محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827321732
نقض حقوق بشر در هلند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
نقض حقوق بشر در هلند
جزایرهلند ،آروبا، کوراکوآ و سنت مارتین در درون ساختار پادشاهی هلند دارای خودمختاری هستند. مسئولیت اجرای اسناد و معاهدات بین‌المللی که دولت پادشاهی هلند پذیرفته است، در این جزایر، بر عهده دولت هلند است.
دیباچه اگر عصر حاضر را در مناسبات بین‌المللی، عصر «حقوق بشر» بنامیم، چندان بیراهه نرفته‌ایم، عصری که مشخصاً پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکل‌گیری سازمان ملل متحد آغاز شده است. عصری جدید در مناسبات و تحولات بین‌المللی که در هم تنیدگی تحولات و وابستگی ابعاد مختلف این تحولات آن‌قدر پیچیده و گاهی متناقض است که حتی توصیفِ صرف این تحولات نیز با دشواری صورت می‌گیرد. تردیدی نیست که کمتر پدیده‌ای در عصر حاضر وجود دارد که در تاثیرگذاری بر مناسبات روابط بین‌الملل به پای «حقوق بشر» برسد. پدیده‌ای که گذشت زمان نه تنها نقش تاثیرگذارش را کم نکرده، بلکه این تاثیرگذاری مسیری متوازن در سطح، عمق و حتی قامت روابط بین‌الملل داشته است. در عصر مورد اشاره، دایرة عمل و مانور دولت‌ها در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، تأثیرپذیری محسوس و کاملاً مشخصی از حقوق بشر دارد. «حقوق بشر» علی‌رغم پیشینة دیرین تاریخی، نه یک نظریة پیچیدة روابط بین‌المللی است و نه یک حادثه تاریخی که بر سیر تحولات روابط بین‌الملل تأثیر گذاشته باشد. در کلامی ساده، حقوق بشر مناسبات روزمرة انسان‌ها با خود، با یکدیگر و با دولت‌های خود است. همین مناسبات ساده، در عصر حاضر به پشتوانة اسناد و ارگان‌های بین‌المللی، تبدیل به یکی از مهمترین ارکان روابط بین‌الملل و تعاملات، بین بازیگران بین‌المللی شده است. حقوق بشر کنونی محصول حدود شش دهه اقدامات بازیگران بین‌المللی(اعم از دولت‌ها، سازمان‌ها، ارگان‌های بین‌المللی، سازمان‌های غیر دولتی و حتی افراد) در جهت اصطلاح و ضابطه‌مندی این مناسبات است که نتیجة آن ایجاد حدود 10 کنوانسیون، تعداد بی‌شماری قطعنامه، سالیانه صدها نشست و جلسه و صرف سالانه میلیاردها دلار بودجه توسط سازمان‌ها و ارگان‌های مرتبط، دولت‌ها و حتی افراد و... است که خروجی نهایی تمام این رویدادها در ظاهر، بهبود این مناسبات است، هر چند همیشه شاهد این بهبود نیستیم. علی‌رغم این نگاه که حقوق بشر به عنوان یک ارزش انسانی می‌تواند زمینه بهبود روابط انسانی در سطوح مختلف با خود، با دیگران و با دولت‌های خود را فراهم نماید، باید به این نکته نیز اشاره کرد که تبدیل این ارزش انسانی به ابزار، پدیده‌ای جدید در این حوزه است. انحراف مباحث حقوق بشری از حوزة انسانی و تبدیل آن به ابزار قدرت و اعمال فشار در عرصة مناسبات میان دولت‌ها، یکی از جدی‌ترین تهدیداتی است که حقوق بشر با آن مواجه است و می‌تواند در نهایت این پدیدة انسانی را از مسیر طبیعی و نهادینه شدة معمول خود خارج کند. این انحراف می‌تواند به سادگی حقوق بشر را تبدیل به ابزاری برای اعمال زور، چانه‌زنی و به دست‌آوردن منافع (رویکردی منفعت‌طلبانه به حقوق بشر در مناسبات دوجانبه، چندجانبه و بین‌المللی کشورها با یکدیگر) در تعامل با سایر کشورها نماید. این انحراف در حقوق بشر که بیش از هر چیزی از دل بی‌توجهی به ارزش‌ها و باورهای کشورها (تنوع فرهنگی) و تلاش گروهی از کشورها برای تحمیل تفسیری خاص و منحصر به فرد از حقوق بشر و ارائه نسخه‌ای واحد برای تمام کشورهای جهان ایجاد شده است، حقوق بشر را از پدیده‌ای انسانی تا سطح یک بازی تقلیل می‌دهد. پرچمدار رویکرد ابزاری به مقولة حقوق بشر، کشورهای غربی (آمریکای شمالی و اروپا) هستند، کشورهایی که خود در ساختارهای داخلی از معضلات و مسائل جدی حقوق بشری رنج می‌برند و دامنه و عمق این معضلات نیز روز به روز بیشتر می‌شود. با این وجود، در عرصة مناسبات بین‌المللی از حقوق بشر به عنوان ابزاری که به آن اشاره شد، استفاده می‌کنند تا در نهایت قدرت چانه‌زنی خود برای تأمین منافع ملی کشورهای تابعة خود را در تعامل با دیگر کشورها افزایش دهند. رویکردی که به‌صورت تدریجی و با گذر زمان، اعتماد کشورها به این مقوله را متزلزل می‌کند و گسترش دامنة این بی‌اعتمادی، نتیجه‌ای جز قربانی‌شدن حقوق بشر در پی نخواهد داشت. با عنایت به سطور فوق، مجموعة حاضر تلاش دارد وضعیت حقوق بشر را در کشور هلند مورد بررسی و تدقیق قرار دهد. کشوری که داعیة حقوق بشری همسو با دیگران (هم‌پیمانان خود در اردوگاه غرب دارد) ولی خود گرفتار معضلات جدی و عمیقی در این حوزه است. آگاهی از این معضلات تنها با بررسی تحولات و اتفاقات درونی این کشور امکان پذیر است، امری که تلاش شده است در این مجموعه به صورت مستند به آن پرداخته شود و ضد و نقیض‌های حقوق بشری این کشور به گونه‌ای منصفانه و بر پایة واقعیت‌های جاری این کشور تشریح شوند. در این مجموعه، خوانندگان محترم ابتدا در فصل اول با ساختارهای حقوق بشری کشور پادشاهی هلند آشنا خواهند شد و در ادامه و در فصل دوم، وضعیت حقوق بشری این کشور مورد بررسی قرار خواهد گرفت. دست‌اندرکاران گردآوری این مطالب در پی قضاوت در خصوص وضعیت حقوق بشر در هلند نیستند و این موضوع را به خوانندگان واگذار می‌کنند تا با بررسی تمام بخش‌ها و جزئیات اشاره شده در این مجموعه، به قضاوتی منصفانه در این ارتباط برسند. امید آنکه دوستداران و علاقه‌مندان به مباحث حقوق بشری با بهره‌گیری از این مجموعه، شناخت عمیق و درستی از نوع نگاه و رویکرد یکی از کشورهای اروپایی به مقوله حقوق بشر که می‌تواند الگوی مطالعاتی مناسبی برای سایر کشورهای اروپائی باشد، به‌دست آورند. کشور پادشاهی هلند تا سال 1568، هلند کنونی بخشی از مناطق تحت حاکمیت اسپانیا بود که شامل کشورهای بلژیک، لوکزامبورگ و هلند و همچنین بخش‌هایی از فرانسه و آلمان می‌شد. در سال 1579، هفت استان از منطقه «اوترخت» هلند با هم قرارداد حمایت بستند. این امر موجب شروع مبارزات استقلال‌طلبانة این کشور و درگیری با اسپانیا شد. در سال1581، استان‌های شمالی اعلامیة استقلالی را بین هم به تصویب رساندند. ملکه الیزابت اول انگلیس از مبارزات استقلال‌طلبانه استان‌های هلند حمایت کرد و قول داد ارتش این کشور را برای کمک به آنها اعزام نماید. مبارزات ادامه پیدا کرد تا زمانی که در سال 1648 در دورة پادشاهی فیلیپ چهارم - پادشاه اسپانیا - استقلال هلند به رسمیت شناخته شد. پس از استقلال، هفت منطقة این کشور، کنفدارسیون «هفت ایالات متحدة هلند» را تشکیل دادند. هر یک از این مناطق، دارای خودمختاری و دولت‌های مستقل بودند. در قرن 17 میلادی، امپراطوری هلند با تکیه بر قدرت دریایی و اقتصادی دوران طلایی خود را پشت سر می‌گذاشت و در بسیاری از مناطق جهان، نمایندگی و پایگاه اقتصادی ایجاد کرده بود 1. حضور هلند در آمریکای شمالی با بنا نهادن شهر «آمستردام جدید» 2 در منطقة منهتن آمریکا در سال 1614 تثبیت شد. مستعمرة این کشور در آفریقای جنوبی نیز در 1652 ایجاد شد. در سال 1650، این کشور دارای 16 هزار کشتی تجاری بود. در طول قرن 17 میلادی، جمعیت این کشور از 5/1 میلیون نفر به حدود 2 میلیون نفر افزایش پیدا کرد. بسیاری از نظریه‌پردازان تاریخی اقتصاد، این کشور را اولین کشور جهان با نظام اقتصادی سرمایه‌داری می‌دانند. تحولات داخلی این کشور در فاصله 1795 تا 1805 موجب شد که این کشور تحت سلطه پادشاهی فرانسه قرار بگیرد. نام اولیه این کشور همان «ندرلندس» 3 بود، ولی از 1810 «پادشاهی هلند»4 توسط ناپلئون بناپارت در این کشور تشکیل شد که شامل تمام بخش‌های هلند کنونی بود5 . در این دوره برادر ناپلئون ادارة این کشور را بر عهده داشت، هر چند در بسیاری از موارد به خواسته‌ها و دستورات او عمل نمی‌کرد6 .این اختلافات، موجب اشغال هلند توسط نیروهای فرانسوی و الحاق آن به این کشور شد. این وضعیت تا 1813 و شکست ناپلئون در نبرد لایپزیگ ادامه داشت. در سال 1815، کنگره وین پادشاهی واحد «ندرلندس» به همراه «بلژیک» را ایجاد کرد7 . در قرن نوزده میلادی، هلند به تدریج مسیر صنعتی شدن را طی کرد و زیرساخت‌های مدرنی در این کشور در زمینه مهار آب‌ها، کشاورزی و انرژی باد ایجاد شد. در جریان جنگ جهانی اول علی‌رغم فشارهایی که از سوی دو جبهه این جنگ یعنی انگلیس و آلمان به این کشور وارد می‌شد، هلند توانست بی‌طرفی خود را حفظ کند. در جنگ جهانی دوم این کشور تلاش کرد که بی‌طرفی گذشته خود را حفظ کند، ولی در ماه می 1940 ارتش نازی، این کشور را اشغال کرد. ارتش فرانسه در جنوب و ناوهای انگلیسی از غرب تلاش کردند به این کشور کمک کنند، ولی تلاششان بی‌نتیجه بود. دولت در تبعید هلند در لندن تشکیل شد. خانوادة سلطنتی این کشور بعد از مدتی به کانادا مهاجرت کرد. در طی سال‌های 1944 و 1945 به‌تدریج بخش‌های مختلف این کشور با کمک ارتش کانادا از اشغال آلمان خارج شد. هلند در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم از بنیانگذاران اتحادیه اروپایی کنونی بود. ابتدا با ایجاد جامعه «بنولوکس» 8 و پس از آن «جامعه ذغال و فولاد اروپایی» و در ادامه، گسترش این همگرایی با کشورهای همسایه به سایر حوزه‌های اقتصادی و سیاسی، اولین سنگ بنای شکل‌گیری اروپای واحد پایه‌گذاری شد. نظام سیاسی در این کشور از سال 1948 در کنار سیستم پادشاهی، برمبنای دموکراسی پارلمانی بنیان نهاده شده است که دارای دو مجلس «نمایندگان» (150 نماینده) و «سنا» (75 نماینده) است و دولت در مقابل هر دو مجلس پاسخگوست. دولت از سوی ائتلاف احزاب پیروز در پارلمان شکل می‌گیرد و رئیس دولت، نخست‌وزیر محسوب می‌شود. ملکه نیز رئیس حکومت می‌باشد. نخست‌وزیر در واقع رئیس حزبی است که در ائتلاف، بیشترین اعضاء را دارد. از ابتدای قرن نوزده، هیچ حزبی موفق نشده است که اکثریت را به تنهایی در مجلس این کشور به دست بیاورد. به همین خاطر، موضوع تشکیل دولت ائتلافی موضوعی بسیار عادی در این کشور محسوب می‌شود. اقتصاد این کشور یکی از قوی‌ترین اقتصادهای جهان است و از این نظر در اتحادیه اروپایی نیز دارای جایگاه ویژه‌ای است. از قرن 16 میلادی اقتصاد این کشور بر پایة دریانوردی، ماهیگیری، تجارت و بانکداری استوار بوده است. در حال حاضر یکی از 10 کشور اول صادرکننده دنیاست و شانزدهمین اقتصاد بزرگ دنیا محسوب می‌شود و از نظر تولید ناخالص ملی در رتبة هفتم قرار دارد. تولیدات صنعتی، توریسم، کشاورزی و حمل و نقل از دیگر زمینه‌هایی است که تاثیر بسیاری در شکوفایی اقتصادی این کشور داشته است. در حالی که تنها 4 درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند، ولی سومین کشور صادرکننده محصولات کشاورزی در جهان محسوب می‌شود. جمعیت این کشور نزدیک به 5/16 میلیون نفر است9 . 80 درصد از جمعیت هلندی و مابقی به ترتیب اندونزیایی، آلمانی، ترک و... هستند. هلندی‌ها بلندقدترین مردمان جهان10 هستند. اقلیت‌های هلندی را می‌توان در آفریقای جنوبی، کانادا، استرالیا، آمریکا و اندونزی دید. زبان مردم این کشور، هلندی است11 . 70 درصد از مردم این کشور می‌توانند به زبان انگلیسی هم صحبت کنند و بیش از 50 تا 60 درصد نیز با زبان آلمانی و حدود 20 درصد با زبان فرانسوی آشنا هستند. تنها 20 درصد از مردم این کشور به صورت منظم با کلیسا ارتباط دارند و از این منظر، یکی از لائیک‌ترین جوامع دنیا محسوب می‌شود. بیش از 850 هزار مسلمان در این کشور زندگی می‌کنند. تا 10 اکتبر 2010 کشور پادشاهی هلند شامل سه قسمت می‌شد: هلند، آنتیلز و آروبا12 . آنتیلز شامل جزایر کوراکوآ، سنت مارتین، بونایر، سنت استاتیوس و سابا 13 بود. از این تاریخ به بعد، آنتیلز از سلطة کشور پادشاهی هلند خارج شد ولی جزایر زیرمجموعة آن همچنان تحت حاکمیت هلند است و لذا در حال حاضر کشور هلند شامل 4 بخش می‌شود: هلند14 ، آروبا، کوراکوآ و سنت مارتین15 . این جزایر در درون ساختار پادشاهی هلند دارای خودمختاری هستند. مسئولیت اجرای اسناد و معاهدات بین‌المللی که دولت پادشاهی هلند پذیرفته است، در این جزایر، بر عهدة دولت هلند است. ادامه دارد..........
92/11/16 - 01:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]
-
گوناگون
پربازدیدترینها