واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از جشن اردیبهشت تئاتر کانون کارگردانان خانه تئاتر
خودمان بیشتر از دولت به تئاتر ضربه میزنیم/ تئاتر گریبانگیر حسادت است
جشن اردیبهشت کانون کارگردانان خانه تئاتر با بزرگداشت عباس جوانمرد، فرهاد مهندسپور و حامد میرطاهری همراه بود که هنرمندانی همچون جمشید مشایخی، محمود دولتآبادی، اصغر فرهادی و ... در آن حضور پیدا کردند.
به گزارش خبرنگار تئاتر فارس، جشن اردیبهشت تئاتر کانون کارگردانان خانه تئاتر شامگاه گذشته در خانه هنرمندان با حضور هنرمندانی همچون محمود دولتآبادی، عباس جوانمرد، جعفر والی، جمشید مشایخی، حسین پاکدل، اصغر فرهادی و ... برگزار شد. در این مراسم که علیرضا نادری اجرای آن را بر عهده داشت، عباس جوانمرد، فرهاد مهندسپور و حامد محمدطاهری به عنوان نخبگان غایب مورد تجلیل قرار گرفتند.در ادامه این مراسم فرهاد مهندسپور مورد تجلیل قرار گرفت. در همین رابطه محمد چرمشیر نمایشنامهنویس روی صحنه آمد، گفت: آقای جوانمرد، من محمد چرمشیر هستم. روزی وارد تئاتر شدم که شما و بسیاری دوستان دیگر رفتید، در لحظهای که ما جوانان آن دوره بسیار به شما نیاز داشتیم. زمانی به تجلیل شما رسیدیم که خودمان هم پیر شدیم. آنقدر پیر که امروز برای یکی از جوانان خوش اندام دیروز بزرگداشت برگزار میکنیم. وی با بیان اینکه هم نسلان من از تونل وحشت گذشتند، بیان داشت: این سالها بسیار سخت گذشت. ناچار بودیم آرام آرام از جهانی که شما ساخته بودید، بگذریم و جهانی نو بسازیم. نمیدانم جوانان امروز سپاسگزار ما خواهند بود اما آرزو دارم جوانان فردا، روزهای سخت ما را نکشند. چرا جوانان امروز از مهندسپور بیبهره ماندهاند. چه کسی جواب و تقاص میدهد. چرمشیر در ادامه فرهاد مهندسپور را یکمی از بهترین معلمان کشور خواند و گفت: ما آسانتر از این میتوانستیم زندگی کنیم. مهندسپور یکی از بهترین معلمان این مملکت است، اما ای کاش بچهها میتوانستند از وجود او بر روی صحنه هم بهره ببرند. تئاتر ظرفیت وی را نداشت. تئاتری که میکوشد در پایینتر از سطح خود قطعا توان پذیرش خلاقیت مهندسپور را ندارد. سپس فرهاد مهندسپور به روی صحنه آمد و گفت: اصلا نمیخواستم به این برنامه بیایم اما محمد چرمشیر کاری کرد که راضی شدم. سکوت من درباره تئاتر به این دلیل بود که حرف زدن فایدهای نداشت. زیرا گوش شنوایی وجود ندارد.حرفهای آقای جوانمرد خوب بود اما آیا کسی گوش میدهد. سال فرهنگ است فکر میکنید کسانی که اهل فرهنگ هستند درباره این مقوله حرف میزنند. وی خود را معلم خوبی ندانست و بیان داشت: بیشتر تلاش میکنم تعامل کردن را با بچهها بیاموزیم. امیدوارم زودتر بازنشسته شوم و به ماستبندی یا شغل دیگری که بیشتر به حال مردم فایده داشته باشد، بپردازم. کارهای زیادی بلدم انجام دهم؛ میتوانم دلقک خوبی باشم. اصولا ما دلقکهای خوبی هستیم. خیلی جالب است وقتی تجلیل می شویم باید بترسیم چون شاخکهایی یک سری نسبت به ما حساس میشود. مهندسپور یادآور شد: اگر برای تئاتر حرف زدهام تئاتر مسالهام بوده است؛ اگر تئاتر کار کردم تئاتر مسالهام بوده است. دعوتهایی که برای کار کردن داشتهام، بیشتر مرا اذیت کرده است زیرا من به سالنی قرار بوده بروم که جوانان زیادی انتظار آن را میکشند. وی در ادامه با بیان اینکه دو دلت قبلی تئاتر را وارد تجارت کرد، گفت: اجرای تئاتر تجاری بد نیست اما افتادن در این ورطه باعث میشود به جای مستقل شدن تاجر شویم. تاجر بودن خوب است اما اینکه به جریان اصلی