واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
حسن اسدی، بازیگر، در مسیر جی رفت تا راین کرمان ، کاهش دمای 20 درجه ای را تجربه کرده است سفرهایتان را کم هزینه کنید من در شهرستان تربت حیدریه از استان خراسان رضوی به دنیا آمدهام. ماجرای به دنیا آمدنم در اینجا نیز از این قرار است که: مرحوم پدرم در سیر مهاجرتی که از روستای قاسم آباد در خواف به سمت تهران داشت، مدتی در تربت حیدریه ساکن میشود و من همانجا به دنیا میآیم.
بنابراین، من فقط یک سال نخست زندگی ام را در تربت حیدریه گذراندم. ولی بارها و بارها به زادگاهم سر زده ام، که آخرین بار به سه سال پیش باز می گردد. البته روستای پدری ام، قاسم آباد، را نیز بسیار دیده ام. پس از آن تقریبا تا پنج سالگی در مشهد زندگی کردم و بعد هم به تهران آمدم. به همه سفارش می کنم وقتی به مشهد سفر می کنند سراغ شهرستان ها و حتی روستاهای اطراف آن نیز بروند. کلا هر جا که می روید کمی این طرف تر و آن طرف تر مقصدتان را هم ببینید. زیرا شخصا بارها و بارها در ایران تجربه کرده ام که آب و هوای مناطق نه چندان دور تا چه حد با یکدیگر متفاوتند! برای مثال یک بار فیلبمرداری ما در شهرستان جیرفت بود. آن زمان جیرفت بشدت گرم بود، حدود 50 درجه! تحمل این هوا برای ما که به زیست بوم منطقه عادت نداشتیم سخت بود و ما را عصبی کرده بود. یادم است حتی با یک نفر سر مساله ای کوچک رفتار تندی داشتم و بعد متوجه شدم علت این عصبی شدنم گرمای زیاد جیرفت بوده است. از تنوع آب و هوایی ایران می گفتم... ما پس از جیرفت به سمت کرمان رفتیم. هنوز یک ساعت نگذشته بود که هوا خنک و خنک تر شد. به نزدیکی راین که رسیدیم، کم کم کولرهای ماشین را خاموش کردیم و شیشه ها را پایین کشیدیم. حدود 20 درجه در یک مسیر نه چندان بلند، تغییر هوا را تجربه کردیم. راستی، اگر تصمیم گرفتید که به سمت تربت حیدریه و قاسم آباد بروید، حتما سراغ روستای زوزن در نزدیکی روستای پدری ام بروید. زیرا در آنجا یک مسجد قدیمی مربوط به قرن هفتم قرار دارد. آسیاب های بادی منطقه را نیز ببینید. اگر هم به مشهد می روید، حتما پس از زیارت حضرت رضا (علیه السلام)، سراغ دیدنی های خارج از شهر مثل شاندیز و طرقبه بروید. کمی دورتر از این دو، می توانید طوس را ببینید که معمولا برای مسافران جایی شناخته شده است. در آنجا نیز مقبره فردوسی، یک زندان قدیمی و مسجدی کهن قرار دارد که همگی دیدنی هستند. من به خاطر کارم معمولا در سفر هستم و به مناطق خاصی از ایران می روم که واقعا برایم تعجب آور بوده است. ما همیشه سالی دو بار با خانواده به سفر می رویم، یک سفر در عید نوروز و دیگری در تابستان. برنامه این دو سفرمان به شکلی است که همواره سراغ مناطقی برویم که هیچ گاه آنها را ندیده ایم. یک بار به همدان می رویم و یک بار به کاشان، بار دیگر به جنوب ایران و .... مثلا یک بار به خراسان رفتیم و بعد از آنجا به طبس سپس شیراز، و مسیر برگشتمان را از اصفهان انتخاب کردیم. که یکی از سفرهای پرخاطره با آموختنی های بسیار زیاد بود. معمولا در تعطیلی های اعیاد نیز به مناطقی می رویم که هم خوش آب و هوا باشند؛ و هم مشکل تردد در آنجا وجود نداشته باشد؛ مثل بندرعباس. شاید بعضی گمان کنند چنین سفرهایی پر هزینه می شود و پیش از شروع سفر منصرف شوند. ولی واقعا این گونه نیست. من در پشت ماشینم چادر مسافرتی و پتو و دیگر امکانات ساده را دارم. بنابراین گاهی اوقات در مراکزی که شهرداری آماده کرده است، چادر می زنیم. مثل پارک الغدیر اصفهان که برای مسافران مهیا شده و هم سرویس بهداشتی تمیزی دارد و هم امکانات شست و شو و... علاوه بر این، یک سری مواد غذایی ساده نیز در پشت ماشین دارم. من دوست دارم در سفرهایم چند وعده را به رستوران های سنتی بروم زیرا به نظرم خوردن غذاهای محلی بخش مهمی از گردشگری است مثلا باید بریانی اصفهان، گوشت و لوبیای کاشان، ماهی صبور خرمشهر را خورد. ولی می دانم اگر قرار باشد خوردن تمام وعده ها را محدود به رستوران کنم، حتما هزینه زیادی را باید پرداخت کنم. بنابراین مواد اولیه و غذاهای سفری ساده را در همیشه به همراه دارم. چنین سفرهای متنوعی برای کودکان و نوجوانان نیز جذابیت بیشتری دارد و حتما استقبال بیشتری می کنند. ضمن این که، در ایام شلوغی که هزینه ها چند برابر می شود، اگر برایتان مقدور است سفر را به تعویق بیندازید؛ زیرا پس از سپری شدن این ایام، قیمت ها به شدت افت پیدا می کند. غیر از آن، گاهی اوقات استفاده از تورها بشدت هزینه سفر را کاهش می دهد. من بارها چه برای سفرهای داخلی و چه سفرهای خارجی، از تور استفاده کرده ام و این نکته را از روی تجربه بیان می کنم. ضمن این که یادتان باشد مردم ما معمولا به مسافران محبت زیادی دارند. اکنون، در انتهای صحبتم یک پیشنهاد ویژه برای مسئولان دارم. من همیشه در ذهنم بود که اگر روزی در مملکتم کاره ای بشوم، کارتی صادر کنم شبیه کارت پایان خدمت. همان طور که کارت پایان خدمت بسیار مهم است و اگر فردی سربازی نرود و این کارت را نداشته باشد و از یک سری امکانات و خدمات اجتماعی و خاص محروم می شود، این کارت گردشگری مخصوص نیز دارای چنین اهمیتی باشد. در پشت این کارت نام چند نقطه خاص از ایران نوشته شده باشد، تا همه ایرانی ها مکلف شوند به دیدن آنها؛ جاهایی مثل تخت جمشید، حافظیه، سی و سه پل، و.... ضروت صدور چنین کارتی را آشنایی با پیشینه فرهنگی ایران از سوی جوان ها و نسل های بعد می دانم. این شناخت موجب افزایش اعتماد به نفس مردم ما و عدول نکردن از خواسته های بزرگی که شایسته اش هستیم، می شود. علاوه بر این، به جد معتقد هستم که: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی./ ضمیمه چمدان
چهارشنبه 02 بهمن 1392 6:28
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]