واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: در پي اكران «بهرنگ ارغوان» ساختهي ابراهيم حاتميكيا پس از شش سال توقف در نمايش، تماشاگران اين فيلم موضوع سياسي، توقيفي بودن و كارگرداني ابراهيم حاتميكيا را مهمترين دليلشان براي تماشاي اين فيلم دانستند. به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ميان مخاطبان اين فيلم، پسر جواني كه قصد ديدن اين فيلم را داشت دربارهي علت علاقهمندياش به اين فيلم گفت: به شخصه تمام فيلمهاي ابراهيم حاتميكيا را دوست دارم و فكر ميكنم فيلمهاي او، همه ارزش چندبار ديدن را دارند. حتي نسبت به «دعوت» هم با وجود انتقاداتي كه وارد شد، دوست داشتم و احساس ميكردم كه حرف تازهاي دارد و با نگاه خاصي به يك معضل اجتماعي پرداخته است. اين جوان ديپلمه در ادامه دربارهي تاثير توقيف اين فيلم در افزايش انگيزهاش گفت: اطلاع نداشتم كه اين فيلم توقيفي بوده است(!) آقايي 31 ساله و با تحصيلات كارشناسي كامپيوتر هم در توضيح علت علاقهمندياش به اين فيلم اظهار كرد: فكر ميكنم اوج سينماي ما سالهاي 82 و 83 بود و پس از آن سالها خيلي با سينماي واقعي فاصله گرفتيم و سينماي ما به سمت كارهاي كليشهاي، كمدي و فارسي رفته است و دراين سالها كمتر فيلمي داشتهايم كه به طرح موضوعات اجتماعي هم توجه داشته باشد و سعي كند علاوه بر جذب مخاطب، پيامي اجتماعي هم داشته باشد. وي ادامه داد: خوشبختانه مدتي است كه دوباره در حال بازگشت به اصالتهاي خود هستيم، البته منظورم اين نيست كه مديران يا مسئولان اين كار را كردهاند بلكه ميخواهم بگويم كه به نظر ميرسد كه خود كارگردانها از اين وضعيت خسته شدهاند و ديگر تحمل ندارند كه در اين اوضاع دست روي دست بگذارند. حتي خود اين افراد هم ميدانند كه ممكن است اين نوع فيلمسازي با ريسك در اكران مواجه است، اما با اين وجود ترجيح ميدهند كه كار كنند. اين مخاطب «به رنگ ارغوان» همچنين اظهار كرد: در سالهاي قبل از 83 و بهخصوص از سالهاي 80 تا 83 هر كارگرداني با هر سليقه و موضوعي كه فيلم ميساخت، ميدانست كه به احتمال 90 درصد شانس اكران دارد، اما طي سالهاي 84 تا 87 عملا هيچ مجوزي به فيلمهاي خاص داده نميشد و ريسك ردشدن فيلمها طي اين دوران به مراتب بيشتر از گذشته شده بود. به همين دليل بسياري از كارگردانان مطرح كار نكردند يا اگر هم فيلمي ساختند با شكست مواجه شدند. وي ادامه داد: بنده فكر ميكنم «به رنگ ارغوان» هم از همين دسته است و تعبير خود من اين است كه اين فيلم مانند نوعي زيرخاكي است. در واقع سينماي ما طي اين سالها به نوعي بنبست رسيده و اكنون مديران جديد راه برونرفت از اين بنبست را در اكران فيلمهاي توقيفي ديدهاند و با به نمايش درآمدن اين آثار، قطعا از اين پس شاهد تجربههايي به مراتب بهتر خواهيم بود. اين آقاي 31 ساله در بخش ديگري از صحبتهاي خود اظهار كرد: عليرغم اينكه حداقل هر دوماه يكبار به سينما ميرود، براين باورم كه طي اين چندسال به معناي واقعي فيلم نداشتهايم، اما اكنون با ديدن «به رنگ ارغوان» فكر ميكنم كه واقعا يك فيلم ديدهام. اين اثر داستاني جذاب دارد و داستان آن بهگونهاي است كه شايد هيچ كارگردان ديگري جز حاتميكيا جرات ساخت آن را نداشته باشد، اما حاتميكيا از آنجا كه تا حدي با اين فضا آشناست به خوبي توانسته وارد اين فضا شود و ريزهكاريهاي آن را به خوبي در بياورد. اين مخاطب به بحث سياسي بودن فيلم «به رنگ ارغوان» اشاره كرد و افزود: در واقع اين موضوع يا توقيفيبودن اين فيلم نقش چنداني در علاقهمندي من به اين اثر نداشت، چرا كه اصولا تمام فيلمهاي حاتميكيا را ميبينم. خانمي 23 ساله و دانشجوي كارشناسي ارشد ارتباطات هم كه براي تماشاي «به رنگ ارغوان» به سينما آمده بود به ايسنا گفت: كمتر فرصت پيدا ميكنم كه به سينما بروم اما تعريف اين فيلم را زياد شنيدهام و كارگردان آن را هم بسيار دوست دارم. اكنون هم علاوه بر علاقهام به آثار حاتميكيا، موضوع سياسي اين فيلم انگيزهام را چندين برابر كرده است، چرا كه طي اين سالها كمتر پيش آمده كه در سينمايمان فيلمي سياسي داشته باشيم. خانم 26 ساله ديگري با تحصيلات كارشناسي زبان هم فضاي بهوجود آمده پيرامون «به رنگ ارغوان» و جوايز آن را از دلايل اصلياش براي ديدن اين فيلم برشمرد و گفت: البته فيلمهاي قبلي حاتميكيا را هم بسيار دوست دارم و اصولا فيلمهاي او را ميبينم. اكنون هم با ديدن اين فيلم كاملا راضي شدهام و فكر ميكنم كه شايد پس از پنج سال، اكنون آگاهكردن ذهنيت مردم و تعديل احساس آنها نسبت به چهرهي اطلاعات يكي از دلايل اكران اين فيلم است،علاوه بر اين برايم واقعا جذاب بود كه ببينيم اين فيلم چه داشته كه 5 سال توقيف شده است. خانمي 47 ساله با تحصيلات ديپلم هم كارگرداني حاتميكيا را از مهمترين دلايل ديدن «به رنگ ارغوان» برشمرد و داشتن تهيهكننده و بازيگران حرفهاي و خوب را از ديگر علتهاي انتخاب اين فيلم دانست. وي همچنين عنوان كرد: اين فيلم در جشنواره جوايز متعددي گرفته و علاوه بر آن شش سال هم توقيف شده است و فكر ميكنم همه اين دلايل براي ديدن يك فيلم كفايت ميكند. آقايي 23 ساله و دانشجوي علوم سياسي نيز دربارهي علت ديدن اين فيلم به ايسنا عنوان كرد: پيش از سينما رفتن موضوع اين فيلم را شنيده بودم و برايم بسيار جالب بود، چرا كه تا بهحال كمتر فيلمهاي سياسي داشتهايم. وي ادامه داد: با وجود اينكه فيلم 6 سال پيش ساخته شده هنوز جذاب است، اما به شخصه در برخي قسمتها احساس كردم كه شايد كمي دور از واقعيت باشد. به عنوان مثال اينكه يك شهر به يك باره چنين شلوغ ميشود و در آن تيراندازي ميكنند تا حدي غيرواقعي به نظر ميرسد. اين دانشجوي علوم سياسي در پايان صحبتهايش هم به بحث عاشقانه اين فيلم اشاره كرد و گفت: فكر ميكنم ديگر بحثهاي عشاقانه به نوعي تبديل به كليشه شدهاند و در تمام فيلمها وجود دارند. كاش سازندگان اين فيلم داستان را به گونهاي طراحي ميكردند كه به غير از عشق موضوع ديگري با سياست تلفيق شود تا فيلم جذابتر شود. اما خانمي 22 ساله و دانشجو كه اين فيلم را سه بار ديده، معتقد است: موضوع سياسي فيلم و توقيف پنج ساله آن، ديدن «به رنگ ارغوان» را براي من بسيار جذاب كرده بود، علاوه بر اين فيلمهاي حاتميكيا را دوست دارم و ترجيح ميدهم كه همه فيلمهاي او را ببينيم. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]