واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
مادر؛ عشق، آرامش و مظهر عطوفت و مهربانی رفسنجان- ایرنا- مادر؛ عشق، آرامش، مظهر عطوفت و مهربانی واژه هایی که در هم آمیخته اند.
به گزارش ایرنا، ارزش قطره های باران را گل های تشنه می دانند، مادران همچون بارانی هستند که بر تن گل های زندگی خود می بارند و آنها را سیراب می کنند.
مادر، سرو بلند قامت و تنومندی است که نیلوفر با تکیه بر تو به خورشید می رسد، جویبار زلالی که نفس تو نهالی جان می گیرد و پرنده ای سبکبال که با ترنم تو زندگی معنا می گیرد.
مادر، بی تو زندگی معنا ندارد تو از هر گلی زیباتری، در این جهان من گوهری بالاتر از تو نمیابم.
خداوند رحمت خود را با بارش باران یعنی حضور نازنین مادر در زندگی، بر سر ما نازل می کند مادران همچون بارانی هستند که بر تن گلهای زندگی خود برای جلا دادن روح و سیراب کردن آنها می بارند.
مادر یعنی عشق و آرامش، هر فرزندی هر کجا که باشد باز هم آغوش گرم مادر را می جوید.
آرامشی که مادر به فرزند خود می دهد، جوشش عشق مادر برای فرزند، هیچ جای دنیا یافت نمی شود، او دل می سوزاند و تا آخرین نفس، تمام هستی خود را در فرزند می بیند و می گوید من اگر بمیرم فرزندم وجود دارد و نفس می کشد این یعنی زندگی و امید یک مادر.
وقتی که فرزندی را بدنیا می آورد و مسوولیتی را خداوند به وی می سپارد، تنها عاملی که موفقیت نهایی یک مادر را در تربیت درست فرزندش تضمین می کند بواسطه ایمان و باوری است که در باطن وی نهفته است.
مادر تمام روزهای زندگی خود را با این امید سپری می کند و مثل یک باغبان به فرزندش می رسد که فرزندش در جامعه و در آینده او را مفتخر و سربلند کند.
مادری که اگر پای فرزندش به جایی بگیرد و خراش بردارد و یا خاری در پای او رود، جگر سوزانه چنان آهی از ته دل می کشد که گویی آتش همه جا را فرا گرفته است او برای رفع مشکل فرزندش دنیا را زیر و رو می کند.
مادر تمام مهربانی و عطوفت خود را به پای فرزند می ریزد گویی که پادشاه دو عالم در خدمت فرزند است.
مادر وجود خود را مثل یک شمع می سوزاند و آب می کند تا به فرزندش گرمی ببخشد، اگر پیشامد و بیماری یا غم و اندوه و درد و غفلت بر ما عارض شود دست به دامان دعا بر سر سجاده، بهبودی ما را از خالق یکتا و آفریدگار بی همتا می طلبد، او کسی است که خداوند از ناحیه او دعا را برآورده می سازد چه حکمتی در این کار است، چه رازی و چه رابطه ای بین خدا و مادر وجود دارد که رب العالمین بهشت برین را زیر پای مادران واجب گردانیده است.
براستی که مادر شاهکار خلقت و طبیعت و از هر گوهری بالاتر است، اگر روزی پیر شود بازهم گل همیشه بهار است، بوسه او بر فرزند، رحمت و محبت خداوند را بر زندگی وارد می کند، نفس کشیدن او زندگی و حیات را در رگ های فرزندان جاری می سازد، دعای او همیشه پشت سر فرزندان است و ما هر چه داریم و هرچه هستیم با دعای خیر مادارن به آنجا رسیدیم.
پس یادمان باشد که اگر مادر به زمان پیری و ناتوانی رسید وی را در خانه سالمندان رها نکنیم زیرا در منابع و روایات اهل بیت (ع) آمده است: ˈ وجود سالخورده و مادر بزرگ یا پدر بزرگ در یک خانه مایه برکت استˈ چه خوب است برای خود زندگی کنیم نه برای نمایش دادن آن به دیگران.
اگر بدانیم که خوشبختی دوست داشتن چیزی است که بدست آورده ایم پس ما خوشبخت ترین افراد روی زمین هستیم زیرا که مادر نور و خوشبختی است که خداوند از روز ازل در روح و جسم ما تنیده است، پس قدرش را بدانیم و بگوییم مادر با تمام وجود دوستت دارم و اگر نباشی نفس من نیز قطع خواهد شد.
عشق بین مادر و فرزند وصف ناشدنی است مادر، نفس های تو نفس های من است، قلب من جایگاه توست و تا ابد می ستایمت.ک/4
7444/2624
انتهای پیام /*
Contact the editor:
[email protected]
31/01/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]