تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 22 دی 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):خداوند نماز بنده‏اى را كه دلش همراه بدنش نيست نمى‏پذيرد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

کلینیک زخم تهران

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای اداری

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

تور بالی نوروز 1404

سوالات لو رفته آیین نامه اصلی

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

ساندویچ پانل

ویزای ایتالیا

مهاجرت به استرالیا

میز کنفرانس

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1852191830




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

در گفت‌وگوی تنهایی عنوان شد یثربی: آدم قابل عوض شدن است/ نظارت را جایگزین گزینش کنیم


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در گفت‌وگوی تنهایی عنوان شد
یثربی: آدم قابل عوض شدن است/ نظارت را جایگزین گزینش کنیم
سیدیحیی یثربی می‌گوید: آدم را سرسری نگیرید،قابل عوض شدن است، به فکر خوب کردن بدها باشیم و مراقب باشیم که خوب‌های ما بد نشوند. نظارت به جامعه برود به جای گزینش برود. همه را با یک چشم ببینیم، به همه اطمینان کنیم ولی نظارت کنیم.

خبرگزاری فارس: یثربی: آدم قابل عوض شدن است/ نظارت را جایگزین گزینش کنیم



به گزارش خبرگزاری فارس، سیدیحیی یثربی، پژوهشگر، نویسنده، استاد فلسفه و عرفان اسلامی است. او همچنین  مدیر گروه فلسفه و رئیس دانشکده الهیات تربیت معلم تبریز، رئیس دانشگاه کردستان و رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه نیز است. از جمله آثار او می‌توان به مفاهیم فلسفی در ادبیات فارسی، خودکامگی و فرهنگ ماجرای غم انگیز روشنفکری در ایران اشاره کرد. در ادامه گفت‌وگوی او با گفت‌وگوی تنهایی را می‌خوانید. در مورد احساس رضامندی از زندگی، شما چقدر با این حس عجین هستید؟چگونه به آن نگاه می کنید؟ به دو دلیل معمولا موفقیت توام با رضامندی است. یکی اینکه کارهای دنیوی آرزویش یک لذتی دارد، بعد از رسیدن یک لذت دیگر، یعنی آن لذت آرزو دیگر نمی ماند و به قول معروف وصال عشق را می کشد. فردی دوست دارد وکیل شود، دوره اول وکیل می شود در دوره دوم وکالتش هیچ لذتی از این نمی بیند و دلش می خواهد رئیس جمهر شود؛ اما عموما جریان از این قرار است که بشر مخصوصا در کشورهایی مانند کشور ما، گاهی به سوی مقصدی رانده می شود که آرزویش نبوده است. من بارها از بچه هایی که به رشته فلسفه آمده بودند می پرسیدم که از کجا و برای چه به این رشته علاقمند شدید؟ می گفتند بعد از قبول نشدن در رشته های دیگر در این رشته قبول شدیم؛ ولی یک کسی را می بینی می آید و کم کم به کار ش اخت می شود و مورد رضایتش واقع می شود. اما آنچه در این موارد من می توانم به دوستان بگویماین است که انسان باید زیاد دنبال خواب و خیال نباشد، واقعیت را بپذیرد، وقتی در مسیری که نمی خواسته، رفته، اما ببینید در این مسیر چقدر می تواند مفید واقع شود و خدمت کند و به بهانه ی اینکه من نمی خواستم این مسیر را خودش را به یک موجود غیر مفید تبدیل نکند. نظر شما در رابطه با احساس رضایت از زندگی و زاویه دید آدمی؟ اگر این را تحلیل کنیم با مسئله اول فرق میکند. مسئله اول این بود که انسان در یکجا موفق است اما گاه راضی است و گاه این موفقیت باعث رضایت مندی او نیست. یعنی در خواب و خیال چیز دیگری است. اما این مسئله دوم شما بر می گردد که آیا همیشه ثروت زمینه ساز رضامندی است و یا در فقر هم می شود راضی بود. سعدی می گوید: بخسبند خوش روستایی و جفت                      به ذوقی که سلطان در ایوان نخفت آن روستایی با همسرش چنان با آرامش شب می خوابند که پادشاه با ملکه اش با آرامش به خواب نمی روند. رضامندی بیشتر بستگی به فهم افراد و روحیه افراد دارد. فهم مربوط به رشد ذهنی انسان است و روحیه مربوط به تربیت و شیوه ی زندگی است و در اختیار شخص نیست. بعضی ها از نظر خانوادگی و تربیت طوری هستند که خوشبین هستند. شاید من در دوران طلبگی و دانشجویی بدترین شرایط مادی را داشتم، اما یکی از دوستانم می گفت اگر فلانی باشد من نمی آیم چون ایشان همیشه سرحال هستند. از بچگی اینگونه بودم و روحیه ام شاد بود، این مربوط به آگاهی نیست. ولی الان که آگاه تر شده ام، گاهی برای خودم مسایل را توجیه می کنم. مثلا من قوی ترین ابزارم حتی قبل از مغزم، چشمانم است که بتوانم مطالعه و تحقیق کنم اما الان رسیده به صفر و با ذره بین هم بیش از یک صفحه نمی توانم ببینم و بنویسم و همه اینها به این معنی است که من یک موجودم یکبار به دنیا می آیم و یک کارهایی را باید برای جامعه ام انجام دهم. در جوانی برف که می آمد همه خوشحال می شدند اما من غمگین می شدم اما الان لذت می برم. این غمگینی از بچگی ام بود،  در آن بچگی و قتی که برف می آمد برف روب نداشتیم پدرم فوت کرده بود و من برف پشت بام مان را پاک می کردم. خسته می شدم تا آن بام کوچک را در 8 سالگی تمیز می کردم؛ این در روح من اثر کرده بود. من باید این را رئزی بفهم که بی جهت غمگین هستم. برف زیباست. آمدن برف زیباست.پس بنابراین سعی کننند با آگاهی آرامش روحی را برای خودشان تامین کنند. اگر ناهنجاری های تربیتی، سختی های زندگی آنها را غمگین و افسرده کرده بر آنها غلبه کنند. آیا برای پولاد آب دیده شدن سختی کشیدن لازم است یا اینکه الزامی به سختی کشیدن نیست؟ در عالم عرفان یک حسابی است که در عالم خارج از عرفان این حساب نیست. عالم عرفا اساسش سلوک است. سلوک یعنی رنج بردن، نخوردن، نخوابیدن حرف نزدن گرسنه ماندن و کسی که سختی نکشد در عالم سلوک نتیجه نمی گیرد. اما در زندگی عادی گاهی می شود انسان در رفاه دنیا می آید، یک شاهزاده یا یک بچه ای که پدرش دزد بوده و کلی ثروت دزدیده و برای فرزندش گذاشته؛ این بچه چشم باز می کند و می بیند که امکاناتی در اطرافش است. اما آن راه به دوست بردن چیست؟ راه به دوست بردن در عالم عرفان همان اصول است؛ اما در زندگی اینکه منی که این امکانات را در دست دارم آیا می توانم  با این امکانات کار خیری بکنم یانه. بعضی از ثروتمندان غرب از هرجایی که پول در می آورند، مهم نیست، ولی می بینید گاهی این پول ها را صرف جاهایی می کنند که به منفعت عموم مردم تمام شود؛ به مراکز تحقیقاتی، به بیمارستان ها و دانشگاه ها وقف می کنند. و گاهی هم می بینید افرادی هم پولی به دستشان می آید و این پول را جز برای کشتن وقت خودش هزینه نمی کند. این ها را باید ما تشخیص دهیم.اما از نظر حضرت حق، آدم های ضعیف و فقیر و بی پول گاهی چنان می توانند موثر واقع شوند که هزاران پولدار نمی توالنند موثر باشند. بسیاری از دانشمندان ما از طبقات فقیر بودند. و پیامبر (ص) از طبقه فقیر بودند و یتیم بودند. اما یک طرح نوعی خداوند به وسیله او در جهان افکند. بنابراین ثروت و فقر مسئله نیست و موفقیت در ثروت و فقیر مسئله نیست؛ همه می میریم و به قول حافظ :خزانه داری میراث خوارگان کفر است. ما گاهی خزانه دار دیگران می شویم. شخصیت و حیثیت خودمان را فدا می کنیم به این که یک مبلغی پوول بگذاریم و از دنیا برویم. این کار را نباید بکنیم. به فکر بچه بودن خوب است ولی به فکر همه ی بچه ها بودن لذتی دارد که فقط علی(ع) و پیروان علی(ع)و محمد(ص) و پیروان محمد(ص) می توانند دیابند.مسئولیتی در نظام علی(ع) و فاطمه(س) گیرم آمده بود، من رانت خواری کردم؛ این باید به خودش نگاه کند که چقدر شخصیت پوچی دارد. شاید چند میلیارد تومان به ورثه به ارث برسد، اما این آدم، اگر در این فرصتی که به او دست داده بود به نیت علی(ع) دست هزاران شکم گرسنه را می گرفت، با حساب دیگری باید به خودش نگاه کند. چقدر در رسیدن به آرامش، بازگشت می تواند کمک کند؟ و چقدر منیت و یا قدرت و یا شهرت ما از این بازگشت پیشگیری می کند؟ یکی از اصول تکامل، آزمون و خطاست، سه راه در پیش داریم، یکی این که نجنبیم و حرکت نکنیم. این راه به اتفاق آرا بد است.  به قول سعدی:      به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل              اگر        نیابم به قدر وسع بکوشم حرکت کردن به دو صورت انجام می پذیرد یکی اینکه خودت را با یک جریان قفل نزنی و نگویی من اینم و به غیر از این نمی شوم. کج بودی تا اینجا کج بودی تا آخر که کج نبودی؛ من بارها در مطبوعات تذکر داده ام که روی انسان ها نمی شود گزینش کرد. به انسان باید نظارت کرد ، هدایت و راهنمایش کرد. بعد از انقلاب، ما در جامعه روی گزینش خیلی تکیه می کنیم ولی بارها به مسئولان نامه ی سرگشاده نوشته ام و مقاله هم نوشته ام ، نمی شود روی انسان گزینش کرد، حتی خدا هم گزینش نمی کند. خدا میگوید ما راه را نشان دادیم و هر کس مسیر خود را انتخاب می کند. امام حسین گزینش نکرد. در حالی موسی(ع) یک عده ای را انتخاب کرد و گزینشش نادرست از آب در آمد و آنها بد عمل کردند. انسان را نمی توان گزینش کرد چون ممکن است تا یک ساعت دیگر یک تلنگری بخورد که در این مجموعه بهترین آدم باشم و یا ممکن است به من بگویید خوب هستم ولی ده دقیقه بعد من در مجموعه شما پایین ترین و پست ترین آدم باشم. ما سه کار می توانیم انجام دهیم، یک حرک نکنیم، این بد است، دو حرکت بکنیم و ما گزینش شده باشیم و یا خودمان به گردن بگیریم که تا آخر راهمان را ادامه بدهیم. این درست نیست. هم باید از بالا بر کار انسان نظارت باشد، که خدا به کاری که می کنید بیناست. دوم اینکه خود این آدم وقتی دید کار را نمی تواند انجام دهد از وسط برگردد. این کلمه بزرگ را گرامی بداریم که این همه در قرآن توبه مورد تاکید قرار گرفته است. توبه یعنی چه؟ یعنی انسان خطایی کند اما خطا کرد باید برگردد. لیسینگ می گوید: اگر خدا روزی مرا صدا کند و بگوید: این طرف حقیقت را گذاشته ام و این طرف جستجوی حقیقت را. شما را هم خطا کار آفریده ام. ای موجود خطاکار، از من حقیقت را می خواهی و یا جستجوی حقیقت را؟ می گوید من به خدا می گویم شما به من خیلی لطف دارید، اما آن حقیقت شایسته خودتان است و من انسان محدودی هستم از من توفیق جستجو را نگیر، به من توفیق حرکت را بده. این توفیق را از خداوند بخواهیم به برکت این ماه ها، به ما قدرت نقدپذیری را  بدهد، اگر کسی گفت راهت کج است، بپذیریم و از آن راه برگردیم.بشویم آن گروه سوم. گروه سوم حرکت می کند ولی همیشه مراقب این است که اگر خطا کرد از آن خطا برگردد و به راه درست برود. بعضی ها گویی در مورد مسایلی که پیرامونشان می افتد، سوال ندارند اساسا برای همه چیز جواب دارند، کدام به سرچشمه اصلی خواهند رسید؟ متاسفانه ما در جامعمان خیلی از چیز ها را با نگرش عامیانه برخوردمی کنیم، مثلا دانشجویی حجابش را رعایت نمی کند، نگرش عامیانه اش این است، یک کلمه این بی حجاب است. کلمه دوم دیگر راهش ندهید به دانشگاه. این نگرش عامیانه است و از نظر اسلام هم درست نیست. از نظر علم هم درست نیست. اما یک محقق، یک دلسوز هزاران سوال در اینجا مطرح می کند، چرا اینگونه شده است؟ اعتیاد، بمباران امانات خودمان است. اما وقتی در جامعه می بینیم هست، باید به سراغ چراها برویم. آن چرا ها ما را به درمان درد رهنمون می شوند. در جوانان ما در افراد جامعه ما در طبقات گوناگون جامعه ما حتی طبقات ثروتمند جامعه ما خوارهایی اس، کندن این خارها  تدبیر می خواهند. همین مسئله ای که اخیرا مطرح شد؛ آیا ما مامور هستیم که با توسل به زور مردم را به بهشت ببریم؟  اگر هر دو طرف درگیر، از من بپرسند، به عنوان یک معلم این جامعه می گویم: بله ما مکلف هستیم به نجات دیگران، هر کسی نباید به فکر خودش باشد. خود من هم که در فکر نجات هستم، باید در فکر بچه و همسایه ام باشم. اما در فکر بودن چندین راه دارد و اگر راه های درست را بتوانیم انتخاب کنیم، شاید زور هیچ گاه مطرح نشود. مردم خطا می کنند، اما ما باید چاره اندیی کنیم. رهاننده را چاره باید نه زور؛ من این تعبیر نیمه شوخی نیمه جدی را دارم. من حد را قبول دارم ولی گاهی است که بیشتر نصف حد را به ما مسئولان و به شرایط جامعه بزنند تا آن بچه ای که به او حد می زنند. غم و شادی برای عارف چه تفاوتی دارد؟ برای بعضی ها خبر خوب هم دردسر ساز است و با دادن یک خبر خوب فرد سکته می کند. آدم باید بر اساس تربیت درست که در اختیار خودش نیست و باید از قبل درست تربیت شده باشد و جامعه هم مسئول است و در اثر آگاهی هایی که به او می دهند، به گونه ای باشد که قرآن کریم می فرماید: با هر بادی نترسد و به آن چه از دست می دهند غمگین نشوند و به آنچه به دست می آورند از خود به در نروند. برای علی(ع) هیچ چیز موج نبود؛ نه برکنار بودن او را موج بر میداشت و نه به داخل قدرت آمدن او را بر میداشت. علی در جای خودش ایستاده بود. در میان عربها رسم بود که اگر کسی می خواست خودش را خجالتی نشان دهد طوری پشت شتر خم می شد که چانه اش به جهاز شتر می رسید. پیغمبر در ورود به مکه این گونه وارد شد. بالای سرش چتر شاهی نگرفته بودند و با غرور ننشسته بود و فرمان نمی داد. به او خبر آوردند که کسی گفته اهالی مکه را به مکافات عملشان می رسانیم، علی (ع) را فرستاد و گفت: پرچم را از او بگیر و بده به دست پسرش. و این شعار امروز روز انتقام است را ندهید و بگویید امروز روز مهربانی و برادری و حرمت است. خداوند در قرآن وقتی از رئوف بودنش می گوید، می گوید رئوف بالناس و پیامبر بر رحمت تاکید دارد ما در زندگی جاریه چقدر به این روش سنخیت داریم؟ متاسفانه ما یک مقدار فاصله گرفته ایم، نه تنها از نظر رفتار خودمان بلکه شخصیت پیغمبر را جور دیگر معرفی می کنیم. ما فکر می کنیم یپغمبر راه می رفت و مردم هم شعار می دادند در صورتی که اگر یک نفر پشت سرش راه می رفت بر می گشت و می گفت کجا می روی می گفت مسجد، پیغمبر به او می گفت بیافت جلو، راضی نمی شد یک نفر پشت سرش راه برود. ما یک نفر جلویمان راه برود ناراحت می شویم، این روح بزرگ که از خدا درس می گرفت، همه انسان هستیم ولی او به مدرسه ی ویژه ای رفته بود که معلمش خدا بود. ولی او معلم ماست. این صلوات یعنی من به دعای شما و به رحمتی که از سوی خدا برای من می آید، نیاز دارم.خدایا او را رحمت کن. او به ما بعنوان یک کسی که به دعای ما احتیاج دارد از ما صلوات خواسته ولی ما این را تبدیل کردیم به یک شعار تجلیل. ایشان از چیزی که بدش می آمد و هیچ وقت نمی پذیرفت، تجلیل بود. حتی در حد از جا بلند شدن.می فرمود: از من شاه درست نکنید. میان کفر وایمان از مو باریکتر است. میان رفتار نبوی و رفتار سلطنتی فاصله از مو باریکتر است. منطقه ای را فتح کرده بودند و دختر حاتم طاعی معروف را به اسیری آورده بودند، پیغمبربه او محبت کرد و آزادش کرد. برادرش مسیحی شده بود و یاغی بود. خواهرش گفت: برادر کنارگیری این گونه حسنی ندارد. تو برو پیش یپامبر و اگر دید پادشاه است همانند اطرافیانش با او زندگی کن و اگر دیدی پیامبر است از او فیض و لذت ببر. آمد و حضرت را در مسیر مسجد به خانه دید. با پیامبر همراه شد. در راه زن نابینایی صدای پیغمبر را شناخت و از او درخواست کرد که برایش آب بیاورد و پیامبر علاوه بر این کار یک سری کارهای دیگر هم برای آن زن انجام داد و بعد وضع زندگی پیامبر را دید. عایشه همسر پیامبر می گوید در شب هایی که به حجره من می آمد هیچ وقت ندیدم که روی چیزی بخوابد، روی خاک می خوابید. هزار معجزه در گوشه خرابات است اگر قبول نداری بیا و به چشم ببین. ببین که مشتی درویش      خشت                                      ز سگ ستیزی دنیاییان چه بی خبرند. سگ ستیزی بر سر دنی است؛، مثل سگ به جان هم افتاده اند. در ابتدای اجتماعی شدن انسان وجود داشته، اما ببینید پیغمبر چه کسی است، این پیغمبر چه روحی دارد و ما باید سعی کنیم شرممان باد که اگر نام محمد بر سرمان باشد، بر سر مال دنیا به جان هم بیافتیم. یاد می گیریم او رفیق، همدم و همراه  انسان هاست، فرشته نیست که قدوسیت جدا کند و شاه نیست که بر او جدایش کند. علی گفت با من هماند شاهان برخورد نکنیم. دو دقیقه نگاه کنیم که محمد کیست، ولی ما کجاییم ، مثل فرعون سوار شویم، مثل قارون خرج می کنیم، مثل نمرود فخر می فروشیم. مولوی میگوید: یاران سحرخیزان تا صبح که در یابد     یعنی هنوز سحر بیدار می شویم ولی از بین ما افراد کمی هستند که سحر را درک می کنند. مهم این است که ما آگاه باشیم قرآن هم بر این تاکید می کند، گاهی یک جمله کافی است که سرنوشت آدم را تغییر بدهد. آدم را سر سری نگیرید، آدم قابل عوض شدن است، به فکر خوب کردن بد ها باشیم و مراقب باشیم که خوب های ما بد نشوند. نظارت به جامعه برود به جای گزینش برود. همه را با یک چشم ببینیم، به همه اطمینان کنیم ولی نظارت کنیم. به این وسیله می توانیم بد ها را به صف خوب ها بیاوریم و از بد شدن خوب ها هم جلوگیری کنیم. انتهای پیام/

93/04/24 - 12:02





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سینما و تلویزیون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن