واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
بی اعتنایی جشنواره سی ودوم فجر به آثار کمدی تهران- ایرنا- جشنواره فیلم فجر به شهادت سی و دو دوره برگزاری توجه خاصی به گونه کمدی و فیلم های تولید شده در این گونه سینمایی نداشته که بیش از هرچیز از نگاه غیرجدی مدیران جشنواره به آثار کمدی نشات می گیرد.
در جشنواره 32 فیلم فجر با حجم انبوهی از فیلم های تلخ و ملودرام های خانوادگی سروکار داریم و تنها در کنار آنها دو فیلم طبقه حساس،خواب زده ها و ردکارپت در گونه کمدی حضور دارند.
جالب اینکه یک دهه قبل تماشاگران سینمای ایران از فوران فیلم های کمدی به تنگ آمده و آرزوی تماشای فیلم های اجتماع محور تلخ و گزنده را داشتند.
هیات داوران جشنواره نیز به مانند تمامی این سال ها امسال نیز عادت نکرده و در فهرست نامزدهای خود کمترین توجه ممکن را به سه فیلم یاد شده کردند! این در حالیست که ردکارپت و طبقه حساس از شاخص ترین فیلم های جشنواره امسال به حساب می آیند که پتانسیل برقراری ارتباط با مخاطب انبوه را داشته و توانایی بازگرداندن مخاطبان به سالن های سینما را دارند.
رد کارپت ساخته رضا عطاران و تهیه کنندگی احمد احمدی پروژه بلندپروازانه و سختی برای سینمای ایران است که با سرمایه متوسطی در فرانسه و در بحبوحه جشنواره کن ساخته شده و تنها با یک شخصیت محوری قصه ی خود را پیش می برد.
سودای بازیگری و شهرت که افراد بسیاری را در چند دهه اخیر گرفتار خود کرده،سوژه اصلی ردکارپت است که در آن یک بازیگر گمنام و نقش دهم را به جشنواره کن می کشاند.
جشنواره پرزرق و برقی که نهایت آرزوهای یک سیاهی لشگر سینماست تا بتواند از طریق آن چهره های مشهوری همچون:استیون اسپیلبرگ را از نزدیک ببیند!رضا عطاران به عنوان مغز متفکر ردکارپت به شیوه ای به اصطلاح چریکی فیلم را ساخته و فیلم سرشار از پلان هایی با دوربین مخفیست که حس مستند بودن کار را به شدت تقویت کرده است.
مواجهه این بازیگر 38 ساله که 13 سال سابقه کار تئاتر دارد با آدم های دیگر در فضایی اروپایی موقعیت های کمدی درخشانی را خلق کرده که بدون شک عطاران سهم عمده ای در خلق آنها داشته است.برای مثال می توان به صحنه خروج او از فرودگاه و تاکسی سوار شدنش یاد کرد که برخی از تماشاگران به اشتباه تعبیر به تمسخر یک ایرانی کرده اند که خود فیلمساز هم به شدت آن را در گفتگوی مطبوعاتی اش تکذیب کرد. در این بین تنها مشکل مهم فیلم کمبود قصه و داستان های فرعی است که به شدت در میانه های فیلم احساس شده و مخاطب را تا حدی خسته می کند.
در حقیقت فیلمنامه ردکارپت مصالح لازم و کافی برای یک فیلم بلند سینمایی را نداشته و بیشتر به یک فیلم نیمه بلند نزدیک است تا یک کار سینمایی.همین امر سبب شده تا بار مسئولیت عطاران در این فیلم سنگین تر شده و صحنه های کمیک آنچنان که باید شکل نگیرند.بخش مهمی از شوخی های فیلم نیز با توجه به اشارات فرامتنی خود بیشتر باب میل نویسندگان سینمایی است تا مخاطبان عام سینما که این امر می تواند اثراتی ولو اندک روی فروش فیلم بگذارد.
با همه اینها ردکارپت در مدت زمانی نه چندان طولانی قصه ساده اش را تعریف کرده و با تکیه بر استعداد ناب این روزهای سینمای ایران فیلمی با دغدغه های دوستداران سینما بسازد و لحظات شیرینی را برای مخاطبانش رقم بزند.چیزی که این روزها سینمای ایران به شدت به آن احتیاج داشته و می تواند روح تازه ای به کالبد آن بدمد.
سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر 22 بهمن ماه به کار خود پایان می دهد.
فراهنگ(5)**1983**1601**
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
21/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]