تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833008571
نقش و اهمیت سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور در مهار بیماری هلندی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
نقش و اهمیت سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور در مهار بیماری هلندی
در شرایطی که بخشی از درآمد نفتی کشور، امکان بازگشت ندارد و نمی‌توان آن را به اقتصاد ملی بازگرداند، شاید این امکان وجود داشته باشد که این بخش از درآمدهای نفتی به سرمایهگذاری در تولید مایحتاج کشور در سایر سرزمین‌ها اختصاص یابد.
بخش سوم و پایانی 5. تأثیرات سرمایهگذاری مستقیم خارجی برای کشور مبدأ: اگرچه تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر اقتصاد کشور میزبان از اهمیت بیشتری برای سیاست‌گذاری برخوردار است اما دانستن تأثیرات سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر کشور مبدأ نیز برای کشوری نظیر ایران که دولت سهم بزرگی از اقتصاد را در آن در اختیار دارد، و شرکت‌های دولتی آن می‌توانند به عنوان یک شرکت چندملیتی نیز فعالیت کنند می‌تواند مفید باشد. • تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی و درآمد داخلی کشور مبدأ: هرزر در مقاله خود به بررسی تأثیر خروج سرمایهگذاری خارجی از کشور، یعنی سرمایهگذاری اتباع یک کشور در کشوری دیگر بر رشد اقتصادی در کشور مبدأ پرداخته است. در این تحقیق از دو روش اقتصادسنجی استفاده شده است: اولی رگرسیون بین کشوری میان پنجاه کشور مختلف؛ و دومی سری‌های زمانی مربوط به ایالات متحده امریکا. با هر دوی این روش‌ها، هرزر به نتیجه‌ی مشابهی دست یافته است: این که سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور، با تأثیر خوبی در رشد اقتصاد کشور مبدأ همراه است. به عقیده‌ی او این همراهی نشان دهنده‌ی آن است که سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور هم موجبات رشد اقتصادی را فراهم می‌آورد و هم خود نتیجه‌ی رشد اقتصادی است . • تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر تقاضای نیروی کار در کشور مبدأ: در مورد مطلوب یا نامطلوب بودن اثر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر تقاضای نیروی کار در کشور مبدأ نظرات مختلفی وجود دارد. منتقدان خروج سرمایهگذاری خارجی، بر این باورند که چنین اقدامی موجب کاهش فرصت‌های شغلی در کشور میزبان می‌شود؛ چرا که ایجاد یک زیرمجموعه خارجی از شرکت‌هایشان، جایگزین صادرات از کشور مبدأ می‌شود. اما حامیان این اقدام بر این باورند که خروج سرمایهگذاری مستقیم خارجی غالباً موجب ایجاد اشتغال بیشتر می‌شود؛ چرا که مجموعه‌ی بنگاه‌های داخلی زمانی که زیرمجموعه‌هایی خارجی ایجاد می‌کنند غالباً صادراتشان افزایش هم می‌یابد. اما هر دوی این ادعاها بحث برانگیزند. چرا که با توجه به سرمایه‌بر بودن اکثر سرمایه‌گذاری‌های خارجی شرکت‌های بزرگ چندملیتی، و مبتنی بودن آن‌ها بر تحقیق و توسعه و برتری‌های فنی‌شان، به نظر نمی‌رسد خروج سرمایهگذاری خارجی از کشور تأثیر چندانی بر اشتغال داشته باشد. اما با این وجود اگر بخواهیم قضاوت درستی در این رابطه داشته باشیم، اولین سوالی که باید بدان پاسخ دهیم این است که آیا زیرمجموعه‌های خارجی، مکمل بنگاه داخلی هستند و یا جایگزین آن؟ یا به عبارت بهتر، آیا اگر بنگاه دست به سرمایهگذاری خارجی نمی‌زد، بازار موجود توسط محصولات تولیدی و صادراتی او جایگزین می‌شد؟! مطالعات تجربی نشان داده است که غالباً سرمایهگذاری خارجی در بلند مدت می‌تواند بازارهای بیشتری را برای صادرات محصولات داخلی کشور مبدأ نیز فراهم آورد. • تأثیر سرمایهگذاری خارجی بر جریان‌های تجاری: رومر مشاهدات جالبی داشته که نشان می‌دهد میزان مشارکت کشورها در سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی رابطه‌ی مستقیمی با میزان مشارکت آن‌ها در تجارت بین‌المللی دارد. وی در مطالعات خود بر روی چهار کشور صنعتی بدین نتیجه رسید که کشورهای توسعه یافته چهار مرحله از رشد و افول را طی می‌کنند: الف) مرحله‌ی رشد تجارت: در این مرحله کشورهای صنعتی، صادرات رو به رشدی دارند و با گسترش تجارت مواد اولیه را از کشورهای دیگر وارد و محصولات را به آن‌ها صادر می‌کنند. ب) مرحله‌ی ثبات تجارت و رشد سرمایهگذاری: در این مرحله کشورهای توسعه یافته میزان تجارت خود را تثبیت نموده و اندک اندک میزان سرمایهگذاری آن‌ها رشد و افزایش می‌یابد. ج) مرحله‌ی تثبیت سرمایهگذاری و افول تجارت: در این مرحله در اثر کاهش فرصت‌های تجاری، تجارت افول می‌یابد و سرمایهگذاری نیز تثبیت می‌شود. د) مرحله‌ی افول سرمایهگذاری و تجارت: در این مرحله کشور پیشرفته به دوران افول اقتصادی خود نزدیک می‌شود. وضعیتی که در اروپای امروز به خصوص در اسپانیا، پرتغال و انگلستان تا حدودی شاهد آن هستیم. با در نظر گرفتن این مطالعات رومر، باید انتظار داشت که خروج سرمایهگذاری مستقیم خارجی از یک کشور رابطه‌ای مستقیم با شروع دوران افول اقتصادی آن کشور دارد. اما باید گفت پیدایش چنین وضعیت بدبینانه‌ای به برخی عوامل بستگی دارد. چنانکه برخی مطالعات تجربی نشان‌دهنده‌ی تأثیر مثبت سرمایهگذاری خارجی بر تجارت نیز هستند. مهمترین مسأله‌ای که در مورد رابطه‌ی تجارت و سرمایهگذاری مستقیم خارجی باید بدان توجه نمود، این است که آیا این دو رقیب و جایگزین یکدیگرند و یا مکمل یکدیگر؛ یا به عبارت بهتر باید دید این سرمایهگذاری، دارای رابطه عمودی هستند و یا افقی. اگر این دو را به مثابه‌ی دو طریق ورودی در نظر بگیریم جانشین یکدیگر خواهند بود و اگر سرمایهگذاری را ابزاری برای تقویت صادرات در نظر بگیریم باید آن را مکمل صادرات و تجارت در نظر گرفت. • تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر تراز پرداخت‌های کشور مبدأ: بسیاری سرمایهگذاری مستقیم خارجی را امری نامطلوب برای اقتصاد کشور مبدأ می‌دانند. زیرا معتقدند اثر آنی و لحظه‌ای آن برای کشور مبدأ، کاهش ناگهانی تراز پرداخت‌ها است. اما واقعیت این است که سرمایهگذاری فرآیندی آنی و لحظه‌ای نیست. بلکه وقتی شرکت‌های چندملیتی یک کشور اقدام به سرمایهگذاری مستقیم خارجی در کشورهای دیگر می‌کنند، سهمی از اقتصاد ملی که در هر بار سرمایهگذاری از کشور مورد نظر خارج می‌شود چندان بزرگ و قابل توجه نیست. بلکه باید سرمایهگذاری خارجی را یک جریان بلند مدت دانست. سرمایهگذاری خارجی مانند سرمایهگذاری داخلی تنها برای مدتی میزانی از اقتصاد ملی را از چرخه‌ی مصرف در زمان حاضر خارج نموده و به مصرف در زمان آتی تبدیل می‌کند و از آنجا که سود حاصل از این فعالیت معمولاً مجدداً به کشور مبدأ بازمی‌گردد به نظر می‌رسد سرمایهگذاری مستقیم خارجی را باید عامل بهبود تراز پرداخت‌های کشور مبدأ دانست. به عبارت دیگر اگر در برشی از زمان بخواهیم نقش خروج سرمایهگذاری مستقیم خارجی از کشور مبدأ را ببینیم، باید به طور هم‌زمان سهم سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های پیشین را نیز در تراز پرداخت‌های موجود بسنجیم. • تأثیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر ارتباطات بین‌صنعتی: سرمایهگذاری مستقیم خارجی می‌تواند از طریق تقویت ارتباطات بین‌صنعتی، اقتصاد کشور مبدأ را تحت تأثیر قرار دهد. هر چقدر واحدهای تولیدی مستقر در خارج از کشور، متصل به واحدهای تولیدی محلی باشند تا مواد مورد نیاز آن‌ها را تأمین و بازارهای کشور میزبان را برای خرید محصولات آن‌ها ترغیب کنند، این ارتباطات بین صنعتی مفیدتر خواهند بود. به این گونه ارتباطات بین صنعتی، پیوندهای پسینی گفته می‌شود. البته نمی‌توان وجود این‌گونه ارتباطات بین‌صنعتی را در همه‌ی سرمایه‌گذاری‌های خارجی مفروض دانست. اما در شرکت‌های چندملیتی بزرگی که فرآیندهای مختلفی را در اختیار دارند، و یا در نحوه‌ی عملکرد شرکت‌های وابسته به دولت‌هایی که نقش برنامه‌ریزی را در ایجاد آن شرکت‌ها ایفا می‌کنند بیشتر می‌توان اثرات این‌گونه ارتباطات را شاهد بود. به عنوان مثال عملکرد شرکت‌های بزرگ نفتی که از عملیات اکتشاف، تا استخراج، پالایش و توزیع محصولات نفتی را در اختیار دارند، و یا در سرمایه‌گذاری‌های کشورهای شبه کمونیستی، مانند چین می‌توان انتظار چنین نتایجی را نیز داشت. 6. سایر فوائد سرمایهگذاری مستقیم خارجی برای اقتصاد ایران: اولین مزیت ویژه‌ای که سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور برای کشورهای نفتی دارد، ایجاد تعادل در برابر ورود سرمایهگذاری مستقیم خارجی است. کشورهای جهان سوم نیازمند جذب سرمایهگذاری خارجی هستند. هدف از این جذب، تنها آوردن منابع مالی نیست، بلکه غالباً اهداف جانبی دیگری نظیر آوردن فن‌آوری جدید نیز مد نظر قرار گرفته‌اند. لذا گاهی علی‌رغم وجود منابع داخلی برای سرمایهگذاری، کشور ناگزیر از دعوت از سرمایه‌گذاران خارجی است. در چنین مواقعی برای جبران آثار و تبعات سرمایهگذاری مستقیم خارجی در کشور، و به منظور حفظ تعادل در تراز پرداخت‌ها، چه در زمان سرمایهگذاری و چه در زمان بازگشت سود به کشور مبدأ، سرمایهگذاری کشور نفتی در کشوری دیگر می‌تواند بسیار مفید باشد. مزیت دیگر سرمایهگذاری مستقیم خارجی، تقویت صادرات خدمات فنی و مهندسی است. غالباً سرمایهگذاری خارجی، به همراه ارائه خدمات فنی و مهندسی صورت می‌گیرد. کشور ما نیز که اکنون با سطح مطلوبی از تحصیلات، آمادگی ارائه خدمات فنی و مهندسی به بسیاری از کشورهای جهان سوم را دارا است، می‌تواند از سرمایهگذاری خارجی به عنوان محملی برای گسترش صادرات خدمات فنی و مهندسی بهره ببرد. مزیت سوم، ایجاد تعادل بلند مدت در ظرفیت‌های تولیدی، چه ظرفیت‌های فنی، و چه ظرفیت‌های انسانی است. به عنوان مثال، در حال حاضر نیاز مبرم کشور به مسکن موجب شده است ظرفیت عظیمی از توانمندی‌های کشور صرف ساخت مسکن و همچنین ساخت کارخانجات کالاهای ساختمانی شود. با توجه به کاهش نرخ رشد جمعیت، ممکن است در آینده این ظرفیت از تولید مورد نیاز نباشد. لذا در اثر رکود بخش مسکن در آینده، این احتمال وجود دارد که بخش‌های تولیدی وابسته نیز آسیب دیده و به صنایع کشور در این حوزه آسیب جدی وارد شود. لذا برای جلوگیری از این چرخه‌های رکودی، دو راهکار عمده قابل تصور است. اول آنکه در زمان شدت نیاز به تولید انبوه، اقدام به واردات کالاهای ساختمانی و همچنین واردات نیروی کار ماهر خارجی (به عنوان سرمایه انسانی) کنیم. این اقدام با توجه به استعداد کشور در ابتلا به بیماری هلندی توصیه نمی‌شود. راه حل دیگر آن است که در زمان کاهش نیاز به تولید در این بخش، با سرمایهگذاری مستقیم در کشورهای دیگر، نیروی انسانی ماهر خود را روانه‌ی کشورهای خارجی نموده، و از کالاهای ساختمانی، علوم، فنون و تجهیزات بومی خود که مازاد بر ظرفیت هستند برای سرمایهگذاری در خارج از کشور استفاده کنیم. مزیت چهارم سرمایهگذاری مستقیم خارجی برای کشورمان، گسترش همکاری‌های جنوب – جنوب به عنوان راهکاری برای خروج از حصر اقتصادی و افزایش ارتباطات اقتصادی ما با کشورهای دیگر جهان سوم است. ایران تجربه‌ای خوب در فراگیری علم و فن‌آوری، علی‌الخصوص در امور زیربنایی و زیرساخت‌های اقتصادی دارد. همچنین در صنعتی‌سازی بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی نیز می‌تواند کمک شایانی برای کشورهای جهان سوم محسوب شود. لذا گسترش سرمایه‌گذاری‌های ایران در خارج از کشور، علی‌الخصوص اگر در کشورهای جهان سوم اتفاق افتد، می‌تواند نقشی راهبردی در گسترش همکاری‌های راهبردی کشورمان با کشورهای دیگر جهان سوم داشته باشد. دیگر مزیت سرمایهگذاری مستقیم خارجی در کشور ما، استفاده از سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی به صورت سرمایه‌گذاری‌های عمودی، و یا سرمایه‌گذاری‌های همسو با تجارت، برای تقویت صادرات کشور و تأمین مایحتاج تولید در داخل کشور است که می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت شرکت‌های بخش خصوصی داخلی، و افزایش ورود ارز از محل کالاهای قابل تجارت، و در نتیجه مقابله با بیماری هلندی داشته باشد. 7. جمع‌بندی و نتیجه گیری: سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور، به شیوه‌ای که گفته شد، می‌تواند راهبردی مهم در جلوگیری از پیدایش بیماری هلندی و کنترل عوارض آن باشد. البته مقدار و چگونگی این سرمایهگذاری قطعاً باید کاملاً مدیریت شده باشد. چرا که سرمایهگذاری خارجی می‌تواند بسته به شرایط، به نفع یا زیان هر یک از دو کشور میزبان و یا مبدأ ختم شود. لذا در هر نمونه‌ی به خصوص، باید با دقت تمامی ابعاد سرمایهگذاری مورد نظر را مورد بررسی قرار داد و سپس برای سرمایهگذاری تصمیم گرفت. به همین جهت لازم است توانایی کشور خود را در سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور اندکی ارزیابی کنیم. با توجه به این ارزیابی است که می‌توان موقعیت مساعد را از موقعیت نامساعد برای سرمایهگذاری خارجی تشخیص داد. با توجه به این ارزیابی‌ها است که زمینه‌ها و کشورهای هدف را می‌توان انتخاب نمود. البته ارزیابی دقیق توانمندی کشور در سرمایهگذاری خارجی در واقع پژوهشی جداگانه و بسیار بسیط را می‌طلبد که در حوصله‌ی این مرقومه نمی‌گنجد. لیکن ذکر برخی ویژگی‌های کشورمان در کنار ذکر برخی ویژگی‌های کشورهای مناسب برای سرمایهگذاری، می‌تواند مفید باشد. کشور ایران، توانسته است در برخی فن‌آوری‌های میانی، علی‌الخصوص در زمینه‌هایی چون کشاورزی، صنایع کوچک، صنایع تبدیلی، ماشین‌سازی، راه و ساختمان، ارتباطات، صنعت نفت و امثال آن به سطح مطلوبی برسد و مسیر خود را برای پیشرفت‌های آینده هموار سازد. همچنین کشور ایران در علوم پزشکی، داروسازی، علوم زیستی و امثال آن نیز دارای مزیت‌های ویژه‌ای است که می‌تواند برای کشورهای جهان سوم ارزش ویژه‌ای داشته باشد. لذا از آنجا که برتری فن‌آوری در زمینه‌ای که سرمایهگذاری در آن انجام می‌شود اهمیت فراوانی دارد، کشورهایی می‌توانند هدف سرمایه‌گذار ایرانی قرار گیرند که از نظر فنی در رتبه‌ای پایین‌تر از کشور مبدأ قرار داشته باشند. نکته‌ی دیگر در انتخاب کشور هدف، تفاوت در سطح دستمزدهای آن کشور با کشور هدف است. همچنین سهم سرمایه و نیروی کار از تولید در آن کشور، و از طرف دیگر، نرخ بهره‌ی مورد انتظار آن کشور، همگی حلقه‌هایی از همین زنجیره هستند. لذا روشن است که کشورهای جهان سومی دیگری که زمینه‌های فوق‌الذکر را داشته باشند از مزیت بیشتری در دریافت سرمایهگذاری مستقیم خارجی از سوی ایران برخوردارند. بدین ترتیب، کشور ما نیز می‌تواند و می‌بایست با بهره بردن از مزیت‌های خود در مقایسه با سایر کشورهای جهان سوم، به تشویق سرمایهگذاری در خارج از کشور روی آورده و از این طریق، علاوه بر جلوگیری از پیدایش و تشدید عوارض ناشی از بیماری هلندی، نوسانات مسیر توسعه‌ی اقتصادی کشور را به توسعه‌ای پایدار و منظّم تبدیل کند. اگرچه چنین اقدامی در کوتاه‌مدت از آثار رفاهی سریع‌الوصول درآمد نفتی می‌کاهد، لیکن در بلند‌مدت تنها اتخاذ چنین تصمیمی است که می‌تواند حیات اقتصادی کشور را تضمین نموده و اقتصاد کشور را از وابستگی به درآمد نفتی رهایی بخشد. به طور خاص، در شرایطی که بخشی از درآمد نفتی کشور، امکان بازگشت به کشور را ندارد و نمی‌توان آن را به اقتصاد ملی بازگرداند، شاید این امکان وجود داشته باشد که این بخش از درآمدهای نفتی به سرمایهگذاری در تولید مایحتاج کشور در سایر سرزمین‌ها اختصاص یابد. به عنوان مثال، در حال حاضر بسیاری از کشورهایی که نظیر ایران با بحران تولید محصولات کشاورزی مواجه هستند، از اجاره‌ی بلند مدت زمین در کشورهای حاصلخیز و سرمایهگذاری در احیاء آن اراضی استفاده می‌کنند تا امنیت جریان مواد غذایی را برای کشور خود تامین کنند. ایران که سالیانه بخش زیادی از غلاتو به خصوص ذرت خود را وارد می‌کند، می‌تواند با سرمایهگذاری مستقیم در سایر کشورهای حاصلخیز، جریان واردات علات به کشور را یک بار برای همیشه تامین نموده و یا حتی در صورت امکان، بخشی از تامین غلات برای سایر کشورها را نیز از همین طریق در اختیار بگیرد. همچنین ایران با سهم بزرگی که در تولید نفت خام در دنیا دارد، متاسفانه سهم اندکی از شبکه فرآوری و شبکه توزیع محصولات نفتی را در دنیا در اختیار دارد. این در حالی است که سود خالص ناشی از فعالیت در این بخش بسیار بیشتر از سود خالص فعالیت در حوزه‌ی تولید و استخراج نفت خام است. با سرمایهگذاری درآمدهای نفتی در چنین حوزه‌هایی می‌توان علاوه بر کسب مناقع مالی بیشتر و بلندمدت‌تر، بخشی از امنیت غذا و سوخت بخشی از جهان سوم را در اختیار گرفت و عمق استراتژیک کشور را بیشتر کرد. امید است مسئولین امر با اتخاذ تدابیر درستی در این زمینه، پیش از آنکه فرصت‌ها از دست بروند، راه را برای برون رفتن از وضعیت وخیم بیماری هلندی، باز کنند، و ابزارهای مدیریتی لازم را برای تشویق فعالان داخلی به سرمایهگذاری مستقیم در خارج از کشور، از محل درآمدهای حاصل از فروش نفت، به کار گیرند. منابع و مآخذ: الف) منابع فارسی: 1. خضری، محمد، بیماری هلندی و ضرورت استفاده درست از درآمدهای نفتی، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال دوازدهم، شماره چهارم، زمستان 1388 2. خلعت بری، فیروزه، پیچیدگی روش‌های بررسی بیماری هلندی و ضرورت اجتناب از تصمیمات غیر کارشناسی، بولتن دفتر مطالعات برنامه و بودجه، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1387 3. رومر، دیوید، اقتصاد کلان پیشرفته، ترجمه مهدی تقوی، تهران، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، 1384 4. سالواتوره، دومینیک، تجارت بین‌الملل، ترجمه حمیدرضا ارباب، (تهران: نشر نی، 1376) 5. شریفی، محمد، پارادوکس نفت و توسعه در ایران، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره دوم، تابستان 1388 6. قبادی، فرخ، پیامدهای بیماری هلندی در اقتصاد ایران، روزنامه دنیای اقتصاد مورخ 25/1/87 7. نظری، محسن؛ مبارک، اصغر، وفور منابع طبیعی، بیماری هلندی، و رشد اقتصادی در کشورهای نفتی، فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژی، سال هفتم، شماره 27، زمستان 1389 8. هادی زنوز، بهروز، تشویق و ترویج سرمایه گذاری مستقیم خارجی، تهران: سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، 1383 9. هادی زنوز، بهروز، روش‌شناسی و چارچوب نحوه‌ی بررسی وجود بیماری هلندی در اقتصاد ایران، بولتن دفتر مطالعات برنامه و بودجه، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1387 10. هادی زنوز، بهروز؛ جوادی، شاهین، مباحثی در خصوص استفاده از درآمدهای نفتی در اقتصاد ایران، دفتر مطالعات برنامه و بودجه مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، شماره مسلسل 9224، سال 1387 11. هادی زنوز، بهروز ؛ کمالی دهکردی، پروانه ، اثر FDI بر رشد اقتصادی کشورهای میزبان منتخب، فصلنامه‌ی پژوهش‌های اقتصادی ایران، سال سیزدهم، شماره 39، تابستان 1388 ب) منابع لاتین: 1. Barder, Owen, A Policymakers Guide to Dutch Disease, Center for Global Development, Working Paper No 91, 2006 2. Corden W. Max, Booming Sector and Dutch Disease Economics: Survey and Consolidation, Oxford Economic Papers 36, 1984, pp. 359-380 3. De Silva, K. Migara O., the Political Economy of Windfall: The Dutch Disease (Theory and Evidence), Center in Political Economy, Washington University, 1994 4. Gylfason, Thorvaldur, Lessons from the Dutch Disease: Causes, Treatment, and Cures, Institute of Economic Studies; Working Paper Series, W01:06, August 2001 5. Herzer, Dierk, Outward FDI and economic growth, Journal of Economic Studies, Vol. 37 No. 5, 2010, pp. 476-494 6. Kojima, K., A Macroeconomic Approach to Foreign Direct Investment, Hitotsubashi Journal of Economics, vol. 14, 1973, pp 1-21 7. Kreinin M. E.; Abe S.; and Plummer M. G., Motives for Japanese FDI: Survey Analysis and Implications in Light of the Asian Crisis, Journal of Asian Economics, Vol. 10, 1999, pp 385-394 8. Moosa, Imad A., Foreign Direct Investment; Theory Evidence and Practice, (New York: Palgrave, 2002). 9. Prachonwny M. F. J., Direct Investment and the Balance of Payments of the United States: a Portfolio Approach, In F. Machlup, W. S. Salant and L. Tarshis (eds), International Mobility and Movements of Capital, (New York; NBER, 1972) 10. Reuber G.; Crokell H.; Emerson M.; Gallais-Hamonno G., Private Foreign Investment in development, (Oxford: Clarendon Press and OECD, 1973) 11. Stijns, Jean- philippe, An Emprical Test of Dutch Disease Hypothesis Using Gravity Model of Trade. University of California at Berkeley, Departmcnt of Economics, 2002 منبع : مقاله ارائه شده در همایش ملی نفت و توسعه اقتصادی برگزار کننده : سازمان بسیج علمی ، پژوهشی و فناوری انتهای متن/
93/05/01 - 01:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها