محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803856010
اصلاح‌طلبان یا اصولگرایان؛ کدام یک تندروتر هستند؟/ از افراطی‌گری چپ‌ها در عرصه سیاست خارجی تا کفن‌پوش شدن راست‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
اصلاح‌طلبان یا اصولگرایان؛ کدام یک تندروتر هستند؟/ از افراطی‌گری چپ‌ها در عرصه سیاست خارجی تا کفن‌پوش شدن راست‌ها
مردم ایران در سی و پنج سال انقلاب اسلامی شاهد بروز تندروی‌های بسیاری از سوی جناح‌های سیاسی بوده‌اند.
مصطفی داننده: «تندروی»؛ این روزها اصلی ترین اتهامی است که گروه‌های سیاسی یکدیگر را با آن خطاب می‌کنند. گاهی اصول گرایان، اصلاح طلبان را عامل اصلی تندروی در کشور می‌دانند و در مقابل اصلاح طلبان نیز معتقدند که اصول گرایان زمینه ساز تندروی‌ها در ایران شده اند. این متهم کردن گروه مقابل به تندروی این سوال را در ذهن مردم ایجاد کرده است که بالاخره کدام یک از این دو گروه، تندرو هستند؟
اخیرا دو تن از چهره‌های باسابقه انقلاب یعنی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و علی اکبر ناطق نوری در سخنان جداگانه‌ای به تندروی‌های در کشور اشاره و از آن گلایه می‌کنند، یکی از تندروی‌های گذشته و دیگری از بی ترمزی‌های امروز!
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در دیدار اعضای شورای سیاستگذاری و دبیران حزب اراده ملت ایران،ضمن یادآوری برخی تندروی‌های دهه اول انقلاب و در مراحل بعد اظهار کرد: «عده‌ای از مردم از آن تندروی‌ها رنجیدند، بعدها نیز شکل تندروی‌ها عوض شد که باید همه برای جلوگیری از پیشروی آن تلاش کنیم.»
ناطق نوری نیز در مراسم ختم ابوالفضل حاجی‌حیدری از تندوری‌های این سال‌ها گلایه کرد و گفت:« هم‌اکنون یکی از بدبختی‌های کشور ما این است که گرفتار تندروها و بی‌ترمزها هستیم. حال چه چپ، چه راست باشد. تندروی و نامتعادل حرکت کردن به کشور و انقلاب ضربه می‌زند. ما میزان داریم و میزان ولی فقیه و ولی امر مسلمین است. معنا و ابعاد ولایت فقیه نیز بیان شده است. اوامر ولی، مولوی و ارشادی است و اینکه تکلیفان در مولوی و ارشادی چیست نیز بیان شده است. حال برخی کاسه‌های داغ‌تر از آش هستند که اینها زمان امیرالمؤمنین هم بودند و آخرسر هم جزو خوارج شدند.»
این دو گفتار نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی ایران در تمام ادوار و دولت‌های خود درگیر تندروی‌های زیادی بوده است که هر دو جناح اصلی ایران در آن نقش داشته‌اند، به ویژه زمانی که قدرت را در اختیار داشتند.
همانطور که آیت‌الله هاشمی به آن اشاره کرد در دهه 60 به ویژه اواخر آن، مردم ایران شاهد تندروی های فراوانی از سوی نیروهای به اصطلاح چپ ایران بودند. این گروه که بعد از تشکیل کابینه اول میرحسین موسوی، به ویژه در انتخابات مجلس سوم در تقابل با محافظه کاران شکل گرفته بود، دارای تفکرات تند انقلابی بودند که زمینه ساز مشکلات فراوانی در ایران شد.
یکی از نمونه بارز این تندروی‌ها به ویژه بعد از تشکیل شدن دو جناح سیاسی کشور به محوریت جامعه روحانیت و مجمع روحانیون، در دور دوم نخست وزیر میرحسین موسوی بود. ماجرای گروه 99 نفر تجلی این ماجرا بود. مخالفین نخست وزیر میرحسین که غالبا از نیروهای محافظه کار و نزدیک به راست گرایان بودند، حاضر نشدند علی رغم حمایت امام خمینی از نخست وزیری موسوی به او را بدهند و همین مخالفت باعث شد تا چپ‌ها با اعلام اسامی 99 نفری که به نخست وزیر وقت رای نداده بودند را اعلام عمومی کنند و به آنها لقب مخالف رای امام را بدهند.
ناطق نوری در خاطرات خود به این ماجرا اشاره می‌کند و می‌گوید:« وقتی که آقای خامنه‌ای، مهندس موسوی را مجددا به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی کردند، 99 نفر از نمایندگان به آقای موسوی رأی ندادند و طرفداران آقای موسوی در مجلس و دولت هر جا که بودند، گفتند: «امام فرموده به ایشان رأی دهید و این 99 نفر از امام تمرد کردند.» اولا این 99 نفر معلوم نیست چه کسانی هستند و ثانیا وقتی امام فرمودند شما معرفی کن، معنای آن این نبود که مجلس همه بالاجبار رأی بدهد. امام هیچ وقت این طوری حرف نمی‌زدند، لذا طرفداران آقای موسوی این 99 اسم را پیراهن عثمان کردند و هر کس را می‌خواستند بکوبند می‌گفتند جزو 99 نفر است. تقریبا 200 نفر را این ها جزو آن 99 نفر حساب کردند. من جمله خود من را؛ حال آن که من اصلا در مجلس نبودم.» چپ‌ها در آن سال‌ها نیروهای محافظه کار را متهم به داشتن اسلام آمریکایی می‌کردند.
افراطی‌گری‌های چپ‌ها
اما چپ‌های سیاسی نیز در سال‌های در اختیار داشتن قدرت، از نظر فرهنگی دچار تندروی شدند. برخورد‌های شدید با بدحجابان به ویژه در اواخر دهه 60 نمونه بارز این رفتار بود. این گروه اعتقاد داشت وقتی جوانان ایران در جبهه‌های جنگ در حال نبرد با دشمن غاصب هستند، چرا برخی در تهران و شهرهای بزرگ به دنبال خوش گذرانی و زندگی بهتر هستند. این افراد اعتقاد داشتند که برخی از مردم به دنبال غرب زدگی هستند و تنها راه مقابله با آنان را در برخوردها خشن می‌دانستند.
جناح چپ ایران که آن زمان متشکل از نیروهای وابسته مجمع روحانیون مبارز بودند به طور سنتی پس از اشغال سفارت آمریکا در تهران به عنوان طرفداران مبارزه با استکبار جهانی و در راس آن با آمریکا شناخته می‌شدند. پس از پایان جنگ و زمزمه‌های بهبود رابطه با دنیای پیرامون که جناح راست آن را ضرورت دنیای امروز می‌دانست و جناح چپ آن را محکوم و بر مواضع ضد استکباری خود تاکید می‌کردند.
هاشمی رفسنجانی که با شعار ساختن ایران پس از جنگ توانسته بود رای مردم را به خود اختصاص دهد با درک این موضوع که ساختن کشور در گرو ارتباط‌های گسترده با جهان است، پنجره‌های جدیدی را در سیاست خارجی ایران گشود. هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت، بهبود روابط ایران و آمریکا را به شرط آزاد کردن دارایی‌های ایران بلا مانع می‌دانست و همین سخنان زمینه، موضع گیری شدید جناح چپ را فراهم آورد.
موسوی خوئینی‌ها از رهبران دانشجویان خط امام و رهبری، در موضع گیری تندی اعلام کرد:« بحث بر روی برقراری رابطه با آمریکا موردی ندارد، تمام گرفتاری‌های منطقه از آمریکاست.» مهدی کروبی دیگر روحانی سرشناس جناح چپ نیز اعتقاد داشت:«رابطه با آمریکا جز ضرر چیز دیگری برای ما ندارد. رفتار این کشور با ایران کینه توزانه است. الان جریانی به دنبال تخریب مواضع امام هستند. این جریان تعبیر امام که رابطه با آمریکا مانند رابطه «گرگ و میش» است را مسخره می‌کنند.»
محتشمی پور دیگر چهره شناخته شده جناح چپ بود که به رابطه احتمالی میان ایران و آمریکا اعتراض کرد و گفت:« با توجه به سوابق و دیدگاه‌های موجود در آمریکا، ما هیچ رابطه‌ای نمی‌توانیم پیش بینی کنیم.»
یکی از جالب ترین اظهار نظرها مربوط به سعید حجاریان عضو شورای سردبیری روزنامه سلام بود. او نیز چون دیگر اعضای جناح چپ، رابطه سیاسی و اقتصادی با آمریکا را سودمند نمی‌دانست و معتقد بود« این که بیان می‌شود با ایجاد ارتباط با کشورهای ابرقدرت علی الخصوص آمریکا مشکلات اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی برطرف می‌شود، بنده تصور میکنم یک سلسله منافع و مطامع مشکوک سیاسی ورای چنین ادعاهایی نهفته است.»
در همان زمان سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی نیز با صدور بیانیه‌ای به رابطه احتمالی میان ایران و آمریکا اعتراض می‌کند. سید محمد خاتمی وزیر ارشاد وقت نیز اعتقاد داشت که رسیدن به اهداف انقلاب در چارچوب روابط بین الملل و نزدیکی به غرب از طریق دیپلماسی اشتباه است.
حمله عراق به کویت و دخالت آمریکا به نفع کویت در این جنگ باعث شد تا بازهم چپ‌ها بر طبل ضدیت با آمریکا بکوبند و مردم بخواهند تا در کنار عراق با آمریکا بجنگند. مجمع روحانیون مبارز با صدور بیانیه خواستار مقابله با آمریکا شد. در بخشی از این بیانیه آمده بود:«دست آمریکا به خون همه مظلومان آلوده و آواز جنایتش سراسر زمین را پر کرده است و امروز در کار ویرانی خانه و تاسیسات مردم مسلمان عراق و کویت و به خاک خون کشیدن انسان‌های بی‌گناه با شقاوتی وصف ناپذیر است»
این درخواست در حالی مطرح می‌شد که دولت هاشمی و راست گرایان اعتقاد داشتند ایران نباید وارد این جنگ شود و درگیری خلیج فارس، جنگ کفر در برابر کفر است. چهره‌های صاحب نظر در سیاست خارجی جناح راست در روزنامه رسالت ضمن نقد نظرات جناح چپ آنها را افرادی ساده لوح و احساسی توصیف کردند. محمد جواد لاریجانی از چهره‌های شاخص جناح راست، جنگ بین آمریکا و عراق را جنگ تجاوزها توصیف کرد و برخی از اشخاصی که تحریر الوسیله امام را مجوزی برای ورود به جنگ منطقه می‌دادند، افرادی ساده لوح و فاقد اعتبار درست توصیف کرده و به آنها توصیه کرد به عقل خود رجوع کنند.علی اکبر ناطق نوری، عضو برجسته جامعه روحانیت مبارز تهران نیز ورود به این جنگ را ساده لوحانه توصیف کرد و گفت:«جنگ خلیج فارس نمی‌تواند جنگ اسلام و کفر باشد. چقدر ساده اندیشی است که اگر کسی تصور کند، صدام ماهیت عوض کرده است.
با پیروزی راست گرایان در مجلس چهارم و حدف نیروهای چپ از دولت دوم هاشمی رفسنجانی، کم کم این نیروها فضای جدید را پیش روی خود دیدند و ترجیح دادند که از سیاست کناره گیری کنند. بسیاری از روحانیون سرشناس این جریان به قم بازگشتند و تدریس در حوزه‌های علیمه را آغاز کردند و مکلاها نیز راه دانشگاه را پیش گرفتند و همین باعث شد تا چپ‌ها دچار تغییرات اساسی در روند تفکرات خود شوند و نیروهای تندروها دهه 60 تبدیل به روشنفکران دهه 70 و 80 شدند. در این میان اما برخی از همین چهره‌های دانشگاه رفته جناح چپ، خصلت تندروی خود را کنار نگذاشته بودند و به ویژه در زمان ریاست جمهوری سید محمد خاتمی شاهد تندروی این جریان به ویژه در مطبوعات بودیم.
کفن پوشان راست گرا
پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری، زمینه چرخش راست گرایان را فراهم آورد و آنان جایگزین چپ‌ها در تندروی شدند. نیروهایی که بسیاری در آن زمان آنها را حزب اللهی‌ها می‌دانستند، برای مخالفت با سیاست‌های دولت اصلاحات وارد صحنه شدند. آنها به عنوان اینکه سیاست‌های فرهنگی و سیاسی خاتمی بر خلاف مسیر انقلاب است فعالیت خود را آغاز کردند و با حمله به سینماها، سخنرانی‌ها و برخورد با اجتماعات دختران وپسران دانشجو، اعلام موجودیت کردند.
این تندروی‌ها زمینه ساز بروز قتل‌های زنجیره‌ای و حادثه کوی دانشگاه شد. در همین سال ها برخورد دو جریان تند راست و چپ تا بدانجا پیش رفت که زمینه را برای بروز حاشیه‌های فراوانی را برای کشور فراهم آورد. راست گرایانی که تا دیروز طرفدار رابطه با غرب برای رفع مشکلات سیاسی کشور بودند و از دولت هاشمی حمایت می‌کردند، مخالفت جدی خود را با سیاست خارجی مسالمت آمیز خاتمی اعلام کردند. پوشیدن کفن و آمدن به خیابان در اعتراض به سیاست‌های دولت اصلاحات بارزترین ویژگی این جریان در مقابل سید محمد خاتمی بود.
در دهه 70 و 80 جامعه شناسان سیاسی ایران، در تعریف گروه‌های سیاسی ایران، جناح راست به ویژه نیروهای معروف به حزب اللهی را جریان تندرو ایران در مقابل جریان اصلاحات معرفی می‌کردند. راست‌ها نیز همچون چپ‌های دهه 60 به دنبال اصلاح فرهنگی جوانان در خیابان بودند که می‌شود از گشت ارشاد به عنوان نمونه بارز آن اشاره کرد.
یکی از تندروی‌های معروف این جریان که با مخالفت شدید نیروهای اصلی راست را نیز برانگیخت، برهم زدن سخنرانی نیروهای برجسته انقلاب مانند آیت‌الله هاشمی و سید حسن خمینی بود. رفتاری که حتی باعث شد، رهبرمعظم انقلاب نیز آن را ناپسند و به دور از اخلاق بدانند. این نیروها سعی می‌کردند با برهم زدن این سخنرانی‌ها اجازه ندهند، این شخصیت‌ها به سخنرانی و بیان تفکر بپردازند.
راست‌ها در سیاست خارجی نیز دچار تحول اساسی شدند و در حالی که جناح چپ تمام قد از مذاکره با آمریکا سخن می‌گوید و اصول گرایان، آمریکا را شیطان بزرگ می‌خوانند که هیچگاه قابل اعتماد نیست و نخواهد بود. این جریان این روزها به شدت مخالف رفتار دیپلماتیک حسن روحانی در صحنه بین المللی است. مخالفان دولت روحانی در زمینه مذاکره با آمریکا که جزو جریان اصول گرایی محسوب می‌شوند، اعتقاد دارند که مذاکره با آمریکا سودی برای ایران ندارد و آمریکایی‌ها بیش از ایران از این مذاکره سود خواهد برد. آنها معتقد هستند که آمریکایی‌ها با توجه به اتخاذ سیاست‌های خصمانه علیه ایران طی سال‌های گذشته، هیچگاه قابل اعتماد نبوده و نیستند و مذاکره با شیطان بزرگ یک اشتباه استراتژیک است. حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان و برخی نمانیدگان مجلس مانند حمید رسایی، مهدی کوچک زاده و ... از جمله چهره‌های سرشناس این تفکر است. راست گرایان این روزها معتقد هستند که چپ‌ها در زیر لوای حسن روحانی به دنبال برقراری رابطه با آمریکا هستند و می‌خواهند کشور را تقدیم آنان کنند.
همانطور که مشاهده می‌شود، طی این سال‌ها شاهد تندروی‌ها فراوان در عرصه‌های داخلی و خارجی در کشور بوده‌ایم. افراط‌هایی که از جنس مشترک است و در یک دهه دغدغه یک جریان بوده است و در دهه‌های دیگر خواسته گروهی متفاوت. افراط زمینه ساز بروز دولتی جدید در ایران به نام دولت اعتدال شد و این یعنی اینکه مردم نیز از این افراطی گری‌ها خسته شده‌اند و به دنبال فضای جدیدی هستند. افراط درد مشترک بسیاری از مردم در سال‌های گذشته بوده است، بسیاری این افراط‌ها را عامل عقب ماندگی ایران در این سال‌های اخیر دانسته اند.
1392/12/10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها