود: آیا ثروت نداری؟ او گفت: آری، خداوند همه گونه ثروت را به من داده است. پیامبر (ص) فرمود: اگر دارای ثروت هستی، پس باید اثر آن در تو دیده شود» (یعنی لباس تمیز، زیبا و خوبی داشته باشی، نه لباس‌کثیف و مندرس).3 رسول خدا (ص) موهایش را روغن مالی می‌کرد و تا نرمة گوش بلند می‌نمود، چشمان سیاه و درشتش را سرمه می‌زد و همیشه عطرآگین بود، به گونه‌ای که امام صادق (ع) می‌فرماید: «پیامبر اکرم مقداری که برای تهیة بوی خوش و عطر خرج می‌کردند، بیش از آن بود که برای تهیة نان خرج می‌کردند.»4 شکوفه‌های لبخندهای مستمر رسول خدا (ص) زیبایی گُل چهره‌اش را دو چندان می‌کرد و دندان‌های همیشه سپیدش بر صفای صورتشان می‌افزود. او به راستی آراسته‌ترین و در عین حال ساده زیست‌ترین مرد روزگار خود بود. 2ـ شوخ طبعی: رسول خدا (ص) شوخ طبع و خوش مزاج بود. چنان که یونس شیبانی به نقل از امام صادق (ع) می‌گوید: «رسول خدا (ص) هرگاه می‌خواست کسی را شاد کند، با او شوخی می‌کرد.»5 شوخی‌های بسیاری ازحضرت ایشان نقل شده است که به دو نمونه از آنها اشاره می‌کنیم. «زنی به نام ام یمین خدمت پیامبر اکرم (ص) رسید و عرض کرد: شوهرم با شما کاری دارد، حضرت فرمود: شوهر تو همان مردی است که در چشمش سفیدی دارد؟ (ام‌یمین گمان کرد منظور حضرت از سفیدی، بیماری سفیدی چشم است که به آب سفید مشهور است) لذا پاسخ داد: نه به خدا، در چشمش سفیدی نیست، دوباره حضرت فرمود: ولی در چشمش سفیدی است. گفت: نه به خدا، آنگاه پیامبر (ص) فرمود: هیچ کس نیست مگر این که در چشمش عضو سفیدی است که حدقه را احاطه کرده است.»6 همچنین «روزی پیامبر (ص) و علی (ع) خرما می‌خوردند. پیامبر (ص) از هسته‌های خرماهایی که می‌خورد، پیش روی علی (ع) می‌نهاد. وقتی که از خوردن خرما فارغ شدند، همة هسته‌ها در نزد علی (ع) جمع شده بود. پیامبر(ص) به علی (ع) فرمود: ای علی! تو پرخور هستی. علی (ع) در پاسخ از روی مزاح عرض کرد: پرخور کسی است که خرما را با هسته‌اش می‌خورد.»7رسول خدا (ص) در مزاح‌های خود جز حق نمی‌گفت و نمی‌شنید، او دارای طبع لطیف، خوش مشرب و با نشاط بود ومؤمنان اندوهگین را با شوخی‌های خود شاد می‌کرد. 3ـ بازی با کودکان: رسول خدا (ص) محبت ویژه‌ای به کودکان داشت، با آنها هم‌بازی و هم کلام می‌شد و آنها را با روی گشاده در آغوش محبت خود می‌گرفت. سعید بن ابن راشد به نقل از یعلی عامری می‌گوید: «وی برای رفتن به ضیافتی که رسول خدا (ص) را به آن دعوت کرده بودند، با آن حضرت همراه شد. رسول خدا (ص) پیشاپیش مردم به راه افتاد. وحسین (ع) با بچه‌ها مشغول بازی بود. رسول خدا (ص) خواست او را بگیرد اما طفل، این طرف و آن طرف می‌دوید. پیامبر (ص) شروع به خندیدن و شوخی کردن با او کرد تا این که حسین (ع) را گرفت و یک دستش را پشت گردن ودست دیگرش را زیر چانة او گذاشت و دهان او را می‌بوسید و فرمود: حسین از من است و من از حسین.» در مورد دیگری صحابی گران‌قدر رسول خدا (ص) جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: «بر پیامبر (ص) وارد شدم درحالی که حسن و حسین (ع) را پشت خود سوار کرده بود و چهار دست و پا راه می‌رفت می‌فرمود: شتر شما چه شترخوبی است و شما چه سواران خوبی هستید.» 4ـ برخورد با مردم: قرآن کریم در بارة رسول خدا (ص) می‌فرماید: «ای پیامر! به (برکت) رحمت الهی در برابر مردم نرم و مهربان شدی.» تجلی تربیت الهی در شیوة برخوردهای پیامبر (ص) با مردم به وضوح محسوس بود، اوشخصیتی فروتن، خوش سخن و خوش‌رو بود و با مردم با محبت و مهربانی رفتار می‌کرد. معمولا درخواست‌های مردم را اجابت می‌کرد و در صورت عدم توانایی و تمایل در مقابل درخواست‌ها سکوت می‌نمود. او روحی بزرگ وبزرگوار داشت. «نقل شده که عربی بیابان نشین، گاه‌گاهی به حضور پیامبر اکرم (ص) می‌رسید و برای آن حضرت هدیه‌ای می‌آورد، ولی در همان مجلس بهای هدیه‌اش را از پیامبر درخواست می‌کرد. این جریان موجب خندة پیامبرمی‌شد، لذا هرگاه آن حضرت محزون می‌گشت، می‌فرمود: کاش آن عرب بادیه نشین پیش ما بیاید.» همچنین انس بن مالک می‌گوید: «من با رسول خدا (ص) می‌رفتم و حضرت بُردی نجرانی با حاشیه‌ای زبر و درشت برتن داشت. عربی بادیه نشین از راه رسید و ردای ایشان را محکم کشید. من به گردن پیامبر (ص) نگاه کردم، دیدم‌حاشیة ردا از شدت کشیدن روی گردن حضرت رد انداخته است. آن بادیه نشین سپس گفت: ای محمد (ص)، دستور بده ازمال خدا که نزد توست به من بدهند. پیامبر (ص) به طرف او برگشت و خنده‌ای کرد و سپس دستور داد به او چیزی‌عطا کنند.» 5ـ مهمان نوازی: پیامبر خدا (ص) مهمان دوست و مهمان نواز بود تا جایی که از مهمان به عنوان راهنمای بهشت یاد می‌کرد و می‌فرمود: «هر خانه‌ای که مهمانی وارد آن نشود، فرشتگان وارد آن خانه نمی‌گردند.» او متقابلا به دعوت مسلمانان حتی بندگان لبیک می‌گفت و هیچ غذایی را کم نمی‌شمرد. رسول خدا (ص) خودش از مهمانان پذیرایی می‌کرد. چنان که در تاریخ آمده است: «هنگاهی که کاروان فرستادگان نجاشی در مدینه به محضر رسول خدا (ص) وارد شدند، آن حضرت برخاست و خودش به آنان خدمت کرد.» همچنین نقل شده است که «در یکی از جبهه‌های جنگ، پیامبر (ص) مشغول نماز بود. گروهی مسافر از کنار اردوگاه آن حضرت عبور کردند و با اصحاب پیامبر (ص) ملاقات نموده، احوال پیامبر (ص) را از آنان پرسیدند. آنان برای پیامبر (ص) دعا کردند و او را ستودند. سپس از آن جا گذاشتند. پیامبر (ص) بعد از نماز و آگاهی از ماجرا، در حالی که خشمگین بود، به اصحاب اعتراض کرده، فرمود: سوارانی به این جا می‌آیند و سلام خود را به من می‌رسانند و جویای حال من می‌شوند، ولی شما آنان را به مهمانی دعوت نمی‌کنید؟. خانواده نیوز/ 2015
۰۴/۰۵/۱۳۹۳ - ۲۳:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها