تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867301098
امروز و مردی که حرف نمی زند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
امروز و مردی که حرف نمی زند تهران- ایرنا- فیلم سینمایی امروز به کارگردانی سیدرضا میرکریمی روایت یک روزه مردی است که حرف نمی زند و واقعیت های جامعه از نگاه او به تصویر کشیده می شود.
میرکریمی پس از وقفه ای نه چندان کوتاه پس از فیلم یه حبه قند این بار با فیلم «امروز» به جشنواره فیلم آمده و تلاش زیادی برای بازگشت به دنیای فیلم موفق پیشینش (به همین سادگی) داشته که چندان در این زمینه موفق عمل نکرده است.
فیلمی به شدت واقع گرا با محوریت یک شبانه روز از زندگی یک راننده تاکسی که تصادفا مسافر زنی بدحال در آستانه زایمان را سوار کرده و به بیمارستان می رساند و درگیر ماجراهای مرتبط با او می شود.
موقعیتی آشنا(قرار گرفتن قهرمان فیلم در یک موقعیت بغرنج و پیچیده) که در فیلم های سینمای ایران هرساله تکرار شده و فیلم های زیادی بر این اساس ساخته می شوند.
یونس در امروز به یکباره در موقعیتی گرفتار می شود که وجدانش را به چالش کشیده و در این راه با تهمت ها و تحقیرهای بسیار رودررو می شود.سکوت وی در برابر اشتباه گرفتنش توسط کارمندان بیمارستان به عنوان همسر زن حامله(صدیقه)،نکته مهم و کلیدی فیلم است که میرکریمی و شادمهر راستین در مقام نویسندگان فیلمنامه هیچگاه پاسخ روشنی به آن نمی دهند.
در حقیقت برای کمک کردن یونس به صدیقه ای که هیچ کسی را با خود ندارد،نیازمند عاملی قدرتمندتر از آنچه که در فیلم می بینیم بوده است. صورت خراش برداشته صدیقه تنها مانده و دردی که می کشد به شکلی موجز وضعیت بحرانی زن را برای مخاطب تشریح کرده و به خوبی قصه را پیش می برد؛ اما درست از جایی که یونس از بیمارستان بیرون زده و دوباره بازمی گردد با لکنت مواجه می شود که تا پایان هم ادامه دارد.
تاکید ظریف میرکریمی بر پای مجروح یونس و گفتگوی کوتاهش با نماینده بنیاد جانبازان برای گرفتن وامی جهت معالجه صدیقه نیز دردی را دوا نکرده و انگیزه های یونس برای زدن به قلب بحران را تقویت نمی کند.سکوت یونس در مواجهه با آدم ها نیز بیش از اندازه بوده و در بسیاری لحظات به انفعال نزدیک می شود.این سکوت در سکانس پایانی فیلم که به کتک خوردنش توسط دکتر بیمارستان منتهی می شود،برای مخاطب عام پرسش های بسیاری ایجاد می کند که با دزدیدن نوزاد صدیقه که خود هنگام زایمان درگذشته،به اوج خود می رسد!.فرار یونس از طریق ساختمان قدیمی بیمارستان که زمان جنگ تحمیلی مجروحان بسیاری را در خود جای داده،استعاره از رهایی یونس جانباز جنگ از راهیست که زمانی محل عبور یادگارهای دفاع مقدس بوده است؛اما همه این استعاره های زیبا در یک فیلمنامه پادرهوا گم شده و کارکرد مناسب خود را پیدا نکرده اند.
امروز به مانند بسیاری از فیلم های جشنواره امسال با معضلی به نام فیلمنامه و سبقت گرفتن کارگردانی از آن دست به گریبان است که فیلم را در سطح متوسط نگه می دارد.البته فیلم در فصل ماقبل آخر به ویژه در صحنه به شدت تاثیرگذار گفتگوی صدیقه و یونس کیفیت بهتری پیدا کرده و به شکلی کمرنگ پرده از انگیزه انسان دوستانه یونس برمی دارد.
امروز فیلم کم بازیگریست که بسیار به بازیگران اصلی اش تکیه کرده و از این منظر نه تنها لطمه ای نخورده بلکه نقاط قوتش را نیز پررنگ تر کرده است.پرستویی با بازی در سکوت خود تمام توانش را روی نگاه و زبان بدن متمرکز کرده و لحظات درخشانی را رقم زده است.اما غافلگیرکننده ترین اتفاق امروز بازی خیره کننده سهیلا گلستانی در نقش صدیقه است که در عالی ترین سطح همدلی مخاطبان را برانگیخته و تا مدتی پس از پایان فیلم نیز ذهن آنان را به خود مشغول نگه می دارد.
امروز از آن دسته فیلم هایی است که ساخت آن برای یک کارگردان تازه کار و به اصطلاح فیلم اولی می توانست بسیار امیدوارکننده جلوه کند اما برای فیلمسازی همچون رضا میر کریمی که فیلم های به همین سادگی و خیلی دور،خیلی نزدیک را در کارنامه دارد، شاید گامی به عقب محسوب شود.
فراهنگ(5)**1983**1588
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
20/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها