تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870863523
نقض حقوق بشر در هلند بدرفتاری مقامات و سازمان‌های دولتی در هلند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نقض حقوق بشر در هلند
بدرفتاری مقامات و سازمان‌های دولتی در هلند
یکی از مهمترین مسایلی که در زمینة نقض حقوق بشر در جامعة هلند قابل مشاهده است، بدرفتاری‌های مقامات و سازمان‌های دولتی این کشور و سوءاستفاده از مقام و جایگاه خود برای بهره‌گیری و دسترسی به خواسته‌های خود در تعامل با سایرین است.
بخش نهم بدرفتاری مقامات و سازمان‌های دولتی یکی از مهمترین مسایلی که در زمینة نقض حقوق بشر در جامعة هلند قابل مشاهده است و مصادیق آن هم همواره در این جامعه وجود داشته و قابل چشم‌پوشی نیست، بدرفتاری‌های مقامات و سازمان‌های دولتی این کشور و سوءاستفاده از مقام و جایگاه و اختیارات قانونی خود برای بهره‌گیری و دسترسی به خواسته‌های خود در تعامل با سایرین است. موارد متعددی از ارتکاب اعمال غیرقانونی و بی‌اخلاقی‌های رفتاری در میان مقامات و دستگاه‌ها و سازمان‌های اجرایی این کشور چه در داخل هلند و چه در خارج از این کشور طی سال‌های اخیر در رسانههای داخلی و بین‌المللی بازتاب داشته است. این موارد، طیف وسیعی از اعمال رفتارهای خشونت‌آمیز در قبال اتباع دیگر کشورها توسط نیروهای نظامی هلند که در مأموریت‌های بین‌المللی230 در سایر کشورها فعالیت می‌کنند، تا سوء استفاده‌های اخلاقی برخی شخصیت‌ها و مقامات این کشور از زنان و کودکان را در بر می‌گیرد که رسوایی‌هایی را برای این کشور به دنبال داشته و به دلیل بی‌توجهی و یا عدم رسیدگی مناسب قضایی در احقاق حقوق قربانیان این رفتارها، چشم‌اندازی برای عدم تکرار رفتارهای مشابه در آینده تصور نمی‌شود. در مواردی از این بدرفتاری‌ها، قربانیان با تلاش‌ها و پیگیری‌های خود این امکان را یافته‌اند که در چارچوب ساز و کارهای منطقه‌ای در اروپا مانند دادگاه اروپایی حقوق بشر231 علیه دولت هلند طرح شکایت کنند و در بخشی از این شکایت‌ها که امکان رسیدگی به آنها فراهم شده است نیز حکم نهایی صادر شده از سوی این دادگاه، دولت هلند را به نقض حقوق بشر محکوم کرده است. به عنوان نمونه، دادگاه اروپایی حقوق بشر در گزارش اطلاعات و آمار مربوط به کشورهای عضو که در اوایل سال 2011 منتشر شده232 و سال‌های 1959 تا 2010 را پوشش می‌دهد، اینگونه اذعان می‌کند که نزدیک به 6 هزار مورد شکایت از دولت هلند به این دادگاه رسیده است که از این تعداد 994 مورد در انتظار بررسی و رسیدگی هستند و تاکنون نیز تنها در ارتباط با 128 مورد رسیدگی صورت گرفته است که از این تعداد، در 73 مورد نقض حقوق بشر از سوی دولت هلند تأیید شده است. رسانههای هلند از رسوایی«اریک لوکاسن» یکی از نمایندگان حزب آزادی در مجلس هلند پرده برداشتند. در اخبار آمده است این نمایندة مجلس در سال 2002 که در نیروی زمینی هلند مشغول به کار بوده، به دلیل رابطة جنسی با چند سرباز زیر 18 سال از سوی دادگاه نظامی به دو هفته حبس محکوم گردیده است. در این گزارش، تنها به 5 مورد از طرح شکایت‌هایی که علیه دولت هلند صورت گرفته است، اشاره می‌شود233 . همین دادگاه در گزارش دیگری که به بررسی موضوعات مورد قضاوت در دورة مذکور پرداخته است، در ارتباط با کشور هلند با استفاده از نمودارهای آماری گزارش داده است که از قضاوت‌هایی که در ارتباط با هلند صورت گرفته است 25 درصد در مورد حق آزادی و امنیت، 24 درصد در مورد دادرسی عادلانه، 16 درصد احترام به زندگی خانوادگی و خصوصی، 11 درصد بدرفتاری، 9 درصد طول دورة دادرسی و 15 درصد نیز مربوط به سایر حقوق شهروندان بوده است234 . براساس این گزارش، از تعداد قضاوت‌هایی که در ارتباط با هلند در این دادگاه صورت گرفته، در 57 درصد نقض حقوق بشر اثبات شده، در 22 درصد نقض اثبات نشده، در 12 درصد هم به صورت مسالمت‌آمیز مسائل حل و فصل شده است و در 9 درصد هم به اشکال مختلف دیگری رسیدگی شده است.235 این میزان از رسیدگی‌ها به شکایات، تنها 3 درصد از مجموع شکایت‌هایی است که علیه هلند طرح شده است.236 این دادگاه همچنین در سال 2009 گزارشی237 را منتشر کرده بود که نشان می‌داد در فاصلة سال‌های 1959 تا 1998 مجموعاً 1495 مورد شکایت علیه هلند ارائه شده است و پس از آن و از سال 1999 تا 2008 هر سال تعداد شکایت‌ها علیه هلند نسبت به سال قبل افزایش داشته است. به عنوان نمونه در حالی که در سال 1999 مجموعاً 121 مورد شکایت در مورد هلند ارائه شده است، این تعداد در سال 2005 به 440 مورد رسیده است238 . روند رو به افزایش ارائة اینگونه شکایت‌ها از دولت هلند به دادگاه اروپایی حقوق بشر، باعث شد در زمانی که مذاکرات مربوط به اصلاح این دادگاه در شورای اروپا در استراسبورگ در جریان بود، وزیر امنیت و دادگستری هلند در نامه‌ای به مجلس نمایندگان کشور پیشنهاداتی را ارائه کند که براساس آن، سیاستی اتخاذ می‌شد که در نهایت منجر به کاهش تعداد شکایات ارائه شده از سوی شهروندان هلندی به این دادگاه شود. در واقع هدف این بود که براساس پیشنهادات ارائه شده، قبل از ارائة شکایات شهروندان هلندی به دادگاه اروپایی حقوق بشر این شکایات در مراجع قضایی هلند ارائه و پس از طی کردن مسیرهای داخلی اقدام به ارائة شکایات خود به دادگاه اروپایی حقوق بشر نمایند. در این نامه، به پیروی از پیشنهاد ارائه شده از سوی آلمان مبنی بر جریمة افرادی که به صورت مرتب به این دادگاه شکایت می‌کنند، آورده شده است که باید اقداماتی برای ساماندهی شکایات شهروندان به دادگاه اروپایی حقوق بشر صورت گیرد239 . شکایت‌های ارائه شده به ساز و کارهای منطقه‌ای و بین‌المللی در واقع، تنها بخشی از تمام اتفاقاتی است که در مسیر دادرسی‌های قضایی قرار می‌گیرند و بخش زیادی از آن نیز هرگز به دلایل مختلف وارد چنین مسیرهایی نمی‌شوند. بدیهی است آنچه که در این جامعه در این ارتباط اتفاق می افتد، محدود به مواردی که در ساز و کارهای حقوق بشری مورد توجه و بررسی قرار گرفته‌اند نمی‌شوند. موضوع بدرفتاری‌های سربازان هلندی در مأموریت‌های حفظ صلح وابسته به سازمان ملل در برخی از کشورها نیز از جمله موضوعاتی است که می‌تواند در چارچوب بدرفتارهای نشأت گرفته از ساختارهای اجرایی این کشور مورد توجه قرار گیرد. آزار و اذیت تعدادی از زندانیان افغان در حضور نیروهای هلندی در استان «اروزگان»240 این کشور در سال 2007 که تحت کنترل نیروهای هلندی بوده، از جمله این موارد است: ««ایمرت فان میدلکوپ»241 ، وزیر دفاع هلند روز گذشته طی ارسال نامه‌ای به مجلس هلند اعلام کرد که دادستانی شهر «آرنهایم» 242 تحقیقاتی را در ارتباط با تصاویر گرفته شده از دو سرباز افغانی که در حال شکنجه زندانی‌ها هستند، آغاز کرده است. این تصاویر چندی پیش در برنامة تلویزیونی ریپرتر پخش شد. خبرنگاران سازنده این برنامه مستند ادعا می‌کنند که تصاویر نشان داده شده در سال 2007 در استان «اروزگان» افغانستان ضبط شده است. آن زمان، این استان تحت رهبری نظامیان هلندی بوده است. رسانههای هلندی اعلام کردند که نظامیان هلندی این شکنجه را فیلمبرداری کرده، اما برای جلوگیری از ادامة این شکنجه اقدامی نکردند. وزارت دفاع هلند نیز تحقیقاتی در این‌باره انجام داده است. «فان میدلکوپ»در این‌باره می‌گوید: این شکنجه کاملاً غیرقابل قبول و مخالف با ارزش‌های دولت هلند و نیروهای مسلّح کشور ما است. دولت هلند چنین رفتاری را به‌شدت محکوم می‌کند. وی معتقد است که نظامیان هلندی در صورت مشاهده نقض حقوق بشر مانند شکنجه، می‌بایست برای پایان‌دادن به چنین اعمالی اقدام کنند. وزارت دفاع هلند با خبرنگارانی که این فیلم مستند را ساخته‌اند گفتگو‌یی داشته است، اما آنان برای محافظت خود اطلاعات دیگری ارائه نداده‌اند»243 . دادگاه تجدیدنظر در لاهه در حکم خود گفته است که نیروهای هلندی که در مواجهه با نیروهای پرقدرت صرب بوسنیایی ناچار به عقب‌نشینی و خروج از سربرنیتسا شدند، باید پیش‌بینی می‌کردند که سربازان تحت امر ژنرال ملادیچ آنها را خواهند کشت؛ چرا که به گفته قضات دادگاه، نیروهای هلندی اعدام و اذیت و آزار مردان مسلمان توسط نیروهای صرب بوسنی را مشاهده کرده بودند. در ارتباط با همین حادثه، روزنامه «ترآو» در شمارة مورخ 2 اکتبر 2010 خود می‌نویسد: «سربازان افغانی طی مأموریتی با نظارت ارتش هلند، دو شهروند افغانی را مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند. یک سرباز هلندی از این حادثه فیلمبرداری کرده است. به گفته کریست کلپ، کارشناس نظامی، فرماندة ارتش هلند مسئول این موضوع است. این شکنجه طی مأموریتی با نام اسپین‌گار در درة بلوچ واقع در شمال افغانستان اتفاق افتاده است. در تصویر ضبط شده نشان داده می‌شود که چگونه زندانی‌ها با پاهای بسته بر روی زمین خوابیده و سرباز‌های افغان آنان را شکنجه می‌کنند. این زندانی‌ها با چوب و لگد مورد ضرب و شتم سربازان افغان قرار می‌گیرند. وزارت دفاع هلند این تصاویر را مشاهده کرده و شکنجة این شهروندان افغان را تأیید کرده و می‌گوید این موضوع را نمی‌توان به هیچ‌وجه توجیه کرد. اما به گفتة سخنگوی وزارت دفاع هلند، فرماندة هلندی این مأموریت مسئول این اتفاق نیست. وی افزود که چگونگی رفتار با زندانی‌ها مسئولیتش با افغانی‌ها است. البته هلند قراردادهای مشخصی با دولت افغانستان در ارتباط با رفتار انسان‌دوستانه با زندانی‌ها دارد. نظامیان هلندی در چنین موقعیت‌هایی دستور دارند که شکنجه را متوقف کنند. به گفتة وزارت دفاع هلند، یک سرباز افغانی این شکنجه را متوقف کرده است. این وزارتخانه نمی‌تواند تایید کند که این فیلمبرداری از سوی سرباز هلندی انجام شده است. در ارتباط با این موضوع، تحقیقاتی در حال انجام است. وزارت دفاع طی بیانیه‌ای اعلام کرد که بهار سال 2007 زمان بسیار دشواری برای مردم«اروزگان» و نظامیان بوده است. در ادامة این بیانیه آمده است شکل‌گیری ارتش افغانستان در آن‌زمان در مراحل اولیه خود بوده است. نظامیان افغانی در مبارزات پیچیده شرکت کرده و سربازان «ایساف»244 مهارت‌های نظامی، هنجار‌ها و ارزش‌ها را به آنان می‌‌آموختند. «ماریکه پیترز» نمایندة حزب سبز چپ در مجلس می‌گوید این موضوع غیرقابل باور است. وی خواستار یک جلسة فوری با آقای «میدلکوپ»، وزیر دفاع هلند شد. وی در این‌باره می‌گوید: باعث تأسف است در مکانی که هلندی‌ها مسئول آن هستند، افرادی مورد شکنجه قرار گرفته‌اند. ما می‌بایست تحقیقات بسیار گسترده‌ای در ارتباط با این موضوع انجام دهیم تا ببینیم آیا این موضوع تکرار شده و یا تنها یک بار اتفاق افتاده است. اعتبار و اعتماد به نیروهای مسلّح هلند با این اتفاقات در خطر است». نه تنها در ارتباط با مأموریت نیروهای هلندی در افغانستان اینگونه رفتارها در رسانه‌ها بازتاب داشته است، بلکه در هنگام جنگ بالکان و استقرار نیروهای حافظ صلح در بالکان به ویژه در کشور بوسنی245 نیز از برخی از اینگونه رفتارها پرده برداشته شده است: «قضات دادگاه تجدی نظر دستور داده‌اند که دولت هلند به خانوادة سه قربانی غرامت بپردازد. یک دادگاه تجدید نظر در هلند با صدور حکمی، دولت این کشور را مسئول مرگ سه مسلمان بوسنیایی دانسته که در جریان قتل عام سال 1995 در شهر سربرنیتسا کشته شدند. هنگامی که در ماه ژوئیه سال 1995 صرب‌های بوسنیایی شهر سربرنیتسا را تحت کنترل خود گرفته و 8000 مرد و پسر مسلمان را به قتل رساندند، این شهر از سوی سازمان ملل متحد «منطقة امن» اعلام شده بود و نیروهای پاسدار صلح هلندی هم مسئول حفاظت از این منطقه بودند. دولت هلند همواره تأکید داشته است که سازمان ملل از سربازانش پشتیبانی کافی نمی‌کرده است. صدور حکم این دادگاه هلندی غیرمنتظره بوده است و امکان دارد که راه را برای مطرح شدن درخواست های غرامت بیشتر هموار کند. یک سخنگوی دادگاه در لاهه گفت: «بر اساس حکم دادگاه، دولت هلند مسئول مرگ این مردان است، چون سربازان پاسدار صلح هلندی نباید آنها را تحویل نظامیان صرب بوسنی می‌دادند.» در همین ارتباط، خبرنگار بی.بی.سی در لاهه می‌گوید در حکم دادگاه آمده است با وجود اینکه نیروهای پاسدار صلح هلندی تحت نظر سازمان ملل متحد انجام وظیفه می‌کردند، اما بعد از سقوط شهر سربرنیتسا «شرایط فوق العاده‌ای» به وجود آمد که باعث شد دولت هلند در نظارت بر عملیات تخلیه و نیروهای هلندی نقش فعال‌تری ایفا کند و به همین دلیل، دولت هلند در این زمینه مسئول به شمار می‌رود، هر چند پیش از این در سال 2008 دادگاهی دیگر حکم کرده بود که مسئولیت مرگ مسلمانان بوسنیایی که برای نیروهای هلندی کار می‌کردند بر دوش دولت هلند نیست، چرا که نیروهای هلندی در آن زمان تحت نظر و فرمان سازمان ملل عمل می‌کردند. خبرنگاران می‌گویند مسئلة قتل عام سربرنیتسا همچنان موضوعی حساسیت برانگیز در هلند به شمار می‌رود. نیروهای پاسدار صلح هلندی، بعضی از بوسنیایی‌ها را به صرب‌ها تحویل دادند. در سال 2002 گزارش رسمی منتشر شد که از عملکرد سربازان هلندی در زمان قتل عام«سربرنیتسا»246 به‌شدت انتقاد می‌کرد و همین انتقادات گسترده، باعث سقوط دولت وقت در آن کشور شد. حکم دادگاه تجدید نظر در چارچوب رسیدگی به شکایت حقوقی خانواده ریزو مصطفیچ، برق‌کار نیروهای هلندی و همچنین شکایت «حسن نوهانویچ»، مترجم نیروهای هلندی که پدر و برادرش در سربرنیتسا کشته شدند، صادر شده است. دلیل شکایت حقوقی این افراد علیه دولت هلند آن است که نیروهای پاسدار صلح هلندی بستگان آنها را به صرب‌های بوسنیایی که تحت فرمان ژنرال راتکو ملادیچ قرار داشتند، تحویل دادند. ریزو مصطفیچ و حسن نوهانویچ هر دو در زمان سقوط سربرنیتسا به مقر نیروهای پاسدار صلح هلندی پناه آورده بودند. آقای مصطفیچ از این محل بیرون رانده شد و ناچار شد همسرش را که داخل محوطه مقر بود، ترک کند. این آخرین‌باری بود که آقای مصطفیچ دیده شد. حسن نوهانویچ، در مقر نیروهای پاسدار صلح هلندی پناه داده شد، اما بستگان او مجبور به ترک این محل امن شدند. بقایای جسد پدر و برادر او به ترتیب در سال‌های 2007 و 2010 میلادی کشف شد. دادگاه تجدیدنظر در لاهه در حکم خود گفته است که نیروهای هلندی که در مواجهه با نیروهای پرقدرت صرب بوسنیایی ناچار به عقب‌نشینی و خروج از سربرنیتسا شدند، باید پیش‌بینی می‌کردند که سربازان تحت امر ژنرال ملادیچ آنها را خواهند کشت؛ چرا که به گفته قضات دادگاه، نیروهای هلندی اعدام و اذیت و آزار مردان مسلمان توسط نیروهای صرب بوسنی را مشاهده کرده بودند. این سه مرد، آخرین دسته از یک گروه 5000 نفری از مردان مسلمان بوسنیایی بودند که به نیروهای هلندی پناه آورده بودند»247 . علی‌رغم صدور چنین حکمی در یکی از دادگاه‌های هلند و محرز شدن تقصیر نیروهای هلندی در این حادثه و با وجود بازتاب های گسترده رسانه‌ای این موضوع در جامعة هلند، دولت این کشور نه تنها اقدامی در راستای جبران این حادثه صورت نداده، بلکه درخواست برخی از احزاب و شخصیت‌های داخلی این کشور را برای معذرت‌خواهی دولت از بازماندگان این سه مسلمان بابت این قصور نیز نپذیرفته است248 . دادگاه اروپایی حقوق بشر در گزارش اطلاعات و آمار مربوط به کشورهای عضو که در اوایل سال 2011 منتشر شده و سال‌های 1959 تا 2010 را پوشش می‌دهد، اینگونه اذعان می‌کند که نزدیک به 6 هزار مورد شکایت از دولت هلند به این دادگاه رسیده است که از این تعداد 994 مورد در انتظار بررسی و رسیدگی هستند و تاکنون نیز تنها در ارتباط با 128 مورد رسیدگی صورت گرفته است که از این تعداد، در 73 مورد نقض حقوق بشر از سوی دولت هلند تأیید شده است. در سال 2006 رسوایی یکی از شرکت‌های بین‌المللی سرشناس هلندی به نام «ترافیگورا»249 در انتقال و دفن غیرقانونی زباله‌های شیمیایی به کشور ساحل عاج و آثار بسیار قابل توجه انسانی و محیط زیستی این اقدام در این کشور آفریقایی، در نهایت مراجع قضایی این کشور را پس از حدود 5 سال پیگیری‌های بین‌المللی از سوی برخی سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر، مجبور به رسیدگی و صدور حکم محکومیت250 این شرکت در پرداخت خسارت و جبران تبعات آن کرد251 . این موضوع چنان ابعاد بین‌المللی پیدا کرد که شورای حقوق بشر یکی از گزارشگران ویژة252 خود را مأمور بررسی این موضوع نمود253 . گزارش این گزارشگر ویژه در سپتامبر 2009 به این شورا ارائه شد254 . اینگونه برخوردهای نادرست نه تنها در ارتباط با مواردی که مسلمانان طرف آن هستند صورت می‌گیرد، بلکه حتی در مواردی دیده شده است که اتباع برخی از کشورهای اروپایی نیز قربانی آن می‌شوند. روزنامة «تلگراف» در ارتباط با ممانعت پلیس هلند از ورود یک زن لهستانی به کشور می‌نویسد: «خانم«آنجل ونبرگ»پس از آنکه از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برده بود با شوهر لهستانی خود قصد برگشت به هلند را داشته است، ولی هنگام ورود به هلند مقامات دولت هلند به دلیل داشتن شوهر لهستانی به وی اجازة ورود ندادند. وی گفت که در آن زمان کاملاً تنها بوده و همة خانواده خود را در جنگ از دست داده بود و تنها با شوهر لهستانی خود قصد داشته به کشور پدری خود برگردد، ولی متأسفانه مقامات هلندی این اجازه را به او ندادند. خانم «ونبرگ» می‌افزاید که من دیگر به معذرت‌خواهی دولت هلند هیچ‌گونه احتیاجی ندارم. وی که در حال حاضر در خارج از اروپا زندگی می‌کند،گفت من برای اولین بار است که به هلند برگشته‌ام و روز جمعه از این کشور خواهم رفت و فکر نمی‌کنم که هیچ‌وقت دیگر به هلند بازگردم»255 . برخوردهای نادرست و خشونت‌آمیز برخی از دستگاه‌های دولتی با مراجعه‌کنندگان نیز از جمله مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد. دامنه و گستردگی این رفتارها در مراکز مختلف همانند مراکز نظامی و نیروهای پلیس، بین نمایندگان مجلس، کشیش‌های کلیسا256 ، محیط‌های آموزشی257 و مراکز بهداشتی و درمانی، زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها و سایر مقامات و مراکز دولتی همگی از این حقیقت حکایت دارد که اینگونه رفتارها محدود به یک بخش و یا موضوع خاص نمی‌شود. به عنوان مثال، روزنامه «تراو» در ارتباط با فساد تعدادی از نمایندگان مجلس این کشور می‌نویسد: «رسانههای هلند در اواخر هفته گذشته از رسوایی«اریک لوکاسن»258 یکی از نمایندگان حزب آزادی در مجلس هلند پرده برداشتند. در اخبار آمده است این نمایندة مجلس در سال 2002 که در نیروی زمینی هلند مشغول به کار بوده، به دلیل رابطة جنسی با چند سرباز زیر 18 سال از سوی دادگاه نظامی به دو هفته حبس محکوم گردیده است. همچنین لوکاسن طی سال‌های اخیر چند بار همسایگان خود را مورد اذیت و آزار و تهدید قرار داده، به نحوی که آنها علیه او به دادگاه شکایت کرده‌اند. تلویزیون« آر تی ال نیوز»، پرونده های« لوکاسن» در دادگاه را بر روی وبسایت خود قرار داده است. ویلدرز، رهبر حزب ضد اسلامی آزادی در واکنش به این خبر ابراز تأسف نموده و طی چند روز اخیر با لوکاسن گفتگو کرده است. ویلدرز صبح روز گذشته گفت لوکاسن قصد ندارد داوطلبانه حزب آزادی را ترک کرده و از کرسی خود در مجلس کناره‌گیری کند. به همین دلیل، به وقت بیشتری برای تصمیم‌گیری در این‌باره احتیاج دارد. این موضوع برای دولت اقلیت هلند بسیار حساس است، زیرا در صورتی که لوکاسن از کرسی خود در مجلس کناره‌گیری کند، دولت فعلی هلند که با پشتیبانی حزب آزادی قدرت را به دست گرفته، اکثریت را در مجلس هلند از دست خواهد داد. ویلدرز ابراز امیدواری کرد که بتواند در هفتة جاری دربارة لوکاسن تصمیم‌گیری کند. نتایج نظرسنجی انجام شده توسط «موریس د هوند» حاکی از این است که اکثریت طرفداران حزب آزادی و دیگر احزاب دولت خواستار استعفای لوکاسن از حزب آزادی شده‌اند. 83 درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی گفته‌اند که ویلدرز می‌بایست لوکاسن را از حزب خود اخراج کند. احزاب لیبرال و دمکرات مسیحی از اعضای دولت ائتلافی هلند با نگرانی این موضوع را دنبال می‌کنند. این اولین‌بار نیست که یک نمایندة حزب آزادی در آستانه اخراج قرار می‌گیرد». در اوائل سال جاری «مارسیال هرناندز»259 یکی دیگر از نمایندگان حزب آزادی بعد از نزاع با یک نفر در یک مشروب فروشی، با سر به طرف مقابل ضربه‌ای وارد کرد که هنوز این موضوع تحت تحقیق و بررسی قرار دارد. در سال گذشته «هیرو برینکمن260 »، عضو حزب ضد اسلامی ویلدرز، در بخش مطبوعاتی پارلمان هلند جنجال راه انداخت، ولی بعداً مجبور شد بپذیرد مشکل الکلی داشته است. «دیون گراس»261 نیز دیگر عضو حزب «ویلدرز» به کتک زدن همسر باردار خود متهم شده است. اسامی سه نفر دیگر در فهرست نمایندگان حزب آزادی نیز قبل از برگزاری انتخابات عمومی در هلند، به دلایل مشابه از فهرست نمایندگان این حزب حذف شد»262 . شنود مکالمات شهروندان و به‌ویژه افراد در دادگاه‌ها و بازداشتگاه‌های هلند نیز از جمله رفتارهای غیرقانونی است که در این کشور اتفاق می‌افتد و همواره نیز مورد اعتراض رسانه‌ها و مطبوعات مستقل این کشور بوده است: «روز گذشته وکیلی در شهر «روتردام263 » طی نامه‌ای به وزیر دادگستری اعلام کرد که در یکی از زندان‌های شهر رتردام در اتاق ملاقات وکیل با موکل خود، میکرفون‌هایی از سوی پلیس به منظور استراق سمع کار گذاشته شده است. این در حالی است که این کار از نظر قانون اساسی هلند ممنوع است، زیرا صحبت‌های میان وکیل و موکل محرمانه می‌باشد. مسئولان این زندان اعلام کردند که هیچ‌گونه استفاده‌ای از صدا‌های ضبط شده نمی‌کنند. وزیر دادگستری هلند طی نامه‌ای به مجلس اعلام کرده است در سال گذشته سازمان‌های اطلاعات و اطلاعات نظامی هلند حدود 1000 بار تلفن‌ها را کنترل کرده‌اند. وی گفت بیشتر کنترل‌ها از سوی سازمان اطلاعات هلند بوده است. وی هیچ توضیحی در ارتباط با کنترل اینترنت و یا کنترل از طریق قراردادن میکرفون در خانه‌ها نداد. حزب سوسیالیست خواستار منتشر کردن فهرست تمامی کنترل‌ها شده است. زیرا کنترل‌های پلیس و دادگستری هزاران بار بیشتر از سازمان اطلاعات است که وزیر دادگستری در این ارتباط توضیحی نداده است»264 . اشاره به این اتفاقات و برشمردن بخشی از آنچه که واقعیت های جامعه هلند هستند، بدین معنی نیست که آنچه گفته شد همه واقعیت‌هاست. اشاره به این اتفاقات تنها اشاره به نمونه‌های محدودی است که در وهلة اول به رسانه‌ها کشیده شده است و دوم این که امکان اشاره به تمامی آنها در این مجموعه وجود ندارد. با نگاهی به همین نمونه‌های محدود و پی بردن به دامنه و گسترة مشکلات، می‌توان به این باور رسید که ساختارهای اداری و سیستم اجرایی این کشور دچار چه معضلات و مشکلاتی است. بخشی از این مسائل در این بخش مورد توجه قرار گرفت و به آن اشاره شد. به بخش‌های دیگری از این مسائل و مشکلات نیز در سایر بخش‌های این مجموعه و ذیل موضوعات مستقلی پرداخته شده است. پی نوشت: .230 عمدتاً مأموریت‌های حافظ صلح در منطقه بالکان و همچنین افغانستان و عراق. .231 (European Court of Human Rights) در ارتباط با این دادگاه و ارتباط هلند با آن در بخش اول کتاب توضیح داده شده است. 232 . اطلاعات ارائه شده در این گزارش، تا اول ژانویه 2010 را پوشش می‌دهد. 233 . European Court of Human Rights, Country Fact Sheets, 1959-2010, Netherlands, EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTSCOUR EUROPÉENNE DES DROITS DE L"HOMME, > page.40 234 . European Court of Human Rights, Statistics on Judgments by States, 1959-2010, EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTSCOUR EUROPÉENNE DES DROITS DE L"HOMME, >, page.5. 235 . Ibid, page. 12 236 . Ibid, page. 19 237 . اطلاعات ارائه شده در این گزارش تا اول ژانویه 2009 را پوشش می دهد. 238 . European Court of Human Rights, Country Fact Sheets, 1959-2009, op. cit. 239 . NRC Handelsblad,” Government wants restrictions on access to Court of Human Rights” Tuesday 4 October 2010, page 3. Orūzgān or Urōzgān.240240 یکی از 34 استان افغانستان که در مرکز این کشور واقع شده است. جمعیت این استان در حدود 320 هزار نفر است. .241 (Eimert van Middelkoop) وزیر دفاع سابق هلند (2010- 2007). .242 (Arnhem) شهری با جمعیت 150 هزار نفر در شرق هلند و مرکز استان خلدرلاند (Gelderland). .243 روزنامه «ان آر سی«، مورخ 21/7/1389. 244 - International Security Assistance Force (ISAF): نیروهای تحت رهبری ناتو که در سال 2001 توسط شورای امنیت سازمان ملل برای انجام مأموریت در افغانستان ایجاد شد. سربازانی از بیش از 30 کشور در این نیرو به‌کار گرفته شدند. .245 در سال‌های پس از جنگ بالکان، موارد متعددی از اینگونه رفتارها از سوی نیروهای هلندی در این مأموریت مطرح شده، ولی تنها در یک مورد با پیگیری‌های بازماندگان این سه سرباز بوسنیایی محاکم هلند به موضوع رسیدگی و در نهایت منجر به صدور حکم شده است. منبع: www.amnesty.org/en/news-and-updates/court-rules-netherlands-responsible..., 5 July 2011 .246 (Srebrenica) شهری با حدود 40000 نفر جمعیت در شرق بوسنی و هرزگویین، شهری کوچک و کوهستانی که معادن نمک آن شهرت دارد؛ قتل عام جولای 1995 توسط نیروهای صرب نام این شهر را جهانی کرد. 247 . خبرگزاری ان آی اس، 14 تیرماه 1390 248 . NIS NEWS BULLETIN, WEDNESDAY, 11 JANUARY 2012, VOL.47/NO 006 249 . Trafigura .250 پرداخت 152 میلیون دلار خسارت به دولت ساحل عاج به دلیل مرگ 10 نفر و بیماری بیش از 100 هزار نفر در این کشور به دلیل دفن این زباله ها. .251 علی رغم ادعای مقامات این شرکت، تحقیقات بعدی صورت گرفته توسط برخی از سازمان های بین‌المللی نشان داد میزان سمی بودن این زباله‌ها به مراتب بیشتر از میزانی بوده که در ابتدا اعلام شده بود. منبع:www.amnesty.org/en/news/trafigura-guilty-verdict..,23 Dec. 2011 252 - Special Rapporteur on the adverse effects of the movements and dumping of toxic and dangerous products and wastes on the enjoyment of human rights, Okechukwn Ibeanu. .253 این گزارشگر برای تهیه گزارش خود، دو بازدید از کشورهای ساحل عاج (4 تا 8 آگوست 2008) و هلند (26 تا 28 نوامبر 2008) انجام داد. 254 . A/HRC/12/26/Add.2, 3 September 2009, English .255 روزنامه "تلگراف"، مورخ 24/1/89. .256 براساس خبری که در دسامبر 2011 در رسانه ها و مطبوعات هلند منتشر شد، از سال 1945 تا 1985 بیش از 800 کشیش هلندی در موارد تجاوز به کودکان دست داشته‌اند. براساس گزارشی 1100 صفحه‌ای که از سوی کمیسیون ویژه بررسی این موضوع منتشر شد، بیش از 2000 نفر با مراجعه به این کمیسیون اعلام کرده‌اند که توسط کشیشان مورد تجاوز و اذیت و آزار قرار گرفته‌اند. از 800 کشیش متهم به اینگونه اقدامات، در حال حاضر تنها 105 نفر از آنها در قید حیات هستند. در این گزارش آمده است که تاکنون برای جلوگیری از رسوایی، از پیگیری و انجام اقداماتی در این ارتباط خودداری شده است. گزارش کمیسیون فوق تخمین زده است که در دورة مذکور بین 10 تا 20 هزار کودک هلندی از سوی کشیشان مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفته باشند. منبع: NIS NEWS BULLETIN, SATURDAY, 17 DECEMBER 2011, VOL.46/NO 241:” DUTCH BISHOPS "ASHAMED" AS THOUSANDS OF SEX ABUSE CASES SURFACE”. .257 به عنوان مثال: بولتن خبری «ان آی اس»، در خبری در مورخ 22/4/1389 اعلام کرد: «دانشگاه این هلند» به 250 دانشجوی خود دیپلم تقلبی در رشته مدیریت رسانه‌ای داده است. این دانشگاه قصد داشته از این طریق یارانه دولتی دریافت کند. بر اساس نامه‌ای که به دست روزنامه «فولکس کرانت» رسیده است، این دانشگاه به دانشجویانی که سال‌ها است دیگر در این دانشگاه درس نمی‌خوانند و تنها اسم آنان در این دانشگاه بوده است، پیشنهاد دادن دیپلم بدون برگزاری هرگونه امتحانی را داده است. یک دانشجو در این‌باره می‌گوید: معلمی طی تماس تلفنی به من گفت که می‌تواند برای گرفتن دیپلم به من کمک کند و می‌توانم امروز برای این کار به دانشگاه مراجعه کنم. به گفته این دانشجو، وی امتحانی که سال گذشته داده و نمره قبولی از آن نگرفته بوده را فرستاده و پس از 2 هفته مدرک دیپلم وی آمده است. دلیل انجام این کار از سوی دانشگاه «این» هلند آن است که از سوی دولت به دانشگاه‌هایی که درصد قبولی بالاتری داشته باشند، یارانه بیشتری تعلق می‌گیرد. این دانشجو توانسته است بدون آنکه 4 سال دیگر در رشتة دیگری تحصیل کند، با گرفتن این دیپلم مشغول به کار شود. در ادامة این نامه آمده است که دانشجویان برای جمع نمرات خود، همیشه نمره 7 گرفته و دیپلم آنان توسط 2 معلم امضاء می‌شده است.» 258 . Eric Lucassen 259 . Marcial Hernadez 260 . Hero Brinkman 261 . Dion Graus .262 روزنامه «تراو»،مورخ 24/8/89 263 . (Rotterdam)، دومین شهر بزرگ هلند بعد از آمستردام با جمعیتی بیش از 600000 نفر و یکی از بزرگترین بنادر جهان. از شهرهای استان هلند جنوبی و در غرب کشور هلند واقع شده است. .264 روزنامه «آلخمین داخ بلاد»، مورخ 11/2/1389. .265 از بین دو اقلیت ملی و غیرملی، توجه اصلی این مبحث معطوف به اقلیت غیرملی این کشور است. هر چند این نکته نباید مغفول بماند که اشاره به مسائل و معضلات اقلیت غیرملی هلند به معنی بی‌توجهی و یا نبود معضلات در میان اقلیت ملی این کشور نیست. مهمترین گروه‌های اقلیت ملی هلند شامل دو گروه «روما»ها (Roma) ( که اصطلاحا به کولی تعبیر می‌شوند) و سینتی(Sinti) هستند. در مورد اینکه ریشة اصلی این اقلیت‌ها از کجاست، اختلاف نظر جدی وجود دارد. هرچند از افسانه‌های مشهور در میان این دو و همچنین شباهت‌هایی که بین زبان روماها و سانسکریت پیدا شده، موضوع مهاجرت آنها از سرزمین کنونی هند را تا حدود بسیار زیادی تقویت کرده است. گفته شده است که عبارت Sinti احتمالا از نام رودی در هند به نام Sindh و نامRoma هم از خدای هندوها به نام Ram گرفته شده است. هرچند پراکندگی جغرافیایی این دو گروه در بخش‌های زیادی از اروپا قابل مشاهده است، ولی از دیرباز پایگاه اصلی Sinti در غرب و Roma در شرق اروپا بوده است. نخستین بخش از این دو گروه در حدود سال 1420 در شهر Deventer هلند دیده شدند. این دو گروه در حال حاضر بیشتر به عنوان کولی (Gypsy) شناخته می‌شوند؛ هر چند برای مدت‌ها بیشتر به دو لفظ Heathens و یا Egyptians معروف بودند. در برخی از اسناد دولتی هلند حتی از عبارت riffraff (به معنی ته مانده و تفاله) نیز برای آنها استفاده شده است. آمارهای متفاوتی در مورد جمعیت این دو گروه در هلند مطرح هست که از 6000 تا 30000 متفاوت است. این دو گروه به عنوان اقلیت ملی در هلند به رسمیت شناخته نشده‌اند. منبع: “MONITOR R A C I S M & E X T R E M E R I GHT R O M A & S I N T I”, P E T E R R O D R I G U E S AND M A A I K E M A T E L S K I, Translator: Lorraine T. Miller. تنها گروه اقلیت ملی که در این کشور به رسمیت شناخته شده، فریزی‌ها (Frisians) هستندکه در مناطق ساحلی شمال این کشور ساکنند. بخشی از این گروه در قسمت‌هایی از آلمان نیز ساکن‌انند. تاریخ این گروه به قرن 12 قبل از میلاد بر می‌گردد. ادامه دارد........
92/11/28 - 02:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها