محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843292494
شعرهای عاشقانه و بی نظیر کیومرث منشی زاده
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: شعرهای عاشقانه و بی نظیر کیومرث منشی زاده
شعرهای عاشقانه و بی نظیر کیومرث منشی زاده. قلب، مانند قهوه خانه های سر راه/ یادآور غربت است/ هیچ مسافری را/ برای همیشه/ در خود جای نخواهد داد/ هیچ مسافری را/ برای همیشه/ در خود جای نخواهد داد..
دکتر کیومرث منشی زاده، متولد 1324 جیرفت کرمان، از شاعران بزرگ و مطرح معاصر ایران است، که بیشتر او را با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی می شناسند. وی در رشته های فلسفه، ریاضی، فیزیک و حقوق در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران تحصیل کرده است.کیومرث منشی زاده دو شاخه‌ی ویژه در شعر دهه‌های اخیر ابداع کرده است. یکی «شعر ریاضی» که در دهه‌ی پنجاه آن را ابداع کرد و با استفاده از اعداد، مفاهیم ریاضی و فرمول‌های فیزیکی شعرهایی سرود که بحث‌انگیز و جالب توجه بود. مانند این چند سطر از شعر «سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز»رها کن تربیع دایره راو تثلیث زاویه را(چه کسی می‌داند جذر صفربی‌نهایت استیا صفر؟)از این شعرها چند نمونه - از جمله شعرهای «سقوط افقی»، «طبقه‌ی صفر»، «سرنوشت در کهکشان خانم گیسودراز»، «سال صفر»- در این دفتر جا خوش کرده اند.دومین ابداع او «شعر رنگ» است، که در آن به کمک حالت پذیری رنگ‌ها، و رنگ پذیری حالت‌ها، به خلق تصویرهای رنگی می‌پردازد، و از انواع رنگ‌های موجود در زبان فارسی، خلاقانه و با هنرمندی استفاده می‌کند، مانند این چند سطر از شعر "می‌آیی اما، ولی چه دیر"آبی می‌آییو ارغواناز برابرتزنگاری می‌گذردو سپیدار پاییزیهمچون رؤیای یک سوارکار استخوانیدر هم می‌شکنداز گرایش‌های بارز شعر منشی زاده نگاه طنزآمیز اجتماعی- سیاسی او به جهان و دنیای پیرامون است، اغلب شعرهایش رگه‌های تند و جذابی از طنز انتقادی، یا شوخ‌طبعی طنازانه دارند. شعرهای "صفر در منقار کلاغ زرد بی‌آسمان"، "تاریخِ تاریخ"، "شب است و آرام، شب"، "جنوب جهنم"، "سلام روستایی خشم مشت"، "می‌آیی اما، ولی چه دیر"، "دروغ سفید"، "خوشبختی و شرم‌آگینی‌های مکنون" نمونه‌های بارزی از شعرهای اجتماعی- سیاسی طنزآمیز، منشی زاده اند.شعر منشی زاده در مسیر اصلی خود شعر نیمایی است، البته با زبان خاص و نگاه ویژه و گرایش‌های شخصی منشی زاده که به شعرش هویتی منحصر به فرد بخشیده است. آزادهشعرهای کیومرث منشی زاده:قهوه خانه های سر راهآبی ستآبی ستنگاه اوآبی ستگویا آسمان رادر چشم هایش ریخته اندوقتی که دست های مرادر دست می گیردگردش خون رادر سر انگشت هایشاحساس می کنمنبض اش چنان به سرعت می زندکه گوییقلب خرگوشی رادر سینه اشپیوند کرده اندتا باران خاکستری مرغان ماهی خواربر برگ های سپیدار و زردآلوفرو می ریزدقلب، مانند قهوه خانه های سر راهیادآور غربت استهیچ مسافری رابرای همیشهدر خود جای نخواهد دادهیچ مسافری رابرای همیشهدر خود جای نخواهد دادوسواس دوست داشتنمرا به یاد ماهی قرمزی می اندازدکه در آب های تنگ بلوربه آرامیخواب رفته استیک روزیک روز ماهی قرمزسکته خواهد کردو دستی ماهی قرمز راکه دیگر نه ماهی ستو نه قرمزاز پنجره به باغپرتاب خواهد کرد***************بعد پنجم ، آزادیدایره در اثبات تساوی شعاع های خودبرگرد مرکز خودخم مانده استتا کی می توان شعاع های دایره رابه پیروی از یکدیگرمحکوم کردانعکاس صدای زنجیرهاتصویر سرود آزادی رادر آئینه چشم های منمی شکندانتظار آزادی چندان غم انگیز استکه حکاکی اعلامیه حقوق بشربر دیوار کوره های آدمی سوزیچرا که انسانآزادبدنیا نمی آیدکه آزادزندگی کندکه آزادبمیردانسان دایره غم انگیزی ستکه تکرار می شود**************************عبور از قلمرو ممنوعشب های پائیزکه برگ های معلقدر ماهتابشنا می کردندمن آسمان رابه تماشا می نشستمدلم می خواست چندان عدد یاد بگیرمتا همه ستاره ها راشماره کنمامروز دریافته امکه نباید چیزهایی را شماره کردکه هرگز یکی شاناز آن مننبوده استگویا سرنوشت مرادر دورترین ستاره ها معلوم کرده اندآیا انسان را به ستاره فروخته اندیک شب از آسمان نگاه توبالا می رومو همه ستاره ها رابه دریا می ریزمتا ماهیان دیوانه رابه شام دعوت کنمآنگاه سرنوشت سیاهان رابر برگ های سپیدارخواهم نوشتاز پشت میله هاآسمان چندان کوچک استکه هر زندانیمنجی ستدیگر برای شمارش ستارهاعداد سه رقمی رانیازی نیست**************************خواب رنگیای که هزار کولی در چشم های تو آواز می خوانندبرخیز تا برای مردی که با دست خالیبه جنگ خدا می روددعا کنیماگر می توانستیاگر می توانستی خواب رنگی ببینیبرایت زنبق قرمز می آوردمجایی که ستاره نقطه یی ست در فنجان چای توبدبختیشمردن نقطه های واژه خوشبختی ستوقتی که تلواسه شلیک گلولهذهن تفنگ راپریشان می کندخون در دهلیز قلب عروسکفریاد می کشداکنون صدها پرنده در صدها جزیرهدر چشم شبخواب می بینندباید دریچه را به برروی آفتاب ببندیمو شنل رابر روی تقویت بیندازیمدر حالی که می دانم ، می دانممی دانم که خوابیده ترین ساعت هادر 24 ساعتدوباروقت صحیح رانشان می دهدقرمزتر از سفیدعشق وحشی ستو وحشی تر از آنعشق استما دو خط بودیمهمیشه موازیهمیشه موازیدر حالی که نمی دانستیمخط دایره یی ستبه شعاع بی نهایتمن در کنار تنهاییتنهاییدر کنار تومن به تواز رطوبت به شننزدیک ترانگشتان تونت های موسیقی راپرواز می دهدو ساق پای تومفهوم الکل است( C2H5OH )ای که بلوغ آفریقا را در پستان هایت ارمغان می کنیامشب چشمانت را به من بدهتا با شعله آنسیگاری روشن کنمامشب چشمانت را به من بدهامشب چشمان آسمانیت را به من بدهچرا کهانتظار بارانباران رابه تاخیر میندازد****************سال های پیش از نجوماگر از دریاهای دوربه جزیره تنهائی منبازاییساعت و قطب نما رادر پایتخواهم شکستو زورق نمناک ترابا هیزم پاروهابه آتش خواهم کشیدو فارغ از نگاه حسود ماهی هاتنت رابا شیر گرمشست و شو خواهم دادای نیمی از زنو نیمی از ماهیای که فلس های تنتلطیف تر از آواز زنبق هاستوقتی که آبشار نقره یی گیسوان توبر عریانی پیکرت فرومی ریزدو چشمان مرطوب تویاد علف های باران خورده ماه اردیبهشت رادر خاطرم زنده می کندبا توخواهم گفتعشق چیزی ست به عظمت ستارهدر سال های پیش از نجوم**********************قاره بنفشهیروشیماهیروشیماE = MC2ه یروشیماشاعر شرقی با سطلی از خوندر چشم مجسمه آزادی فریاد می کشدزنده باد واسکودوگاماکه آمریکا راکشف نکردبعد از ظهرهای لیموییچه زیبا بود عشقاگر ساعت راهرگز نمی شناختو چه زیبا بود ساعتاگر هرگزساعت نبودبعد از ظهرهای لیمویی را شب می کنمدر باغ های موسیقیبا چتری از شعروبارانی از آفتابلبانش آخرین کلام در زیبایی ستو چشمانشآسمان رابه رقص می خواندمی خواند ، می خواندبا چشمانی از شرابو لبخندی از نیشکرمی خواند و می دانم ، می دانممی دانم که دستی هستکه بعد از ظهرها راقهوه ئی می کندمی دانم که عشقاز قوس قزحناتمام تر استچرا که انسانکامل نیستزمینکامل نیستمنظومه شمسیو کهکشان هانیز**************دست های بی خرمادست های ماکوتاه بودو خرماهابر نخیلما دست های خود را بریدیمو به سوی خرماهاپرتاب کردیمخرمافراوانبر زمین ریختولی ما دیگردستنداشتیم****************عصیان تصویرسیاهسیاهسیاهنگاه او چندان سیاه استکه گفتیهزاران کلاغاز چشم هایشپرواز می کنندزنی با رنگ هایی که نمی شناسمتصویر مرا در تابلوزندانی می کندتصویر ناتمام منچارچوب تابلو رادرهم خواهد شکستو در باغ های معلق آزادیهمه ناقوس ها رابصدا رد خواهد آوردمنآزادی رادوست می دارم*****************راه های کورمن از دریچه سرخ خیال خسته خویشبه باغ زرد بهاران رفته می نگرمبه روزهای درازی که در کجاوه عمربه شب رسید عبثبر سر دوراهی هادر انتخاب یکی زان دو راه دور و درازولی همیشه ، همیشه در آخرهر راهدر انحنای لبم ، آه خیمه می زد آهکه کاش راه دگر را گرفته بودم پیشآینه زشت ها را دوست نمی داردآن روز که آن جذامی بد سرنوشت پیربا زخم های کهنه سر در گم جذامآمد به خانه بازپس از سال های سالیکسر به سوی طاقچه رفت و به اشتیاقدر چشم بی تفاوت آیینهچشم دوختآیینه گفت آنچه بدو ، گفتنی نبودآهی به روی زخم لبانش خزید و گفتهنگام انعکاس خطوط قیافه هاآیینه کاش کمی فکر می نمود******************بعد از توبعد از تو هیچ کسیهیچ کس نبودبعد از تو آب دگر آبرو نداشتبعد از توعطر سبز علفزرد می نمودبعد از توماه و ماهی و مهتاب و هر چه بودبعد از تو هر چه بودحدیث ملال بودبعد از تو من چه بگویمکه چون گذشتبعد از توهیچ کسیهیچ کس نبود****************همیشه دیر استدیر آمدی من می رومبدرودبدرودبر سبزه های خیس چشمت زیر بارانپا می گذارم سرد و مغروربی آن که رویم را بگردانم زنفرتتا جای پای خسته خود را ببینمدیر آمدی ، من شاعری بد سرنوشتممردی که در دنیای اوهمواره دیر استمن سال ها دنبال یک پل گشته بودمتا سینه خز خود را بدان سویش کشانمیک روز پل را یافتمپل بود ، اماآن سوی پل دیگر برای من در آن روزبیهوده چون این سوی پل بود********************از صفر تا بی نهایتجهان به کوچکی حجم خواب خرگوش استو نبض خسته نوع بشرچو منمغرورصدای رویش نی در عدم هیاهویی ستهراسناک تر از انفجار سر بی نوردرون کوره خورشید کهکشان کبودتمام بعد زمان را مچاله باید کرددرون قرمزی سطلی از صدای خروسحیات بازده اضطراب تکوین استگریز ماده در حوزه عقیم خلاء*********************جنوب جهنمکاش می فهمیدیدر خزانی که ازین دشت گذشتسبزه ها باز چرا زرد شدندخیل خاکستری لکلک هادر افق های مسی رنگ غروبتا کجاهای کجا کوچیده ستکاش می فهمیدیزندگی محبس بی دیواری ستو تو محکوم به حبس ابدیو عدالت ستم معتدلی ستکه درون رگ قانون جاری استکاش می فهمیدیدوستی آش دهن سوزی نیستعشق بازار متاع جنسی ستآرزو گور جوانمردان است*****************مرده از زندههمیشههرآندر جهان بیشتر استکاش می فهمیدیچیزهایی ست که باید تو بفهمی ، امابهتر آن است کمی گریه کنمکاش می فهمیدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها