تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868757330
نقض حقوق بشر در هلند نقض حقوق کودکان و زنان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نقض حقوق بشر در هلند
نقض حقوق کودکان و زنان
مسائل و مشکلات مربوط به کودکان و زنان امری نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. تجاوز، بدرفتاری، اذیت و آزار غیراخلاقی در ارتباط با زنان و کودکان از جمله بارزترین ابعاد مسائل و مشکلات پیش روی زنان و کودکان هلندی است.
حقوق کودکان و زنان زنان و کودکان از جمله آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه در بسیاری از کشورها هستند. از جمعیت حدود 17 میلیونی هلند، تقریباً بیست درصد از جمعیت کشور زیر 15 سال سن دارند. جمعیت زنان این کشور نیز با درصد بسیار کمی نسبت به مردان، حدوداً نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. جمعیت مردان در یک نسبت خیلی کم نسبت به زنان در هلند بیشتر است323 . هلند در سال 2010 در میان 135 کشور جهان به لحاظ شکاف جنسیتی در رتبه 15 جهان قرار داشته است324 . این کشور به لحاظ نسبت جمعیت زنان و مردان در کل جمعیت در رتبة 23 قرار داشته است. به لحاظ شاخص‌های اقتصادی، جایگاه زنان هلند در مجموعه اتحادیه اروپایی در رتبه سوم قرار دارد. ولی این رتبه لزوماً بیانگر واقعیت‌های مربوط به جامعة وسیع زنان این کشور نیست. این رتبه‌بندی‌ها و آمار و ارقام مربوط به آن به هیچ‌وجه گویای شرایط واقعی زنان در بطن جامعة هلند نیست. اعمال خشونت علیه این قشر آسیب‌پذیر، بدرفتاری‌ها نسبت به آنان در محیط‌های کار و آموزشی، سوء استفاده‌هایی که از آنان صورت می‌گیرد همگی مؤید این نکته است که علی‌رغم آمارهای ارائه شده، در خصوص جایگاه زنان هلند در میان کشورهای جهان و اروپایی امنیت روانی واقعی برای آنها به صورت کامل محقق نشده است و همچنان نگرانی‌های عمومی در سطح جامعه نسبت به حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی وجود دارد. شاید یکی از دلایل اصلی رواج مشاغل پاره‌وقت در میان زنان و تمایل اکثریت زنان به روی آوردن به اینگونه شغل‌ها، احساس ناامنی و به تعبیری ناخرسندی از سوی زنان در محیط‌های کاری رت فراهم آورده باشد.325 کودکان، نوجوانان به ویژه دختران نیز از دیگر بخش‌های آسیب‌پذیر این جامعه‌اند که به شهادت رسانهها و مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی داخلی هلند همواره قربانی سه پدیدة فقر، خشونت و سوء استفاده بوده‌اند. آنچه که در این بخش به آن پرداخته می‌شود، آمار مرگ و میر در هنگام تولد و یا محرومیت از خدمات پزشکی و آموزشی نیست که اینگونه امکانات و خدمات در سایة توسعة اقتصادی هلند و بسیاری از کشورهای اروپایی به صورت نسبی برای بخش‌هایی از جوامع این کشورها مهیاست، ولی نباید از این نکته غافل ماند که مهیا کردن این امکانات لزوماً به معنی تأمین امنیت روانی و آسایش واقعی برای زنان و کودکان در جامعة هلند و یا سایر کشورهای اروپایی نیست. در زیر پوست این کشورها که ظاهراً همة امکانات در آن موجود است، هر از گاهی اتفاقاتی می‌افتد و رسانه‌ای می‌شود که نشان می‌دهد با وجود امکانات و رفاهی که در ظاهر در جامعه برای آنها به ویژه کودکان فراهم شده است، نگرانی‌ها نیز رو به افزایش است. رفاه اقتصادی هلند و برخورداری شهروندان هلندی از امکانات و زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی لزوماً به معنی نبود نگرانی در مورد وضعیت کودکان و زنان نیست326 . در بخش مربوط به بدرفتاری‌های بخش دولتی(بخش چهار از قسمت دوم کتاب حاضر) به گوشه‌ای از این مسائل و نگرانی‌ها در ارتباط با کودکان که طی سالیان طولانی قربانی رفتارهای بی مسئولانه، اشاره شد. نکتة مهم در این ارتباط این است که وجود چنین شرایطی برای کودکان با نژاد هلندی امری است که می‌توان به سادگی در فضای جامعة این کشور مشاهده کرد، ولی آنچه که باید به آن توجه شود این است که این شرایط برای کودکان اقلیت‌های غیرهلندی به مراتب سخت‌تر و پیچیده‌تر است. در بخش‌های قبل به این نکته اشاره شد که بخش قابل توجهی از جمعیت هلند را اقلیت غیرهلندی تشکیل می‌دهد. به همین دلیل، باید توجه داشت که زنان و کودکان اقلیت‌های غیرهلندی در کنار تحمل شرایطی که ناشی از غیربومی بودن آنهاست، تبعات و آثار شرایط سخت تحمیلی بر جامعة زنان و کودکان هلند را نیز تحمل می‌کند. «در سال 2008 در حدود 160 پناهندة نوجوان بی‌‌سرپرست در زندان‌های هلند به سر می‌بردند، اما این تعداد در سال 2009 به 300 نفر رسیده است. روز پنج‌شنبة گذشته سازمان دفاع از کودکان327 هلند این ارقام را منتشر کرد. به گفته«کارلا اوس» یکی از مقامات این سازمان گفت: «افزایش این تعداد به علت افزایش درخواست پناهندگی نوجوانان بی‌‌سرپرست 15، 16 و 17 ساله است». خشونت علیه بخش‌های آسیب‌پذیر جامعه هلند از جمله زنان، کودکان و دختران نیز مزید بر علت شده است که با نگاهی منصفانه به وضعیت این کشور، به این واقعیت تلخ پی می‌بریم که معضل سه ضلعی فقر، خشونت و سوء استفاده اخلاقی در ارتباطی به هم پیوسته گریبان‌گیر بخش‌های آسیب‌پذیر جامعة هلند یعنی کودکان و زنان است. در سال 2008 تعداد این دسته از پناهنده‌ها 700 نفر بوده که در 2009 این رقم به 1300 نفر افزایش یافته است. «فان اوس» در ادامه می‌گوید: «دستگیری در زمان کنترل مدارک شناسایی اتفاق می‌افتد. زمانی که مشخص می‌شود آنانکه به طور غیر قانونی در هلند به سر می‌برند، دستگیر و به زندان‌ها انتقال داده می‌شوند. «فان اوس» معتقد است که این عمل، نقض حقوق بین‌المللی نوجوانان است و می‌گوید نوجوانان دستگیر شده اکثراً از کشورهای در حال جنگ می‌آیند. آنان پدر و مادری ندارند و از نظر روحی و روانی در وضعیت مناسبی به سر نمی‌برند و پس از انتقال آنها به زندان، وضعیت روحی آنان بحرانی‌‌تر نیز می‌شود. نوجوانان دستگیر شده اکثراً از کشورهای عراق، سومالی و افغانستان به هلند می‌آیند. همچنین پناهندگانی از کشور نیجریه نیز در بین آنها دیده می‌شود. «هیرش بالین»328 ، وزیر دادگستری هلند در ماه ژوئن سال جاری با ارسال نامه‌ای به مجلس هلند این موضوع را اعلام کرد. او گفت که دولت اقداماتی برای بهبود وضعیت انجام خواهد داد. «هیرش بالین» قصد دارد پناهندگان نوجوان را به زندان‌هایی بفرستد که درب سلول‌ها در طول 24 ساعت شبانه روز باز است. سازمان دفاع از کودکان329 معتقد است این روش باعث بهبودی وضعیت خواهد شد، اما بهترین راه حل نیست. میانگین طول مدت زندانی این نوجوانان 14 روز است، اما برخی از آنان تا 6 ماه در زندان‌های هلند باقی مانده‌اند. یکی از نمایندگان حزب کارگر در مجلس، سوالاتی کتبی در ارتباط با این موضوع مطرح کرده است»330 . در بخش‌های قبل به ویژه آنجا که به نقض حقوق مسلمانان و اقلیت‌های غیرهلندی پرداخته شد، به تبعیض‌ها و اعمال شرایط سختگیرانه در قبال کودکان و دختران با تبار غیرهلندی نیز اشاره شد. در اثبات این وضعیت تنها می‌توان به این نکته اشاره کرد که علی‌رغم تصریح کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک که هلند آن را در سال 1995 به تصویب رسانده است، مقامات دولتی هلند رسماً بارها اعلام کرده‌اند که وظیفه‌ای در قبال حمایت از کودکانی که والدین‌شان از اجازه اقامت در هلند برخوردار نیستند، ندارند. این در حالی است که براساس کنوانسیون مذکور، دولت‌های عضو موظف‌اند بدون توجه به هر مسئله‌ای حمایت از کودکان را مورد توجه قرار دهند331 . همین نگرانی درگزارش نهایی کمیتة ضد شکنجه نیز نسبت به کودکان و پناه‌جویان جوان مطرح شده است332 . این موضع و دیدگاه در قبال کودکان افراد مهاجر و پناهنده در حالی مطرح می‌شود که تمامی کنوانسیون‌های بین‌المللی همانند میثاق حقوق مدنی و سیاسی، میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون حقوق کودک و... که هلند به آنها ملحق شده، و علاوه بر آن استانداردها و ساز و کارهای حقوق بشری منطقه‌ای همانند منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپایی و کنوانسیون حفاظت از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی اروپایی،333 استانداردهای بین‌المللی و منطقه‌ای مربوط به حمایت از حقوق کودکان افراد مهاجر را تدوین و لازم الاجراء کرده‌اند و وظیفة دولت‌های عضو در تأمین این حقوق را به صراحت روشن کرده‌اند.334 گزارش نهایی کمیتة نظارتی حقوق کودک که پس از نشست پنجاهم این کمیته و بررسی سومین گزارش دوره‌ای هلند در ارتباط با کنوانسیون حقوق کودک که در سال 2009 منتشر گردید دولت هلند را موظف کرد تا مقررات خود را به گونه‌ای اصلاح کند که مطابق با مفاد کنوانسیون حقوق کودک باشد. در این گزارش، بارها به توصیه‌های این کمیته در سال 2003 رجوع داده شده335 و توجه دولت هلند را به این توصیه‌هایی جلب کرده است که تا زمان بررسی گزارش سوم هنوز به آنها عمل نشده بود336 . در این گزارش و در بخش‌های مختلف آن، توصیه‌های زیر به دولت هلند شده است و از این دولت خواسته شده است که در این موارد اقدامات مؤثری را برای اجرای مفاد کنوانسیون حقوق کودک انجام دهد337 : - حمایت کامل از کودکان برای جلوگیری از اعمال تبعیض علیه آنها براساس جنسیت، نژاد، رنگ، زبان، مذهب، ملیت، ریشه اجتماعی یا نژادی، ناتوانی، دارایی و یا تولد؛338 - توصیه به دولت هلند برای انجام اقدامات مناسب برای تضمین تأمین منافع کامل کودکان در قوانین و مقررات و همچنین اجرای این رویکرد در نظام قضایی و اجرایی این کشور و برنامه ها و پروژه ها و خدمات ارائه شده از سوی دولت، مطابق با اصل سوم کنوانسیون حقوق کودک؛339 - ابراز نگرانی نسبت به وجود قتل در میان جوانان و توصیه به دولت برای انجام مطالعاتی دقیق در مورد علل و ریشه‌های این پدیده در میان جوانان هلندی؛340 - با توجه به نتایج و توصیه‌های گزارش341 کارشناس مستقل342 ملل متحد در مورد خشونت علیه کودکان و همچنین مشورت‌های منطقه‌ای حوزة اروپا و آسیای مرکزی در این ارتباط343 از دولت هلند می‌خواهد که خشونت علیه کودکان را ممنوع کند و آگاهی و ارزش‌های ضد خشونت را ترویج دهد؛344 - اقداماتی را انجام دهد که دسترسی تمامی کودکان در سرتاسر کشور به خدمات پزشکی اولیه را تضمین کند؛345 - اقداماتی را انجام دهد که دسترسی تمامی کودکان کشور بدون هیچگونه تبعیضی به خدمات آموزشی و تحصیلی346 را تضمین کند.347 تردیدی نیست که چنین وضعیتی تنها محدود و منحصر به کودکان و زنان مهاجر در درون جامعة هلند نیست. اگر این گروه از زنان و کودکان غیرهلندی از فشارها و تبعیض‌های سیستماتیک و نهادینه شده در درون ساختار قانونی و اجرایی این کشور رنج می برند، زنان و کودکان هلندی نیز بی‌نصیب از شرایط مشابهی نیستند. البته نمی‌توان مدعی شد که زنان و کودکان هلندی دقیقاً با همان مسائل و مشکلات زنان و کودکان غیرهلندی روبرویند، ولی آنچه که در ارتباط با این قشر آسیب‌پذیر جامعة هلند مشهود است فضای ناامن و غیرمطمئنی است که در بیرون از محیط خانواده‌ها برای آنها وجود دارد و سایة ترس از چنین فضایی را می‌توان از درون رسانهها و مطبوعات این کشور دید. مروری بر مطبوعات و رسانه‌های داخلی هلند نیز نشان می‌دهد که مسائل و مشکلات مربوط به کودکان و زنان امری نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. گزارش نهایی کمیتة نظارتی حقوق کودک که پس از نشست پنجاهم این کمیته و بررسی سومین گزارش دوره‌ای هلند در ارتباط با کنوانسیون حقوق کودک که در سال 2009 منتشر گردید دولت هلند را موظف کرد تا مقررات خود را به گونه‌ای اصلاح کند که مطابق با مفاد کنوانسیون حقوق کودک باشد. تجاوز، بدرفتاری، سوء استفاده‌های جنسی و اذیت و آزار غیراخلاقی در ارتباط با زنان و کودکان از جمله بارزترین ابعاد مسائل و مشکلات پیش روی زنان و کودکان هلندی است. طبیعی است که در این میان، کودکان از آسیب‌پذیری بیشتری برخوردارند و بیشتر از زنان در معرض اینگونه مسائل قرار دارند. محیط های آموزشی از اصلی‌ترین و مهمترین اماکنی هستند که کودکان و دانش آموزان در آن در معرض آسیب‌های اجتماعی ناشی از وجود چنین مسایل و مشکلاتی هستند. یکی از رسانه‌های داخلی هلند در تاریخ 25 آگوست 2011 گزارش داد: «یک دادگاه محلی، معلمی را که از شاگردان خود عکس و فیلم عریان تهیه کرده بود، به یک سال زندان محکوم کرد. این معلم از شاگردان عمدتاً ده ساله در حالی که بعد از کلاس ژیمناستیک در حال استحمام بوده‌اند، عکس و فیلم تهیه کرده است. این فرد 32 ساله همچنین از شاگردان خود در کلاس فوتبال نیز در هنگامی که در رخت کن بوده‌اند، در حالت عریان فیلم و عکس گرفته است«348 . در همین ارتباط، گزارش روزنامة «تراو» در ارتباط با سوء استفاده از کودکان در مراکز نگهداری از کودکان قابل تأمل و البته تأسف‌برانگیز است: «طی دو ماه گذشته بیش از 100 شکایت از سوء استفاده‌های جنسی در سازمان‌های نگهداری از کودکان و نوجوانان بی‌‌سرپرست به «کمیسیون سامسون»349 اعلام شده است. نکتة قابل توجه این است که این سازمان‌ها زیر نظر دولت کار می‌کنند. «کمیسیون سامسون» که در ارتباط با این سوء استفاده‌های جنسی تحقیقات انجام می‌دهد، از قربانیان این اعمال خواسته است که خود را همچنان به این کمیسیون معرفی کنند. حدود 100 شکایت از طریق تلفن به این کمیسیون اعلام شده است. کمیسیون سامسون در تاریخ 19 جولای این خط تلفن را افتتاح کرد تا قربانیان این سوء استفاده‌های جنسی بتوانند خود را به این کمیسیون معرفی کنند.کودکان و نوجوانان بی‌‌سرپرست اکثراً به دلایل مختلفی از جمله داشتن پدر و یا مادر معتاد به سازمان نگهداری از کودکان و نوجوانان بی‌‌سرپرست داده می‌شوند. بهار سال جاری وزیر دادگستری هلند دستور تشکیل کمیسیون سامسون را داد تا این کمیسیون بتواند تحقیقات گسترده‌ای در ارتباط با سوء استفادة جنسی انجام دهد»350 . همین روزنامه تنها چند روز قبل از انتشار خبر فوق، در یکی از شماره‌های خود نوشته بود:«5 فرد ناشناس خود را به «کمیسیون دیتمان»351 ، کمیسیونی که در ارتباط باسوء استفاده‌های جنسی از کودکان تحقیق می‌کند، معرفی کرده‌اند. به گفتة «خیرت یان فرهوپ»352 سخنگوی این کمیسیون، این 5 تن ادعا می‌کنند که از کودکان سوء استفاده‌های جنسی کرده‌اند. «کمیسیون دیتمان» به دستور کلیسای هلند به طور مستقل تحقیقاتی در ارتباط با سوء استفاده‌های جنسی از کودکان در کلیساها انجام می‌دهد. «فرهوپ» سخنگوی دیتمان می‌گوید تاکنون تقریبا 5 مجرم خود را معرفی کرده‌اند. وی در ارتباط با تعداد دقیق مجرمین صحبتی نکرد. این کمیسیون می‌بایست در ابتدا تحقیقاتی در خصوص صحت ادعای این چند نفر انجام دهد. به نظر می‌رسد این 5 تن به دلیل توجه زیاد رسانهها به این موضوع، خود را معرفی کرده‌اند. قرار است در آینده‌ای نزدیک رئیس این کمیته آقای «دیتمان»، وزیر اسبق و شهردار سابق شهر لاهه، از مجرمین سوء استفاده‌های جنسی از کودکان بخواهد خود را همانند قربانیان معرفی کنند. تاکنون حدود 900 قربانی، دوستان و یا خانواده‌های آنان خود را معرفی کرده‌اند. به گفتة «فرهوپ»، روزانه نام چندین نفر به این لیست افزوده می‌شود. این کمیته در ادامه می‌گوید درخواست معرفی مجرمین زمانی اعلام می‌شود که ما به خوبی تصمیم گرفته و بدانیم با مجرمین و اطلاعات آنها چه برخوردی انجام دهیم. پس از آن، دادستانی هلند تصمیم خواهد گرفت که آیا آنان محکوم خواهند شد یا خیر»353 . علی‌رغم تصریح کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک که هلند آن را در سال 1995 به تصویب رسانده است، مقامات دولتی هلند رسماً بارها اعلام کرده‌اند که وظیفه‌ای در قبال حمایت از کودکانی که والدین‌شان از اجازه اقامت در هلند برخوردار نیستند، ندارند. این در حالی است که براساس کنوانسیون مذکور، دولت‌های عضو موظف‌اند بدون توجه به هر مسئله‌ای حمایت از کودکان را مورد توجه قرار دهند. تمام این مسایل در حالی است که قانون ملی مبارزه با سوء استفادة جنسی از کودکان354 حدود 10 سال است که در این کشور تهیه و به تصویب رسیده و لازم الاجرا شده است.355 علی‌رغم تمام این تمهیدات همانند تصویب برنامة اقدام ملی مبارزه با این پدیده و تشکیل سازمان‌ها و نهادهای مختلف برای جلوگیری از وقوع چنین جرایمی، بررسی‌های مستقل از سوی نهادهای بین‌المللی نشان می‌دهد که روند اینگونه جرایم نسبت به کودکان در هلند رو به افزایش بوده است. براساس آماری که یکی از پایگاه های اینترنتی مربوط به موضوع بهره برداری تجاری از کودکان در سال 2011 منتشر کرد، تعداد اینگونه کودکان در هلند طی 5 سال گذشته چندین برابر شده است و از حدود 4000 نفر به بیش از 15 هزار نفر رسیده است356 . بولتن خبری «ان.ای.سی» در خبری در ارتباط با سوء استفاده از کودکان اعلام کرد: «ظرف سه هفته در حدود 40 گزارش از سوء استفاده جنسی از کودکان در اماکنی که تحت مسئولیت دولت قرار دارند، واصل شده است. این گزارش‌ها از طریق تلفن به «کمیسیون سامسون»357 که راجع به سوء استفاده از کودکان تحقیق می‌کند، گزارش شده است. «ریکس سامسون خیرلینگس»، دادستان کل سابق که با وزیر امور جوانان و خانواده همکاری می‌کند ریاست این کمیسیون را بر عهده دارد. سخنگوی این کمیسیون تعداد این گزارش‌ها را رقمی مورد توجه عنوان نمود. وی افزود این گزارش‌ها از قربانیان و افراد درگیر به دست آمده است. این گزارش‌ها، سوء استفاده جنسی در حال حاضر و در گذشته را در بر می‌گیرند»358 . موضوع روند رو به افزایش میزان سوء استفاده های جنسی از کودکان در جامعة هلند امری است که نگرانی از آن را می‌توان در بسیاری از خبرها و گزارش‌ها منتشر شده در رسانه‌های عمومی این کشور دید. همانگونه که در خبر فوق به آن اشاره شد، نکتة جالب این است که محتوا و اطلاعات ارائه شده از سوی برخی از این گزارش‌ها نشان می‌دهد که رواج فزاینده این پدیده در مراکز تحت اداره و نظارت دولت موضوعی است که براساس این گزارش‌ها می‌تواند موجب بی‌اعتمادی خانواده‌ها و جامعة هلند نسبت به سلامت این مراکز گردد. مراکز قضایی هلند نیز به این روند افزایشی اذعان کرده‌اند: «موارد بهره‌برداری غیراخلاقی از کودکان در هلند به صورت ثابتی افزایش داشته است. در سال گذشته پلیس بین 800 تا 1000 تحقیق در این ارتباط انجام داده است. مرکز کارشناسی بهره‌برداری غیراخلاقی از کودکان وابسته به دادستانی عمومی (OM) مستقر در شهر روتردام اعلام کرده است که انتظار دارد در سال 2010 به 400 تا 500 مورد سوء استفاده جنسی از کودکان رسیدگی کند. این تعداد حداقل 100 مورد بیشتر از سال قبل از آن است. بخش زیادی از اینگونه اقدامات با استفاده از فضای اینترنت صورت می‌گیرد. بیشتر مجرمین اینگونه موارد، مردان هستند که نوجوانان بین 15 تا 16 سال را قربانی فعالیت‌های خود کرده‌اند»359 . در کنار اینگونه مسائل که می‌تواند جامعه هلند را دچار بحران‌های جدی کند و مشهود است که اقدامات دولت نیز نتوانسته است از میزان آن بکاهد، باید به موضوع فقر در میان کودکان به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل فراهم شدن بستر مناسب برای قربانی شدن آنها نام برد: «در گزارش سالانة دفتر برنامه‌ریزی فرهنگی و اجتماعی360 هلند آمده است که %9 از کودکان و نوجوانان تا 17 سال هلندی زیر خط فقر زندگی می‌کنند. بر اساس آمار و ارقام منتشره توسط این دفتر361 ، هم اکنون حدود 311 هزار کودک و نوجوان در هلند با مشکلات جدی تأمین نیاز‌های اساسی خود روبرو هستند. مشکلات کودکان و نوجوانان تا 15 سال در این زمینه جدی‌تر از بقیه افراد است. در سال 2008، %8 از کودکان و نوجوانان هلندی زیر خط فقر زندگی می‌کردند. قابل توجه است که تنها %2 از افراد بالای 65 سال در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ فقر در میان این گروه سنی جامعه طی سال‌های گذشته تغییری نکرده است. در ادامة گزارش نوشته شده است کودکانی که با پدر و یا مادر خود زندگی می‌کنند، با مشکلات مالی بیشتری مواجه هستند. %27 از 311 هزار کودک و نوجوان، در خانواده‌هایی با درآمد 1300 یورو در ماه زندگی می‌کنند. %9 از 311 هزار کودک و نوجوان، بیش از 4 سال است که زیر خط فقر زندگی می‌کنند».دفتر برنامه‌ریزی فرهنگی اجتماعی هلند» افزایش نرخ فقر را غیر منتظره خوانده است. در سال 2000 تنها 6 درصد زیر خط فقر زندگی می‌کردند، اما طی سال‌های گذشته نرخ فقر به تدریج افزایش یافته است»362 . خشونت علیه بخش‌های آسیب‌پذیر جامعة هلند از جمله زنان، کودکان و دختران نیز مزید بر علت شده است که با نگاهی منصفانه به وضعیت این کشور، به این واقعیت تلخ پی می‌بریم که معضل سه ضلعی فقر، خشونت و سوء استفاده اخلاقی در ارتباطی به هم پیوسته گریبان‌گیر بخش‌های آسیب‌پذیر جامعة هلند یعنی کودکان و زنان است: «براساس مطالعه‌ای که در مورد خشونت داخلی363 در سرتاسر کشور صورت گرفته است و به زودی نیز به پارلمان ارسال خواهد شد، مشخص شده است که بیش از 200 هزار نفر قربانی خشونت در کشور بوده‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که از هر 10 نفری که قربانی خشونت بوده‌اند، 4 نفر مرد و مابقی زنان و کودکان بوده‌اند. پیش از این تصور می‌شد که تعداد مردانی که قربانی خشونت می‌شوند، کمتر از این میزان باشد و تخمین زده می‌شد که قربانیان مرد تنها 16 درصد از کل قربانیان باشند. این مطالعة364 نشان می‌دهد که سالیانه بیش از 200 هزار مورد خشونت در هلند اتفاق می‌افتد. داده‌های این مطالعه از این نکته حکایت دارد که خشونت داخلی به صورت سالیانه و به میزان قابل توجهی در حال افزایش است. این مطالعه توسط دانشگاه‌های اوترخت و تیلبورخ365 و با مشارکت مرکز تحقیقات و مستندسازی وزارت دادگستری366 به مدت 4 سال انجام شده است. مطالعة مشابهی در سال 1997 صورت گرفته بود. در سال 1997 مشخص شد که تنها 12 درصد از موارد شکایت از خشونت به پلیس گزارش می‌شده، در حالی که این میزان در حال حاضر به حدود 20 درصد رسیده است. عمدة این شکایت‌ها از سوی زنان صورت می‌گیرد. تعداد مردانی که در این ارتباط شکایت می‌کنند کاهش داشته است، چرا که آنها تصور می‌کنند اینگونه شکایات جدی گرفته نمی‌شود. مهاجران بخش مهمی از قربانیان را تشکیل می دهند. 8% از این خشونتها، خشونت‌های جنسی بوده است. یک چهارم یعنی 25 درصد از کسانی که قربانی خشونت بوده‌اند، اعلام کرده‌اند که بعد از اینگونه خشونتها دست به خودکشی زده‌اند. دولت در نظر دارد به منظور کنترل این پدیده، برخوردهای جدی‌تری با مرتکبین به اینگونه خشونتها داشته باشد»367 . اعمال خشونت علیه زنان ،بدرفتاری‌ها نسبت به آنان در محیط‌های کار و آموزشی، سوء استفاده‌هایی که از آنان صورت می‌گیرد همگی مؤید این نکته است که علی‌رغم آمارهای ارائه شده، در خصوص جایگاه زنان هلند در میان کشورهای جهان و اروپایی امنیت روانی واقعی برای آنها به صورت کامل محقق نشده است و همچنان نگرانی‌های عمومی در سطح جامعه نسبت به حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی وجود دارد. بر اساس داده‌های مطالعة فوق که در فاصله سال‌های 2004 تا 2007 صورت گرفته است، در حالی که در سال نخست تعداد خشونت‌های داخلی در حدود 000/165 مورد بوده است، این میزان به ترتیب طی دو سال بعد از آن به ترتیب به 000/175 و 000/197مورد افزایش یافته است368 . بر اساس داده‌های این تحقیق، بیش از 60% از قربانیان خشونت در این کشور زنان هستند و 83% از مرتکبین به اینگونه رفتارهای خشونت‌آمیز مردان هستند. حدود 65% از خشونت‌های صورت گرفته فیزیکی بوده است. در نتیجه این خشونتها، تقریباً 45% از قربانیان دچار آسیب‌های جسمی (حداقل به صورت موقت) شده‌اند. نکتة جالب توجه در این تحقیق آن است که نشان می‌دهد در اغلب موارد خشونت، مرتکبین این خشونتها خود قبلاً قربانی خشونت بوده‌اند369 . کمیتة رفع تبعیض علیه زنان در چهل و پنجمین نشست خود370 ، پنجمین گزارش دوره‌ای هلند371 درخصوص وضعیت اجرای کنوانسیون بین‌المللی رفع تبعیض علیه زنان را مورد بررسی قرار داد. در این گزارش ضمن اشاره به جمع‌آوری اطلاعاتی از جامعة هلند در ارتباط با خشونت علیه زنان و استقبال از برخی تلاش‌های صورت گرفته از سوی دولت هلند در طراحی یک چارچوب قانونی برای مبارزه با خشونت داخلی، نسبت به این موضوع که در این چارچوب توجهی به اینکه زنان قربانیان اصلی خشونت‌های داخلی هستند نشده است، ابراز نگرانی می‌کند. در ادامة این گزارش از اینکه مرتکبین به خشونت‌های داخلی از آزادی کامل در برخورداری از کمک‌های حقوقی برخوردارند، در حالی که همین شرایط برای قربانیان فراهم نیست، ابراز نگرانی می‌کند.372 در بند 34 این گزارش و در بخش مربوط به آموزش، نسبت به تداوم وجود تبعیض در حوزة آموزش به ویژه در ارتباط با آموزش‌های حرفه‌ای و آموزش عالی در سیستم آموزشی هلند ابراز نگرانی شده است. در بند مذکور همچنین در این ارتباط اذعان شده است که در موضوع استخدام نیروهای متخصص رتبه هلند از میزان متوسط در اتحادیه اروپایی که در حال حاضر 25% است پایین‌تر است، در حالی که مشکلی برای تامین نیروهای متخصص زن وجود ندارد. در این گزارش تلاش‌های دولت هلند برای جبران حضور زنان در بازار کار را ناکافی دانسته و همچنان نسبت به این موضوع که فاصله جدی بین حضور زنان و مردان در بازار کار وجود دارد، ابراز نگرانی شده است373 . در این گزارش همچنین کمیتة مذکور از این موضوع ابراز تأسف کرده است که اطلاعات و داده‌های مناسبی در ارتباط وضعیت زنان روستایی، زنانی که دارای ناتوانی‌های جسمی هستند و همچنین زنان مسن در گزارش‌های ارائه شده از سوی دولت هلند به این کمیته وجود ندارد. در ادامة این مطلب، از گسترش فقر374 در میان جامعة زنان هلند نیز ابراز نگرانی شده است. افزایش فقر میان زنان، انزوای روزافزون زنان مسن و همچنین مادران مجرد در این کشور از دیگر مواردی است که اعضاء این کمیته نسبت به آن ابراز نگرانی کرده‌اند375 . در بخش‌های مختلف این گزارش در خلال تشریح وضعیت جامعة زنان در هلند، به این نکته نیز همواره اشاره شده است که وضعیت زنان مهاجر به مراتب از وضعیت زنان هلندی بدتر است. به عنوان مثال، در بخش بهداشت نسبت به اینکه میزان مرگ و میر مادران در میان این زنان چهار برابر بیشتر از مادران هلندی است، ابراز نگرانی شده است و زنانی که به دنبال پناهندگی در این کشور هستند و وضعیت آنها ثبت نشده است از دسترسی به امکانات بهداشتی و پزشکی محروم‌اند376 . در پایان این گزارش از دولت هلند خواسته شده است که به نگرانی‌ها و توصیه‌های این کمیته پاسخ دهد و گزارش بعدی خود را تا فوریه 2014 به این کمیته ارائه نماید377 . باید به این نکته توجه داشت که نگرانی‌های مشابهی از سوی دیگر مراجع و ارگان‌های بین‌المللی در ارتباط با وضعیت زنان در هلند مطرح شده است. گزارشگر378 ویژة خشونت علیه زنان در مقدمة گزارش379 بازدید380 خود از هلند به این نکته اشاره می‌کند که جامعة زنان هلند با انواع مختلفی از خشونت های مبتنی بر جنسیت مواجه هستند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی موجود بین زنان هلندی و زنان اقلیت‌های غیرهلندی، باعث انزوای زنان اقلیت‌هایی شده است که غیر اروپایی هستند381 . وی در بخش دوم گزارش خود به این نکته اشاره می‌کند که جایگاه زنان در پست‌های تصمیم‌گیری در هلند هنوز نسبت به مردان تفاوت زیادی دارد. آن‌گونه که در این گزارش اشاره شده است، درصد حضور زنان در هیات مدیره و سایر مدیریت‌های ارشد تجاری در این کشور تنها 4 درصد است و در سطح مقامات عالی این کشور نیز حضور آنها تنها به میزان حدود 17 درصد است382 . در این گزارش آمده است که تنها در سال 2005 بیش از 000،53 مورد خشونت علیه زنان به پلیس این کشور گزارش شده است383 که بیش از 40% از این موارد منجر به وارد شدن آسیب به آنان شده است. گزارش شده است که زنان نخستین قربانی خشونت‌های داخلی در این کشورند و از هر 4 مورد خشونت، در 3 مورد زنان قربانی آن بوده‌اند384 . گزارشگر ویژة خشونت علیه زنان در ادامة گزارش خود به این نکتة اشاره می‌کند که تخمین زده می‌شود سالانه بیش از 100 هزار کودک در هلند شاهد خشونت باشند385 . وی در گزارش خود به این نکته می‌پردازد که زنان غیر هلندی به مراتب بیشتر از زنان هلندی قربانی خشونت داخلی هستند. براساس این گزارش، 27% از زنانی که در جستجوی پناهندگی در هلند هستند در هنگام مصاحبه اعلام کرده‌اند که در این مدت مورد خشونت واقع شده‌اند386 . گزارشگر ویژه سازمان ملل در موضوع خشونت علیه زنان در بخش پایانی گزارش خود تحت عنوان «نتیجه‌گیری و توصیه‌ها»، براساس یافته‌های خود 24 توصیه را به دولت هلند برای بهبود وضعیت زنان در این کشور ارائه می‌کند که برخی از آنها به شرح زیر می‌باشد: • بازبینی تمام قوانین و مقررات خود در حوزة مبارزه با خشونت با هدف اینکه توجه بیشتری به موضوع خشونت علیه زنان شود؛ • رفع تمام اشکال تبعیض با اجرای توصیه های مندرج در گزارش‌های کمیته رفع تبعیض علیه زنان در خصوص وضعیت اجرای این کنوانسیون؛ • توجه به موضوع عدم تحمل مطلق خشونت علیه زنان در قوانین کشور؛ • توجه ویژه به آسیب‌پذیری‌هایی که زنان غیر هلندی با آن روبرو هستند. سخن پایانی آن چه که در این نوشتار به آن پرداخته شد و شما با آن آشنا شدید، گوشه‌ای از اتفاقات و مسائلی بود که در حوزة حقوق بشر در یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپایی اتفاق افتاده و همچنان نیز در حال وقوع است. بدیهی است چنانچه مؤسسات و گروه‌های حقوق بشری و پژوهشگران علاقه‌مند، بررسی‌های عمیق‌تری را انجام دهند، ابعاد جدید و مصادیق بسیار گسترده‌تری را آشکار خواهند ساخت. از این‌روست که در مقدمه کتاب نیز اشاره شده است که گردآوری این مجموعه، فرصتی است حداقلی و مغتنم برای خوانندگان منصف و اهل اندیشه که این کتاب و کتاب‌های مشابه در باب وضعیت حقوق بشر در کشورهای غربی را نقطة شروعی برای مطالعه بیشتر و عمیق‌تر در این ارتباط قرار دهند. به تصویر کشیدن گوشه‌هایی از واقعیات موجود در زمینه‌های حقوق بشری جامعه هلند تنها هدف این کتاب نبوده است. از طرف دیگر، هدف از نگارش این مجموعه ایجاد تصویری سیاه و غیرمنصفانه از فضای عمومی جامعه هلند نیز نیست، کاری که متأسفانه سال‌هاست از سوی محافل و مراکز غربی علیه کشورهای در حال توسعه و مستقل در حال انجام است. یک هدف این مجموعه، گشودن دریچه‌ای جدید به روی این جوامع برای خوانندگان منصف می‌باشد. دریچه‌ای تازه از جامعه‌ای که رسانه‌های غربی از جوامع خود به عنوان پیکره‌ای بی‌عیب و نقص برای شهروندان سایر جوامع ایجاد کرده‌اند و همواره تلاش کرده‌اند با به کارگیری نفوذ خود در مجامع بین‌المللی، توان مالی، گستره رسانه‌ای و ظاهر فریبنده، اصالت و ارزش‌های این جوامع را به نفع ارزش‌ها و باورهای زرق و برق‌دار خود به زیر سؤال ببرند؛ دریچه‌ای تازه برای دیدن آنچه که در حالت عادی دیدنش به آسانی امکان‌پذیر نیست. در این کتاب تلاش شد با دسته‌بندی موضوعات و تحولات و مسائل مرتبط با هر یک از موضوعات حقوق بشری در فضای داخلی کشور پادشاهی هلند ذیل شش عنوان اصلی، با استناد به منابع رسانه‌ای داخلی و گزارش نهادها و ارگان‌های داخلی هلند و همچنین گزارش‌ها و اسناد سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و منطقه‌ای (اروپایی)، این رویدادها و مسائل مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرند. در تمام این بخش‌ها، نکتة حائز اهمیت آن بود که به درستی می‌شد این واقعیت را از میان اتفاقات و تحولات داخلی جامعة هلند مشاهده کرد که هیچ بخشی از این جامعه مصون از نقض حقوق بشر نیست. تهدید و ناامنی ناشی از نقض حقوق بشر، بخش‌های مختلف این جامعه اعم از اقلیت‌ها، مسلمانان، کودکان و زنان و شهروندان عادی این کشور را در برمی‌گیرد. حتی اگر در زیر سایة توسعه‌یافتگی در حوزة فن‌آوری و اقتصادی و رفاه نسبی اجتماعی و البته سایه سنگین رسانهها، که بیش از آنکه به امور داخلی خود بپردازند تحولات حقوق بشری سایر کشورها را زیر ذره‌بین قرار می‌دهند، این وضعیت به وضوح قابل رؤیت نباشد، نگاهی عمیق و موشکافانه به درون جامعه این کشور و روندهای حاکم بر آن این واقعیت را روشن می‌کند که نقض حقوق بشر حتی در توسعه یافته‌ترین کشورها هم وجود دارد. تنها نکته این‌جاست که شکل آن متفاوت است، وگرنه در ماهیت چیزی جزء نقض حقوق انسانی نیست. پیچاندن این اتفاقات در هاله‌ای از مدرنیته و توسعه‌یافتگی و رنگ و لعاب دادن به آن، به معنای عدم نقض حقوق بشر نیست. تنها کاری که برای رصد آن باید انجام داد این است که در نقطه‌ای مسلط قرار گرفت، زرق و برق ها را کنار زد و واقعیت‌های درونی این جوامع را عیان کرد. تنها با چنین رویکردی می‌توان شهروندان کشورهای در حال توسعه و به ویژه مسلمان را متوجه این نکته کرد که ارزش‌های انسانی و استانداردهای حقوق بشری لزوماً چیزی نیست که کشورهای بانفوذ از تریبون‌های بین‌المللی شعارش را می‌دهند بلکه آنها با مستمسک قرار دادن همین شعارها، دولت‌های دیگر را تحت فشار قرار می دهند. مطالب و حقایق مطرح شدة این کتاب هر چند که محدود است و بازتاب تمام آنچه که واقعاً در جامعه هلند رخ می‌دهد نیست، با این‌حال عبرت‌آموز است و با مرور آن می‌توان کمی از تصور و ذهنیت یکطرفة مثبت نسبت به جوامع غربی به ویژه کشورهای اروپایی فاصله گرفت و با نگاهی منصفانه و ارزیابی منطقی‌تر تحولات و وضعیت کشورهای غربی را بررسی کرد. باید به این باور رسید که باید به گونه‌ای عمل کرد که نفوذ کشورهای غربی در مجامع بین‌المللی، توان مالی، گسترة رسانه‌ای و ظاهر فریبندة این کشورها نتواند تصوری معیوب و ابزاری از وضعیت حقوق بشر در میان کشورهای مختلف ایجاد نماید. باورها و ارزش‌های هر کشوری محصول صدها سال فرهنگ‌سازی و تکامل جامعة آن کشورهاست و امری نیست که یک شبه ایجاد شده باشد، طبیعی است که در فضای پیچیده و دائماً متغیر بین‌المللی کنونی، رسیدن به باور و قضاوتی منصفانه درخصوص واقعیات جوامع مختلف کاری بسیار دشوار است، ولی غیرممکن نیست. امید است آنچه که هدف گردآوری این مجموعه بوده، محقق شده باشد و این مجموعه مقدمه‌ای باشد برای تحقیقات بزرگ‌تر و عمیق‌تر در آینده. تحقیقاتی که وضعیت حقوق بشر در کشورهایی که مدعی رهبری حقوق بشرند را همانطور که در وقعیت اتفاق می‌افتد روشن کند. کشورهایی که در تلاش‌اند نسخه‌ای خودساخته- بدون در نظر گرفتن معیارها و ارزش‌های سایر جوامع و ملل- برای تمام جهان تجویز نمایند. مقابلة منطقی، اصولی و همراه با تأمل و درک درست شرایطی که در آن هستیم، رسالتی است که برعهدة تمام دلسوزان و علاقه‌مندان به مباحث حقوق بشری در تمام کشورهای در حال توسعه و مستقل است. پی نوشت: 323 . At birth: 1.052 male(s)/female, under 15 years: 1.05 male(s)/female, 15-64 years: 1.02 male(s)/female,65 years and over: 0.76 male(s)/female, total population: 0.98 male(s)/female (2011)Central intelligence agency, The world factbook, Central intelligence agency, > 324 . Global Gender Gap Report 2011, Country Profiles, Gender Gap Index 2011, the Netherlands, WORLD ECONOMIC FORUM, > 325 . Jessica Olien, “Going Dutch”, Nov.15, 2010, slate, > .326 «نقض حقوق زنان و کودکان در اتحادیه اروپایی»، (برگرفته از اسناد رسمی نهادهای بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد)، اداره امور بین‌المللی زنان وزارت امور خارجه، انتشارات وزارت امور خارجه، چاپ دوم: تهران، 1388. 327 . Defense for Children International (DCI) 328 وزیر دادگستری سابق هلند Ernst Hirsch Ballin از سپتامبر 2006 تا اکتبر 2010. وی پیش از این نیز یک دوره در سال‌های 1989 تا 1994 تجربة وزارت دادگستری هلند را داشته است. وزارت دادگستری در سال 2010 و پس از ادغام با وزارت امنیت، به وزارت دادگستری و امنیت (Ministry of Security and Justice) تغییر نام داد. .329 این سازمان در سال 1979 (سال جهانی کودکان) به عنوان یک سازمان بین‌المللی و به عنوان یک نهاد مستقل و غیردولتی و با هدف حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان ایجاد شد و دبیرخانه آن نیز در حال حاضر در شهر ژنو (سوئیس) قرار دارد. این سازمان در کشورهای مختلف دارای دفاتر و نمایندگی های کشوری است. این سازمان در سال 2003 نیز با ابتکار جهانی در مبارزه علیه تجارت جنسی از کودکان و نوجوانان(ECPAT/ global organization leading the fight against commercial sexual child exploitation) ادغام شد. عنوان کامل این ابتکار بدین صورت است:End Child Prostitution, child pornography And the Trafficking of children for sexual purposes در واقع، این ابتکار شبکه‌ای متشکل از سازمان‌ها و افراد در سطح بین‌المللی است که برای تحقق اهدافی مشترک در ارتباط با حقوق کودکان و نوجوانان فعالیت می کنند. تا سال 2011 حدود 83 گروه فعال در این زمینه در 75 کشور جهان عضو این شبکه جهانی بوده‌اند. دبیرخانه بین‌المللی این شبکه در بانکوک، پایتخت تایلند مستقر است. 330 . روزنامه تروآ، مورخ 30/6/89. 331 . Human Rights Watch, The Netherlands, "Human Rights Watch Report", Vol.15, No.3(D)-April 2003, Human Rights Watch, >, p.16 در این گزارش، موارد متعددی از اینگونه برخوردهای دستگاه ها و مقامات هلندی آورده شده است. 332 .UNITED NATIONS, Committee aagainst Torture, Thirty-eight session, (30 April-18 May 2007), CAT/C/NET/CO/4, 3 August 2007, UNITED NATIONS, >, P.4, Para.9 .333 به این سازو کارهای حقوق بشری در بخش اول کتاب پرداخته شده است. 334 . Ibid .335 بررسی دومین گزارش دوره‌ای هلند در این کمیته در ارتباط با اجرای کنوانسیون حقوق کودک. 336 . Committee on the Rights of the Child, Fiftieth session, concluding observations: Netherlands, CRC/C/NLD/CO/3, 27 March 2009, refworld, > .337 براساس تاریخی که از سوی این کمیته تعیین شده، گزارش دوره‌ای چهارم هلند در تاریخ 6 مارس 2012 به این کمیته ارائه شد. 338 . Ibid, Par. 27 339 . Ibid, Par. 29 340 . Ibid, Par. 33 341 . گزارش نهایی مربوط به مطالعه سازمان ملل در مورد موضوع خشونت علیه کودکان که در سال 2006 منتشر شد. 342 . Paulo Sergio Pinheiro(Brazil) 343 این مشورت ها در تاریخ 5 تا 7 جولای 2005 در شهر لوبیانا (Ljubljana) پایتخت اسلوانی برگزار شد. 344 . Committee on the Rights of the Child, op. cit. Para.38 345 . Ibid, Para.52 .346 سازمان عفو بین‌الملل در گزارش خود که برای نشست «یو پی آر» (UPR) هلند در می و ژوئن 2012 تهیه و منتشر کرده بود، از دولت هلند انتقاد کرد که چرا علی‌رغم مفاد بسیاری از کنوانسیون‌های حقوق بشری و توصیه‌هایی که از سوی کمیته‌های نظارتی مختلف این کنوانسیون‌ها به این کشور شده است، تاکنون موضوع آموزش حقوق کودکان را در برنامه‌های درسی مدارس هلند قرار نداده است. 347 . Ibid, Para.62 348 . NIS NEWS BULLETIN, FRIDAY, 26 AUGUST 2011, VOL.46/NO 160 .349 Commission Samson این کمیسیون در 16 جولای 2010 توسط وزارت جوانان، خانواده و دادگستری هلند با هدف پیگیری موارد سوء استفاده های جنسی از کودکان تشکیل شده است. ریاست این کمیسیون بر عهده خانم Samson-Geerlings دادستان سابق هلند است. به همین دلیل نام این سازوکار، «کمیسیون سامسون» گذاشته شده است. این کمیسیون دارای 6 عضو است که گزارش‌ها خود را در ارتباط با موضوعات مربوط به طرح ادعاها و شکایات سوء استفاده جنسی مورد بررسی قرار داده و به مراکز و نهادهای مرتبط با این موضوعات منعکس می‌کند. .350 روزنامه تروآ، مورخ 1/7/1389. .351 Deetman Commission کمیسیونی 6 نفره که در اواسط سال 2010 در هلند تشکیل شد تا در مورد سوء استفاده‌های جنسی برخی از کشیشان کلیسای کاتولیک این کشور در فاصله سال‌های 1945 تا 2010 تحقیق کند. براساس تحقیق این کمیسیون، بین 1000 تا 20000 کودک در این دوره، مورد سوء استفادة جنسی از سوی کشیشان قرار گرفته‌اند. این کمیسیون بعد از حدود یک سال تحقیقات، در نهایت با انتشار گزارش نهایی خود در تاریخ 16 دسامبر 2011 به کار خود پایان داد. نام دیتمان از نام رئیس این کمیسیون به نام Wim Deetman گرفته شده است. 352 . Gert Jan Verhoog .353 روزنامه تراو، 31/6/1389. 354 . Dutch National Action Plan Sexual Abuse of children (NAPS). .355 این سند در بُعد جهانی در واقع نتیجه تصمیمی بود که در سال 2002 بعد از چند سال مذاکره بین نمایندگان کشورها در نیویورک گرفته شد مبنی بر این که تمامی کشورها با هدف حمایت از کودکان و نوجوانان خود می‌بایست در اقدامی برنامة (The National Plan of Action for Children) را برای حفاظت از آنها در برابر سوء استفاده های جنسی را تهیه و به تصویب برسانند. در جریان دومین اجلاس جهانی درخصوص حقوق کودکان در نیویورک در سال 2002، نخستین برنامه اقدام در این ارتباط تحت عنوان A world fit for children به تصویب رهبران جهان رسید. این سند، برنامه‌ای در ارتباط با حقوق کودکان برای دهة آینده بود. ماده 59 این سند جهانی از کشورها می‌خواست که برنامه اقدام ملی خود را در این ارتباط تهیه و تصویب کنند. البته باید به این نکته اشاره کرد که بنای اصلی چنین ایده‌ای در جریان مذاکراتی که در سال 1996 در استکهلم بین نمایندگان کشورها در ارتباط با حقوق کودکان صورت گرفت، گذاشته شد. در نتیجة این مذاکرات بود که در آوریل 2000 دولت هلند لایحه‌ای را تحت این عنوان به مجلس نمایندگان این کشور ارائه کرد. 356 . Child Prostitution, "commercial sexual exploitation of the children/2000 to 2010", > .357 درخصوص این کمیسیون و رئیس آن در پی نوشت شماره 27 توضیح داده شده است. .358 بولتن خبری ان ای سی، مورخ 21/5/89. 359 . NRC Handelsblad, Thursday 13 January,2011, page 1.0 360 . Social and Cultural Planning Office(SCP). .361 عنوان اصلی این دفترThe Netherlands Institute for Social Research ¦ SCP می‌باشد که نهادی دولتی است و از سال 1973 با فرمان ملکه فعالیت خود را آغاز کرده است. این ارگان بدنه‌ای مطالعاتی و مشاوره‌ای در علوم اجتماعی برای دولت هلند محسوب می‌شود. با اینکه در عنوان هلندی این مؤسسه عبارت برنامه‌ریزی (Planbureau) نیز به کار رفته، ولی این نهاد هیچگونه فعالیت و مأموریتی در برنامه‌ریزی‌های اجتماعی و فرهنگی این کشور ندارد. این مؤسسه با برخورداری از 120 کارمند که عمدة آنها دانش آموختگان رشته‌های علوم اجتماعی هستند. نقش مهمی در تهیه و ارائة گزارش‌ها و داده‌های تحقیقاتی و جامعه‌شناختی در خصوص وضعیت جامعة هلند برای دولت این کشور ایفاء می‌کند. .362 روزنامه تراو، مورخ 24/9/1389. 363 . Domestic Violence .364 این مطالعه یکی از جامع ترین گزارش هایی است که در ارتباط با موضوع خشونت داخلی در هلند تهیه و منتشر شده است. این گزارش در نهایت در اواخر سال 2010 توسط دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه اوترخت به زبان هلندی منتشر گردید. تهیه‌کنندگان این گزارش تا 95 درصد تخمین‌ها و آمارهای آن را قابل اعتماد ارزیابی کرده‌اند. 365 . The International Victimology Institute Tilburg (INTERVICT) The Research and Documentation Centre (WODC) .366 ، این مرکز از اول ژانویه 1994 به عنوان نهادی مستقل در زیرمجموعه وزارت دادگستری و امنیت هلند فعالیت می کند. 367 . Trouw, 14 january 2011, page 1. 368 . Wetenschappelijk onderzoek-en documentatiecentrum ministerrie van veiligheid en justitie, The estimates of domestic violence in the Netherlands, Wetenschappelijk onderzoek-en documentatiecentrum ministerrie van veiligheid en justitie, > 369 . I AM EXPAT, > .370 در روزهای 18 ژانویه الی 5 فوریه 2010، طی جلسه شماره 916 و 917 خود در تاریخ 27 ژانویه 2010 برگزار گردید. 371 . عنوان دقیق گزارش ارائه شده به این کمیته "Fifth Periodic Reports of the Netherlands and Aruba " می‌باشد که با توجه به اینکه این کتاب به مسائل و موضوعات حقوق بشری جمهوری‌های «آروبا» و «آنتیلز» نمی‌پردازد، در مطالب کتاب و ارجاعاتی که داده می‌شود از عناوین آنها استفاده نمی‌شود. در جلسة مذکور کمیتة رفع تبعیض، همچنین همزمان با آن چهارمین و پنجمین گزارش دوره‌ای مربوط به جمهوری «آنتیلز» هم تحت عنوان "the Netherlands Antilles" ارائه و مورد بررسی قرار گرفته است. 372 . Committee on Elimination of Discrimination against Women, Forty-fifth session, “Concluding observations of the Committee on Elimination of Discrimination against Women”, the Netherlands, CEDAW/C/NLD/CO/5, United Nations, > Para.26 373 . Ibid, Para.36 .374 با استفاده از این عبارت: Feminization of Poverty (زنانه شدن فقر) 375 . Ibid, Para.44 376 . Ibid,Para.46 377 . Ibid,Para.53 378 . Yakin Erturk 379 . A/HRC/4/34/ADD.4, 7 February 2007. 380 . این بازدید در فاصله 2 تا 12 جولای 2006 انجام شده است، ولی گزارش آن در فوریه 2007 و در چهارمین نشست شورای حقوق بشر در ژنو به این شورا ارائه شد. 381 . Ibid, summery,Page.2 382 . Ibid, Para.24 .383 در گزارش سالانة وزارت خارجه آمریکا در مورد وضعیت حقوق بشر در هلند در سال 2010 آمده است که براساس گزارش وزارت دادگستری هلند، سالانه بیش از 500000 مورد خشونت در درون خانواده‌های هلندی گزارش می‌شود و تقریباً 10% از جمعیت کشور در طول زندگی خود خشونت را تجربه می‌کنند. 384 . Ibid, Para.30 385 . Ibid, Para.31 386 . Ibid, Para.43 پایان متن/
92
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
گوناگون
پربازدیدترینها