تئاتر ما تبدیل شود، فاجعهبار است و روزگار ما سیاهتر از این خواهد شد. پیدا است مدیریت دولتی از این وضعیت خرسند است که شاید به علت ناآگاهی است، شاید هم نیست اما در هر دو حال گناه است. وی ادامه داد: مدیریت دولتی در تمام سالها تلاش کرده بین تئاتریها و تئاترها فاصله بیاندازند. فسادی بالاتر از این نیست که مدیریت دولتی واسطه بین تئاتر و مردم باشد و در این وضعیت نمیدانم چطور تئاتر اجرا میکنند. تئاتر برای مستقل شدن نیاز به احیای انجمن نمایش دارد و تمام دارایی آن باید به هنرمندان سپرده شود. انحلال انجمن نمایش کار غیرقانونی بود که دولت انجام داد. متاسفم که تئاتر خیلی احمق شده است مهندسپور به گم شدن آگاهی اجتماعی جامعه اشاره کرد و اظهارداشت: فاجعهبار است که تئاتر بیرون از آگاهیهای اجتماعی رخ میدهد و متاسفم که تئاتر خیلی احمق شده است. اهالی تئاتر نسبت به مسائل اجتماعی بیتوجه هستند. وقتی خودمان گذشته خودمان را مطالعه نمیکنیم، مدیریت دولتی تئاتر آن را مطالعه میکند. در ادامه این مراسم حسین پاکدل رئیس سابق تئاتر شهر برای بزرگداشت حامد محمدطاهری به روی صحنه آمد. پاکدل گفت: زمانی که مرادخانی به معاونت هنری آمد، به او گفتم بچههای تئاتر را ردیف کنیم و مرا جلوی صف بگذار و همه ما را به دکتر ببرید، چون باید درمان شویم. ضربهای که ما به خودمان زدیم و باعث حذف یکدیگر شدیم، بزرگتر از ضربه دولت بود. وی ادامه داد: اگر متوسط عمر ما 60 سال باشد از این مدت سه، چهار سال صرف خلاقیت هنری خواهد شد. اما متاسفانه این روزها فقط هوای تهران آلوده نشده ما خودمان هم دچار سرطان حسادت و بخل شدیم. همه مشکلات دولت و بودجه نیست ما بخیل شدهایم. پاکدل در خصوص حامد محمدطاهری گفت: او جوانی است که فقط سه نمایش اجرا کرده اما امروز جزء این برنامه بزرگداشت است. حامد را من که آن زمان مدیر تئاتر شهر بودم حذف نکردم، تلاش من این بود که جلوی انرژی تئاتریهایی را بگیرم که برای اجرای نمایش او که پول و سالن نمیخواست، سنگ اندازی میکردند. متاسفانه ما در اینجا نمیتوانیم خودمان را تحمل کنیم. چند نامه به شما نشان بدهم که بچههای تئاتر زیرآب یکدیگر را زدهاند. کارگردان نمایش «عشق و عالیجناب» تصریح کرد: آدمها محصول زمان خودشان هستند. حرف مهندسپور را به شدت باور دارم مشکل، مدیریتها نیست خود ما هستیم. خودمان تحقیر را میپذیریم. عادت نکردهایم هزینه اندیشه خود را بپردازیم. نمایش «سیاها» 18 ماه تمرین شد. این اثر شش ماه روی صحنه بود و در پایان فشار تئاتریها باعث تعطیلی آن شد. جا برای همه هست، هر کس حرفی برای گفتن داشته باشد، جای خودش را پیدا میکند. پاکدل در ادامه صحبتش در تجلیل از محمد چرمشیر و علیرضا نادری گفت: این دو به شدت به آنچه مینویسند باور دارند و مثل آن زندگی میکنند. در ادامه مجید بهرامی بازیگر آثار حامد محمد طاهری به روی صحنه آمد و گفت: حامد برای من شبیه سوزنبانی در تئاتر بود که از جایی ریل مرا عوض کرد. خیلی دور از مسیر اصلی به مسیر بسیار پرخطری رفت. ما «سیاها» را در انبار گازوئیل تئاتر شهر تمرین کردیم. اگر آقای پاکدل نبود، «سیاها» هم نبود سپس مادر حامد محمدطاهری برای دریافت تندیس محمدطاهری به روی صحنه رفت و پس از دریافت آن، جایزه را به مجید بهرامی تقدیم کرد. در این مراسم از تماشاخانههای خصوصی «آو»، «سه نقطه»، تالار «شمس» «باران» به دلیل همراهی با تئاتر تقدیر به عمل آمد. انتهای پیام/
93/02/14 - 13:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]