تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806441131
داستان کوتاه بهروز افخمی در روایت این روزهای سوریه
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۵:۲۵
«اول صبح دو تا خمپاره زدند. صدای انفجار اولی از خواب بیدارم کرد و داشتم می‌رفتم توی بالکن که دومی پایین آمد... ». به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بهروز افخمی که به عنوان عضوی از کاروان صلح بین‌الملل به سوریه رفته است، در داستان کوتاهی با عنوان «تسبیح نقره‌ای» وضعیت فعلی روسیه، خمپاره‌باران و... را روایت کرده است که خواندن آن خالی از لطف نیست. او در این داستان کوتاه آورده است: «اول صبح دو تا خمپاره زدند. صدای انفجار اولی از خواب بیدارم کرد و داشتم می‌رفتم توی بالکن که دومی پایین آمد. گرد و خاک و دود از کنار بالکن رد شد. بر خلاف جهت حرکت دود و غبار نگاه کردم اما از بالکن چیزی پیدا نبود. ترافیک توی بزرگراه کنار هتل روان بود و دورتر روی پلی که از روی بزرگراه می‌گذشت ماشین‌ها توی راه بندان به کندی جلو می‌رفتند. دمشق مثل هر شهر بزرگی در ساعت‌های اول صبح خیابان‌های شلوغ و ترافیک سنگین داشت. مردم سر کار می‌رفتند و بچه‌ها در راه مدرسه بودند و هیچ نشانی از جنگ به چشم نمی‌آمد. رفتیم پایین که صبحانه بخوریم. آنجا فهمیدم 2 تا از جوان‌های گروه که اتاقشان در طبقات بالاتر و زاویه بهتری بوده از ماجرا با دوربین تلفن همراه فیلمبرداری کرده‌اند. فیلم‌ها را روی همان صفحه تلفن نشانم دادند. اولین فیلم سربازی را نشان می‌داد که مردی با لباس شخصی زیر بغلش را گرفته بود و او را از پشت سر روی زمین می‌کشید و عقب عقب می‌رفت. سرباز روی زمین نشسته بود و پاهاش روی آسفالت دراز شده بود و همانطور که به عقب کشیده می‌شد هیچ حرکتی از خودش نداشت. یکی که از بالای سر من نگاه می‌کرد گفت این بنده خدا تمام کرده. گفتم معلوم نیست شاید بیهوش باشه. سرباز و مردی که او را می‌کشید پشت دیوار از دید خارج شدند. دوربین چرخید و زوم کرد روی محل فرود خمپاره که یک دایره سیاه بود به قطر دو متر و وسطش آسفالت به اندازه یک سینی گود شده بود. خمپاره روی آسفالت که پایین بیاید خیلی وحشی می‌شود و ترکش‌هاش ممکن است صد متر یا بیشتر پرواز کند و هر کس را در فاصله زیاد ناکار کند اما اگر روی خاک نرم یا گل و لای پایین بیاید پیش از آنکه ماسوره عمل کند به خاطر سرعت فرود توی خاک یا گل فرو می‌رود و ترکش‌هاش کم زور می‌شود. فیلم دوم اما خیلی بدتر بود. یک سرباز دیگر را نشان می‌داد که با پای خودش لنگ لنگان به کمک یک غیرنظامی در حاشیه بزرگراه می‌رفت و می‌خواست سوار ماشینی بشود تا خودش را به بیمارستان برساند. بیست سی متر جلوتر یک پسربچه هفت هشت ده ساله روی دست یک غیرنظامی دیگر افتاده بود. مرد داشت می‌دوید و دوید تا اول صف ماشین‌هایی که می‌خواستند از حاشیه وارد بزرگراه بشوند و با راننده‌ها حرف می‌زد. یکی پیچاند و رفت اما دومی سوارشان کرد. *** دیشب شیخ احمد حسون مفتی اعظم سوریه برای گروه سخنرانی کرد. شیخ برای عنوان مفتی اعظم جوان به نظر می‌رسد و شاید بیشتر از پنجاه سال نداشته باشد. پسرش را در جنگ‌های حلب شناسایی کرده‌اند و کشته‌اند و برادرش را گروگان گرفته‌اند که معلوم نیست کجاست. حرف‌هایش انقدر ساده و فصیح و شورانگیز بود که من هم با آن که عربی بلد نیستم بیشترش را فهمیدم. شیخ می‌گفت ما ترجیح می‌دهیم قدیمی‌ترین مسجدها و کلیساهایمان را بزنند و ویران کنند اما یکی از بچه‌هایمان کشته نشود چون آن مسجد یا کلیسا را می‌توانیم سنگ به سنگ دوباره بسازیم و برگردانیم اما چه کسی می‌تواند بچه‌ای را که رفته، برگرداند. شیخ بعد از سخنرانی دیشب به اعضای گروه یکی یک تسبیح یادگاری داد. تسبیح، دانه‌های چروک خورده نقره‌ای رنگ دارد و عزیزترین تسبیحی است که من تا حالا در عمرم هدیه گرفته‌ام.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها