محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845574630
گفت وگوی با مسافرآستانه در مورد جشنواره فجر برگزاری جشنواره فجر در دل موسسات سازمان سینمایی کار درستی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت وگوی با مسافرآستانه در مورد جشنواره فجر
برگزاری جشنواره فجر در دل موسسات سازمان سینمایی کار درستی نیست
مدیرعامل موسسه رسانه های تصویری با شااره به اینکه برگزاری جشنواره فجر در دل موسسات سازمان سینمایی کار درستی نیست گفت: ستاد برگزاری جشنواره باید ستاد مستقلی باشد. بودجه این جشنواره باید بودجه مستقلی باشد. حالا از سوی هر کدام این تشکلات بخواهد این بودجه به جشنواره داده شود فرق نمی‌کند، اما اینکه نیروهای یک موسسه درگیر برگزاری جشنواره بشوند از کار خودشان می‌مانند.
خبرگزاری فارس- احسان هوشیارگر: آذرماه امسال سرانجام پس از حدود 7 ماه بلاتکلیفی در موسسه رسانه‌های تصویری که پس از استعفای محمدرضا عباسیان با حضور سرپرست اداره می‌شد؛ حسین مسافرآستانه با حکم حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، به عنوان مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری انتخاب شد. موسسه‌ای که همواره در سالهای اخیر محل تنش بین مدیریت دولتی و بخش خصوصی در ارتباط با شبکه نمایش خانگی بوده است. حضور همزمان مسافرآستانه و محمد حیدری که سالها عملکرد خوبی در میدریت تئاتر داشتند ابتدا این تصور را ایجاد کرد که مثلث آستانه،حیدری و پارسایی قرار است اینبار در سینما شکل بگیرد و اوضاع هنر هفتم را به سامان کنند. هرچند این مثلث با وجود مطرح بودن نام پارسایی به عنوان یکی از گزینه‌های جدی اداره کل نظارت و ارزشیابی هنوز شکل نگرفته و از سوی دیگر آستانه نیز این شایعه که هر کدام از این سه نفر حضور همدیگر را شرط مدیریت در سینما گذاشته‌اند را تکذیب کرد. حسین مسافرآستانه در اوج روزهایی که مجموعه تحت مدیریتش میزبان ستاد اجرایی جشنواره فیلم فجر بود میهمان خبرگزاری فارس شد تا از برنامه‌هایش برای مدیریت در مهمترین و اثرگذار‌ترین بخش مدیریت سینما صحبت کند. مجموعه‌ای که آثارش با طیف وسیعی با اندازه یک کشور سروکار دارد.چندی قبل نخستین قسمت این گفت وگو بر روی خروجی خبرگزاری قرار گرفت و قسمت دوم این گفتوگو را به دلیل آنکه بخش مهمی از آن به جشنواره فجر اختصاص داشت را اکنون ملاحظه می کنید. - وقتی از سینمای اخلاق صحبت می‌کنیم نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که این سینما فقط در پرده سینما خلاصه شود و فیلمی که مناسب برای مخاطب نیست، در سطح گسترده و شبکه نمایش خانگی پخش شود. آیا شما به دنبال اصلاح این ساختار هستید؟ قطعا به دنبال اصلاح این ساختار هستیم، در دو بخش. اول اینکه کارهای فرهنگی هنری که آینده سینمای ما را تشکیل می‌دهند خارج از مسایل جاری و روزمره سینما مورد توجه دهیم و دوم این است که باید بدانیم چه اثری را برای کدام مخاطب و با کدام نیت قرار است مورد حمایت قرار دهیم. یک بخشی از مخاطب خاص سینما باید بتوانند از طریق این آثار جذب شود اما متاسفانه ما همیشه اکران تهران را ملاک عمل قرار می‌دهیم و موفیقت یا عدم موفقیت فیلمی در اکران پایتخت معیار همه فعالیت‌های ما می شود که این موضوع اصلا درست نیست. به اعتقاد من معیار اکران از نظر فرهنگی معیار درستی نیست، موسسه رسانه‌های تصویری باید از لحاظ کارشناسی یک مورد فیلم را مورد ارزیابی قرار دهد هرچند که در اکران موفق نباشد اما باید بتواند آن فیلم برای مخاطبین خص خودش در تمام کشور تامین کند. خوشبختانه با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژی مدرن و فعالیت‌هایی که توسط شرکت‌های ایرانی خیلی خوب دارد انجام می‌شود، کمک می‌کند تا ما از چند جهت فعالیت فرهنگی خودمان را تضمین شده تر ببینیم. اول از این جهت که قاچاق به طور کلی به صفر می‌رسد، یعنی ما دیگر نیازی نیز از طریق لوح فشرده آثار را ارائه بدهیم که منجر به قاچاق بشود. این آثار غیرمجاز فقط شامل تکثیر نیست و حتی تولید غیرمجاز را هم از گردونه خارج می‌کند، چرا که نمی‌توانند رد باکسی قرار بیرند که یک شرکت مجاز آنها را عرضه و از این طریق با مخاطب خود ارتباط برقرار می‌کند. بنابراین ما فیلم‌ها را با انتخاب نوع ساختار و مخاطب می‌توانیم در آن آی‌پی مدیا عرضه کنیم و برای هر فیلم مخاطب خاص خود را تعریف کنیم که فیلم‌ها بدون هیچ واسطه‌ای با کمترین قیمت در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد. یکی از مهمترین دلایلی که امروزه تئاتر از چرخه ویدئو رسانه حذف شده همین است که می‌گویند تئاتر مخاطب محدود دارد و هرچقدر هم که یک اثر دارای شاخصه‌های فرهنگی باشد بازهم مقرون به صرفه نیست که آنرا وارد نمایش خانگی کنیم، که البته درست هم است اما آمدن آی‌پی مدیا می‌تواند در همه عرصه‌های هنری موجب رشد شود.ر حال حاضر اگر دانشجو،استاد و یا محققی بخواهد برای کار تحقیقی به یک اثر نمایشی دسترسی پیدا کند معلوم نیست که باید به کجا مراجعه کند، و این فرصتی که آی‌پی‌مدیا برای ما ایجاد می‌کند موجب می‌شود تا اشخاص خاص هم بتوانند به آثار مورد نظرشان به شرطی از قبل تامین شده باشد درسترسی پیدا کنند. بنابراین من فکر می‌کنم جدای از اینکه فعالیت اقتصادی را بسیار قوی و موجب کوتاه شدن دست شبکه قاچاق می‌شود، یک کار بسیار خوب فرهنگی است که در حال حاضر جایش در شبکه نمایش خانگی خالی است و نمایش خانگی می‌تواند در آینده‌ای نزدیک از این ظرفیت به خوبی استفاده کند تا آثار سالمی را که موجب ارتقاء فرهنگ عمومی می‌شود در اختیار مخاطب قرار دهد. * براساس اساسنامه هیچ منعی برای تولید توسط موسسه وجود ندارد - بحثی که سالها در مورد موسسه‌رسانه‌های تصویری مطرح می‌شود این است که آیا اساسا این موسسه وارد بحث تولید بشود یا نشود؟. در دوره گذشته با نگاه به اینکه رسانه‌های تصویری باید در بازارهای جهانی حضور داشته باشد فیلم تولید شد، آیا سیاست تولید فیلم توسط موسسه ادامه می‌یابد؟ یکی از جاهایی که خیلی روی آن حرف و حدیث است همین بحث تولید در موسسه رسانه‌های تصویری است. آنچه که تاکنون جای اشکال بوده است و از سوی مسولین و رسانه‌ها مورد انتقاد قرار گرفته کیفیت تولید بوده و ندیده‌ام که کسی در خصوص ماهیت تولید انتقادی داشته باشد ضت اینکه براساس اساسنامه هیچ منعی برای تولید توسط موسسه وجود ندارد. * رسانه‌های تصویری اساسا نیازی به تولید مشترک با موسسات موازی خودش ندارد - بنابراین براساس اساسنامه در بحث تولید موسسه رقیب بخش خصوصی نیست؟ خیر رقیب نیست. اما ایرادی که وارد می کنند به چگونگی تولید است. بحث تولید مستقل یا مشترک هم نیست چون هر دو را می‌تواند انجام دهد. اما تولید مشترک با چه کسی؟ و یا کدام تشکل. موسسه اساسا نیازی به تولید مشترک با موسسات موازی خودش ندارد و اصلا چه نیازی است که مثلا رسانه‌های تصویری بخواهد با فارابی تولید مشترک انجام دهد چون هر دوی این موسسات از یکجا بودجه می‌گیرند. بحث مشارکت اگر وجود ادرد، مشارکت با بخش خصوصی و یا مشارکت با کمپانی‌های خارج است کشور است که آورده جدیدی را به سینما کشور اضافه کند. وگرنه مشارکت بین ویدئو رسانه با مرکز گسترش آورده جدیدی نیست. هرکدام از اینها به طور مستقل می‌توانند فعالیت را انجام دهند و از همان حمایت هم برخوردار شوند. این مشارکت می تواند با بخش خصوصی در داخل و خارج کشور باشد و مهم شرایط مشارکت است که خودش داستان مفصلی است و هر پروژه باید روشن و شفاف بگوید که چرا باید این اثر تولید بشود. * برای تولید مشترک باید دلایل شفافی داشته باشیم - بنابراین شما به دنبال چرایی تولید مشترک داخلی و خارجی هستید و باید دلایل آن برای خود شما مشخص باشد؟ دقیقا. ما باید خیلی دلایلی شفافی داشته باشیم که این تولید مشترک به چه منظور انجام می‌گیرد و از نظر فرهنگی،اجتماعی و سیاسی چه امتیاز ویژه‌ای را برای به همراه خواهد داشت. هر کدام از اینها می‌توانند به طور مستقل آن فعالیت را انجام بدهند و از همان حمایت هم بهره‌مند بشوند. بنابراین مشارکت چیز جدیدی اضافه نمی‌کند. این مشارکت می‌تواند با بخش خصوصی باشد چه در داخل ایران و چه در خارج ایران. حالا شرایط این اثر مشارکت باید چه باشد؟ آن خودش داستان مفصلی است که هر پروژه‌ای ویژگیهای خاص خودش را می‌تواند و باید بسیار دقیق مورد مطالعه قرار بگیرد و هدفمندی این فعالیت را روشن و شفاف کند و خیلی از مسائل دیگر که که اساساً به این سوال پاسخ بدهد که چرا این اثر باید تولید بشود؟ چون یک موقعی است که مخاطب می‌گوید به خاطر این پول بیشتری گیرمان بیاید. ـ در واقع شما به دنبال چرایی تولید مشترک هستید؟ بله یعنی ما باید دلایل خیلی شفافی داشته باشیم که یک تولید مشترک به چه منظور صورت بگیرد و هم از نظر فرهنگی و هم از نظر سیاسی، چه امتیازاتی ویژه‌ای را برای ما به همراه خواهد داشت. ـ طرحی بوده است که این چرایی شما را پاسخ داده باشد؟ یعنی شما مجاب شده باشید که این اثر را می‌توانید در چند ماه آینده به صورت مشترک تولید کنید؟ هنوز نمی‌دانم به این دلیل که پیشنهاد اینطوری نداشتیم خودمان هم به دنبال این هستیم که به پیشنهادهای اینگونه دست پیدا کنیم؛ اما این سیاستی است که اگر در آینده کار مشترک داشته باشیم بر این مبنا کار مشترک را شروع خواهیم کردیم. بنابراین تولید از فعالیت ما قابل حذف نیست، اما اینکه یک اثر چگونه تولید بشود، حرف و حدیث بسیار دارد. * اولویت در تولید کشور مشترک های همسایه هستند ـ می‌توانیم انتظار داشته باشیم که تولید مشارکتی در سینمای ایران بر دوش رسانه‌های تصویری گذاشته شده است؟ به این دلیل آقای ایوبی در چند وقت اخیر دیدارهایی داشته باشد با مسئولان فرهنگی کشورهای مختلف از جمله ایتالیا، تاجیکستان، عراق، کویت و ... داشته اند. من هم خیلی امیدوارم ولی این به عنوان یک نگاه خاص دارم کار می‌کنم، کارشناس‌هایی هم مشاوره می‌گیرم و مرتب دارم به این می‌رسم اگر به مورد خاصی اینطور برسیم که در واقع نگاه‌های فرهنگی ما را تضمین بکند، قطعا وارد تولید خواهیم شد. طبیعتاً هم در آغاز اولویت ما با کشورهای همسایه است. و اولویت در کشورهای همسایه، کشورهای فارسی‌زبان است. اما به این معنای نفی باقی کشورها نیست. یعنی این اولویت را در نظر می‌گیریم و سعی می‌کنیم در این زمینه کارهایی داشته باشیم که یک نگاه خیلی خوبی بین این کشورهای فارسی‌زبان وجود دارد و آن این است ما ایرانی که تعریف می‌کنیم، ایران فرایِ مرزهای سیاسی است، ایران فرهنگی است. آن ایرانی که به لحاظ فرهنگی مورد نظر است و بسیاری از مشابهت‌ها و مشترکات بُن‌اندیشه‌های فرهنگی ما در این کشورها ساری و جاری است و اگر ما در آغاز فعالیت‌ها را با اینها شروع کنیم با یک قدرت فرهنگی بزرگتر آن موقع می‌توانیم با سایرکشورها وارد گفتگو شویم و آثاری را خلق کنیم که امیدوار هستم جز آثار تاثیرگذار باشد. این فعالیت،خیلی جایش خالی بوده و بخشی از مهم خلا فرهنگی ما را پر خواهد کرد. ـ این بخش به لحاظ بودجه‌ای نیاز به بازنگری در بودجه موسسه دارد چراکه به هرحال برای بخش بینالملل بودجه بینالملل نیاز است؟ طبیعتاً. پیش‌بینی چنین فکری اساساً در بودجه وجود نداشته ولی من امیدوارم من از این به بعد بتوانیم روی این کار کنیم، الان یک نگاه و یک سیاست است و برای آنکه به اجرا بیاید نیاز به برنامه دارد و ریز به ریز این برنامه باید تدوین شود. من امیدوارم ابتدا روی این کار شود و به عنوان یک پتانسیل واقعی بتوانیم آنرا به تصویب برسانیم و آن زمان بودجه مربوط به خودش را هم کسب خواهد کرد. * به دنبال احیای ودیئو کلوپ ها هستیم ـ سالها قبل وقتی می‌خواستیم فیلمی بگیریم جایی به نام ویدئوکلوپ وجود داشت، اما به دلایل مختلف از جمله پیرشفت تکنولوژی ویدئوکلوپ ها از چرخه برنامه‌ریزی فرهنگی ما حذف شدند و الان بیشتر قاچاق فیلم جای آن را گرفته است . آیا برنامه‌ای برای احیای ویدئوکلوپ در موسسه رسانه‌های تصویری وجود دارد، چون طبیعتاً موسسه هم جاهایی را احتیاج دارد تا محصولات خودش معرفی کند ولی عملا در شهرستان‌ها خیلی نمی‌بینیم فروشگاه‌های زنجیره‌ای وجود داشته باشد در تهران هم بیشتر از 4، 5 تا بیشتر وجود ندارد حتی برای خود رسانه‌های تصویری، به دنبال احیای این موضوع هستید؟ بیشترین لطمه‌ای که تاکنون ویدئوکلوپ‌ها خوردند به دلیل رقابت ناسالمی است که به صورت غیرمجاز با اینها صورت گرفته، اینطور فیلم را ارزانتر و در دسترس‌تر قرار داده و طبیعاً از نظر اقتصادی اینها را از گردونه رقابت خارج کردند، طبیعتاً اگر ما بتوانیم آن بخش مربوطه به اقتصاد، را اصلاح کنیم، قطعاً ما نیاز داریم به فروشگاه‌ها، فروشگاه‌ها ارزشِ خودشان را دارند و هیچ موقع نباید از زندگی ما ساقط شوند. اساساً خود موسسه به دنبال این است که بتواند فروشگاه‌های را در جاهای مختلف داشته باشد حالا با مشارکت بخش خصوصی یا مستقلاً. ما دنبال این کار هستیم و حتی از طریق سینمای جوان هم سعی می‌کنیم که چون آنها در همه مراکز استان و در بسیاری شهرهای بزرگ شعبه دارند از طریق آنها بتوانیم به ویژه فیلمهای خاص را در دسترس علاقمندان و دانشجویانی که دارند در سینمای جوان فعالیت می‌کنند قرار بدهیم و بتوانیم یک فروشگاه‌های کوچکی را تعبیه بکنیم. بنابراین نه تنها می‌گویم نیاز به این داریم که ویدئوکلوپ‌ها دوباره رونق بگیرند بلکه باید با یک برنامه ریزی منسجم اقتصادی کمک کنیم تا تعداد آنها بیشتر شود. * ارائه پکیج سینماگران مختلف در دستور کار رسانه های تصویری ـ رسانه‌های تصویری بهترین جا است که بتوانیم برای اهداف مختلف تصویری فرهنگ‌سازی کنیم، مثلا برای افزایش علاقه مندان به سینمای مستند با کواته می توان اثار برگزیده را در قالب پکیج عرضه کرد و یا حتی آثار بزرگان سینما را، شما برنامه‌ای برای این موضوع دارید؟ این فعالیتی است که از قبل موسسه داشته و انشاءاله سعی می‌کنیم فقط شدت و حِدتش را بیشتر کنیم.سعی می‌کنیم این خلا را از طریق ارائه پکیج های مختلف برای مخاطبان خاص پر کنیم چرا که باید به فکر تماشاگران خاص خودمان باشیم. نباید همیشه دنبال بازار نباشیم که بتوانیم با فروش بیشتر، سود بیشتری را نصیب‌مان بکنیم. طبیعتاً این شامل فیلمهای کوتاه و آثار مستند سینمایی می‌شود. خیلیها علاقمند هستند به عنوان ارزش‌های آرشیوی نسبت به این آثار اقدام بکنند. مثلاً آثار حاتمی‌کیا را قبلاً این موسسه تحت عنوان «پلاک» عرضه کرد که بسیار مورد توجه واقع شد و خیلیها با وجود اینکه این آثار را در سینما دیده بودند یا به تک تک اینها را از ویدئوکلوپ‌ها خریداری کرده باشند اما این پکیج را خیلی دوست داشتند. همانطور که اخیرا هم شاهد بودیم آثار سه سینماگر مطرح دیگر نیز در قالب پکیج رونمایی شد و حتما قصد داریم باز هم روی این آثار کار کنیم، حالا اگر شرایط ارائه پکیج کارگردانان خاص فراهم نشد، ممکن است آثار یک بازیگر بسیار موثر مثلا مجموعه آثار پرستویی را بخواهیم در دستور کار قرار بدهیم. این فعالیتی است که اتفاقاً ویدیو رسانه‌های دیگر نمی‌توانند انجام بدهند چون به لحاظ اقتصادی فعالیت سودآوری نیست. * برگزاری جشنواره فجر در دل موسسات سازمان سینمایی کار درستی نیست ـ بحثی که در سالهای اخیر بین موسسات تابع سازمان سینمایی بسیار داغ بوده، این است متولی جشنواره فجر کدام موسسه باشد؟ در سه سال گذشته جشنواره فجر توسط موسسه رسانه‌های تصویری دارد برگزار می‌شود. دلایل مختلفی برای این موضوع عنوان کردند که موسسه اساساً سیستم پخش بهتری دارد، سیستم ارتباط‌گیری دارد، ولی هیچ وقت این موضوع ثابت نشد که واقعاً چقدر تفاوت است بین نوع سیستم پخش موسسه رسانه‌های تصویری با فارابی؟ شما موافق ادامه برگزاری جشنواره توسط موسسه رسانه تصویری هستید یا خیر؟ یا براساس اینکه چقدر این را منطقی می‌دانید؟ من اساساً برگزاری جشنواره را، (نظر شخصی من است و وظیفه سازمانی من نیست)، در دل هر کدام از این تشکلات کار درستی نمی‌دانم، برای اینکه چه فارابی، موسسه رسانه‌های تصویری و یا مرکز گسترش متولی برگزاری باشند، اینها یکسری اهداف و برنامه‌هایی دارند که در طول سال باید به آنها فکر کنند، اینها وقتی می‌خواهند جشنواره‌ای مثل جشنواره فجر را که مهمترین رخداد سینمای کشور است، و یک نگاه جهانی روی آن است، درست و حسابی با کیفیت بسیار عالی و با وسواس و دقت بسیار فراوان انجام بدهند، به طور معمول 9 تا10 ماه از سال باید به طور مستقل به این فعالیت بپردازند. ـ یعنی باید دبیرخانه دائمی باشیم؟ دقیقا، یعنی ستاد برگزاری جشنواره باید ستاد مستقلی باشد. بودجه این جشنواره باید بودجه مستقلی باشد. حالا از سوی هر کدام این تشکلات بخواهد این بودجه به جشنواره داده شود آن فرق نمی‌کند، اما اینکه نیروهای یک موسسه درگیر برگزاری جشنواره بشوند از کار خودشان می‌مانند. * با دبیری مدیران موسسات تابعه بر جشنواره به شدت مخالفم ـ شما موافق احیای موسسه جشنوارههای فیلم هستید؟ دقیقا، باید چنین موسسه مستقلی وجود داشته باشد. برای اینکه سایر موسسات و انجمن‌ها بتوانند کار خودشان را بکنند. البته استثنایی وجود دارد و این استثنا هم فقط برای انجمن سینمای جوان است. چون انجمن سینمای جوان، فعالیتش با ماهیت جشنواره‌ای خودش گره خورده است، یعنی اگر سینمای جوان نخواهد جشنواره خاص سینمای جوان را برگزار کند، هیچ جای دیگری نمی‌تواند اینکار را انجام دهد. اما سایر جشنواره‌ها نه. برای سایر جشنواره‌ها باید موسسه مستقلی وجود داشته باشد، تنها استثناءاش سینما جوان است به نظر من، باقی جشنوارههای سینمایی که وجود دارد باید تحت یک تشکل ویژه و موسسه جشنواره‌ها برگزار شود. برای اینکه آنها مجموعه آدمها و نیروی انسانی و کارشناس‌هایی که در اختیار می‌گیرند صرفاً کارشان برگزاری یک جشنواره بهتر باید باشد. نه اینکه بیاید یک بخش حوزه کارمند که دارد در راستای وظیفه سازمانی خودش کار می‌کند اختصاص بدهد به این، هم از بخش جشنواره‌ای کارش خراب و ضعیف می‌شود و غفلتی را موجب می‌شود و پای وظیفة سازمانی می‌گذارد، و وظیفة سازمانی کارش خراب می‌شود و پای جشنواره می‌گذارد. ما نباید اینطور درگیر چند وظیفة متعددی بکنیم به زحمات‌شان لطمه بخورد. یکی از چیزهایی که به شدت با آن مخالف هستم این است که مدیر یکی از موسسات تابعه سازمان سینمایی دبیر جشنواره باشد. اینکه در دوره‌های گذشته به عنوان حُسن از آن اسم برده می‌شد. * برای علاقه مندان به دبیری جشنواره فراخوان بدهیم ـ نکته جالبش این است که در 4 دوره گذشته یک آزمون و خطایی انجام شد که آقای مسعود شاهی به عنوان قدیمی‌ترین کارمندان و مدیران باتجربه ارشاد ، به عنوان مدیر موسسه جشنوارههای فیلم برگزیده شدند و خود آقای مسعود شاهی دو سال دبیر جشنواره فجر شد و بعد از آن هم محمد خزاعی به عنوان یک تهیه کننده کهسمولیتی نداشت دبیر ی را به عهده گرفت. اما چون بین موسسات تابعه این همیّت به وجود نیامده که می‌توانیم از طریق حمایت آن موسسه می‌توانیم کمک کنیم جشنواره فجر بهتری وجود داشته باشد. هر کدام دنبال این بودند که سهمی از جشنواره بگیرند. در نهایت منجر به این شد که جشنواره فجر ضربه بخورد و در یکی از این موسسات تابع قرار بگیرد. شاید اگر همه مدیران می‌آمدند با هم کمک می‌کردند و جشنواره فیلم فجر مستقل می‌شد شاهد این نبودیم که هنوز دعواهای و اختلاف‌نظرها وجود داشته باشد که واقعا جشنواره فجر را کدام موسسه برگزار کند. من همانطوری که عرض کردم این نظر شخصی من بود؛ من همچنان معتقد هستم مدیران موسسات نباید درگیر دبیری جشنواره‌ها بشوند، خودشان و نیروهایشان را درگیر برگزاری جشنواره بکنند، چه خوب برگزار شود و چه بد برگزار شود، بخش مهمی از آن رسالت آن سازمان در واقع حل می‌شود در فعالیت جشنواره‌ای. همه جای دنیا چیز خیلی بدیهی و روشنی است، در تمام جشنوارههای بزرگ تئاتری و سینمایی دنیا، ستاد برگزاری جشنواره مستقل است. شورای سیاستگذاری دارد که می‌توانند این موسسات همه در آن حضور داشته باشند و نقطه‌نظرات خودشان را جهت تدوین برنامه‌های برگزای این جشنواره ارائه بدهند. اما اساسی‌تر و حرفه‌ای‌تر این است که ما یک نفر را به عنوان دبیر یک فستیوال انتخاب بکنیم و از آن برنامه بخواهیم و بخواهیم که اگر شما اصلاً یک فراخوان عام بدهیم، کسانی که دوست دارند دبیر جشنواره شوند برنامه‌های خودشان را اعلام بکنند. این برنامه توسط یک شورای کارشناسی مورد ارزیابی قراربگیرد و اگر هدفمند بودد آن برنامه از هر نظر، از نظر تبلیغات، از نظر فرهنگی، زیرساخت‌ها و آینده‌نگری و... مورد نظر بود، اجازه بدهند 3 تا 5 سال آن دبیر کار خودش را انجام بدهد. ـ جشنواره فجر شبیه هیچ جشنواره‌ای در دنیا نیست. در عین حال که قرار است آینه تمام‌نمای سال آینده سینمای ایران باشد، اما دولتی‌ترین جشنواره دنیا است. یعنی همه چیز آن از صفر تا صد توسط بخش دولتی انجام می‌شود و انتظار مشارکت بالایی داریم از بخش خصوصی و بخش خصوصی تمام آینده فیلم خودش از همین جشنواره دولتی جستجو می‌کند، برای همین باید خودمان تکلیف‌مان را با جشنواره فجر مشخص کنیم؛ اینکه ما جشنواره مردمی فجر می‌خواهیم یا اینکه یک فستیوال تخصصی سینمایی. شما اگر قرار باشد جشنواره در موسسه رسانه‌های تصویری باشد،دنبال کدام هستید؟ بالاخره نمی‌توانید منکر شوید که جشنواره فجر حساسیت ندارد، همیشه برای مدیریت دولتی ما حتی مدیریت فرداستی، جشنواره فجر حساسیت ویژه‌ای دارد. چون حساسیت جشنواره فیلم فجر به مراتب بالاتر از جشنواره موسیقی و تئاتر است؟ نظرتان شما چه است به سمت فستیوال جشنواره فجر برویم یا همین جشنواره مردمی که وجود دارد؟ من منکر این نیستم که جشنواره، جشنوارة فجر به ویژه، همه جشنواره‌ها البته، و فجر بیشتر، از حساسیت‌های خاص برخوردارند، هم از نظر سیاسی و هم از نظر فرهنگی، تردیدی در آن است. پیشنهادی که من عرض کردم برای چگونگی برگزاری جشنواره و انتخاب دبیر جشنواره، مغایر این حساسیت‌ها نیست و به این معنای این نیست که جشنواره را به حال خود رهایش کنیم. تمام نقطه‌نظرها دولتی می‌تواند در آن رعایت شود. طبیعتاً دولت باید روی آن حساس باشد اصلا کسی انتظار ندارد که جشنواره را بسپاریم به یک بخش خصوصی و بعد کاری به کارش نداشته باشیم و هر کاری می‌خواهند با سینمای ایران بکنند، اساساً چنین چیزی در مخیّله کسی نمی‌گنجد. من اگر این را عرض می‌کنم که دبیر و ستاد مستقل برگزاری جشنواره، کاملاً زیرمجموعه سازمان سینمایی با یک نگاه فراگیر اما با اختیارات آزاد برای برگزاری. یعنی ما اگر برنامه‌های برگزاری یک جشنواره را تصویب کردیم، کیفیت برگزاری جشنواره را تضمین کردیم و هدفمند بودنِ آن جشنواره را پذیرفیتم، دیگر مدیران مسئول متعدد با مسئولیت‌های متعدد را درگیر برگزاری جشنواره نکنیم. ـ به نظر شما در این دوره این موضوع اتفاق افتاده است؟ من نقدم به همة دوره‌هاست. من می‌گویم که بالاخره ما آدم‌های توانمند به لحاظ اجرایی در جامعه فرهنگی و هنری داریم و بسیار هم داریم. چرا باید یک نفر را که انتخاب می‌کنیم به عنوان مدیر، به عنوان یک مسئول خاص، با مسئولیت خاص دولتی، حالا بیایم برگزاری جشنواره را بسپاریم به آن؟ در همة بخش‌های ما اینطور بوده، در تئاتر که بدتر از این بوده، در تئاتر ما تا سالهای سال مدیر کل هنرهای نماشی، دبیر جشنواره فجر هم بود. حالا از یک دوره‌ای این تغییر پیدا کرد. یکی دو دوره مدیران نامربوطی قرار گرفته بودند در کرسی مدیریت، که نه از جشنواره سر در نمی‌آوردند، از مسئولیتی که پذیرفته بودند سر در نمی‌آوردند. آنها ترسیدند دوباره خودشان مسئولیت جشنواره فجر را به عهده بگیرند، استثنایی یکی دو دوره، دوره 13 و 14 و دو سه تا دوره سپردند به دیگری. اما همچنان مدیری که یک مقدار اشراف داشت به فعالیت مسئولیتی خودش، خودش دبیری فجر را قبول می‌کرد؛ در تئاتر عرض می‌کنم. ولی در دوره 24 که آقای پارسایی به من پیشنهاد دبیری را دادند، شرطم برای برگزاری این جشنواره استقلال دبیرخانه‌ای این جشنواره بود و دبیرخانه را اساساً در تشکلات اداری قرار ندادم و یکی از شرایطم این بود که این دبیرخانه باید مستقل باشد. * برگزار کنندگان جشنواره، نباید درگیر مسئولیت‌های متعدد باشند ـ به همین دلیل جشنواره از مرکز آوردید بیرون؟ بله. و عمدا گفتم هیچ کدام از کارمندان مرکز را نمی‌خواهم جزء ستاد برگزاری جشنواره درگیر باشند، کارمندان باید کار خودشان بکنند در راستای فعالیت سالانة خودشان و وظیفه خودشان رسیدگی بکنند. یک تعداد بسیار کم، حدود6، 7 نفر آدم کل جشنواره فجر را در آن سال طراحی و اجرا کردند. این را به عنوان نمونه نمی‌گویم که من کار کردم؛ این تفکری است که من از سالهای قبل با آن درگیرم و اعتقاد دارم هر چه جلوتر آمدم ایمانم راسخ‌تر شده به اینکه جشنوارههای هنری، جشنوارههای فرهنگی باید با یک نظام‌مندی تعریف شده و مشخص و هدفمند برگزار بشود، نگاه نظارتی روی آن حتماً باید وجود داشته باشد، چون نمی‌شود به حال خودش رها کرد، اما در عمل استقلال عمل داشته باشد و آدم‌های جشنواره، آدم‌های درگیر مسئولیت‌های متعدد نباشند. به نظرم اگر این اتفاق بیفتد ما هم جریان سالم‌تری خواهیم داشت و هم مدیران ما نظارت بهتری خواهند داشت، یکی از دلایلی که می‌گویم که اتفاقاً باید مدیر مستقل در جشنواره وجود داشته باشد و مدیران، با مسئولیت‌های متعدد در جشنواره مسئولیت نداشته باشند، همین است که بشود از آنها سوال کرد. وقتی شما مدیر یک مجموعه را می‌گذارید به عنوان مدیر، مثلا مدیر موسسه رسانه‌های تصویری را می‌گذارید دبیر جشنواره فجر، حالا چه کسی می‌خواهد از مدیر سوال بکند که چرا جشنواره اینطور برگزار شد؟ خودش باید از خودش سوال بپرسد؟ خود موسسه برگزارکننده مسئولیت اجرایی‌اش خودش است. ـ طبیعتاً نقد هم نمی‌پذیرد؟ بله. و سازمان سینمایی نقدش بکند، می‌گویند خودت این را گذاشتی دبیر جشنواره فجر، حالا می‌خواهی خودت، خودت را نقد کنی؟ به نظرم ما اتفاقاً برای پیشرفت به نقد نیاز داریم و این نقد باید امکان تحققش وجود داشته باشد و امکان تحققش با مدیران خودی برای خودی به وجود نمی‌آید. نقد خودی برای خودی که شکل نمی‌گیرد. بنابراین باید یک نفر مستقل جشنواره‌ها را برگزار کند هم پاسخگوی انتقادت مختلف باشد، هم از سوی برگزارکنندگان و هم از سوی جامعه مخاطب. یعنی وقتی ما می‌گوییم نقد، نقد حق مثلا نمایندگان رسانه‌هاست، خود مدیران حق نقد کردند ندارند، چرا چون خودشان درگیر هستند، خیر اگر این را تفکیک کنیم، خود مدیران هم می‌توانند به عنوان فعالیت‌های هنری خودشان وارد میدان شوند و به اصلاح جریان عمومی آن فعالیت کمک بکنند. ـ شما الان مجموعه‌تان میزبان جشنواره فجر است، ستاد جشنواره فجر در موسسه است. چیزهایی که ایده‌آل تفکرات مدیریتی در سینما است، این چیزی که می‌گویید خیلیها با آن موافق هستند، اما اگر همچنان بنا براین باشد که مثلا ستاد اجرایی جشنواره در دل جایی که الان محمد حیدری مسئولیتش را گرفته و کارش را انجام می‌دهد و منتقل نشود، فکر می‌کنید با این شرایط و توضیحات که همه آنها قابل قبول و منطقی بود، کدام موسسه ویژگی بهتری برای جشنواره فجر دارد؟ با تمام توضحیتانی که دادم و تاکید بر اینکه همچنان معتدقم نباید ستاد اجرایی در دل موسسات باشد و دبیری جشناوره نیز با مدیران موسسات باشد اما از این نظر که مورد حمایت قرار بدهد و امکانات لازم را فراهم بکند، موسسه رسانه های تصویری شرایط بهتری دارد. ـ یعنی از فارابی امکاناتش بهتر است؟ به لحاظ صرفاً امکانات نیست که این را می‌گویم، به لحاظ ارتباطات عمومی‌تری که وجود دارد، به لحاظ نوع رابطه‌ای که هم با هنرمندان و هم با جامعه مخاطب دارد موسسه بهتر است، ولی باز من آنجا را مناسب نمی‌دانم و به استقلالش بیشتر اعتقاد دارم. قطعاً فارابی، مرکز گسترش، موسسه رسانه‌ها، اینها خیلی از هم دور نیستند، خیلی قرابت‌شان بیشتر از فراغت‌شان است. بنابراین به نظرم باید جای مستقلی باشد که هم فارابی بتواند به آن نظارت بکند و هم موسسه بتواند در آن نقش داشته باشد. نقش که می‌گویم، نقش سیاستگذاری است و نه نقش اجرایی. فارابی باید نقش سیاستگذاری داشته باشد، موسسه باید نقش سیاستگذاری داشته باشد، و مرکز گسترش هم باید نقش سیاستگذاری داشته باشد و بعد مطالبات و توقعات خودش را اعلام بکند و بعد از جشنواره هم تطبیق برنامه‌های اجرایی با توقعات و مطالبات خودش را بتواند ارزیابی بکند. * هنوز تصمیمی برای تغییر مسئولیت‌های زیرمجموعة رسانه‌ها ندارم ـ از زمانی که به عنوان مدیرعامل رسانه های تصویری اننخاب شدید اما همین الان درگیر جشناوره فجر هستید اما آیا مدیران زیرمجموعه موسسه را انتخاب کردید؟ من تاکنون، یکی از مشکلاتی که الان به آن مواجه هستم این است موسسه همة بخش‌هایش درگیر برگزاری جشنواره است ولی من با همین تیمی که تاکنون دارم کار می‌کنند، کار می‌کنم و هنوز تصمیمی برای تغییر مسئولیت‌های زیرمجموعة رسانه‌ها ندارم. ـ یکی دیگر از بحث های مهم قاچاق است، یعنی امنیت شغلی و اجتماعی، جمع زیادی از هنرمندان که از جاهای مختلف، از رشته‌های هنری مختلف درگیر این بحث هستند و امنیت شغلی‌شان سالهاست به خطر افتاده و باید آئین‌نامة جدی و منظمی برای این موضوع پیدا کنیم، فیلم دارد روی پرده سینما نمایش داده می‌شود، کپی‌های غیرمجازش روی پیاده‌رو دیده می‌شود. جریان قاچاق آنقدر قدرتمند شده که می‌تواند پکیج فیلمهای مختلف را بدهد، یعنی همزمان فیلمهای مختلف دارند اکران می‌شوند، همزمان نسخه بُلوری و دای‌ویکس آنها را داریم می‌بینیم، حتی اینها فراتر از دی‌وی‌دی هستند، شبکه قاچاق فراتر از نمایش خانگی ما دارد در زمینه استفاده از تکنولوژی دارد حرکت می‌کند، چه برنامه‌ای برای مبارزه با قاچاق دارید؟ چند تا مرکز وجود دارد که همه آنها مسئولیت دارند در زمینه قاچاق؛ که البته این خودش به نظر من ایراد ، تعدد مراکز تصمیم‌گیری و اجرایی خودش منجر به خنثی کردن فعالیت‌های یکدیگر می‌شود. اما به هر حال من صحبتی که داشتم که خدمت آقای ایوبی، قرار شده تجمیعی وجود داشته باشد، این ساختار مبارزه با قاچاق از نظر اداری، ساختار منسجم‌تری شود، ستاد صیانت است و مرکز دیجیتال است و رسانه‌ها است و وزارت کشور؛ به نظر من باید یک تعاملی بین همة اینها شکل بگیرد و یک تعریف روشن و شفاف و وظیفه‌مند برعهدة یکی از اینها گذاشته شود و باقی توقع داشته باشند و از آن مطالبه بکنند. الان یک بخشی از این فعالیت‌ها را یک ستادی انجام می‌داد و یک بخشی را یک جای دیگر انجام می‌دهد، وزرات کشور مسئول پیگیری است، اینها امیدوارم به زودی بشود؛ صحبتی که آقای ایوبی با وزیر محترم کشور داشتند، نوید خوبی داده شده که برای اینکه یک فکر خوی برای مبارزه با تکثیر غیرمجاز و تکثیر آثار غیرمجاز صورت بگیرد. امیدوارم این حرکت صورت بگیرد. اما مهمترین فعالیتی که می‌تواند این امر را درواقع حل بکند، فعالیت فرهنگی است. ما که نمی‌توانیم کل کشور را با مامور پر کنیم، که بخواهیم بگوییم جلوی هر نوع فعالیت غیرمجاز در این زمینه را می‌خواهیم بگیریم. نیروی انتظامی در این سالها کم زحمت نکشید، اما نیروی انتظامی در کنار همة مسائلی که با آن روبرو است، چقدر نیرو باید بگذارد که جلوی بحث قاچاق سی‌دی و دی‌وی‌دی را بگیرد؟ این عملاً وقتی نگاه می‌کنیم، با نیروهای بازدارندة قانونی خیلی موفق نخواهیم شد، البته همین که امنیت آنها را به مخاطره می‌اندازد خیلی خوب است. یعنی آنها در زیر پرچم امن فعالیت خودشان را ادامه ندهند و بدانند این ستاد است و نیروی انتظامی است و پیگیری می‌کند و ممکن است جلویشان گرفته شود این خوب است، مثل مواد مخدر. نمی‌شود به حال خودش را رها کنیم. اما مهمتر از آن به نظرم فعالیت فرهنگی است. باید همة رسانه‌ها واقعا کمک کنند؛ تبلیغات مستمر و مداومی روی این داشته باشند که وجدان مردم جامعه را قلقلک بدهند. مردم ما، مردم دینداری هستند یک مقدار غفلت‌ها باعث می‌شود فکر کنند از این طریق می‌توانند، وقتی ببینند یک اثری تفاوت قیمتی‌اش آنچنان که نیست، یعنی یک اثر غیرمجاز چقدر ارزانتر از یک اثر مجاز می‌خرند؟ از نظر مالی آنچنان ارزشی ندارد، من فکر می‌کنم از لحاظ فرهنگی ما کار نکردیم که مردم رغبت می‌کنند چنین آثاری را بخرند. اگر بدانند این شرکت در یک جرم بزرگی است که سودش را دیگران دارند می‌برند، یعنی اگر ما این آگاهی را مستمر و مدام به مردم بدهیم واقعاً مردم خودشان باید اجتناب بکند، اجتناب از مشارکت در جرمی که هیچ سودی برایشان ندارد. این خیلی ساده است. اگر ما روی این کار بکنیم و تبلیغ بکنیم، مردم خودشان باید پرهیز بکنند و پرهیز کنند از خرید آثار غیرمجاز و این آثار غیرمجاز بدانند که ممکن است تخریب‌های فرهنگی در درون خانواده خودشان ایجاد بکند. یعنی با کمک به سودجویانِ قاچاقچی در واقع دارند تخریب فرهنگی در درون خانواده خودشان ایجاد می‌کنند. ما باید با این اطلاعات و آگاهی‌ها را روی آن مانور دهیم. متاسفانه کاری که اصلاً صورت نگرفته است در این بخش فرهنگی است که بنده عرض می‌کنم. وگرنه ملت واقعا اینطور نیست که به خاطر هزار تومان بروند یک سی‌دی ارزانتر بخرند و در آن سی‌دی آثار مخرب خانوادگی خودشان را در نظر نگیرند و درعوض با دادن پول کمتر کمک بکنند به یک جریان غیرمجازی که یک عده سودجو در از بین بردن حقوق به حقه و قانونی یک عده هنرمند دارند فعالیت می‌کنند. مردم ما وقتی سی‌دی غیرمجاز زیاد است، یعنی مردم ما ناخواسته و ناآگاهانه مشارکت می‌کنند در از بین بردن حقوق قانومند عدهای هنرمند و کمک می‌کنند به سودجویی عدهای که دارند از طریق تضییع حقوق دیگران به یک سرمایة بی‌حد و حصر دست پیدا می‌کنند. این کار هیچ سودی برای مردم ما ندارد، اگر این اطلاع‌رسانی شود، قطعا این کار را نمی‌کنند. ما این بخش را اصلا کار نکردیم، این به نظرم جایش خالی است، اگر با یک برنامه‌ریزی هدفمندی، ستادی تشکیل شود، ستاد فرهنگی مبارزه با قاچاق، فقط ستاد انتظامی نباید باشد، بلکه در کنارش باید ستاد فرهنگی باشد که در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند. به نظرم برای این ستاد فرهنگی هزینه بکنیم، اشکالی ندارد، پر بیراه نیست، ما برای بسیاری از مسائل دیگر داریم از نظر فرهنگی کلی هزینه می‌کنیم، این کار را اگر انجام می‌دهیم. من فکر می‌کنم ما با سلامت اجتماعی بیشتری روبرو خواهیم بود و هم به حداقل می‌رسانیم فعالیت بچه‌هایمان را. ـ در چند وقت اخیر یک نقل‌قولی از شما در فضای مجازی منتشر و باعث دلخوری آقای عباسیان هم شد، همان بحث پرونده دویست صفحه‌ای که عنوان شده بود، این را از زبان خودتان بشنوم که اگر قرار است تکذیبی شود در همین مصاحبه این را انجام بدهید. چون آقای عباسیان، فارع از اینکه از دوستان خوب ما هستند، عنوان کرده بودند اگر قرار باشد پرونده‌ای باشد به صورت رسمی عنوان شود و این نقل‌قول غیرمستقیم از شما باعث شد بحث‌های مختلفی انجام شود. جای تاسف است. من امیدوارم چون آقای عباسیان من را می‌شناسند، اینطوری نیست که الان من آمدم در موسسه، از قبل هم من را می‌شناختند و اخلاقیات من را هم می‌دانند. امیدوارم به همین دلیلی که من را می‌شناسند بابت این مسائلی از دست من دلخور نشده باشند، چون می‌دانند که من اصلاً در خلقیات من نیست چنین رفتار غیراخلاقی و غیرانسانی را انجام دهم، من اساساً پرهیز دارم از پرداختن به حاشیه‌ها، اساساً از حاشیه‌ها عبور می‌کنم. اهل حاشیه‌پردازی نیستم. اما در این خصوص جای تاسف است که اگر یک کسی یک مساله‌ای دارد و می‌خواهد آن را عنوان کند چرا به نقل‌قول از من، حداقل آن آدمی که این را به عنوان یک شائبه پخش کرده اینقدر وجدان داشته باشد، اینقدر انسانیت داشته باشد که بداند اگر می‌خواهد این حرف را بزند، شجاعت داشته باشد از قول خوش بگوید، چرا منتسب به من می کند؟ من با هیچ کس، درباره چنین موضوعی حرفی نزدم و به طور کلی تکذیب می‌کنم و امیدوار هستم که البته به این حاشیه‌ها مردم عادت کردند. ـ پرونده دویست صفحه‌ای و تخلفات در دوره آقای عباسیان وجود ندارد؟ اصلا بنده چنین چیزی نه عرض کردم و نه عرض می‌کنم. الان هم می‌گویم نه آن موقع گفتم و نه قبل از آن گفتم. کسی این را از قول من گفته است نه در مجلس خصوصی گفتم، چون اصلاً من به چنین چیزی اشراف ندارم، اصلا واقف نیستم، چیزی که درمورد آن اطلاعی ندارم چطور ممکن است حتی خصوصی به دوستی گفته باشم. گرچه در صورتی که از این امر از وقوع چنین چیزهای مشابهی اطلاع داشته باشم وجداناً برای هیچ کس نخواهم گفتم، چه خصوصی و چه عمومی، کما اینکه در این مورد خاص اصلاً چنین چیزی را من اشراف ندارم و هر کس هر چه گفته است کذب محض بوده است. ـ سه تا برادر در عرصه هنرهای نمایشی معروف هستند. مسافر آستانه، پارسایی و محمد حیدری، از بین این سه تا برادر،تاکنون دو نفر مسئولیت سینمایی گرفته اند. شما در رسانه‌های تصویری و محمد حیدری بخش ساماندهی جشنواره‌ها، آقای پارسایی خیلی به مدیرکل ارزشیابی نزدیک هستند. ایشان اضافه می‌شوند به این ترکیب و اینبار ترکیب شما در سینما کامل می‌شود؟ اولا واقعا در یک دوره درخشانی در هنرهای نمایشی با هم کار کردیم و من به آن دوره افتخار می‌کنم ولی بحث آمدن من به سینما، اساساً یک بحثی بوده که مدت‌ها من پرهیز کردم از آن ولی به عنوان یک تکلیفی احساس وظیفه کردم و با اراداتی که نسبت به آقای دکتر ایوبی داشته و دارم، پذیرفتم و امیدوار هستم خدا کمک کند در این مسئولیت سربلند بیرون بیایم. و واقعا هیچ رایزنی تیمی و دسته‌ای و گروهی وجود نداشته است. ـ البته آشنایی شما با آقای ایوبی قطعا در این موضوع موثر بوده چرا که با آقای ایوبی در اِکو و شمس سابقه همکاری داشتید. ممکن است. ولی واقعا هیچ برنامه‌ریزی اینطور که بازتاب داده شده نبوده است. متاسفانه برخی طوری عنوان می کنند که گویی برنامه‌ریزی از قبل تعیین‌‌شده‌ای وجود داشته که اینها با هم بیایند، در صورتیکه اصلا چنین چیزی نیست. ـ اینکه می گویند شرط گذاشته اید سا هر سه با هم می ائیم و یا هیچکدام چقدر درست است؟ نه اصلاً چنین چیزی نیست به شدت تکذیب می‌کنم. حتی در مورد آمدن من چنین چیزی نبود. شرطی وجود نداشت. در مورد آقای پارسایی من این را بگویم، آقای پارسایی بسیار بسیار مدیر اجرایی موفقی هستند. بسیار مدیر تاثیرگذاری هستند، هر وقت هر جا رفتند واقعاً سعی کردند آن جا با جان و دل برایش کار بکنند و خیلی هم با مسائل حاشیه‌ای کار ندارند و گوش نمی‌دهند. اما تا این لحظه که من خدمت شما هستم واقعاً هیچ حرفی و حدیثی در هیچ جمعی مبنی بر اینکه آقای پارسایی به خانواده سینمایی اضافه شود یا نشود وجود نداشته یا حداقل من نشنیده‌ام و در جریان نیستم. ولی امیدوارم ایشان در هر جایی که هستند، در هر مسئولیتی قرار بگیرند مطمئنم مدیر موفقی هستند، فرقی می‌کند در هر جایی از عرصه فرهنگ ایشان قرار بگیرند. شما ایشان را الان بگذار در مدیریت موسیقی، من قول می‌دهم مدیر موفقی باشند، در مدیریت تجسمی همینطور، در سینمایی و نمایشی هم همینطور ایشان ویژگیهای مدیریتی خوبی دارند و این را به این دلیل می‌گویم که سالها با ایشان کار کردم. اما این امر که چون آقای حیدری در سینمایی آمده، مسافر سینمایی آمده، پس قرار است پارسایی هم بیاید من این را تکذیب می‌کنم و چنین چیزی نیست. براساس یک طرح و نقشه از پیش تعیین شده نیست. انتهای پیام/
92/11/20 - 11:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها