تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816650004
تشخیص خال های خوش خیم و بدخیم
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: تشخیص خال های خوش خیم و بدخیم
خال از سلولی به نام ملانوسیت ساخته می شود. ملانوسیت، به سلول هایی گفته می شود که مسئول ساختن رنگدانه است.
خال ضایعه گوشتی نسبتا مسطحی است که رنگ آن اغلب با رنگ پوستمان تفاوت دارد. بیشتر خال‌ها خوش‌خیم هستند و نیازی به برداشتن ندارند؛ ولی گاهی تغییرشکل می‌دهند یا بنا به نظر پزشک باید برداشته شوند. گاهی هم بیمار خودش می‌خواهد خال را از بین ببرد. مهم است که هر فرد خال های بدن خود را بشناسد تا در صورتی که تغییری در آن حاصل شد، به پزشک مراجعه کند. در این خصوص خواندن گفت و گو با دکتر کامران جزایری متخصص بیماری های پوست و مو خالی از لطف نیست.خال ها چگونه به وجود می آیند؟خال از سلولی به نام ملانوسیت ساخته می شود. ملانوسیت، به سلول هایی گفته می شود که مسئول ساختن رنگدانه است. این سلول ها گاهی در دوران جنینی در لایه پوستی باقی می مانند و در سنین مختلف تکثیر شده و به شکل خال بروز می کنند. تشکیل خال متاثر از عوامل گوناگونی است؛ مثلا به دنبال بعضی از تغییرات هورمونی در بدن مانند حاملگی، بلوغ جنسی، تابش شدید پرتو خورشید یا مصرف بعضی داروها به وجود می آیند. این خال ها از نوع ملانوسیتی اکتسابی و اغلب سیاه و یکنواختند. توجه داشته باشیم خال ها با افزایش سن پیر می شوند. در ابتدای ظهور به شکل نقطه ای سیاه و سپس ضایعه برجسته پررنگ می شوند و بتدریج رنگ خود را از دست داده، ولی برجستگی خود را از دست نمی دهند. در این حالت به آنها خال های اینترادرمال گفته می شود.پس نمی توان مانع ایجاد خال شد؟هر فرد ممکن است تا صد عدد خال روی بدن خود داشته باشد که به مرور روی پوست ظاهر می شود ولی مهم ترین راه جلوگیری از ایجاد خال، محافظت از پوست در مقابل پرتو آفتاب است. گرچه این راه نیز صد درصد موثر نیست.ولی برخی خال ها از همان بدو تولد وجود دارندهمه خال ها بعدا به وجود نمی آیند. بعضی خال ها مادرزادی است و از همان بدو تولد روی بدن وجود دارند و ممکن است اندازه های مختلف داشته باشند؛ از کوچک و متوسط گرفته تا خال های بزرگی که بخش وسیعی از بدن را احاطه کرده اند. هر چقدر اندازه خال مادرزادی بزرگ تر باشد، احتمال تغییر شکل و سرطانی شدنش در آینده بیشتر است. کودکی که خال مادرزادی بزرگ دارد، بهتر است همیشه تحت نظر پزشک باشد تا هر تغییری زود تشخیص داده شود. اصولا توصیه ما این است که خال های مادرزادی ـ اگر قابل برداشتن هستند ـ از طریق جراحی برداشته شوند.منظورتان از قابل برداشت چیست؟برخی خال ها نیمی از بدن را پوشانده اند و قابل برداشت نیستند. یعنی آنقدر وسیع است که پوستی برای جایگزینی وجود ندارد و حتی جراحی پلاستیک نمی تواند سطح پوستی را که بر اثر برداشتن خال آسیب دیده، ترمیم کند. بعضی خال ها هم روی پلک کودک قرار دارد و اگر خال دستکاری شود، پلک تغییرشکل می دهد. در این مواقع شاید بتوان فقط حجم خال را اندکی کاهش داد.چرا رنگ آنها متفاوت است؟رنگ خال نیز به منشأ آن بستگی دارد. برخی خال ها در نوجوانی ظاهر می شوند و ممکن است اندکی مو هم روی سطحشان دیده شود. این نوع خال ها خال بکر نام دارند. نوع دیگری از خال ها قرمز هستند و بعد از سی سالگی روی پوست پدیدار می شوند که آنژیوم نام دارند و به دلیل تغییرات عروق پوستی به شکل دانه های ریز توت فرنگی دیده می شوند.برخی دیگر اتیپیک هستند، یعنی از نظر فرم یا شکل شناسی با خال های خوش خیم فرق می کنند، اندازه بزرگ (بیش از 5 ـ 4 میلی متر) حاشیه نامنظم و رنگ آمیزی غیریکنواخت دارند. این خال ها را باید از نظر آسیب شناسی بررسی کنیم، زیرا احتمال بدخیمی در این نوع زیاد است. برخی افراد به طور ارثی تعداد زیادی از این خال ها را روی بدنشان دارند. این گروه نیز باید همیشه تحت نظر باشند.شکل و ظاهر خال طبیعی را از کجا بشناسیم؟هر خالی که متقارن باشد، تغییراندازه و تغییررنگ ندهد، خوش خیم است. البته برخی تغییرات ممکن است دیده شود که با برداشتن یا بررسی آسیب شناسی می توان به مشکل پی برد، اما اگر خارش، خونریزی، ایجاد زخم، تغییر حاشیه از نظر رنگ و شکل و غیریکنواختی در ساختار آن دیده شود یا خال جدیدی روی پوست ظاهر شود، حتما باید بررسی شود. اینها علائمی هشداردهنده محسوب می شوند و فقط متخصص پوست قادر به شناسایی آنهاست.روش درمانی خال ها چیست؟برداشتن خال های خوش خیم به منظور زیباسازی و بنا به خواسته بیمار است. برداشتن خال روش های متفاوتی دارد که یکی از آنها «شیو» نام دارد، یعنی با یک تیغ سطح خال تراشیده می شود و قسمت زیرین باقی مانده و سرانجام سطح ترمیم می شود. این روش برای خال های پایه دار مناسب است، زیرا احتمال عود بسیار کم است. بهترین روش، خارج کردن خال تا عمق و لایه زیر جلدی و بخیه زدن آن است، گرچه ممکن است اسکار ناحیه برش اندکی باقی بماند.روش دیگر تخریب بافت خال است که به وسیله لیزر انجام می شود و خال با جریان های الکتریکی از بین می رود. برخی پزشکان به جای جراحی خال را می سوزانند. این روش چندان مناسب نیست، چون همیشه احتمال عود وجود دارد و نمی توان از تخریب کامل سلول های آن مطمئن بود. از آنجا که خال ها پتانسیل تغییر و عود دارند، توصیه می شود بدون آسیب رسانی به بافتشان برداشته شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها