تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837474534
تردید و امید دو نیمه تئاتر در سال 1392
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
تردید و امید دو نیمه تئاتر در سال 1392 تهران - ایرنا - بدنه هنرهای نمایشی در کشور در دو ساحت دولتی و خصوصی طی سالی که گذشت (1392) با توجه به تغییر دولت و روی کار آمدن دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید دونیمه متفاوت را در دو ساحت تردید و امید سپری کرد.
به گزارش خبرنگار تئاتر ایرنا، هنرمندان هنرهای نمایشی کشور، همسو با دیگر خانواده هنر در کشور طی شش ماهه نخست سال 1392 به دلیل رو به پایان رسیدن دولت دهم و عدم برنامه ریزی و فعالیت بخشیدن به برنامه های باقی مانده توسط مدیران و دست اندرکارن تئاتر دولت دهم روزهایی پر از تردید را سپری کردند.
اما با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و برگزیده شده حجت الاسلام والمسلیمن دکتر حسن روحانی به عنوان ریاست جمهوری دولت یازدهم کشور و شعارهای این دولت بر پایه اعتدال، تدبیر و امید و برگزیده شدن مدیران منتخب بخش های فرهنگی، شمیم متفاوتی از عطر موفقیت، فضای فرهنگی کشور را آکنده کرد و بخشی از مهمترین خواسته های هنرمندان را که طی هشت سال گذشته تنها در حد شعار باقی مانده بود آرام آرام جنبه عملیاتی شدن و یا قراگرفتن در سیر کار اجرایی قرار داد که همین مساله آرام آرام فضایی از امید را در بین اهالی هنر به ویژه خانواده بزرگ تئاتر کشور ایجاد کرد.
مواردی چون طولانی شدن روند بازسازی مجموعه تئاترشهر به عنوان قلب تپنده هنر نمایش کشور، تغییر ناگهانی دبیر سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر تنها چند روز پیش از برگزاری این رخداد که از آن به عنوان آیینه تمام نما و ویترین تئاتر کشور یاد می کنند، استعفاهای چند باره مدیر تالار مولوی به عنوان مهد تئاتردانشگاهی و تئاتر پایه ای کشور و سرانجام استعفای قطعی وی و تعطیلی مستمر این تالار و البته بازگشت تنی چند از هنرمندان سرشناس تئاتر کشور که طی سالیان گذشته اجازه کار در عرصه هنرهای نمایشی را نداشتند از جمله فراز و فرودهای تئاتر در سال 1392 بود.
** انتخاب حسین طاهری به عنوان مدیر کل جدید اداره هنرهای نمایشی
در حالی که علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به محض تصدی گری این حوزه وزارتی معاونان خود در بخش های هنری، فرهنگی، سینمایی و فعالیت های قرآنی را انتخاب کرد اما علی مرادخانی به عنوان معاون امور هنری این وزارتخانه در انتخاب مدیر بخش تئاتر با مسائلی مختلفی دست به گریبان بود.
مهمترین آنها آغاز نیمه دوم سال و همزمانی آن با سیل جشنواره های متعدی بود که با نظارت مستقیم اداره کل هنرهای نمایشی باید برگزار می شد و مدیر پیشین این اداره کل بر امور این جشنواره ها اشراف داشت و همین سماله انتخاب حسین طاهری به عنوان مدیر کل جدید اداره هنرهای نمایشی به عنوان جانشین قادر آشنا مدیر پیشین این اداره کل را با تاخیر فراوانی به روزهای آخر دی ماه کشاند.
حسین طاهری نیز در حالی سکان هدایت تئاتر کشور را دست گرفت که این هنر از یک سو در آستانه برگزاری سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بود و از سوی دیگر با مشکلات متعددی به ویژه در بخش مالی و بدهی های هنرمندان این هنر روزها و شب های خود را سپری می کرد.
علاوه بر مساله مادی ، مشکلات تالارهای نمایشی، تعهدات اداره کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد به انجمن های نمایشی سراسر کشور و مواردی از این دست روزهای بسیار پرکار و مشغله ای را پیشاروی حسین طاهری ترسیم می کرد.
اما با توجه به شرایط پیش آمده در بدنه فرهنگ و هنر کشور از شعارها و سخنان علی جنتی گرفته تا اقدامات صورت گرفته در بخش های مختلف معاونت های این وزارتخانه از جمله سازمان سینمایی و معاونت فرهنگی، هنرمندان تئاتر که از جمله زیرمجموعه های معاونت هنری وزارت ارشاد شناخته می شوند به روزهای پیش روی خود و تغییر فضا و جو موجود در عرصه هنرهای نمایشی کشور بسیار امیدوار شدند.
هرچند بخش مهمی از اقدامات حسین طاهری برای به سامان کردن اوضاع تئاتر کشور به روزهای سال 1393 معطوف و منتقل شده است اما امید ایجاد شده و همراهی هنرمندان با مدیر جدید آینده روشنی را در برابر این هنر قرار داد است.
** تغییر مدیر و سیاست های سلیقه ای شورای نظارت و ارزشیابی
یکی از اصلی ترین موارد مورد مناقشه هنرمندان طی هشت سال گذشته در بدنه هنرهای نمایشی فعالیت مدیران و دست اندرکاران در بخش شورای نظارت و ارزشیابی (شورای ممیزی و سانسور) این اداره کل بود، جایی که هنرمندان در آن کمتر شاهد اجرای نص صریح قانون ارزشیابی و نظارت بودند و اغلب به خاطر نگاه سلیقه ای و ممیزی بی ضابطه مسئولان از این شورا انتقادهای تندی داشتند.
خوشبختانه با تغییر رویکرد در دولت یازدهم و سخنان رییس جمهوری مبنی بر آنکه هنرمند و فعال ممنوع الکار در دولت تدبیر و امید وجود ندارد، حسین طاهری نیز همسو با سیاست ها و اهداف دولت با تغییر مدیر شورای نظارت و ارزشیابی (جایگزینی رضا دادویی به جای محمد الوند) علاوه بر تاکید قانون براجرایی شدن اهداف و خواسته های دولت یازدهم در نگاه عادلانه و به دور از سلیقه به تولیدات هنرمندان تئاتر جامعه عمل پوشاند.
** شوکی به نام تغییر دبیر جشنواره
انتخاب حسین طاهری به عنوان مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت ارشاد با نخستین حکم وی برای تغییر دبیر سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر همراه بود.
اتفاقی که تنها چند روز (چهار روز) مانده به آغاز این رخداد به دست وی رقم خورد و طی آن قادر آشنا مدیرکل پیشین اداره هنرهای نمایشی ارشاد جایگزین اسماعیل عالی زاد دیبر جشنواره تئاتر فجر شد.
دلیل این انتخاب واضح بود اما جسارت این تغییر در مدیران اندکی وجود داشت که حسین طاهری نشان داد الویت وی، آن چنان که در سخنرانی تکریم و معارفه خود با قادر آشنا انجام داده بود، دل دادن به درخواست ها و انتقادها و سخنان هنرمندان تئاتر بود.
از زمان انتخاب عالی زاد به عنوان دبیر جشنواره تئاتر فجر و سیاست های متفاوت وی در زمینه انتخاب آثار و افزودن بخش های نامرتبط به جشنواره تئاتر فجر و عدم نگاه عادلانه در نحوه بازبینی آثار به ویژه نمایش های تولید شده توسط هنرمندان استانی و شهرستانی باعث شد تا انتقادهای متعددی از سوی هنرمندان به وی وارد شود و این انتقادها نیز باعث شد تا وی سکان هدایت این رخداد را تنها چند روز پیش از آغاز جشنواره تئاتر فجربه قادر آشنا بسپارد.
** جشنواره تئاتر فجر و افق های روشن پیش رو
تغییرات صورت گرفته در سمت دبیری جشنواره تئاتر فجر باعث ایجاد خلل و بی برنامگی وسیع و قابل مشاهده در اجرای این رخداد که از یک سو معتبرتین رویداد تئاتری در منطقه به شمار می رود و از سوی دیگر آیینه ای از تئاتر انقلاب و سراسر کشور است به شمار می رود، نشد؛ هر چند ضعف هایی در کیفیت آثار دعوت شده به ویژه در بخش بین الملل وجود داشت که آن هم مشخصا به دبیر پیشین این رویداد باز می گشت، اما این جشنواره توانست در سطح شان و اعتبار تئاتر ایران برگزار شود.
مدیرکل جدید اداره هنرهای نمایشی ارشاد نیز در خلال این رخداد علاوه بر بازدید با سفرا و رایزنان فرهنگی سفارتخانه های مختلف کشورهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی، ضمن تاکید بر لزوم تقویت دیپلماسی بین المللی در عرصه فرهنگ به عنوان یکی از شعارها و اهداف دولت یازدهم راه های تبادل دانش و همکاری را با این افراد در میان گذاشت و همچنین قول داد تا هنرمندان در دور بعدی این رخدا در سال 1393 شاهد برگزاری جشنواره ای متفاوت و کیفی تر از ادوار گذشته باشند.
شاید یکی از اتفاقتی که بیشترین بازتاب را در این جشنواره از حیث انتقادی داشت، برچیده شدن نمایشگاه عکس و پوستر تئاتر فجر بود که در محل دائمی نمایشگاه های زیرگذر چهاراه ولیعصر برگزار شده بود.
این محل که در زمان افتتاح خود در نقل قول های شهردار تهران، شهردار منطقه هفت و چهره های شورای اسلامی شهر تهران محلی برای حمایت و معرفی هر چه بیشتر تئاتر به عموم مردم معرفی شده بود با دخالت مستقیم سازمان فرهنگی و هنری شهردای تهران از هنرمندان تئاتر گرفته شد و مسئولان جشنواره نیز برگزاری این نمایشگاه را به سالن انتظار و لابی مجموعه تئاترشهر انتقال دادند.
اما خوشبختانه برخلاف این رخداد نه چندان دلچسب، علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانرانی خود در مراسم اختتامیه تئاتر فجر علاوه بر تایید مهجوریت و مظلومیت هنر تئاتر به هنرمندان این عرصه قول داد تا برای شاد کردن و تحقق خواسته های آنها از تمام توانایی و ظرفیت ارشاد و نهادهای همراه حوزه فرهنگ استفاده کند که این پیغام موجی از امیدواری و شادی را به خانواده تئاتر ایران تزریق کرد.
** جان گرفتن دوباره فعالیت نهادهای صنفی در حوزه تئاتر
خانه تئاتر به عنوان تنها نهاد صنفی اهالی هنرهای نمایشی کشور طی هشت سال گذشته به دلیل بی توجهی مسئولان وقت به کار صنفی اغلب در مهجوریت کامل و بدون هیچ فعالیتی تنها به حیات نباتی خود ادامه می داد و این مساله تا حدی پیش رفت که طی سه سال پیاپی این نهاد حتی در دریافت بودجه محدود خود برای برگزاری جشن های اردیبهشت تئاتر و تقدیر و تشکر از زحمات فعالان عرصه هنرهای نمایشی کشور محروم ماند.
اما خوشبختانه با تغییر دولت و روی کار آمدن مدیر جدید اداره کل هنرهای نمایشی و تاکید وی بر تحقق اهداف کلان دولت در سپردن امور تخصصی تئاتر به اهل فن و نخبگان این حوزه، بار دیگر شاهد پرداخت کامل بودجه این نهاد صنفی شدیم و بنا بر این قرار گرفت تا خانه تئاتر در سال 1393 به شکل بازوی همراه اداره کل هنرهای نمایشی ارشاد در اغلب برنامه های مربوط به هنرمندان و مطالبه درخواست های آناه به عنوان مشاور و حتی مجری بخشی از برنامه ها همراه مسئولان دولتی و همپای هنرمندان باشد.
** تالار مولوی و تمام دغدغه هایش
بدون شک خبرساز ترین حوزه در عرصه هنرهای نمایشی طی سال 1392 بخش تئاتر دانشگاهی و تنها تالار این بخش یعنی تالار مولوی بود.
مشکلات این تالار در زمینه امنیت مخاطبان، مستهلک شدن امکانات نوری و صوتی و میزبانی این تالار از اسفند سال 1391 خبرساز بود و تا بهار سال 1392 نیز به قوت خود باقی ماند، طی این مدت سعید اسدی مدیر این تالار بارها ضمن انتقاد از شرایط به وجود آمده و عدم حمایت مدیریت فرهنگی – هنری دانشگاه تهران به عنوان مسئول مستیقیم این تالار و اداره کل هنرهای نمایشی ارشاد به عنوان حامی تئاتر دانشگاهی دست به استعفا زد و هربار به دلیل عدم پذیرش مجبور به ادامه کار شد.
این تالار طی سال 1392 از میزبانی آثار نمایشی به دلیل مواردی که به آنها اشاره شد محروم بود و بیشترین ضرر در این میان گریبان دانشجویان و چهره های دانشگاهی را برای اجرای عمومی آثارشان گرفت، هر چند همواره تئاتر دانشگاهی به عنوان تئاتر پایه و مهد معرفی استعدادهای جوان آینده ساز تئاتر حرفه ای کشور معرفی می شود اما بدنه هنرهای نمایشی کشور طی سال 1392 به دلیل بی توجهی دانشگاه تهران به این تالار شاهد در محاق ماندن تئاتر دانشگاهی بود.
به هر حال این کش و قوس ها ادامه داشت تا آنکه در دی ماه سعید اسدی به شکل قطعی و جدی استعفای خود را مطرح کرد و سرانجام با موافقت مسئولان دانشگاه مواجه شد و سپس با انتخاب یک شورای هفت نفره متشکل از محمدباقر قهرمانی، حسین میرزایی، مجید سرسنگی، جعفر گل محمدی، رحمت امینی، سعید اسدی و فریدون علیاری، جعفر گل محمدی به عنوان رییس این شورا انتخاب شد و مقرر شد تا کارهای اجرایی این تالار طی نیمه نخست سال 1393 با جدیت پیگیری شود و شاهد گشوده شدن مجدد درهای این تالار به روی دانشجویان و قشر دانشگاهی کشور در حوزه هنرهای دراماتیک باشیم.
** دمیدن روحی تازه به کالبد تئاترشهر
مجموعه تئاترشهر به عنوان دیگر سالن میزبان آثار تئاتری که از آن به قلب تپنده تئاتر ایران نیز نامبرده می شود طی سال 1392 به کند ترین شکل ممکن شرایط نوسازی و به سازی خود را آغاز کرد و متاسفانه با وجود آنکه از ابتدا قرار بود تا کار به سامان رسیدن این مجموعه نمایشی طی دو سال به اتمام برسد اما بازسازی آن تا نیمه نخست سال 1392 بیش از شش سال زمان به خودا ختصاص داده بود و کار حتی به نیمه هم نرسیده بود.
با تغییر دولت و سیاست جدید مسئولان فرهنگی دولت یازدهم به ویژه حمایت های معاون امور هنری وزارت ارشاد و مدیرکل جدید اداره هنرهای نمایشی این وزارتخانه ضمن همراهی مسئولان شهرداری و بخش تامین اعتبارات مالی ارشاد در نهایت مقرر شد تا طی سال 1393 با برنامه ریزی منسجم و تزریق بودجه کافی این تالار بار دیگر در شکل درست و کارشناسانه مورد به سازی، نوسازی و بازسازی قرار بگیرد تا هنرمندان با آرامش خاطر بیشتری بتوانند آثار خود را در این مجموعه پیشاروی مخاطبان قرار دهند و از آن مهمتر امنیت جانی تماشاگران با ضریب اطمینان بالاتری در این سالن تامین شود.
برهمین اساس مقرر شد تا طی چهار دوره فازبندی تخصصی، پنج تالار نمایشی این مجموعه تعطیل شود تا پیمانکاران در اسرع وقت و البته صرف دقت کافی به کار بازسازی این مجوعه برای دمیده شدن روحی نو و تازه به کالبد قلب تپنده تئاتر کشور همت گمارند.
** بازگشت هنرمندان دور شده به صحنه های تئاتر کشور
سیاست های انقباضی، سلیقه ای و نگاه امنیتی جاری در دولت دهم باعث شد تا تعدادی از پیشکسوتان و هنرمندن بزرگ عرصه هنرهای نمایشی اجازه کار و فعالیت در کشور پیدا نکنند و به همین دلیل تعدادی از آنها چون بهرام بیضایی، رکن الدین خسروی، بهمن فرمان آرا و محمد رحمانیان ترک وطن کردند و به کشورهای اروپایی و آمریکایی مهاجرت کردند.
خوشبختانه با تغییر دولت و روی کار آمدن مسئولان فرهنگی دولت یازدهم شاهد تاکید مسئولان بر بازگشت و حمایت از هنرمندانی بودیم که از کشور خود طرد شده بودند و در نخستین گام ها محمد رحمانیان با تولید دو نمایش «آرش ساد» و «در روزهای آخر اسفند» در جشنواره تئاتر فجر حاضر شد و به اجرای عمومی آثار نمایشی خود پرداخت، همچنین زمینه تولید نمایش برای هنرمندان دیگری چون بهمن فرمان آرا و بهرام بیضایی فراهم شد و طبق اخبار مسئولان این هنرمندان در سال 1393 به تولید و اجرای عمومی نمایش خواهند پرداخت.
همچنین جامعه تئاتری و دانشگاهی کشور در انتظار بازگشت استاد رکن الدین خسروی به عنوان یکی از تئوری سین های شناخته شده تئاتر به کشور هستند تا وی بتواند دانش و علم روزآمد خود از هنر نمایش را به دانشجویان و هنرمندان داخل کشور انتقال دهد تا شرایط درخشش و ظهور و بروز استعدادهای نمایشی ایرانیان در سراسر جهان بیشتر از گذشته فراهم شود.
تمام آنچه از فراز و فرودهای هنر نمایش درکشور از آن سخن گفته شد در دو محور تردید و امید طی دو نمیه سال 1392 در بدنه هنرهای نمایشی کشور قابل رصد بود و امروز هنرمندان و فعالان خانواده 100 هزار نفری تئاتر کشور چشم انداز تحقق همه جانبه امید و اعتدال در تمامی عرصه های کشور از جمله حوزه فرهنگ و هنر و بخش هنرهای نمایشی آن هستند. به امید آن روز...
فراهنگ(5)**9266
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها