تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868371621
«تسبیح نقره ای»؛ روایت بهروز افخمی از دمشق
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
«تسبیح نقره ای»؛ روایت بهروز افخمی از دمشق
بهروز افخمی که به همراه کاروان زائران صلح سوریه به این کشور سفر کرده داستانک از روایت های گوناگون در دمشق تهیه کرده و آن را در دانشگاه دمشق قرائت کرد.
به گزارش خبرنگار اعزامی فارس به همراه کاروان زائران صلح سوریه، متن زیر داستانکی است که بهروز افخمی کارگردان سینما و اعضای این کاروان امروز در دانشگاه دمشق قرائت کرد. اول صبح دو تا خمپاره زدند. صدای انفجار اولی از خواب بیدارم کرد و داشتم می رفتم توی بالکن که دومی پایین آمد. گرد و خاک و دود از کنار بالکن رد شد. بر خلاف جهت حرکت دود و غبار نگاه کردم اما از بالکن چیزی پیدا نبود. ترافیک توی بزرگراه کنار هتل روان بود و دورتر روی پلی که از روی بزرگراه می گذشت ماشین ها توی راه بندان به کندی جلو می رفتند. دمشق مثل هر شهر بزرگی در ساعت های اول صبح خیابان های شلوغ و ترافیک سنگین داشت. مردم سر کار می رفتند و بچه ها در راه مدرسه بودند و هیچ نشانی از جنگ به چشم نمی آمد. رفتیم پایین که صبحانه بخوریم. آنجا فهمیدم 2 تا از جوان های گروه که اتاقشان در طبقات بالاتر و زاویه بهتری بوده از ماجرا با دوربین تلفن همراه فیلمبرداری کرده اند. فیلم ها را روی همان صفحه تلفن نشانم دادند. اولین فیلم سربازی را نشان می داد که مردی با لباس شخصی زیر بغلش را گرفته بود و او را از پشت سر روی زمین می کشید و عقب عقب می رفت. سرباز روی زمین نشسته بود و پاهاش روی آسفالت دراز شده بود و همانطور که به عقب کشیده می شد هیچ حرکتی از خودش نداشت. یکی که از بالای سر من نگاه می کرد گفت این بنده خدا تمام کرده. گفتم معلوم نیست شاید بیهوش باشه. سرباز و مردی که او را می کشید پشت دیوار از دید خارج شدند. دوربین چرخید و زوم کرد روی محل فرود خمپاره که یک دایره سیاه بود به قطر دو متر و وسطش آسفالت به اندازه یک سینی گود شده بود. خمپاره روی آسفالت که پایین بیاید خیلی وحشی می شود و ترکش هاش ممکن است صد متر یا بیشتر پرواز کند و هر کس را در فاصله زیاد ناکار کند اما اگر روی خاک نرم یا گل و لای پایین بیاید پیش از آنکه ماسوره عمل کند به خاطر سرعت فرود توی خاک یا گل فرو می رود و ترکش هاش کم زور می شود. فیلم دوم اما خیلی بدتر بود. یک سرباز دیگر را نشان می داد که با پای خودش لنگ لنگان به کمک یک غیرنظامی در حاشیه بزرگراه می رفت و می خواست سوار ماشینی بشود تا خودش را به بیمارستان برساند. بیست سی متر جلوتر یک پسربچه هفت هشت ده ساله روی دست یک غیرنظامی دیگر افتاده بود. مرد داشت می دوید و دوید تا اول صف ماشین هایی که می خواستند از حاشیه وارد بزرگراه بشوند و با راننده ها حرف می زد. یکی پیچاند و رفت اما دومی سوارشان کرد. *** دیشب شیخ احمد حسون مفتی اعظم سوریه برای گروه سخنرانی کرد. شیخ برای عنوان مفتی اعظم جوان به نظر می رسد و شاید بیشتر از پنجاه سال نداشته باشد. پسرش را در جنگ های حلب شناسایی کرده اند و کشته اند و برادرش را گروگان گرفته اند که معلوم نیست کجاست. حرف هایش انقدر ساده و فصیح و شورانگیز بود که من هم با آن که عربی بلد نیستم بیشترش را فهمیدم. شیخ می گفت ما ترجیح می دهیم قدیمی ترین مسجدها و کلیساهایمان را بزنند و ویران کنند اما یکی از بچه هایمان کشته نشود چون آن مسجد یا کلیسا را می توانیم سنگ به سنگ دوباره بسازیم و برگردانیم اما چه کسی می تواند بچه ای را که رفته، برگرداند. شیخ بعد از سخنرانی دیشب به اعضای گروه یکی یک تسبیح یادگاری داد. تسبیح، دانه های چروک خورده نقره ای رنگ دارد و عزیزترین تسبیحی است که من تا حالا در عمرم هدیه گرفته ام. انتهای پیام/س
93/01/25 - 19:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها