واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
کیومرث پوراحمد، ناموفق در برداشتن پنجاه قدم آخر! تهران- ایرنا- ششمین روز از جشنواره فجر در برج میلاد شاهد نمایش فیلم پنجاه قدم آخر ساخته کیومرث پوراحمد بود که با اقبال مخاطبان روبرو نشد.
![کیومرث پوراحمد، ناموفق در برداشتن پنجاه قدم آخر!](http://www.irna.ir/Theme1/images/NoPic100x56.png)
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، پوراحمد کارگردان پرسابقه کشور، شش سال پس از ساخت اتوبوس شب بار دیگر به سمت سینمای دفاع مقدس رفته و داستان خود را برپایه مهندسی جوان به نام هرمز شکیبا و ماموریت پرمخاطره اش پی ریزی کرده است.
بخش های مربوط به شهر و موشک باران شهرها در فیلم نمایش پنجاه قدم، بسیار خوب و پذیرفتنی از کار درآمده و مخاطب به خوبی بدون دیدن انفجار و خونریزی و ...با پوست و گوشت خود فضای آن ایام را درک می کند.
پوراحمد از قرار گرفتن آدمی که با جبهه و جنگ مناسبتی ندارد به عنوان پیرنگ فیلمنامه اش بهره گرفته که پیش از این در فیلم های لیلی بامن است و اخراجی ها مورد استفاده قرار گرفته است.در اینجا هم هرمز شکیبا به چنین وضعیتی دچار شده و برای گرفتن کارت پایان خدمت راهی این ماموریت خطرناک می شود.تردیدهای او در برابر پیشنهاد اکبر کاظمی و نگرانی هایش بابت تنها ماندن مادر پیرش لایه های مختلف این شخصیت را ساخته است و در طرف دیگر شخصیتی دوست داشتنی و کنشمند به نام اکبر کاظمی قرار دارد که شجاعت و مهربانی اش از جنس آدم های جبهه و جنگ بوده و به خوبی همدلی مخاطب را برمی انگیزاند.
صحنه ای که در آن اکبر از خاطره تلخش از شناسایی ناموفق و آن پنجاه قدم آخر می گوید شاه بیت فیلم پوراحمد است که حواس مخاطب را به پنجاه قدم آخر ماموریت هرمز شکیبا هم معطوف می سازد. ورود هرمز به سنگر کنترل رادار برای نصب دستگاه کورکننده رادار و گزیده شدنش توسط عقرب،نقطه عطف درخشانی را برای فیلم رقم زده که در ادامه به مجروح شدن اکبر در برخورد با مین منجر می شود.
سفر اودیسه وار مهندس جوان الکترونیک در کوه پس از کشتن مامور محافظ رادار که پرداخت تاثیرگذاری هم دارد،چالش بزرگ فیلمساز تا انتهای فیلم است که نمونه های جهانی درخشانی دارد.
فیلم تا جایی که هرمز وارد خانه هوژین و پدرش شده و زخمش مداوا می شود،خوب و پرشتاب پیش رفته و مخاطب را با هرمز همدل و همراه می سازد.فراری دادن هرمز توسط هوژین برای گیر نیفتادن او توسط عراقی ها نقطه عطف دوم هم به خوبی شکل می گیرد اما در ادامه به شکل حیرت انگیزی لحن فیلم عوض شده و به دام احساسات گرایی غلیظی می افتد.در واقع فیلم از اینجا به بعد دو پاره شده و تمام آنچه که پوراحمد در نیمه نخست رشته را پنبه می کند!.
سرگردانی های هرمز در کوه و جنگل بیش از اندازه کش آمده و لحن رئالیستی کار را تحت تاثیر قرار می دهد که با ملحق شدن هوژین در کنار رودخانه به هرمز و نیز سگ تربیت شده قلاده به گردن! کامل می شود.پوراحمد با قرار دادن این سکانس در فیلمش،عشق پاگرفته میان این دو در میانه فیلم را به یک فیلم هندی تمام عیار تبدیل کرده که با کشته شدن هوژین به دست گشتی های عراقی به اوج می رسد!.رسیدن نیروهای ایرانی به هرمز به فرماندهی اکبر کاظمی که مخاطب پس از صحنه انفجار شهید می پنداردش،می تواند پایان بندی فیلم باشد که متاسفانه پوراحمد بدان بسنده نکرده و هرمز شکیبا و اکبر بیست سال بعد را نیز به تصویر می کشد.
بازی بابک حمیدیان در نقش هرمز شکیبا در نیمه اول کار فوق العاده بوده اما در ادامه حمیدیان به سمت کلیشه های بازیگری اش در سال های اخیر رفته و دوپارگی را در بازی اش جایگزین یکدستی می کند.سلمان فرخنده نیز در نقش اکبر کاظمی بیش از هرچیز خسرو شکیبایی را به یادمان می آورد که این شباهت های ظاهری به صدایش نیز سرایت کرده است.طناز طباطبایی هم در نقش یک دختر کرد بیش از اندازه غلیظ لهجه گرفته و دیالوگ هایش در بسیاری از لحظات به درستی شنیده نمی شود که می تواند در اکران عمومی برای فیلم مشکل ساز شود.
در آخر اینکه ای کاش کیومرث پوراحمد به هشدار شخصیت فیلمش(اکبر کاظمی)گوش فرا می داده و این پنجاه قدم آخر را محکم و استوار برمی داشت.
فیلم 50 قدم آخر در بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. این رویداد تا 22 بهمن ماه برپاست.
فراهنگ(5)**1983**1588
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
![](http://www.irna.ir/Theme1/images/icons/mail32.png)
[email protected]
18/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]