محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855639228
با عطاران به کن بروید
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با عطاران به کن بروید فیلم دوم رضا عطاران را هم از حیث ساختاری و شکل روایت و هم از منظر گفتمان مولف، نمی‌توان در راستای «خوابم میآد» قرار داد.
«ردکارپت» یک تجربه سرخوشانه و شیطنت آمیز از همان جنسی است که از رضا عطاران می شناسیم که بیشتر میل به تجربه گرایی او را در بازنمایی فضاهای تازه برملا می کند. فیلمی که تجربه شخصی فیلمساز از سفر به جشنواره کن را به واسطه ملاحت شخصی خود عطاران جذاب می کند و یک سفرنامه تصویری از جشنواره کن به روایت یک بازیگر ایرانی را تثبیت می کند. فیلم از لحاظ فرآیند تولید نیز یک اثر شخصی بوده و نمی توان آن را محصول متعارف سینمایی قلمداد کرد. گویی عطاران که قصد سفر به جشنواره کن را داشته دوربین شخصی اش را روشن کرده و از خاطرات و تجربیات این سفر تصویر گرفته و با روایت طنازانه خود در یک تدوین مجدد آن را به یک فیلم سینمایی بدل کرده است. در واقع ردکارپت یک مستند داستانی است که قصه مشخصی ندارد و فراز و فرودهای داستان برگرفته از تخیل نویسنده نیست و شاید همین فقدان فیلمنامه منسجم ضعف آن محسوب شود. این حفره های فیلمنامه ای توسط طنازی های شخصی خود عطاران یا برخی جذابیت های توریستی و حاشیه های کن، پرکه نه فراموش می شود. البته این کمبودها در نهایت چندان مخاطب را اذیت نمی کند و او بتدریج و با پیشروی قصه متوجه می شود قصه خاصی در جریان نیست، بلکه همین سفر و تقابل ها و تضادهای فرهنگی در آن در کنار برخی موقعیت های دراماتیکی که به شکل ناپیوسته رخ می دهد تماشای اثر را جذاب می کند. رضا عطاران که علاقه ویژه ای به خلق کمدی موقعیت دارد در اینجا نیز از پارادوکس های فرهنگی و تضاد و تناقض هایی که در این هماوردی قابل ردیابی است استفاده کرده و کمدی موقعیت خود را خلق می کند. ضمن این که سعی کرده نگاهی آسیب شناسی هم به فرهنگ خودی در مقابل نقد به فرهنگ غیر خودی را در هم آمیخته تا تصویری مستندگونه از تقابل و تعامل فرهنگی را که در اینجا در یک جشن بین المللی تجلی کرده روایت کند. واقعیت این است که در نمایش این تفاوت ها و اصلا حضور عطاران به عنوان بازیگر در دل قصه که از یک سو توسط هموطن خود فریب خورده و مورد کلاهبرداری قرار می گیرد و هم گاه از سوی مردم آنجا تحقیر شده یا فاصله زیادی بین خود و دیگران احساس می کند، اما در نهایت عطاران در مقام کارگردان تلاش کرده لحن و نگاه رئالیستی خود را حفظ کرده و تحت تاثیر فضا و جو جشنواره دچار سانتی مانتالیست وطن پرستانه یا وادادگی و خودباختگی نشود. مثلا رعایت نکردن قوانین راهنمایی و رانندگی و عبور عطاران از عرض خیابان، وقتی چراغ قرمز است را بگذارید کنار حس همدلی و انسان دوستانه او وقتی نردبان را برای تماشای مراسم افتتاحیه آورده تا متوجه شوید اگرچه لحن و زبان اثر واجد رویکردی انتقادی است، اما تلاش کرده تعادل را حفظ کند. برخلاف تحلیل های افراطی، غرور ملی در این اثر مخدوش و سرکوب نشده، بلکه موقعیت سینمای ما در یک رقابت جهانی نمایش داده می شود؛ درست شبیه حضور و جایگاه تیم ملی در مسابقات جام جهانی فوتبال. اتفاقا اکران ردکارپت همزمان با جام جهانی، زمان مناسبی بوده و همزمان شدن با ماه رمضان امضای عطاران پای اثر می تواند در فروش آن تاثیر بگذارد. تمام جاذبه رد کارپت در کنشمندی ها و واکنش های عطاران نسبت به محیط و آدم های اطرافش رقم می خورد. از این رو ردکارپت را بیش از آن که یک کمدی موقعیت بدانیم، باید کمدی عطارانی ببینیم که حالا نگاه جدی و انتقادی را با نوع ولنگاری دراماتیک که ویژگی ذاتی اوست، همراه کرده است. ردکارپت، سفرنامه عطاران از حضور در جشنواره کن و برداشت و حس شخصی او از این سفر بوده که حالا گزارش یک جشن را به فیلم بدل کرده است. با این حال نمی توان از لحظات مفرح که البته در فرازهایی به انفجار خنده مخاطب منجر می شود براحتی گذشت. عطاران این توانایی را دارد که اگر با قصه اش ارتباط برقرار نکردی یا اصلا قصه ای در میان نبود باز هم تو را با توانایی و قدرت طنازانه اش بخنداند و گاه از تمهیداتی دراماتیک برای این کار بهره می برد که شگفت انگیز است. مثلا استفاده ازکارت خانه سینما برای ورود به سالن یا تلاش او برای حرف زدن با استیون اسپیلبرگ یا مثلا توصیف او از اصغر فرهادی، همچنین تصویر او از زبان دانستن هنرمندان نمونه هایی از این رویکرد عطارانی است که فارغ از نسبت منطقی با خط سیر داستان، خنده مخاطب را درمی آورد! ساختار زبانی ـ روایی فیلم هم خود را با این لحن و نگاه هماهنگ کرده و بتدریج با گفتمان عطارانی انطباق می دهد. اگر انتظار یک کمدی تمام عیار را به اعتبار نام عطاران دارید، شاید تماشای فیلم چنگی به دل نزند و چه بسا وجوه جدی فیلم بیشتر از موقعیت های کمدی باشد، اما اگر همین نگاه عطارانی و ابزورد ایرانی در نگاهش را می پسندید، حتما از تماشای ردکارپت لذت خواهید برد. فارغ از این دلایل اگر علاقه مند جدی سینما هستید و تاکنون مراسم جشنواره کن را تجربه نکرده اید، می توانید از طریق این فیلم یک سفر مجازی به کن را تجربه کنید و از تماشای این اثر لذت ببرید. ردکارپت در تماشای دوم ممکن است خیلی از جذابیت های خود را از دست بدهد، اما در تماشای اول شما را به گزارش یک جشن دعوت می کند که دلنشین است. سیدرضا صائمی / جام جم
شنبه 14 تیر 1393 3:30 بازدید:3
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها