محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842801109
به بهانه اکران فیلم «عمر» در لس‌آنجلس ابواسعد: سیاست شکست می‌خورد و مردم به هنر روی می‌آورند/اسکار مراسم مزخرفی است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه اکران فیلم «عمر» در لس‌آنجلس
ابواسعد: سیاست شکست می‌خورد و مردم به هنر روی می‌آورند/اسکار مراسم مزخرفی است
«هانی ابواسعد» در مصاحبه‌ای با یک مجله‌های سینمایی آمریکا ،از فیلم نامزد اسکار «عمر»، مراسم اسکار، فیلم اسرائیلی «بیت‌لحم» و یکی از دلایل مهم اشغال فلسطین سخن گفت.
به گزارش خبرگزاری فارس، سینمای فلسطین تاکنون دو بار نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی شده که هر دو بار به واسطه فیلم‌های «هنی ابواسعد» بوده است. این فیلمساز اولین بار سال 2005 با فیلم «و اینک بهشت» و امسال با فیلم «عمر» به رقابت‌های اسکار راه یافته است. «عمر» داستان یک نانوای جوان فلسطینی ساکن کرانه باختری است که درگیر قتل یک سرباز اسراییلی می شود. او بعد از این برای نجات جان خود و دوستانش مجبور به همکاری با ماموران اسراییلی می شود، در حالی که باید از میان فضایی از دروغ و خیانت راه خود را باز کند.
این فیلم از روز گذشته در لس‌آنجلس به نمایش درآمده است و «هنی ابو اسد» که خود هم‌اکنون در این شهر به سر می‌برد درباره فیلمش، فیلم اسرائیلی «بیت‌لحم» (نماینده اسرائیل در رقابت‌های امسال اسکار) و همچنین احساسش درباره رقابت‌های اسکار با مجله هالیوودی «راپ» مصاحبه کرده است که در زیر می‌خوانیم: *آیا فیلم «بیت‌لحم» را دیده‌ای؟ -«بله، این فیلم زاویه دید متفاوتی دارد که آن را جذاب می‌کند. ولی موضوع فیلم من همانقدر که سیاسی است، حقیقتا درباره عشق، اعتماد و دوستی است. فیلم من ترکیبی از فیلم‌های آمریکایی چون فیلم‌های «هیچ راه فراری نیست» یا «کارخانه»؛ فیلم‌های فرانسوی چون «دایره سرخ» و «سامورایی» است جایی که خشونت از زبان سینما روایت می‌شود و همچنین فیلم‌های مصری، جایی که حتی در دلهره‌آورترین لحظات با مخاطب شوخی می‌شود. من تمام اینها را با یکدیگر ترکیب کردم تا به یک ژانر جدید برسم.» *چه شد که تصمیم گرفتید درباره این موضوع فیلم بسازید؟ -«این درست از یک شب شروع شد که من ناگهان دچار اضطراب و وحشت عجیبی شدم که دیگر نتوانم فیلم خوبی بسازم. بعد از «و اینک بهشت»، من چند فیلم ساختم که آنقدر خوب نبود که بشود درباره آن صحبت کرد، در این میان یکی از آنها هم با شکست روبرو شد و این باعث شد که من به ناگاه دچار این ترس و دلهره شوم که چرا من دارم فیلم‌های بد می‌سازم؟ و جوابش این بود که من سرگرم داستان‌های مصنوعی شده‌ام که برگرفته از زندگی واقعی نیست.» « این ترس و دلهره من را بر آن داشت که در زندگی واقعی خودم کند و کاو کنم، یک بار دچار یک فکر پارانوئیدی شده بودم؛ سر پروژه «و اینک بهشت» فکر می‌کردم که یک از عوامل فیلمم جاسوسی من را برای ارتش می‌کند و من یک دوست داشتم که ارتش تلاش می‌کرد تا او را وادار به همکاری کند چون در غیر اینصورت راز او را برملا می‌کردند.» «می‌دانید، یکی از دلایل اشغال فلسطین، ساختن یک جامعه پارانوئیدی است، زیرا زمانیکه مردم تصور کنند که همه جا تحت نظرند خود به خود، خودشان مواظب رفتارهای خودشان هستند. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که همه‌مان تصور می‌کنیم که در تک‌تک خشت دیوارها محل زندگی‌مان موساد رخنه کرده و به هر‌آنچه که انجام می‌دهیم، واقف است و این فکر کم‌کم جهانی می‌شود.» * زمان تماشای «عمر» مخاطب نمی‌داند که شخصیت اصلی باید به چه کسی اعتماد کند؛ ولی در عین حال به این احساس دست می‌یابد که هر آنچه که این شخصیت انجام می‌دهد ممکن است اشتباه باشد. -«من این را دوست دارم. اگر شما همه فیلم‌های خوب را تجزیه تحلیل کنید، می‌بینید که شخصیت‌های اصلی همه آنها باید میان بد و بدتر، یکی را انتخاب کنند. این یک دام است و این درست همان جایی است که شما داستانتان را آغاز می‌کنید.» «من این کار را با یک داستان عاشقانه کردم، چون عاشق داستان‌های عاشقانه تراژیک هستم. آنچنان‌که شما دام و موضوع را باهم دارید و سپس با خود می‌گویید، بله این یک داستان عاشقانه است، عمر عاشق نادیاست. نادیا در گروه مقاومت یک برادر دارد که عمر برای نزدیکتر شدن به نادیا به این گروه می‌پیوندد. در این میان وجود یک خیانتکار برای ما ضروری بود و همین مسئله باعث شد تا ما یک دوست سوم دیگری را وارد داستان کنیم و او نیز عاشق نادیا بود ... شما انتخاب‌های بد را طراحی می‌کنید و آنها را بر سر راه شخصیت اصل داستانتان قرار می‌دهید. *آیا یک اثر سینمایی می‌تواند فکر مردم را در رابطه با موقعیت‌های جهان واقعی پیرامونشان تغییر دهد؟ _به نظر من سینما نمی‌تواند ذهن‌ها را تغییر دهد ولی می‌تواند ذهن من را باز کند. من تنها می‌توانم درباره تجربه خودم به شما بگویم، زمانیکه فیلم‌های «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» یا «هزار و نهصد» برتولوچی را دیدم یا زمانیکه فیلم‌های «4 ماه و 3 هفته و دو روز» یا «آن جا خونی ریخته خواهد شد» و «یک پیامبر» و «پدر خوانده» را دیدم همه آنها توانستند ذهن من را باز کنند.» *مطمئنا، فیلم‌ها تجربه‌های پرباری برای شما به دنبال داشته و این تجربیات ارزشمند از تو انسانی ساخته که بتوانی با زندگی، خودت، دیگران، دشمنانت و حتی سیاست روشنفکرانه‌تر برخورد کند. -«حقیقتا سیاست شکست می‌خورد، هرجایی، سیاست شکست می‌خورد، مردم فکر می‌کنند که دیگر سیاستمداران قادر به محافظت از زندگی‌شان نیست، بنابراین آنها به چیزهای دیگری همچون هنر وابسته می‌شوند. به نظر من بسیاری از مردم در فلسطین، همچون دیگر نقاط جهان می‌خواهند که خود را از طریق رسانه‌های مختلف که سینما هم یکی از آنهاست، ابراز کنند.
*تجربه اسکار «و اینک بهشت» برای تو چگونه بود؟ _ «چیز پوچ و بی‌معنی است. همانند رویایی که حقیقت ندارد، ابتدا انتظار نداشتم که یک فیلم فلسطینی نامزد اسکار شود، یک فیلم از جهان عرب تاکنون نامزد نشده بود و همه ما تصور می‌کردیم که یک فیلم عربی به هیچ عنوان نمی‌تواند نامزد اسکار شود. *پس تو انتظار آن را نداشتی و زمانیکه با آن روبرو شدی نمی‌دانستی که باید چه کار کنی. لحظاتی پر از توجه، پر از لحظات نمایش، پر از از تعارفات و همچنین پر از تنفر و تبلیغاتی که علیه فیلم وجود دارد و همچنین ایمیل‌های تهدید‌آمیز. با خودت فکر می‌کنی که مرا تنها بگذارید و دوباره با خودت فکر می‌کنی که می‌خواهی جزئی از این همه اینها باشی، در کنار دیگر ستاره‌های سینما. - این بزرگترین فشاری بود که در زندگی‌ام تحمل کردم و باور کنید که پس از این مراسم چه شما برنده شوید و چه نشوید، راحت خواهید شد ولی یک احساس خستگی بسیار مضاعفی پس از این مراسم شما را در بر خواهد گرفت. انتهای پیام/س
92/12/03 - 14:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها